(2006) 3 ΑΑΔ 609
[*609]21 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΦΩΤΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΙBRAHIM INCE,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 352/2005)
Ο περί Προσφύγων Νόμος (Ν. 6(Ι)/2000) ― Άρθρο 28Ζ(7) ― Εξουσία προς έκδοση εσωτερικών Κανονισμών ― Δεν αποτελεί υποχρέωση, αλλά δικαίωμα της Αρχής ― Στη διακριτική της ευχέρεια να το ασκήσει.
Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων ― Ιεραρχική Προσφυγή ― Ακροαματική διαδικασία ή κλήση σε συνέντευξη του αιτητή, στη διακριτική ευχέρεια της Αρχής.
Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων ― Ιεραρχική Προσφυγή ― Το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης, αλλά ελέγχει τη νομιμότητά της ― Ορθή και νόμιμη η διαδικασία μετά από δέουσα έρευνα ― Επαρκής αιτιολογία.
Ο αιτητής προσέβαλε τη νομιμότητα της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση να απορρίψουν ιεραρχική προσφυγή του κατά της απόφασης απόρριψης αίτησής του για χορήγηση πολιτικού ασύλου.
Η πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η θέσπιση Κανονισμών δεν είναι υποχρεωτική. Το Αρθρο 28Ζ(7) του Νόμου 6(Ι)/2000 παρέχει απλώς δικαίωμα στην Αρχή για έκδοση κανονισμών προς ρύθμιση της διαδικασίας της. (Δέστε και [*610]Harpreet Singh v. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 393). Η θέση ότι δεν θεσπίστηκαν Κανονισμοί σχετικοί με την πρόσβαση του αιτητή στο φάκελό του πρέπει να απορριφθεί. Οι καθ’ ων η αίτηση συναίνεσαν στο αίτημα του αιτητή για πρόσβαση στο φάκελο και του έδωσαν λογική προθεσμία να πράξει τούτο. Ήταν η παράλειψη και η αμέλεια του αιτητή να εξετάσει το φάκελο, που του στέρησε το δικαίωμα αυτό, καθόσον δεν προέβη στις αναγκαίες ενέργειες για να εξετάσει το σχετικό φάκελο εντός της λογικής προθεσμίας που του δόθηκε. Η θέσπιση, εξάλλου εσωτερικών κανονισμών, έστω και αν τέτοια ήταν υποχρεωτική, που δεν ήταν, δεν θα είχε πλέον σημασία, αφού του είχε δοθεί η ευκαιρία.
2. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων έχει τη δυνατότητα, αλλά όχι την υποχρέωση, να καλεί τον αιτητή στο στάδιο εξέτασης της ιεραρχικής του προσφυγής. Στην παρούσα περίπτωση δεν ίσχυε κάτι τέτοιο και η Αρχή μπορούσε, όπως και έπραξε, να δεχθεί την εισήγηση της Υπηρεσίας Ασύλου και να υιοθετήσει την απόφαση της, εάν την έκρινε ορθή και αιτιολογημένη, κάτι το οποίο τελικά έπραξε.
3. Το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητά της, όπως έχει επανειλημμένως λεχθεί, αλλά υπό κρίση είναι μόνο η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωσή του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.
Στην παρούσα περίπτωση είναι προφανές από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον της πλήρους Ολομέλειας και τα Παραρτήματα στην ένσταση, ότι η Αρχή βασίστηκε σε πληροφορίες που λήφθηκαν από τη χώρα καταγωγής του αιτητή και συγκρίθηκαν με τους ισχυρισμούς του τελευταίου, που κρίθηκαν τελικά ως αντιφατικοί και αναληθείς. Ήταν έτσι, αιτιολογημένη η απόφαση και λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και η κατάληξη των Αρχών ήταν σαφώς εντός των ορίων της διακριτικής τους ευχέρειας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Harpreet Singh v. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 393.
Προσφυγή.
Σ. Κιττής, για τον Aιτητή.
[*611]Λ. Ουστά, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Δ..
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι Τούρκος υπήκοος Κουρδικής καταγωγής και ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του στις 8.3.03 και εισήλθε παράνομα στην κατεχόμενη Κύπρο, περνώντας στις ελεύθερες περιοχές στις 23.3.03. Ήταν ισχυρισμός του ότι έφυγε από την Τουρκία γιατί δεν ήθελε να πολεμήσει εναντίον των Κούρδων. Ισχυρίστηκε, περαιτέρω, ότι ήταν μέλος του Κουρδικού Κόμματος ΡKK και γι’ αυτό το λόγο είχε στο παρελθόν φυλακιστεί για 3½ μήνες. Ο λόγος που έφυγε από την Τουρκία ήταν γιατί ενημερώθηκε ότι θα έπρεπε να παρουσιασθεί ξανά για να υπηρετήσει στον Τουρκικό στρατό εναντίον των Κούρδων ανταρτών, ενώ είχε υπηρετήσει θητεία στον Τουρκικό στρατό το 1993. Γι’αυτό το λόγο, θέλοντας να αποφύγει τα πιο πάνω, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Τουρκία για να αποφύγει τη δίωξή του.
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο, η οποία απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου στις 13.4.04, αφού οι Αρχές συμπέραναν πως δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που τίθενται από τα σχετικά άρθρα του περί Προσφύγων Νόμου. Ακολούθως, καταχώρησε διοικητική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, η οποία απέρριψε την προσφυγή του στις 18.2.05 και ο αιτητής έλαβε τελικά γνώση της απόφασης στις 17.2.05 και καταχώρησε την παρούσα προσφυγή στις 31.3.05.
Τα νομικά σημεία, στα οποία βασίζεται η προσφυγή, περιγράφονται από τον αιτητή κατά γενικό τρόπο και είναι πλάνη περί το Νόμο και τα πράγματα, έλλειψη αιτιολογίας, παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης, κατάχρηση εξουσίας και υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας των καθ’ ων η αίτηση, που κατέληξαν αυθαίρετα στην απόφαση τους, το δικαίωμα ακρόασης του αιτητή και παράβαση ουσιώδους τύπου.
Οι θέσεις του αιτητή συγκεκριμενοποιούνται σε ορισμένα γεγονότα. Το πρώτο, είναι ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία, προτού προωθήσει τη διοικητική του προσφυγή να έχει πρόσβαση στο φάκελό του, για να υποβάλει εμπεριστατωμένους λόγους προσφυγής. Συναρτώμενο με αυτό είναι και το παράπονό του ότι οι καθ’ ων η αίτηση δεν έχουν θεσπίσει εσωτερικούς κανονισμούς που να [*612]άπτονται των διαδικασιών της διοικητικής προσφυγής, μεταξύ των οποίων και την έρευνα του φακέλου από τον εκπρόσωπο του αιτητή. Η θέσπιση κανονισμών δεν είναι υποχρεωτική. Το άρθρο 28Ζ(7) του Νόμου 6(Ι)/2000 παρέχει απλώς δικαίωμα στην Αρχή για έκδοση κανονισμών προς ρύθμιση της διαδικασίας της. (Δέστε και Harpreet Singh v. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 393). Η θέση αυτή πρέπει, κατά την άποψη μας, να απορριφθεί. Οι καθ’ων η αίτηση συναίνεσαν στο αίτημα του αιτητή για πρόσβαση στο φάκελο και του έδωσαν λογική προθεσμία να πράξει τούτο. Ήταν η παράλειψη και η αμέλεια του αιτητή να εξετάσει το φάκελο που του στέρησε το δικαίωμα αυτό, καθόσον δεν προέβη στις αναγκαίες ενέργειες για να εξετάσει το σχετικό φάκελο εντός της λογικής προθεσμίας που του δόθηκε. Η θέσπιση, εξάλλου εσωτερικών κανονισμών, έστω και αν τέτοια ήταν υποχρεωτική, που δεν ήταν, δεν θα είχε πλέον σημασία, αφού του είχε δοθεί η ευκαιρία.
Επίσης, παραπονείται ότι η παράλειψη των καθ’ ων η αίτηση να τον καλέσουν σε προσωπική συνέντευξη για να δώσει εξηγήσεις ως προς τις αντιφάσεις, στις οποίες περιέπεσε, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ασύλου, δείχνει ότι η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα. Και αυτή η θέση πρέπει να απορριφθεί. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων έχει τη δυνατότητα αλλά όχι την υποχρέωση να καλεί τον αιτητή στο στάδιο εξέτασης της ιεραρχικής του προσφυγής, (Singh, πιο πάνω). Στην παρούσα περίπτωση δεν ίσχυε κάτι τέτοιο και η Αρχή μπορούσε, όπως και έπραξε, να δεχθεί την εισήγηση της Υπηρεσίας Ασύλου και να υιοθετήσει την απόφαση της, εάν την έκρινε ορθή και αιτιολογημένη, κάτι το οποίο τελικά έπραξε.
Παραπονείται περαιτέρω, περιγράφοντας με λεπτομέρειες στη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής, για συγκεκριμένες διαπιστώσεις της Υπηρεσίας Ασύλου, που κατά την άποψη του καταδεικνύουν ότι οι καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Επισημαίνουμε πως το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητά της, όπως έχει επανειλημμένως λεχθεί, αλλά υπό κρίση είναι μόνο η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωσή του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.
Στην παρούσα περίπτωση είναι προφανές από τα στοιχεία που τέ[*613]θηκαν ενώπιόν μας και τα Παραρτήματα στην ένσταση, ότι η Αρχή βασίστηκε σε πληροφορίες που λήφθηκαν από τη χώρα καταγωγής του αιτητή και συγκρίθηκαν με τους ισχυρισμούς του τελευταίου, που κρίθηκαν τελικά ως αντιφατικοί και αναληθείς. Ήταν έτσι, κατά την κρίση μας, αιτιολογημένη η απόφαση και λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και η κατάληξη των Αρχών ήταν σαφώς εντός των ορίων της διακριτικής τους ευχέρειας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο