(2007) 3 ΑΑΔ 62
[*62]13 Φεβρουαρίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ/ Ή
ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3817)
Κεντρική Τράπεζα Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Σχέδια Υπηρεσίας ― Καθορισμός χρονικής διάρκειας της «καλής πείρας σε κατάλληλους τομείς εργασιών της Κεντρικής Τράπεζας» σε 10 έτη ― Αυθαίρετος καθορισμός ― Σύμφωνα με τον Κανονισμό 1.6 της Κ.Δ.Π. 189/83, η αρμοδιότητα της Επιτροπής να καθορίσει την κατάλληλη πείρα, αναφέρεται στην φύση της και όχι στη διάρκειά της.
Ο εφεσείων επεδίωξε, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ’ έφεση, την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού στην Κεντρική Τράπεζα.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ο κύριος λόγος πάνω στον οποίο βασίζεται η έφεση, είναι ο ισχυρισμός ότι ο καθορισμός της δεκάχρονης πείρας είναι παράνομος και αντίθετος προς τους σχετικούς Κανονισμούς.
Τα σχέδια υπηρεσίας για την πλήρωση θέσεων στην Κεντρική Τράπεζα καθορίζονται στο Παράρτημα των περί Υπαλλήλων της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 189/83). Τα σχέδια υπόκεινται σε γενικούς όρους που περιέχονται στο παράρτημα των Κανονισμών, από τους οποίους ο Κανονισμός 1.6 προνοεί ότι,
[*63]“Κατάλληλα ακαδημαϊκά, επαγγελματικά ή άλλα προσόντα ισαξίου επιπέδου προς εκείνα τα οποία ειδικώς καθορίζονται διά θέσιν τινά, δυνατόν να γίνουν αποδεκτά.
Επί του ποία προσόντα θεωρούνται ισάξια ή κατάλληλα και ποία πείρα θεωρείται κατάλληλος (όπου γίνεται σχετική μνεία εις το Σχέδιον Υπηρεσίας θέσεώς τινος) αποφασίζει η συνιστωμένη δυνάμει του Αρθρου 15 του Νόμου Επιτροπή.”
Η Επιτροπή Προσωπικού είχε εξουσία να καθορίσει ποια πείρα ήταν «κατάλληλος». Αυτό παραπέμπει στη φύση της πείρας και δεν περιλαμβάνει δυνατότητα καθορισμού της διάρκειάς της. Ο καθορισμός της δεκαετούς πείρας ως προσόντος απαιτούμενου από το σχέδιο υπηρεσίας ήταν παράνομος και έπεται ότι παράνομος ήταν και ο αποκλεισμός του εφεσείοντος.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Αυγερινού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 702,
Νικολάου ν. Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου (2002) 3 Α.Α.Δ. 733.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 403/2002), ημερ. 23/4/2004.
Χρ. Λειβαδιώτου και για Α. Πραστίτη, για τον Εφεσείοντα.
Σπ. Ευαγγέλου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Τ. Ηλιάδης.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση εξετάζεται το ερώτημα αν ο καθορισμός δεκάχρονης πείρας από Λειτουργούς Α΄ Τάξης στις θέσεις Λειτουργού Α΄ και Β΄ Τάξης της Κεντρικής Τράπεζας για προαγωγή στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού ήταν λογικός ή αυθαίρετος.
[*64](α) Τα γεγονότα.
Τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας για τη θέση του Ανώτερου Λειτουργού στην Κεντρική Τράπεζα (Κ.Δ.Π. 189/83) ήταν τα πιο κάτω:
“(α) Πανεπιστημιακόν πτυχίον ή τίτλος εις κατάλληλον θέμα.
(β) Καλή γνώσις και πείρα εις καταλλήλους τομείς εργασιών κεντρικής τραπέζης ή εις τομείς σχετιζομένους με εργασίας κεντρικής τραπέζης.
(γ) Ευθυκρισία, διακριτικότης, διοικητικαί ικανότητες και ικανότης να αναλαμβάνη ευθύνας.
(δ) Ικανότης να ετοιμάζη εκθέσεις επί καταλλήλων θεμάτων σχετιζομένων με τας εργασίας κεντρικής τραπέζης.
(ε) Πολύ καλή γνώσις της Ελληνικής και Αγγλικής ή της Τουρκικής και Αγγλικής γλώσσης.”
Για την πλήρωση τριών κενών θέσεων στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού στην Κεντρική Τράπεζα η Επιτροπή Προσωπικού (η οποία συστήνεται με βάση το εδάφιο 3 του Αρθρου 15 του περί Κεντρικής Τράπεζας Νόμου (όπως έχει τροποποιηθεί με το Αρθρο 3 του Νόμου 10 του 1979) αποφάσισε ότι για την απαιτούμενη πείρα η οποία αναφέρεται στο σχέδιο υπηρεσίας μόνο Λειτουργοί Α΄ Τάξης, οι οποίοι είχαν συνολική πείρα 10 χρόνων στις θέσεις του Λειτουργού Α΄ και Β΄ Τάξης, θα μπορούσαν να προαχθούν. Ο εφεσείων αποκλείστηκε γιατί δεν είχε την πιο πάνω απαιτούμενη πείρα και ο Διοικητής της εφεσίβλητης αφού δέχθηκε τις συστάσεις της Επιτροπής προχώρησε στις προαγωγές των ενδιαφερόμενων μερών. Η προσφυγή που καταχωρήθηκε από τον εφεσείοντα, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο καθορισμός δεκαετούς πείρας ήταν παράνομος, απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο γιατί,
“Κριτής της ποιας χρονικής διάρκειας πείρα θεωρείται κατάλληλη ήταν η ίδια η Επιτροπή και δεν διαπιστώνεται υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής εξουσίας ώστε να δικαιολογείται επέμβαση του Δικαστηρίου.”
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων προσβάλλει την εγκυρότητα της πιο πάνω πρωτόδικης απόφασης. Ο κύριος λόγος πάνω στον οποίο βασίζεται η έφεση είναι ο ισχυρισμός ότι ο καθο[*65]ρισμός της δεκάχρονης πείρας είναι παράνομος και αντίθετος προς τους σχετικούς Κανονισμούς.
(β) Η νομική πλευρά.
Τα σχέδια υπηρεσίας για την πλήρωση θέσεων στην Κεντρική Τράπεζα καθορίζονται στο Παράρτημα των περί Υπαλλήλων της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 189/83). Τα σχέδια υπόκεινται σε γενικούς όρους που περιέχονται στο παράρτημα των Κανονισμών, από τους οποίους ο Κανονισμός 1.6 προνοεί ότι,
“Κατάλληλα ακαδημαϊκά, επαγγελματικά ή άλλα προσόντα ισαξίου επιπέδου προς εκείνα τα οποία ειδικώς καθορίζονται διά θέσιν τινά, δυνατόν να γίνουν αποδεκτά.
Επί του ποία προσόντα θεωρούνται ισάξια ή κατάλληλα και ποία πείρα θεωρείται κατάλληλος (όπου γίνεται σχετική μνεία εις το Σχέδιον Υπηρεσίας θέσεώς τινος) αποφασίζει η συνιστωμένη δυνάμει του Αρθρου 15 του Νόμου Επιτροπή.”
Όπως έχει νομολογιακά καθιερωθεί το διορίζον διοικητικό όργανο έχει την ευχέρεια, σε περιπτώσεις στις οποίες η πείρα θεωρείται ως απαραίτητο προσόν χωρίς να καθορίζεται οποιαδήποτε χρονική διάρκεια, να καθορίζει τη διάρκεια της πείρας νοουμένου ότι η χρονική αυτή διάρκεια αιτιολογείται και είναι λογική. (Βλ. Αυγερινού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 702).
Στην παρούσα περίπτωση η Επιτροπή Προσωπικού, η οποία έχει συσταθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του Αρθρου 15 του περί Κεντρικής Τραπέζης Νόμου (αρ. 48/63), καθόρισε ότι για τη θέση του Ανώτερου Λειτουργού απαιτείτο πείρα τουλάχιστον δέκα χρόνων σε κατάλληλους τομείς εργασίας, ως ακολούθως:
“Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης Ανώτερου Λειτουργού, αποφάσισε ότι μόνο Λειτουργοί Α΄ Τάξης οι οποίοι έχουν συνολική πείρα άνω των δέκα ετών στις θέσεις Λειτουργού Α΄ και Β΄ Τάξης, έχουν επαρκή πείρα για να προαχθούν στη θέση Ανώτερου Λειτουργού.”
Η Επιτροπή Προσωπικού είχε εξουσία να καθορίσει ποια πείρα ήταν «κατάλληλος». Αυτό παραπέμπει στη φύση της πείρας και δεν περιλαμβάνει δυνατότητα καθορισμού της διάρκειάς της. Ο καθορισμός της δεκαετούς πείρας ως προσόντος απαι[*66]τούμενου από το σχέδιο υπηρεσίας ήταν παράνομος και έπεται ότι παράνομος ήταν και ο αποκλεισμός του εφεσείοντος.
Η επίκληση εκ μέρους των εφεσίβλητων της απόφασης Άντρη Αδάμου Νικολάου ν. Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου (2002) 3 A.A.Δ. 733, δεν ενισχύει τη θέση τους, αφού το θέμα του καθορισμού της φύσης της πείρας που εξετάζεται στην παρούσα υπόθεση δεν αποτέλεσε εκεί αντικείμενο συζήτησης.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω η έφεση επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Οι εφεσίβλητοι καταδικάζονται να καταβάλουν το ποσό των £1.200 τόσο για τα πρωτόδικα όσο και για τα έξοδα της έφεσης.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο