Κυπριακή Δημοκρατία ν. Κωστάκη Ιακώβου και Άλλης (2005) 3 ΑΑΔ 35

(2005) 3 ΑΑΔ 35

[*35]14 Φεβρουαρίου, 2005

[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,

ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Εφεσείουσα-Καθ’ ης η αίτηση,

v.

ΚΩΣΤΑΚΗ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,

Εφεσιβλήτων-Αιτητών.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3430)

 

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊσταμένου ― Δεν απαιτείται αιτιολογία σύμφωνα με το Άρθρο 34 του Ν.1/90 ― Η συμμετοχή του Προϊσταμένου στις συνεντεύξεις νόμιμη, βάσει του Άρθρου 17 του Ν.1/90.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Σχέδια Υπηρεσίας ― Προσόντα ― Κατά πόσο η απαίτηση υπηρεσίας σε συγκεκριμένο τμήμα του Δημοσίου τέθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας σε θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής ― Πρωτόδικη απόφαση που έκρινε καταφατικά το ζήτημα, ανατράπηκε κατ’ έφεση ― Ο περιορισμός δεν απέκλειε και υποψηφίους για πρώτο διορισμό.

Η εφεσείουσα Δημοκρατία επεδίωξε ανατροπή της ακυρωτικής απόφασης του πρωτόδικου δικαστήριου στην οποία κρίθηκε ως παράνομη η συμμετοχή του Διευθυντή στη διαδικασία πλήρωσης θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής καθώς και ότι μία από τις πρόνοιες των προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας της επίδικης θέσης τέθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεκτή την έφεση, αποφάσισε ότι:

1. Όσον αφορά τον πρώτο λόγο έφεσης παρατηρείται ότι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, αξιολογώντας την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση, στη [*36]βάση των γνώσεων που κατείχε αναφορικά με τις απαιτήσεις των υπό πλήρωση θέσεων και, στη συνέχεια, συστήνοντας τους Κώστα Γεωργίου και Κυριάκο Καραολίδη ως τους καταλληλότερους υποψηφίους, ενήργησε στα πλαίσια του νόμου όπως αυτά καθορίζονται από τα Άρθρα 17 και 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε).

2. Όσον αφορά το δεύτερο λόγο έφεσης, το κρίσιμο προσόν είναι το υπ’ αρ. (2) στο Σχέδιο Υπηρεσίας το οποίο έχει ως εξής:

    “Απαιτούμενα προσόντα:

(1)          .......................................................................................................

(2)          Δεκαεξαετής τουλάχιστον πείρα στην επίβλεψη ή/και εκτέλεση κατασκευαστικών έργων οδοποιίας και κτιρίων, από την οποία δεκαετής τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, συντονισμό και έλεγχο εργασιών και προσωπικού στην Επαρχιακή Διοίκηση.”

     Ο περιορισμός τέθηκε, προφανώς, στη βάση των αναγκών της Υπηρεσίας. Για δε τη συγκεκριμένη πλήρωση η θέση καθορίστηκε ως “πρώτου διορισμού και προαγωγής”. Ο περιορισμός δεν αναίρεσε το χαρακτήρα της θέσης ως θέσης “πρώτου διορισμού και προαγωγής”. Άφησε ανοικτή τη δυνατότητα υποβολής υποψηφιότητας, όχι μόνο από τους δημόσιους υπάλληλους που κατέχουν την αμέσως κατώτερη θέση, αλλά και από τους δημόσιους υπάλληλους που, αν και δεν κατέχουν την αμέσως κατώτερη θέση, εν τούτοις, έχουν δεκαεξαετή τουλάχιστον πείρα στην επίβλεψη κλπ. έργων οδοποιίας και κτιρίων από την οποία δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό κλπ. στην Επαρχιακή Διοίκηση. Άφησε, επίσης, ανοικτή τη δυνατότητα υποβολής υποψηφιότητας και από εξωτερικούς υποψήφιους, εφόσον και αυτοί έχουν δεκαεξαετή τουλάχιστον πείρα στην επίβλεψη κλπ. έργων οδοποιίας και κτιρίων από την οποία δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό κλπ. στην Επαρχιακή Διοίκηση.

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

Έφεση.

Έφεση από την καθ’ ης η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υποθέσεις Αρ. 1561/2000,  [*37]16/2001), ημερομηνίας 4/4/2002, με την οποία αποδέκτηκε τις προσφυγές των αιτητών και ακύρωσε την προαγωγή των δύο ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Υπουργείο Εσωτερικών, από 15/10/2000, οι οποίες ήταν προαγωγής και όσον αφορούσε τη συγκεκριμένη πλήρωση, πρώτου διορισμού και προαγωγής.

Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσείουσα.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσίβλητους.

Καμιά εμφάνιση, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με τις προσφυγές 1561/2000 και 16/2001 οι αιτητές Κωστάκης Ιακώβου και Ουρανία Χριστοδούλου Κοντόπουλου αξίωσαν από το Ανώτατο Δικαστήριο την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερόμενων μερών Κώστα Γεωργίου και Κυριάκου Καραολίδη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Υπουργείο Εσωτερικών, από 15.10.2000. Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, οι επίδικες θέσεις ήταν “προαγωγής” και, όσον αφορούσε τη συγκεκριμένη πλήρωση, “πρώτου διορισμού και προαγωγής”. Ο συνάδελφος Δικαστής, που εκδίκασε πρωτόδικα τις προσφυγές, ακύρωσε την προαγωγή των δύο ενδιαφερόμενων μερών. Όσον αφορά την προσφυγή του Κωστάκη Ιακώβου έκρινε ότι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, που παρίστατο στη συνεδρίαση της Επιτροπής, κατά την προφορική εξέταση των υποψηφίων, δεν είχε το δικαίωμα να αξιολογήσει την απόδοση των υποψηφίων και να προβεί σε συστάσεις για προαγωγή, όπως έπραξε για τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, “γιατί δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση αυτή το άρθρο 34(9) που προνοεί τη λήψη της σύστασης του προϊσταμένου του οικείου Τμήματος κατά την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων. Πολύ δε περισσότερο γιατί η σύσταση αυτή είναι και παντελώς αναιτιολόγητη”. Όσον αφορά την προσφυγή της Ουρανίας Χριστοδούλου Κοντόπουλου, που είχε αποκλειστεί από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ως μη προσοντούχος, γιατί δεν κατείχε το απαιτούμενο προσόν της δεκαεξαετούς τουλάχιστον πείρας στην επίβλεψη ή και εκτέλεση κα[*38]τασκευαστικών έργων οδοποιίας και κτιρίων, από την οποία δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, συντονισμό και έλεγχο εργασιών και προσωπικού στην Επαρχιακή Διοίκηση, έκρινε ότι, αφού η θέση ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής, και, συνεπώς, ανοικτή για διεκδίκηση και σε άτομα που δεν ανήκαν στη Δημόσια Υπηρεσία, δεν ήταν δυνατό να αξιώνεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας δεκαετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Επαρχιακή Διοίκηση. Ο περιορισμός αυτός είχε τεθεί καθ’ υπέρβαση εξουσίας και ανέτρεπε αυθαίρετα τις δυνατότητες υποβολής αίτησης και από άτομα που κατείχαν τα άλλα προσόντα της θέσης, τούτο δε συνιστούσε αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση. Η συγκεκριμένη αξίωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, κατέληξε, “αναιρεί το χαρακτηρισμό της θέσης ως θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής αφού περιορίζει τη δυνατότητα υποβολής αίτησης μόνο σε μέλη της Δημόσιας Υπηρεσίας”.

Με την ενώπιόν μας έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης πάνω στη βάση ότι,

(α)   η όλη συμμετοχή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών στη διαδικασία δεν ενείχε οτιδήποτε μεμπτό ώστε να οδηγήσει την επίδικη απόφαση σε ακυρότητα και,

(β)   εσφαλμένα κρίθηκε ότι ο σχετικός περιορισμός στο Σχέδιο Υπηρεσίας είχε τεθεί καθ’ υπέρβαση εξουσίας και/ή έπασχε ως συνιστών δυσμενή διάκριση μεταξύ υποψηφίων-μελών της Δημόσιας Υπηρεσίας και εξωτερικών υποψηφίων.

Έχουμε την άποψη ότι και οι δύο λόγοι έφεσης ευσταθούν.

Όσον αφορά τον πρώτο λόγο έφεσης παρατηρούμε ότι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, αξιολογώντας την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση, στη βάση των γνώσεων που κατείχε αναφορικά με τις απαιτήσεις των υπό πλήρωση θέσεων και, στη συνέχεια, συστήνοντας τους Κώστα Γεωργίου και Κυριάκο Καραολίδη ως τους καταλληλότερους υποψηφίους, ενήργησε στα πλαίσια του νόμου όπως αυτά καθορίζονται από τα άρθρα 17 και 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε)*.

Όσον αφορά το δεύτερο λόγο έφεσης, το κρίσιμο προσόν είναι το υπ’ αρ. (2) στο Σχέδιο Υπηρεσίας το οποίο έχει ως εξής:

“Απαιτούμενα προσόντα:

(1) .................................................................................................

(2) Δεκαεξαετής τουλάχιστον πείρα στην επίβλεψη ή/και εκτέλεση κατασκευαστικών έργων οδοποιίας και κτιρίων, από την οποία δεκαετής τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, συντονισμό και έλεγχο εργασιών και προσωπικού στην Επαρχιακή Διοίκηση.”

Δε βλέπουμε γιατί ο πιο πάνω περιορισμός πάσχει είτε γιατί, όπως έκρινε ο συνάδελφός μας Δικαστής, “έχει τεθεί καθ΄ υπέρβαση εξουσίας” είτε γιατί “συνιστά αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση”. Ο περιορισμός τέθηκε, προφανώς, στη βάση των αναγκών της Υπηρεσίας. Για δε τη συγκεκριμένη πλήρωση η θέση καθορίστηκε, όπως αναφέραμε, ως “πρώτου διορισμού και προαγωγής”. Ο περιορισμός δεν αναίρεσε το χαρακτήρα της θέσης ως θέσης “πρώτου διορισμού και προαγωγής”. Άφησε ανοικτή τη δυνατότητα υποβολής υποψηφιότητας, όχι μόνο από τους δημόσιους υπάλληλους που κατέχουν την αμέσως κατώτερη θέση, αλλά και από τους δημόσιους υπάλληλους που, αν και δεν κατέχουν την αμέσως κατώτερη θέση, εν τούτοις, έχουν δεκαεξαετή τουλάχιστον πείρα στην επίβλεψη κλπ. έργων οδοποιίας και κτιρίων από [*40]την οποία δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό κλπ. στην Επαρχιακή Διοίκηση. Άφησε, επίσης, ανοικτή τη δυνατότητα υποβολής υποψηφιότητας και από εξωτερικούς υποψήφιους εφόσον και αυτοί έχουν δεκαεξαετή τουλάχιστον πείρα στην επίβλεψη κλπ. έργων οδοποιίας και κτιρίων από την οποία δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στον προγραμματισμό κλπ. στην Επαρχιακή Διοίκηση.

Η έφεση επιτρέπεται. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται.

Η επίδικη απόφαση για προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών Κώστα Γεωργίου και Κυριάκου Καραολίδη επικυρώνεται.

Τα έξοδα, πρωτόδικα και κατ’ έφεση, επιδικάζονται υπέρ της εφεσείουσας.

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο