Πρατζιώτης Κώστας ν. Συμβουλίου Εμπορίας ΚυπριακώνΕλαιοκομικών Προϊόντων (Σ.Ε.Κ.Ε.Π.) (2005) 3 ΑΑΔ 303

(2005) 3 ΑΑΔ 303

[*303]15 Σεπτεμβρίου, 2005

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]

ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΑΤΖΙΩΤΗΣ,

Εφεσείων,

v.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΕΛΑΙΟΚΟΜΙΚΩΝ

ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ (ΣΕΚΕΠ),

Εφεσιβλήτων.

(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 3528)

 

Διοικητική πράξη ― Ανάκληση ― Επιτρεπτή η ανάκληση παράνομης πράξης για λόγους δημοσίου συμφέροντος, έστω και μετά την παρέλευση ευλόγου χρόνου ― Η ανάκληση του διορισμού του εφεσείοντος σε θέση για την οποία δεν υπήρχε εγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας και χωρίς προκήρυξη ήταν νόμιμη υπό τις περιστάσεις ― Ο χρόνος των 3 ½ ετών θεωρήθηκε εύλογος.

Ο εφεσείων προσέβαλε τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ’ έφεση, την απόφαση ανάκλησης του διορισμού του στη θέση αποθηκάριου, για την οποία δεν υπήρχε εγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας και χωρίς να γίνει προκήρυξη.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

Δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι η ανακληθείσα πράξη ήταν παράνομη. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 5(2) των περί του Συμβουλίου Εμπορίας Κυπριακών Ελαιοκομικών Προϊόντων (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1992, Κ.Δ.Π. 285/92, τα καθήκοντα, ευθύνες και προσόντα κάθε θέσης στο Συμβούλιο, καθορίζονται από οικεία σχέδια υπηρεσίας που καταρτίζονται από το Συμβούλιο και εγκρίνονται από τον αρμόδιο υπουργό.

Σύμφωνα με το Άρθρο 54(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99, η ανάκληση από τη διοίκηση, μετά την πάροδο εύλογου χρόνου, πράξης της, έστω και [*304]παράνομης, η οποία στο μεταξύ δημιούργησε δικαιώματα και γενικά ευνοϊκές για το διοικούμενο καταστάσεις, θεωρείται παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης. Η ύπαρξη του εύλογου χρόνου κρίνεται από τις ειδικές περιστάσεις κάθε υπόθεσης.

Ανάκληση παράνομης διοικητικής πράξης επιτρέπεται, σύμφωνα με το εδάφιο (2) του ίδιου άρθρου και μετά την παρέλευση εύλογου χρόνου, αν αυτή εκδόθηκε έπειτα από δόλια ή απατηλή ενέργεια του ενδιαφερόμενου ή αν αυτός ήταν ενήμερος της παρανομίας της πράξης κατά το χρόνο της έκδοσής της ή για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Στην παρούσα υπόθεση οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος είναι τόσο φανεροί που δεν χρειάζεται να αναλυθούν εκτενώς. Αναμφίβολα η διατήρηση ενός παράνομου διορισμού, χωρίς υφιστάμενο σχέδιο υπηρεσίας και χωρίς προκήρυξη της θέσης, πλήττει θεμελιώδεις θεσμούς της εύνομης διοίκησης. Η συνέχιση μιας τέτοιας παρανομίας δεν θα μπορούσε να επιτραπεί.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενη Υπόθεση:

Charalambides v. Republic (1964) C.L.R. 326.

Έφεση.

Έφεση από τον αιτητή, ο οποίος αρχικά διορίστηκε ως αποθηκάριος στο καθ’ ου η αίτηση Συμβούλιο, σε ωρομίσθια βάση, εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υπόθεση Αρ. 619/2000) ημερομηνίας 13/9/2002, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εναντίον της ανάκλησης της απόφασης ημερ. 28/11/96, με την οποία το Συμβούλιο αποφάσισε να τον διορίσει στη θέση Γενικού Γραφέα/Αποθηκάριου από 1.1.1997 επί δοκιμασία, για περίοδο δύο ετών, με τη μέθοδο της μετάταξης και της επαναφοράς του στο ωρομίσθιο προσωπικό.

Ζ. Νικολάου, για τον Εφεσείοντα.

Αλ. Μαρκίδης, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Φρ. Νικολαΐδης.

[*305]ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων διορίστηκε αρχικά στη θέση αποθηκάριου του Συμβουλίου Εμπορίας Κυπριακών Ελαιοκομικών Προϊόντων, ως ωρομίσθιος. Στις 20.11.1996 το Υπουργείο Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού δεν έδωσε την έγκρισή του σε προτεινόμενο σχέδιο υπηρεσίας θέσης γενικού γραφέα/αποθηκάριου. Παρά ταύτα, λίγες μέρες αργότερα, στις 28.11.1996, οι εφεσίβλητοι, (στο εξής «το Συμβούλιο»), αποφάσισαν να διορίσουν τον εφεσείοντα στη θέση γενικού γραφέα/αποθηκάριου από 1.1.1997 επί δοκιμασία, για περίοδο δύο ετών, με τη μέθοδο της μετάταξης, ό,τι κάτι τέτοιο κι αν σημαίνει.

Το Υπουργείο Εμπορίου με επιστολή του προς το Συμβούλιο ημερ. 9.2.2000, υπέδειξε την ανάγκη ανάκλησης της πιο πάνω απόφασης και οι εφεσίβλητοι στις 24.2.2000 συμμορφώθηκαν. Ο εφεσείων επανεντάχθηκε στο ωρομίσθιο προσωπικό. Μετά την απόρριψη της προσφυγής που προσέβαλλε την ανάκληση, ασκήθηκε εναντίον της πρωτόδικης απόφασης η παρούσα έφεση.

Ο εφεσείων υποστηρίζει ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τον ισχυρισμό του ότι η ανάκληση του διορισμού του παραβίασε την αρχή της καλής πίστης. Υποστηρίζει ακόμα ότι έγινε λανθασμένη επίκληση του δημοσίου συμφέροντος αφού, αντίθετα, το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει τη μη ανάκληση του διορισμού του, ενώ τέλος, ότι λανθασμένα κρίθηκε ότι η περίοδος των 3½ χρόνων που παρήλθε μεταξύ του διορισμού και της ανάκλησής του ήταν εύλογο χρονικό διάστημα.

Δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι η ανακληθείσα πράξη ήταν παράνομη. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 5(2) των περί του Συμβουλίου Εμπορίας Κυπριακών Ελαιοκομικών Προϊόντων (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1992, Κ.Δ.Π. 285/92, τα καθήκοντα, ευθύνες και προσόντα κάθε θέσης στο Συμβούλιο, καθορίζονται από οικεία σχέδια υπηρεσίας που καταρτίζονται από το Συμβούλιο και εγκρίνονται από τον αρμόδιο υπουργό.

Σύμφωνα με το άρθρο 54(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99, η ανάκληση από τη διοίκηση, μετά την πάροδο εύλογου χρόνου, πράξης της, έστω και παράνομης, η οποία στο μεταξύ δημιούργησε δικαιώματα και γενικά ευνοϊκές για το διοικούμενο καταστάσεις, θεωρείται παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης (βλέπε και Charalambides v. Republic (1964) C.L.R. 326). Η ύπαρξη του εύλογου χρόνου κρίνεται από τις ειδικές περιστάσεις κάθε υπόθεσης.

[*306]Ανάκληση παράνομης διοικητικής πράξης επιτρέπεται, σύμφωνα με το εδάφιο (2) του ίδιου άρθρου και μετά την παρέλευση εύλογου χρόνου, αν αυτή εκδόθηκε έπειτα από δόλια ή απατηλή ενέργεια του ενδιαφερόμενου ή αν αυτός ήταν ενήμερος της παρανομίας της πράξης κατά το χρόνο της έκδοσής της ή για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Στην παρούσα υπόθεση οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος είναι τόσο φανεροί που δεν χρειάζεται να τους αναλύσουμε εκτενώς. Αναμφίβολα η διατήρηση ενός παράνομου διορισμού, χωρίς υφιστάμενο σχέδιο υπηρεσίας και χωρίς προκήρυξη της θέσης, πλήττει θεμελιώδεις θεσμούς της εύνομης διοίκησης. Η συνέχιση μιας τέτοιας παρανομίας δεν θα μπορούσε να επιτραπεί.

Οι εφεσίβλητοι ορθά κατέληξαν σε ανάκληση της απόφασής τους. Περαιτέρω όμως, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι ο διαρρεύσας μεταξύ της λήψης της απόφασης και της ανάκλησής της χρόνος κρίνεται ως, υπό τις περιστάσεις, εύλογος και συνεπώς η ανάκληση θα μπορούσε να γίνει ακόμα κι αν δεν την επέβαλλε το δημόσιο συμφέρον.

Τελειώνοντας θα θέλαμε να αναφερθούμε τόσο στην απόφαση του Συμβουλίου όπως ο εφεσείων, μετά την ανάκληση του παράνομου διορισμού, επανέλθει στο ωρομίσθιο προσωπικό αλλά χωρίς οποιεσδήποτε οικονομικές επιπτώσεις ως προς το μισθό ή τα άλλα του ωφελήματα, όσο και στην εισήγηση μέλους του Συμβουλίου όπως η θέση του αποθηκάριου μη προκηρυχθεί και ο εφεσείων συνεχίσει και εκτελεί τα καθήκοντα του αποθηκάριου όπως και προηγουμένως και να διερωτηθούμε πώς αυτής της μορφής ο χειρισμός συνάδει με την απόφαση για ανάκληση του παράνομου διορισμού.

Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο