(2007) 3 ΑΑΔ 345
[*345]4 Ιουλίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΓΕΡΟΥ,
Εφεσείων-Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης-Καθ’ ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 28/2005)
Δεδικασμένο ― Δεδικασμένο από ακυρωτική απόφαση ― Όταν ένα διοικητικό όργανο εξετάζει την πλήρωση μιας θέσης παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο αιτητής κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα, το εν λόγω διοικητικό όργανο δεν δεσμεύεται με τον κανόνα του δεδικασμένου και έχει την ευχέρεια κατά την επανεξέταση να εξετάσει εάν ο αιτητής κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα, αφού αυτό το ζήτημα δεν είχε εγερθεί στην προηγούμενη διαδικασία.
Ο εφεσείων αμφισβήτησε με την έφεση την απόρριψη, πρωτοδίκως, της προσφυγής του κατά της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Διευθυντή Προσωπικού η οποία ήταν προϊόν επανεξέτασης, μετά από προηγούμενη δικαστική ακύρωση που είχε επιτύχει ο ίδιος ο αιτητής.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Όταν ένα διοικητικό όργανο εξετάζει την πλήρωση μιας θέσης παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο αιτητής κατέχει το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν, το διοικητικό όργανο δεν δεσμεύεται με τον κανόνα του δεδικασμένου και έχει την ευχέρεια κατά τη διαδικασία της επανεξέτασης να εξετάσει αν ο αιτητής κατέχει το απαιτούμενο προσόν, αφού το θέμα της κατοχής του προσόντος δεν είχε εγερθεί στην προηγούμενη διαδικασία. Το θέμα εξετάστηκε από το Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση Φωτιάδου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1254/2002, ημερ. 15/11/2004.
[*346]Η πιο πάνω προσέγγιση, ότι δηλαδή στην επανεξέταση που ακολουθείται στη βάση του ακυρωτικού αποτελέσματος το διοικητικό όργανο διατηρεί την ευχέρεια να προβαίνει σε μια διερεύνηση ενός θέματος όταν κρίνει μια τέτοια ενέργεια σκόπιμη, υιοθετήθηκε από την πλήρη Ολομέλεια στην υπόθεση Ναζίρης ν. P.I.K. (2007) 3 A.A.Δ. 38.
Στην παρούσα περίπτωση το Διοικητικό Συμβούλιο της εφεσίβλητης αρχικά θεώρησε στην προσφυγή 977/2000 ότι ο εφεσείων ήταν προσοντούχος, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσει αν πραγματικά αυτός κατείχε τα απαραίτητα προσόντα. Μετά την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης κατά τη διαδικασία της επανεξέτασης, το Διοικητικό Συμβούλιο διατηρούσε σύμφωνα με τη σχετική νομολογία την ευχέρεια να εξετάσει αν ο εφεσείων κατείχε το απαραίτητο προσόν, αφού το θέμα δεν είχε εγερθεί και δεν είχε εξεταστεί κατά την προηγούμενη διαδικασία.
2. Έχοντας περαιτέρω υπόψη την κατάληξη τόσο της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και του Διοικητικού Συμβουλίου της εφεσίβλητης, ότι ούτε το δίπλωμα του ΜΒΑ του εφεσείοντος μπορούσε να θεωρηθεί ότι ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του Πανεπιστημιακού διπλώματος, αφού το ΜΒΑ ήταν μεταπτυχιακό και αφορούσε τη Διοίκηση Επιχειρήσεων, εξάγεται το συμπέρασμα ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας ήταν εύλογα επιτρεπτή και αποτέλεσμα διεξαγωγής δέουσας έρευνας, με την απαραίτητη αιτιολογία.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χατζηγέρου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 977/2000, ημερ. 27.2.2003,
Αδαμίδη ν. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 2768,
Φωτιάδου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1254/2002, ημερ. 15.11.2004,
Ναζίρης ν. Pαδιοφωνικού Iδρύματος Kύπρου (2007) 3�A.A.Δ. 38.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 604/03), ημερ. 17/2/05.
[*347]Κ. Χατζηιωάννου, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Στιβαρού, για την Εφεσίβλητη.
Ουδεμία εμφάνιση για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Τ. Ηλιάδης.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(Α) ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΗΡΥΞΕ Η ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ (Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ) ΥΠΕΒΑΛΑΝ, ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, ΑΙΤΗΣΕΙΣ Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΓΕΡΟΥ (Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ) ΚΑΙ Ο ΜΙΧΑΗΛ ΑΝΤΩΝΙΟΥ (ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ). Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΣΤΗΣΕ ΓΙΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΦΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ ΕΛΑΒΕ ΥΠΟΨΗ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟ ΠΛΗΡΩΣΗ ΘΕΣΗ. Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΥΠ’ ΑΡ. 977/2000 ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΚΥΡΩΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΓΙΑΤΙ Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΗΤΑΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ.
ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ:
“UNIVERSITY DEGREE OR DIPLOMA OR SUCH OTHER ACADEMIC QUALIFICATION WHICH, IN THE DISCRETION OF THE AUTHORITY MAY BE CONSIDERED EQUIVALENT, IN ENGINEERING, ACCOUNTANCY LAW, PERSONNEL MANAGEMENT AND INDUSTRIAL RELATIONS.”
Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟΥ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΝΑ ΕΓΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΣΤΟ INSTITUTE OF CHARTERED ACCOUNTANTS IN ENGLAND AND WALES, ΑΡΧΙΚΑ ΩΣ ACA (ASSOCIATE MEMBER) ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1979 ΕΧΕΙ ΕΓΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. Η Ε.Δ.Υ. ΥΙΟΘΕ[*348]ΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, ΑΦΟΥ ΕΛΑΒΕ ΥΠΟΨΗ ΟΤΙ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΜΒΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΣΕ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΗ ΥΠΟ ΠΛΗΡΩΣΗ ΘΕΣΗ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΔΕΝ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥ. ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΦΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΠΡΟΑΓΑΓΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ.
Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ 604/2003. ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΟΤΙ Η ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΕΤΑΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΟ, ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ.
(Β) Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ
(I) ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΝΤΟΣ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ, ΚΑΙ
(II) ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΚΡΙΘΗΚΕ ΟΤΙ Η ΕΠΙΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΤΑΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ, ΕΥΛΟΓΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΔΕΟΥΣΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ.
(I) ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΝΤΟΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ.
ΈΧΕΙ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΝΤΟΣ ΚΑΛΥΠΤΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΧΑΤΖΗΓΕΡΟΥ Ν. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 977/2000, ΗΜΕΡ. 27/2/2003, ΑΦΟΥ ΣΥΝΙΣΤΟΥΣΕ ΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ, “ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ, ΟΧΙ ΑΜΕΣΑ ΑΛΛΑ ΕΜΜΕΣΑ, ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΟ ΣΤΟ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΜΕΣΑ ΟΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΤΟ ΣΤΗΝ ΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.”
[*349]ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΟΤΙ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙΣΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ 977/2000 ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ. ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣΦΥΓΗ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΠΡΟΒΑΛΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΛΟΓΟΥΣ:
“(Α) ΈΛΛΕΙΨΗ ΔΕΟΥΣΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ.
(Β) ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ΚΑΙ
(Γ) Η ΕΠΙΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΑΣΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΞΩΓΕΝΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΛΑΝΗΣ ΠΕΡΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.”
ΓΙΑ ΤΟΝ Α΄ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΜΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ, ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ “Ο ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΔΑΦΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ”.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ Β΄ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ, ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ, ΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
“ΌΠΩΣ ΕΧΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΟΡΙΑΚΑ Η ΕΣΤΩ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΣ ΣΕ ΑΞΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ, ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΚΑΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΕΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ, ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΟΥΤΕ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΩΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΥΠΟΨΗ.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΣΤΙΣ ΥΠΕΡΤΕΡΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕΤΕΩΡΕΣ. ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ. ΌΠΩΣ ΑΝΕΦΕΡΑ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ. ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΥΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΣ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΕΡΑ ΤΟΥΤΟΥ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΑΣΚΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ 1994 ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ, ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΙΚΗΣ ΘΕΣΗΣ, ΕΝΩ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΑΣΚΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ 1998 ΚΑ[*350]ΘΗΚΟΝΤΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΕΙΤΟ ΩΣ ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ.”
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΧΙ ΑΜΕΣΑ ΑΛΛΑ ΕΜΜΕΣΑ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ,
“ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΟΤΙ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΥΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΣΚΕΠΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ. ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΓΙΕΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ..................... ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ. Η ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΕΙΧΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕ ΕΚΑΛΥΠΤΕΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ, ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Η ΜΟΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ Η ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ.”
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ 977/00 ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
“ΚΡΙΝΩ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΟΤΙ Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ................ ΈΧΩ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΟΤΙ Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΕΥΣΤΑΘΕΙ.”
ΌΠΩΣ ΟΡΘΑ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΠΑΙΔΕΥΤΗ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΤΟ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ,
(I) Η ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ) ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ
(II) Η ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ.
ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ Η ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ, ΑΦΟΥ Η ΚΑΤΟ[*351]ΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΛΗΦΘΗΚΕ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΕΙΡΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΥΝΙΣΤΑ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΧΟΤΑΝ ΣΤΗΝ Ε.Δ.Υ. Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΔΑΜΙΔΗ Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (1997) 4 A.A.Δ. 2768, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΙΧΕ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ, ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ,
“Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΓΕΙΡΟΜΕΝΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙ ΚΑΤΑΛΗΞΕΩΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΑΔΑΜΙΔΗΣ, ΑΝΩΤΕΡΩ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΠΡΟΕΒΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΕΠΙΔΙΚΟ ΘΕΜΑ. ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΗΡΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΟΝ ΣΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ, ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΥΤΕ ΥΠΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ, ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. ΈΤΣΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΤΟ ΒΑΣΙΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Η ΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΟΤΙ ΣΥΝΙΣΤΟΥΣΑΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ (ΒΛ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ν. ΜΑΡΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΙΔΗ Κ.Α. (1996) 3 A.A.Δ. 286).”
ΌΤΑΝ ΕΝΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΘΕΣΗΣ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΠΡΟΣΟΝ, ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΑΝ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΟΝ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΝΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΓΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΩΤΙΑΔΟΥ Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 1254/2002, ΗΜΕΡ. 15/11/2004, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ,
“ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΙΔΙΚΟ ΣΤΙΣ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙΣΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΥΡΩΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, ΩΣ ΚΡΙΘΕΝ, ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ [*352]ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ. ΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΕΓΕΙΡΕΙ ΟΙ ΑΙΤΗΤΕΣ, ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΑΝ ΥΠΟ ΤΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΔΥ ΠΩΣ Η ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΟΣ. ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ. ΟΥΤΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΑΡΧΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (ΑΝΩΤΕΡΩ). ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΕΓΕΡΘΕΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙΣΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ. ΚΑΤΑ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΧΑ ΚΡΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ SIEMENS A.G. Ν. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ (1994) 3 A.A.Δ. 1970 ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΔΥ ΠΩΣ Η ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΟΣ. ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΤΕΘΕΙ ΖΗΤΗΜΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗΣ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ. (ΒΛ. ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ Π.Κ. ΙΩΑΝΝΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (1997) 3 Α.Α.Δ. 433 ΣΤΗ ΣΕΛ. 439 ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΗ AΡ. 360/03, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 8.10.04.”
Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ ΟΤΑΝ ΚΡΙΝΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΚΟΠΙΜΗ, ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΝΑΖΙΡΗΣ Ν. P.I.K. (2007) 3 A.A.Δ. 38, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ,
“Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΗΥΘΥΝΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ, ΑΡΧΗ ΟΤΙ Η ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΦ’ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΕΡΕΥΝΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ: (ΒΛ. ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ Κ.Α. Ν. ΔΑΒΕΡΩΝΑ Κ.Α. (2002) 3 Α.Α.Δ. 147 ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ν. ΙΩΣΗΦΙΔΗ Κ.Α. (2002) 3 Α.Α.Δ. 601).”
ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΑΡΧΙΚΑ ΘΕΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ 977/2000 ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΥΤΟΣ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ, ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΑΝ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΠΡΟΣΟΝ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΓΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. [*353]ΈΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ.
(II) ΜΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΕΟΥΣΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ.
ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ 977/2000 ΣΗΜΕΙΩΘΗΚΕ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ “ΚΑΤΕΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ MBA ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ” ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ “ΚΑΤΕΧΕΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ, ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, ΟΥΤΕ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΩΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΥΠΟΨΗ.”
ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΔΕΝ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΣΤΟ MBA ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ/Η ΔΕΝ ΔΙΕΡΕΥΝΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΤΟ ΠΡΟΣΟΝ ΤΟΥ CHARTERED ACCOUNTANT ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΩΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΠΡΟΣΟΝ ΣΤΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ.
ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΘΕΜΑ ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ:
“ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΟΤΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ. ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΟΤΙ ΔΙΕΞΗΧΘΗ Η ΔΕΟΥΣΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΕΥΛΟΓΗ. ΈΧΩ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΟΤΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΛΗΦΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΕΟΥΣΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ, ΕΦΙΚΤΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗ.”
ΈΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ, ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΟΥ ΜΒΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΣΕ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΜΒΑ ΗΤΑΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΗΤΑΝ ΕΥΛΟΓΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΔΕΟΥΣΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ.
Η ΕΦΕΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΜΕ £700 ΕΞΟΔΑ.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο