(2004) 3 ΑΑΔ 243
[*243]8 Μαρτίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Εφεσείοντες-Καθ’ ων η αίτηση,
v.
ΝΙΚΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσιβλήτου-Αιτητή.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3250)
Κοινωνικές Ασφαλίσεις ― Σύνταξη Ανικανότητας ― Γνωμοδότηση Ιατροσυμβουλίου ― Αιτιολογία ― Ανάγνωση του πορίσματος στο σύνολό του, μαζί με την εισήγηση περί ικανότητας για εργασία, αποτελεί επαρκή αιτιολογία.
Πρωτοδίκως η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος του εφεσίβλητου για σύνταξη ανικανότητας, ακυρώθηκε λόγω έλλειψης αιτιολογίας.
Ακολούθησε έφεση με την οποία αμφισβητήθηκε η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η έφεση ευσταθεί. Στο Μέρος V “πόρισμα” του Συμβουλίου υπό στοιχείο 3, “Λεπτομερή κλινικά ευρήματα”, αναφέρεται ότι “η κινητικότητα της αρ. (άρθρωσης) και ώμου περιορισμένη στην ανάταση του άκρου”. Αν το εύρημα αυτό το αναγνωστεί σε συνάρτηση με τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου στο Μέρος VI υπό στοιχείο 1, ότι, δηλαδή, ο αιτητής δεν είναι ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού, προκύπτει αβίαστα ότι εκείνο το οποίο λέγει το Συμβούλιο, και υιοθετείται από τους εφεσείοντες, είναι ότι ο εφεσίβλητος είναι ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού διότι η [*244]περιορισμένη στην ανάταση του άκρου κινητικότητα της άρθρωσης και του ώμου του δεν τον εμποδίζει, ως εκ της φύσεώς της, από του να ασκεί το επάγγελμα του γεωργού.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους Kαθ’ ων η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 817/2000), ημερομηνίας 15/5/2001, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 10/5/2000 και με την οποία επληροφορείτο ότι η αίτησή του ημερομηνίας 22/2/2000, για χορήγηση σ’ αυτόν σύνταξης ανικανότητας για εργασία προς άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού, λόγω κατάγματος του αριστερού ώμου, απορρίφθηκε.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για τους Εφεσείοντες.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 22.2.2000 ο εφεσίβλητος, ηλικίας τότε 60 ετών, υπέβαλε προς τους εφεσείοντες αίτηση για σύνταξη ανικανότητας. Η αίτηση συνοδευόταν από έκθεση του ιατρού κ. Λιασίδη, ημερομηνίας 19.2.2000, σύμφωνα με την οποία ο εφεσίβλητος είχε υποστεί κάταγμα του αριστερού ώμου, η κινητικότητα του οποίου περιορίστηκε, και, ως εκ τούτου, θα παρέμενε μόνιμα ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού, ως ήταν το επάγγελμά του, αν και υπήρχε πιθανότητα καλυτέρευσης της κατάστασής του στους επόμενους μήνες.
Στις 9.5.2000 ο εφεσίβλητος εξετάστηκε από Ορθοπεδικό Χειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο (το Συμβούλιο) του οποίου “το πόρισμα εξέτασης” ήταν ότι ο εφεσίβλητος είχε “Ενδοαρθρικό κάταγμα της άρθρωσης του ώμου”. Η “γνωμοδότηση” του Συμβουλίου στο ερώτημα κατά πόσο ο εφεσίβλητος ήταν “ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού” ήταν, μονολεκτικά, “Όχι.”
Ακολούθως, οι εφεσείοντες, αφού υιοθέτησαν τη γνωμοδότη[*245]ση του Συμβουλίου, με επιστολή τους προς τον εφεσίβλητο ημερομηνίας 10.5.2000, τον πληροφόρησαν ότι η αίτησή του απορρίφθηκε “γιατί: είστε ικανός για εργασία”.
Η απορριπτική απόφαση των εφεσειόντων προσβλήθηκε από τον εφεσίβλητο με την υπ’ αριθμό 717/2000 προσφυγή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου η οποία και πέτυχε πρωτόδικα πάνω στη βάση ότι η επίδικη απόφαση δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:
“Το ερώτημα είναι λοιπόν κατά πόσο το ιατρικό συμβούλιο έχει επαρκώς αιτιολογήσει την άποψη του ότι ο κ. Ιωάννου δεν ήταν ανίκανος προς εργασία. Πιστεύω ότι δεν το έχει κάνει. Όπως παρατηρεί και ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία, δεν υπήρχε διαφωνία ως προς τη διάγνωση της κάκωσης του κ. Ιωάννου και τα κλινικά ευρήματα. Ήταν δεδομένο και διαπιστωμένο από το ιατρικό συμβούλιο ότι ο κ. Ιωάννου υπέστη ενδοαρθρικό κάταγμα της άρθρωσης και του ώμου και ότι η κινητικότητα της άρθρωσης και του ώμου ήταν περιορισμένη στην ανάταση του άκρου. Το ζητούμενο όμως ήταν, ως εκ τούτου, ο ενδεχόμενος επηρεασμός της ικανότητας του κ. Ιωάννου για εργασία. Επ’ αυτού, η άποψη του ιατρικού συμβουλίου ήταν μονολεκτική: όχι. Το γιατί δεν εξηγείται. Στο μέρος V της έκθεσης του ιατρικού συμβουλίου υπό στοιχείο 5 “Πόρισμα και διάγνωση” δεν υπάρχει οποιαδήποτε καταχώριση. Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε καταχώριση στο επόμενο στοιχείο 6 “Ποιος ο βαθμός αναπηρίας του αιτητή σύμφωνα με τον Έκτο Πίνακα του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου”. Ομοίως στο μέρος VI, πέραν του μονολεκτικού “όχι” στο στοιχείο 1 “Είναι ο αιτητής σήμερα ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του”, δεν υπάρχει οποιαδήποτε άλλη καταχώρηση στα υπόλοιπα στοιχεία που αφορούν το θέμα.”
Με την έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Σύμφωνα με το δικηγόρο των εφεσειόντων η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη, κάτι το οποίο προκύπτει από αυτή τούτη την έκθεση του Συμβουλίου αν αναγνωσθεί στο σύνολό της.
Η έφεση ευσταθεί. Αν ανατρέξουμε στο Μέρος V “πόρισμα” του Συμβουλίου υπό στοιχείο 3, “Λεπτομερή κλινικά ευρήματα”, όπου αναφέρεται ότι “η κινητικότητα της αρ. (άρθρωσης) και ώμου περιορισμένη στην ανάταση του άκρου” και αν το εύρημα αυτό το αναγνώσουμε σε συνάρτηση με τη γνωμοδότηση του [*246]Συμβουλίου στο Μέρος VI υπό στοιχείο 1, ότι, δηλαδή, ο αιτητής δεν είναι ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού, προκύπτει αβίαστα ότι εκείνο το οποίο λέγει το Συμβούλιο, και υιοθετείται από τους εφεσείοντες, είναι ότι ο εφεσίβλητος είναι ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του γεωργού διότι η περιορισμένη στην ανάταση του άκρου κινητικότητα της άρθρωσης και του ώμου του δεν τον εμποδίζει, ως εκ της φύσεώς της, από του να ασκεί το επάγγελμα του γεωργού.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα εις βάρος του εφεσιβλήτου.
Η επίδικη απόφαση των εφεσειόντων επικυρώνεται.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο