(2006) 3 ΑΑΔ 648
[*648]9 Οκτωβρίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ,
ΗΛΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
SUPHIRE (STOCKBROKERS) LTD,
Eφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης-Καθ’ ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3722)
Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ― Επιβολή προστίμου για παράβαση του Άρθρου 68 του περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμου του 1993 (Ν.14(Ι)/93, όπως τροποποιήθηκε) ― Δεν απαιτείται να δοθεί το δικαίωμα ακρόασης και πριν την επιβολή της ποινής, εφόσον το δικαίωμα ασκήθηκε πριν την καταδίκη.
Η εφεσείουσα εταιρεία προσέβαλε, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ’ έφεση, τη νομιμότητα της απόφασης επιβολής σε αυτήν της διοικητικής ποινής των £3000, για παράβαση του Άρθρου 68 του περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμου του 1993 (Ν.14(Ι)/93).
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Αντικείμενο της προσφυγής που ασκήθηκε ήταν, όχι η καταδίκη, αλλά η ποινή που επιβλήθηκε. Αυτό δε στη βάση της αντίληψης των εφεσειόντων, πως δεν τους είχε δοθεί η δυνατότητα να απευθυνθούν προς την Επιτροπή προς μετριασμό.
Οι εφεσίβλητοι επικαλέστηκαν την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ν. Εξέλιξη Επενδυτική Λτδ (2006) 3 A.A.Δ. 310, στην οποία κρίθηκε πως δεν συνιστούσε πλημμέλεια η μη διάσπαση της διαδικασίας, έτσι ώστε εκείνα που δικαιούται να πει ο διωκόμενος, είτε ως προς την καταδίκη είτε και ως προς την ποινή, να τα πει εξ αρχής, δια μιας. Σημειώνεται πως και εδώ, όπως και στην πιο πάνω υπόθεση, ακριβώς είχαν κληθεί οι εφεσείοντες να υποβάλουν τις παραστάσεις τους ώστε να εκδώσει η [*649]Επιτροπή την απόφασή της "για ενδεχόμενη επιβολή διοικητικού προστίμου και καθορίσει το ύψος του".
Οι εφεσείοντες δεν είχαν οτιδήποτε να αναφέρουν σε σχέση με την πιο πάνω απόφαση της Ολομέλειας και αφού δέχτηκαν ταυτόχρονα πως, πράγματι, με τις παραστάσεις που υπέβαλαν προς την Επιτροπή, αναφέρθηκαν και σε εκείνα που, κατά τη γνώμη τους, έπρεπε να επηρεάσουν την ποινή, δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί επιτυχία της έφεσης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ν. Εξέλιξη Επενδυτική Λτδ (2006) 3 A.A.Δ. 310.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 1206/2002), ημερ. 3/11/2002.
Δ. Καλλής, για την Εφεσείουσα.
Κ. Καντούνας, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες καταδικάστηκαν για παράβαση του άρθρου 68 του περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμου του 1993 (Ν. 14(Ι)/1993, όπως τροποποιήθηκε) και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τους επέβαλε πρόστιμο £3.000.
Αντικείμενο της προσφυγής που ασκήθηκε ήταν, όπως ξεκαθάρισε πρωτοδίκως και έγινε δεκτό και ενώπιόν μας, όχι η καταδίκη αλλά η ποινή που επιβλήθηκε. Αυτό δε στη βάση της αντίληψης των εφεσειόντων πως δεν τους είχε δοθεί η δυνατότητα να απευθυνθούν προς την Επιτροπή προς μετριασμό. Προβλήθηκε και ο περαιτέρω ισχυρισμός πως η απόφαση της Επιτροπής για την ποινή δεν ήταν αιτιολογημένη, αλλά μπορούμε επ’ αυτού να σημειώσουμε από τώρα πως η αιτιολογία της απόφασης προκύπτει ευθέως από το κείμενο που ενσωματώνει την απόφαση της Επιτροπής. Ο νόμος παρέχει διακριτική εξουσία για επιβολή προστίμου μέχρι £20.000 και η Επιτροπή, με αναφορά στα γεγονότα, επέλεξε να επιβάλει στους αιτητές [*650]το πρόστιμο που έχει αναφερθεί.
Αποτελεί κεντρικό σημείο στους λόγους έφεσης και στην επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε, το γεγονός ότι πρωτοδίκως εκλαμβάνεται πως οι αιτητές είχαν στην πραγματικότητα εκθέσει τις απόψεις τους σε σχέση με το ύψος της ποινής με τις παραστάσεις που υπέβαλαν, ενώ οι παρατεθείσες ως παραστάσεις τους, στην πραγματικότητα, ήταν μέρος της αγόρευσής τους ενώπιον του Δικαστηρίου. Παραπονούνται επίσης ενόψει του γεγονότος ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο, παρά το ότι φαίνεται να δέχεται πως πρέπει να είναι ξεχωριστό το στάδιο της διαδικασίας σε σχέση με την καταδίκη από εκείνο σε σχέση με την ποινή, στο τέλος έκρινε πως δεν υπήρξε πλημμέλεια που να δημιουργεί ακύρωση της απόφασης ενώ μόνο μια φορά, πριν τη διαπίστωση της παράβασης, υποβλήθηκαν παραστάσεις.
Οι εφεσίβλητοι επικαλέστηκαν ενώπιόν μας την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ν. Εξέλιξη Επενδυτική Λτδ (2006) 3 A.A.Δ. 310, στην οποία κρίθηκε πως δεν συνιστούσε πλημμέλεια η μη διάσπαση της διαδικασίας έτσι ώστε εκείνα που δικαιούται να πει ο διωκόμενος, είτε ως προς την καταδίκη είτε και ως προς την ποινή, να τα πει εξ αρχής, δια μιας. Σημειώνουμε πως και εδώ, όπως και στην πιο πάνω υπόθεση, ακριβώς είχαν κληθεί οι εφεσείοντες να υποβάλουν τις παραστάσεις τους ώστε να εκδώσει η Επιτροπή την απόφασή της "για ενδεχόμενη επιβολή διοικητικού προστίμου και καθορίσει το ύψος του".
Οι εφεσείοντες δεν είχαν οτιδήποτε να αναφέρουν σε σχέση με την πιο πάνω απόφαση της Ολομέλειας και αφού δέχτηκαν ταυτόχρονα πως, πράγματι, με τις παραστάσεις που υπέβαλαν προς την Επιτροπή, αναφέρθηκαν και σε εκείνα που, κατά τη γνώμη τους, έπρεπε να επηρεάσουν την ποινή, δεν βρίσκουμε λόγο που να δικαιολογεί επιτυχία της έφεσης. Το γεγονός πως στην πρωτόδικη απόφαση η αγόρευση των εφεσειόντων εκλαμβάνεται ως οι παραστάσεις τους, δεν μπορεί να έχει, κάτω από τις περιστάσεις, οποιαδήποτε σημασία. Παρατηρούμε, όμως, πως δεν υπάρχει αντίφαση στην πρωτόδικη απόφαση αφού, όπως είχαν εκτιμηθεί τα δεδομένα, με τις παραστάσεις δεν εγειρόταν θέμα ως προς την καταδίκη, αλλά αφορούσαν στην ποινή.
Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο