(2005) 3 ΑΑΔ 502
[*502]8 Νοεμβρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
1. ΠΕΤΡΟΣ Χ"ΠΕΤΡΟΥ,
2. ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
v.
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟY ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ,
Εφεσιβλήτου-Καθ’ου η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3581)
Οργανισμός Γεωργικής Ασφάλισης ― Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προφορική Συνέντευξη ― Η βαρύτητα και η σημασία της εξαρτώνται και από τα υπόλοιπα δεδομένα των υποψηφίων ― Με το δεδομένο ότι οι υποψήφιοι ήταν ίσοι σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα, η βαρύτητα που αποδόθηκε ήταν εντός της διακριτικής ευχέρειας του Συμβουλίου.
Οι εφεσείοντες προσέβαλαν την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία η προσφυγή τους κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, απορρίφθηκε.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Είναι δεκτό πως η προφορική εξέταση συνέβαλε αποφασιστικά στην υπό συζήτηση διοικητική απόφαση. Και τούτο γιατί οι υποψήφιοι κρίθηκαν πως ήσαν καθόλα ισοδύναμοι σε ό,τι αφορά τα προσόντα, αξία και αρχαιότητα.
Η προφορική εξέταση είναι πάντοτε επικουρική της αξιολόγησης. Η βαρύτητα όμως και σημασία της ποικίλλουν ανάλογα με τα στοιχεία που επικρατούν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Γενικές και θεωρητικές συνταγές δεν μπορεί ως εκ της φύσεως των πραγμάτων να υπάρχουν. Αυτό που επιβάλλεται είναι το πρακτικό να δίδει ικανοποιητική εικόνα της διαδικασίας και της τελικής αιτιολογίας της απόφασης, ώστε η απόφαση να μπορεί να ελεγχθεί. Η πιο πάνω γενική αρχή υπόκειται στις ενδεχόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις.
[*503]Στην υπόθεση που εξετάζεται, η διαδικασία και κρίση του διοικητικού οργάνου αναφορικά με τη συνέντευξη καταγράφονται στο πρακτικό, όπου διατυπώνεται επίσης και η αιτιολογία για την επικράτηση του ενδιαφερόμενου μέρους. Η έκταση της αιτιολογίας δεν αναδεικνύει απαραιτήτως και το ουσιαστικό της περιεχόμενο. Και τα ερωτήματα, που συνήθως τίθενται, γιατί ετούτο και γιατί εκείνο, γιατί δεν ελέχθη αυτό και ελέχθη εκείνο, οδηγούν σε ατέρμονες και δαιδαλώδεις λεκτικούς σχηματισμούς μακριά από τον ορθό λόγο. Τέλος, ας ληφθεί υπόψη και η θεμελιώδης αρχή του διοικητικού δικαίου, που ισχύει στις περιπτώσεις επιλογής για διορισμό σε δημόσια θέση, ότι δηλαδή το δικαστήριο επεμβαίνει μόνο όταν αποδειχθεί έκδηλη υπεροχή του προσφεύγοντος έναντι του επιλεγέντος. Και τούτο βεβαίως για να λειτουργεί και η άλλη βασική αρχή, πως το διοικητικό όργανο έχει διακριτική ευχέρεια κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του. Κανόνες που εφαρμόζονται εφόσον τηρηθούν οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους αιτητές εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 901/2001), ημερομηνίας 13/1/2003, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή την οποία άσκησαν κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Λειτουργού Γεωργικής Aσφάλισης A΄, θέση προαγωγής.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Παπαντωνίου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Οι εφεσείοντες και το ενδιαφερόμενο μέρος ήσαν υποψήφιοι για τη θέση Λειτουργού Γεωργικής Ασφάλισης Α΄ (θέση προαγωγής). Επελέγη το ενδιαφερόμενο μέρος. Οι εφεσείοντες απέτυχαν στην προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης. Ο συνάδελφος που δίκασε πρωτοδίκως την προσφυγή δε διέγνωσε οποιαδήποτε πλημμέλεια κατά τη διαδικασία και λήψη της απόφασης. Θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε ευθέως την απόφαση του συναδέλφου και να απορρίψουμε την έφεση. Θα πούμε όμως λίγα λόγια, που καλύπτουν πλήρως την υπόθεση, πάνω σε δύο τρία ζητήματα στα οποία επέμεινε ο δικηγόρος των εφεσειόντων.
Είναι δεκτό πως η προφορική εξέταση συνέβαλε αποφασιστικά στην υπό συζήτηση διοικητική απόφαση. Και τούτο γιατί οι υποψή[*504]φιοι κρίθηκαν πως ήσαν καθόλα ισοδύναμοι σε ό,τι αφορά τα προσόντα, αξία και αρχαιότητα. Η διαφωνία του δικηγόρου των εφεσειόντων ως προς την αρχαιότητα και αξία, που τη θέλει να ευνοεί τους εφεσείοντες δεν ευσταθεί. Όλοι διορίστηκαν στην προηγούμενη θέση ακριβώς την ίδια ημερομηνία, ενώ κατά τα τελευταία 3 έτη πριν από την προαγωγή ισοβαθμούν στην αξιολόγηση. Ασήμαντη διαφοροποίηση, σε ένα από τα πολλά στοιχεία της αξιολόγησης σε ένα από τα προηγούμενα έτη υπέρ των εφεσειόντων, είναι ανάξια λόγου αναφοράς.
Η προφορική εξέταση είναι πάντοτε επικουρική της αξιολόγησης. Η βαρύτητα όμως και σημασία της ποικίλλουν ανάλογα με τα στοιχεία που επικρατούν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Γενικές και θεωρητικές συνταγές δεν μπορεί ως εκ της φύσεως των πραγμάτων να υπάρχουν. Αυτό που επιβάλλεται είναι το πρακτικό να δίδει ικανοποιητική εικόνα της διαδικασίας και της τελικής αιτιολογίας της απόφασης, ώστε η απόφαση να μπορεί να ελεγχθεί. Η πιο πάνω γενική αρχή υπόκειται στις ενδεχόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Στην υπόθεση που εξετάζουμε η διαδικασία και κρίση του διοικητικού οργάνου αναφορικά με τη συνέντευξη καταγράφονται στο πρακτικό, όπου διατυπώνεται επίσης και η αιτιολογία για την επικράτηση του ενδιαφερόμενου μέρους. Η έκταση της αιτιολογίας δεν αναδεικνύει απαραιτήτως και το ουσιαστικό της περιεχόμενο. Και τα ερωτήματα, που συνήθως τίθενται, γιατί ετούτο και γιατί εκείνο, γιατί δεν ελέχθη αυτό και ελέχθη εκείνο, οδηγούν σε ατέρμονες και δαιδαλώδεις λεκτικούς σχηματισμούς μακριά από τον ορθό λόγο. Τέλος, ας μη λησμονούμε και τη θεμελιώδη αρχή του διοικητικού δικαίου, που ισχύει στις περιπτώσεις επιλογής για διορισμό σε δημόσια θέση, ότι δηλαδή το δικαστήριο επεμβαίνει μόνο όταν αποδειχθεί έκδηλη υπεροχή του προσφεύγοντος έναντι του επιλεγέντος. Και τούτο βεβαίως για να λειτουργεί και η άλλη βασική αρχή, πως το διοικητικό όργανο έχει διακριτική ευχέρεια κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του. Κανόνες που εφαρμόζονται εφόσον τηρηθούν οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες.
Με βάση τα πιο πάνω κρίνουμε πως η έφεση είναι αβάσιμη και απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπττεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο