(2011) 3 ΑΑΔ 625
[*625]12 Σεπτεμβρίου, 2011
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσιβλήτου.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 18/2011)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Πίνακας διοριστέων ― Κατά πόσο τα κριτήρια καθορισμού της προτεραιότητας στον Πίνακα, σύμφωνα με το Άρθρο 28Β της εκπαιδευτικής νομοθεσίας, παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης ― Ειδικά η διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών λόγω στράτευσης των πρώτων.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Έγερση ζητήματος συνταγματικής φύσης ― Ποτέ δεν συζητείται ακαδημαϊκά, αλλά μόνον εφόσον η επίλυσή του θα έχει επίδραση στο αποτέλεσμα της διαδικασίας.
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή, σε αντιδιαστολή προς πράξη στερούμενη εκτελεστότητας ― Η περίπτωση της τοποθέτησης σε Πίνακα Διοριστέων εκπαιδευτικών λειτουργών ― Δεν μπορεί να προσβληθεί αυτοτελώς, παρά μόνο σε συνάρτηση με τρίτους οι οποίοι ευνοήθηκαν.
Η Δημοκρατία αμφισβήτησε την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε ακυρωθεί, αυτοτελώς και χωρίς συγκριτικό συσχετισμό, η τοποθέτηση του εφεσίβλητου στην 174η θέση του Πίνακα Διοριστέων Φυσικής Αγωγής.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποδεχόμενη την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Πρωτοδίκως συζητήθηκε η μονάδα που προβλεπόταν για την υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά και πως η αντισυνταγματικότητα που [*626]διαπιστώθηκε αφορούσε στην ανεπάρκειά της, όπως εκτιμήθηκε, για αποκατάσταση της ισορροπίας. Συζήτηση για τη μονάδα αυτή σημαίνει πως έχουμε περίπτωση υποψηφίων που απέκτησαν τον πρώτο τίτλο σπουδών τους το ίδιο έτος ή εφόσον έχουμε συμπληρωματικό πίνακα, ότι υπέβαλαν αίτηση το ίδιο έτος. Αν δεν υπάρχει αυτό το προαπαιτούμενο, η συζήτηση για την επάρκεια της μονάδας απολήγει ακαδημαϊκή. Και είναι πάγιο πως δεν συζητούνται οποιαδήποτε ζητήματα, ιδίως δε συνταγματικής φύσης, ακαδημαϊκά, αλλά μόνο εφόσον η επίλυσή τους θα έχει επίδραση στο αποτέλεσμα.
2. Δεν είναι δυνατό να τίθεται ζήτημα άνισης μεταχείρισης ή καλύτερα θέμα αλλαγής της σειράς, ακύρωσης δηλαδή της ορισμένης με προοπτική άλλη καλύτερη, αυτοτελώς. Αναποφεύκτως επηρεάζονται άλλοι. Εν προκειμένω, η εκτελεστή πράξη, κατ’ ακρίβειαν, δεν ήταν αυτοτελώς η τοποθέτηση του αιτητή στην 174η, θέση αλλά η τοποθέτησή του σε θέση κατώτερη άλλης. Χρειάζονται και τα δύο. Ο αιτητής προσβάλλει ως εκτελεστή πράξη αυτοτελώς τη δική του τοποθέτηση, αλλά δεν είναι δυνατό να γίνει δεκτό πως αυτή έχει τέτοια αυτοτέλεια.
Δεν ήταν παραδεκτή η αυτοτελής διεκδίκηση και εν τέλει ακύρωση της τοποθέτησης του εφεσίβλητου στην 174η σειρά. Δεν συγκεκριμενοποιήθηκε αν υπήρχαν τρίτοι που ευνοήθηκαν. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, και αν ακόμα λαμβανόταν ως δεδομένο ότι υπάρχουν, σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό αυτοί να επηρεαστούν χωρίς να είναι η δική τους σειρά αντικείμενο της διαδικασίας και, σε κάθε περίπτωση, να έχουν τη δυνατότητα να ακουστούν.
3. Εδώ δεν έχουμε περίπτωση απλώς μη επίδοσης της προσφυγής σε τρίτους, ενδεχομένως επηρεαζόμενους ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να ακουστούν. Τίθεται ζήτημα της παροχής τέτοιας δυνατότητας, εφόσον έχουμε προσφυγή με αντικείμενο εκτελεστή διοικητική πράξη. Εκ των υστέρων δε προσανατολισμός προς τέτοια κατεύθυνση θα σήμαινε ριζική αναμόρφωση της θεραπείας, εκπροθέσμως.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Dias United Publ. Co. Ltd v. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 550,
Δημοκρατία ν. Χρυσοστόμου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 391,
[*627]Μεταξάς ν. Επιτροπής Κρατικών Υποτροφιών κ.ά, Υπόθ. Αρ. 754/98, ημερ. 11.8.2000,
Πετούση ν. Επιτροπής Κρατικών Υποτροφιών κ.ά, Υπόθ. Αρ. 1309/99, ημερ. 27.11.2000,
Κουσελίνης ν. Δημοκρατίας (2001) 4(Α) Α.Α.Δ. 1,
Παπαϊωάννου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1260/99, ημερ. 8.4.2002,
Στοκίδη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1229/99, ημερ. 25.4.2002,
Πολυκάρπου κ.ά. ν. Επάρχου Λεμεσού, Υποθ. Αρ. 755/03 κ.ά., ημερ. 19.9.2005,
Κιτρομηλής ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 108,
Νεοφύτου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 892/2004 κ.ά., ημερ. 4.9.2007,
Κουκκουλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1224/2008, ημερ. 11.10.2010.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Ερωτοκρίτου, Δ.), (Υπόθεση Aρ. 503/09), ημερ. 27/1/11.
Ρένα Βραχίμη - Πετρίδου, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, με Δάφνη Νικολάτου, Δικηγόρο της Δημοκρατίας, για την Eφεσείουσα.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Eφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος άσκησε προσφυγή με αίτημα για:
[*628]«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ’ ης η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 27.2.2009 στην Επίσημη Ιστοσελίδα της Επιτροπής της καθ’ ης η αίτηση και στην οποία συμπεριέλαβε κατ’ άνιση μεταχείριση τον αιτητή στον Πίνακα Διοριστέων Φυσικής Αγωγής στην 174η θέση της σειράς προτεραιότητας για διορισμό είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος».
Για τον καθορισμό της σειράς προτεραιότητας στον Πίνακα Διοριστέων εφαρμόστηκε το Άρθρο 28Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 (Ν. 10/69 όπως τροποποιήθηκε) και αυτό το άρθρο, όπως το θέτει στα νομικά σημεία της Προσφυγής, «καθορίζει ως κύριο κριτήριο για τη σειρά προτεραιότητας στους πίνακες διοριστέων το έτος υποβολής της αίτησης εγγραφής είναι αντισυνταγματική διάκριση για τους άρρενες που πρέπει πρώτα να εκπληρώσουν 2ετή θητεία στην Εθνική Φρουρά».
Επικαλέστηκε στα νομικά σημεία το Άρθρο 28 του Συντάγματος που κατοχυρώνει την αρχή της ισότητας και, στη συνέχεια, με την αγόρευσή του, επικουρικά αντιλαμβανόμαστε, το Άρθρο 38 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), τα Άρθρα 2 και 8 του περί Ίσης Μεταχείρισης Ανδρών και Γυναικών στην Απασχόληση και στην Επαγγελματική Εκπαίδευση Νόμου του 2002 (Ν.205(Ι)/02) και τις Κοινοτικές Οδηγίες 76/2007/ΕΟΚ και 2006/54/ΕΚ. Τα γεγονότα στα οποία στηρίχτηκε η προσφυγή εξαντλούνται στην αναφορά πως ο αιτητής είναι κάτοχος διπλώματος του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Φυσική Αγωγή, πως συμπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία και πως στους Πίνακες Διοριστέων που δημοσιεύτηκαν το 2009, τοποθετήθηκε στην 174η σειρά προτεραιότητας. Αυτό, κατά τη θέση του, «σε αντίθεση με γυναίκες συναδέλφους του, υποψήφιες για διορισμό που λόγω του ότι δεν είχαν να εκπληρώσουν στρατιωτική θητεία προηγήθηκαν σε σειρά προτεραιότητας όπως και για άλλους άρρενες υποψήφιους που δεν εκπλήρωσαν τη στρατιωτική τους θητεία για οποιονδήποτε λόγο».
Πρωτοδίκως αναγνωρίστηκε πως, πράγματι, οι γυναίκες αποκτούσαν προβάδισμα δυο ετών έναντι των συμφοιτητών τους που συμπλήρωσαν τη στρατιωτική τους θητεία, το οποίο επιδρούσε στη σειρά προτεραιότητας στον κατάλογο διοριστέων. Όπως αναφέρεται, «πρωταρχικό κριτήριο για την κατάταξη κάθε υποψηφίου είναι ο χρόνος υποβολής της αίτησης και στη συνέχεια ο χρόνος απόκτησης του πρώτου τίτλου σπουδών.» Στο σύστημα αριθμοποίησης του Άρθρου 28Β παρέχεται μια μονάδα για την υπηρεσία στην [*629]Εθνική Φρουρά αλλά αυτή, όπως εκτιμήθηκε, δεν ήταν αρκετή «για να εξαλείψει την ουσιαστική ανισότητα που δημιουργείται κατά την εγγραφή τους στον Κατάλογο». Επομένως, όπως κατέληξε ο συνάδελφός μας, οι πρόνοιες του Άρθρου 28Β «δεν διασφαλίζουν επαρκώς την αρχή της ισότητας για άνδρες υποψηφίους για διορισμό στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία, αλλά δημιουργούν εμμέσως αδικαιολόγητη διάκριση εις βάρος των ανδρών υποψηφίων.» Οπότε «η προσβαλλόμενη απόφαση», δηλαδή η τοποθέτηση του εφεσίβλητου στην 174η θέση, ακυρώθηκε.
Η εφεσείουσα αμφισβήτησε την αναιτιολόγητη, όπως εισηγείται, εκτίμηση ότι το σύστημα καθορισμού της σειράς προτεραιότητας όπως το προβλέπει το Άρθρο 28Β δεν αντιμετώπιζε επαρκώς το ζήτημα της θητείας στην Εθνική Φρουρά και υπέδειξε πως η μια μονάδα που δόθηκε για τα δυο περίπου χρόνια στην Εθνική Φρουρά, εναρμονίζεται προς την ταυτόχρονη χορήγηση ½ μονάδας για κάθε σχολικό έτος εκπαιδευτικής υπηρεσίας που χορηγείται στο πλαίσιο το ίδιου συστήματος. Αυτό, όμως, εναλλακτικά προς σειρά εισηγήσεων σε σχέση με το παραδεκτό της προσφυγής. Υποστήριξε πως η τοποθέτηση του εφεσίβλητου στον Κατάλογο, όπως αυτή έγινε το 2009, δεν ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη για την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο θα μπορούσε να αναλάβει δικαιοδοσία κατά το Άρθρο 146 του Συντάγματος αφού αυτός είχε αρχικώς τοποθετηθεί στον Κατάλογο από το 1992. Τοποθέτηση που δεν μπορεί τώρα εκπροθέσμως να προσβληθεί. Συνακολούθως πως στερείτο και εννόμου συμφέροντος, εν πάση περιπτώσει, αφού ουδέποτε αμφισβήτησε αλλά πρέπει να θεωρηθεί ότι αποδέχθηκε την έκτοτε τοποθέτησή του, και τότε υπό το καθεστώς του Άρθρου 28Β.
Θεωρεί όμως πως εγείρεται και ζήτημα θεμελιώδους σημασίας που υπερβαίνει τα επιμέρους ακόμα και τα αφορώντα στα δημόσιας τάξης ζητήματα που συνοψίσαμε. Είναι η εισήγηση της εφεσείουσας όπως τη διατυπώνει στους λόγους έφεσης 4 και 8, πως η πρωτόδικη απόφαση εκδόθηκε στη βάση υποθετικών καταστάσεων αφού δεν είχε καταδειχθεί από τον εφεσίβλητο, με αναφορά σε κάποια γυναίκα ή άλλο υποψήφιο που θα στοιχειοθετούσαν πραγματικά γεγονότα από τα οποία θα προέκυπτε πως ο εφεσίβλητος θα συμπεριλαμβανόταν σε καλύτερη σειρά προτεραιότητας.
Δεν υπήρχε στο περίγραμμα αγόρευσης για τον εφεσίβλητο αναφορά σ’ αυτό το ζήτημα και το θέσαμε κατά την ακρόαση. Με την προέκτασή του πως εφόσον συζητούμε περί την αρχή της ισότητας, εξ ορισμού το έργο είναι συγκριτικό και όχι αυτοτελές, ως αφορούν μόνο στη σειρά προτεραιότητας του ενός. Ο ευπαίδευτος συ[*630]νήγορος για τον εφεσίβλητο υποστήριξε πως δεν είχε εγερθεί πρωτοδίκως τέτοιο θέμα ώστε να είχε ο εφεσίβλητος τη δυνατότητα να γίνει συγκεκριμένος αλλά η πραγματικότητα είναι πως, κατά τις διευκρινίσεις, η εφεσείουσα το έθεσε ρητά και πως, όπως θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε, το πρόβλημα αφορούσε στη ρίζα της διαδικασίας, ήταν βεβαίως δημόσιας τάξης και δεν ήταν επιδεκτικό διόρθωσης.
Συνοψίζουμε κατ’ αρχάς το μηχανισμό εγγραφής στους πίνακες διοριστέων. Οι κενές θέσεις δημοσιεύονται και υποβάλλονται αιτήσεις. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας εξετάζει τις αιτήσεις και καταρτίζει πίνακα διοριστέων, στον οποίο η σειρά προτεραιότητας καθορίζεται ως ακολούθως: Πρώτα, από το έτος απόκτησης του πρώτου τίτλου σπουδών. Αν υπάρχει διαφορά στο έτος απόκτησης, το θέμα τελειώνει. Αν όμως αυτός ο πρώτος τίτλος αποκτήθηκε το ίδιο έτος, εισάγεται σύστημα αριθμοποίησης καθορισμένων κριτηρίων: Ο βαθμός του πτυχίου, πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα σε θέμα συναφές, εκπαιδευτική προϋπηρεσία και μια μονάδα για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά ή τις ένοπλες δυνάμεις κράτους μέλους. Στην περίπτωση δε που οι μονάδες είναι οι ίδιες, η σειρά προτεραιότητας, διαδοχικά, καθορίζεται από την ημερομηνία, την επακριβή δηλαδή, απόκτησης του πρώτου τίτλου σπουδών, την ημερομηνία υποβολής της αίτησης και, στο τέλος, αν όλα τα πιο πάνω είναι ίσα, την ημερομηνία γέννησης.
Το Φεβρουάριο κάθε χρόνου γίνεται αναθεώρηση/συμπλήρωση των πινάκων. Η συμπλήρωση γίνεται στη βάση αιτήσεων που υποβάλλονται και, σ’ αυτή την περίπτωση, η σειρά προτεραιότητας καθορίζεται πρώτα από το έτος υποβολής της αίτησης και, στην περίπτωση αιτήσεων που υποβάλλονται το ίδιο έτος στη βάση των προηγουμένως αναφερθέντων κριτηρίων και την αριθμοποίησή τους.
Έχουμε δει ότι πρωτοδίκως συζητήθηκε η μονάδα που προβλεπόταν για την υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά και πως η αντισυνταγματικότητα που διαπιστώθηκε αφορούσε στην ανεπάρκειά της, όπως εκτιμήθηκε, για αποκατάσταση της ισορροπίας. Συζήτηση για τη μονάδα αυτή σημαίνει πως έχουμε περίπτωση υποψηφίων που απέκτησαν τον πρώτο τίτλο σπουδών τους το ίδιο έτος ή εφόσον έχουμε συμπληρωματικό πίνακα, ότι υπέβαλαν αίτηση το ίδιο έτος. Αν δεν υπάρχει αυτό το προαπαιτούμενο, η συζήτηση για την επάρκεια της μονάδας απολήγει ακαδημαϊκή. Και είναι πάγιο πως δεν συζητούνται οποιαδήποτε ζητήματα, ιδίως δε συνταγματικής φύσης, ακαδημαϊκά αλλά μόνο εφόσον η επίλυσή τους θα έχει επίδραση στο αποτέλεσμα.
[*631]Η προσφυγή δεν αφορούσε στη μη τοποθέτηση του εφεσίβλητου στον πίνακα οπότε θα ήταν σχετικά όσα, σε τέτοια περίπτωση, θα αφορούσαν μόνο στον ίδιο. Υπό το δεδομένο της περίληψης στον πίνακα διοριστέων, την οποία βεβαίως αποδέχεται, έχουμε παράπονο για τη σειρά. Το νόημα είναι ποιό; Πως θα έπρεπε να είναι σε καλύτερη σειρά. Αυτό, όμως, σημαίνει πως κάποιος/κάποια θα υποχωρήσει έναντι του. Δεν είναι δυνατό να τίθεται ζήτημα άνισης μεταχείρισης ή καλύτερα θέμα αλλαγής της σειράς, ακύρωσης δηλαδή της ορισμένης με προοπτική άλλη καλύτερη, αυτοτελώς. Αναποφεύκτως επηρεάζονται άλλοι. Εν προκειμένω, η εκτελεστή πράξη, κατ’ ακρίβειαν, δεν ήταν αυτοτελώς η τοποθέτηση του αιτητή στην 174η θέση αλλά η τοποθέτησή του σε θέση κατώτερη άλλης. Χρειάζονται και τα δυο. Ο αιτητής προσβάλλει ως εκτελεστή πράξη αυτοτελώς τη δική του τοποθέτηση αλλά δεν είναι δυνατό να δεχτούμε πως αυτή έχει τέτοια αυτοτέλεια. Συνακολούθως ο εφεσίβλητος συζήτησε το θέμα χωρίς αναφορά προς οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο του οποίου η σειρά προσβαλλόταν και, εν τέλει, ακυρώθηκε αυτοτελώς η τοποθέτησή του στην 174η θέση.
Η εφεσείουσα, όπως και πρωτοδίκως, υποστήριξε πως αλυσιτελώς εκδόθηκε τέτοια απόφαση και ενόψει της αρχής στη Dias United Publ. Co. Ltd v. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 550. Δεν χρειάζεται να εκφέρουμε άποψη συναφώς γιατί τα άλλα, όπως αυτά αναποφεύκτως προκύπτουν, προηγούνται. Εφόσον εδώ είναι η σειρά προτεραιότητας που συζητείται, υποχρεωτικά επηρεάζονται τρίτοι και, κατά τα ανωτέρω, δεν ήταν παραδεκτή η αυτοτελής διεκδίκηση και εν τέλει ακύρωση της τοποθέτησης του εφεσίβλητου στην 174η σειρά. Δεν συγκεκριμενοποιήθηκε αν υπήρχαν τρίτοι που ευνοήθηκαν έναντι του αιτητή λόγω του Άρθρου 28Β. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, και να το εκλαμβάναμε ως δεδομένο ότι υπάρχουν, σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό αυτοί να επηρεαστούν χωρίς να είναι η δική τους σειρά αντικείμενο της διαδικασίας και, σε κάθε περίπτωση, να έχουν τη δυνατότητα να ακουστούν. Προσθέτουμε εδώ, πως εδώ δεν έχουμε περίπτωση απλώς μη επίδοσης της προσφυγής σε τρίτους ενδεχομένως επηρεαζόμενους ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να ακουστούν. Τίθεται ζήτημα της παροχής τέτοιας δυνατότητας εφόσον έχουμε προσφυγή με αντικείμενο εκτελεστή διοικητική πράξη. Εκ των υστέρων δε προσανατολισμός προς τέτοια κατεύθυνση θα σήμαινε ριζική αναμόρφωση της θεραπείας, εκπροθέσμως. Με παρόμοια ζητήματα ασχολήθηκαν οι υποθέσεις Δημοκρατία ν. Χρυσοστόμου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 391, Φειδίας Μεταξάς ν. Επιτροπής Κρατικών Υποτροφιών κ.ά, Υπόθ. Αρ. 754/98, ημερομηνίας 11 Αυγούστου 2000, Νάγια Πετούση ν. Επιτροπής Κρατικών Υποτροφιών κ.ά., [*632]Υπόθ. Αρ. 1309/99, ημερομηνίας 27 Νοεμβρίου, 2000, Κουσελίνης ν. Δημοκρατίας (2001) 4(Α) Α.Α.Δ. 1, Χρίστος Παπαϊωάννου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1260/99, ημερομηνίας 8 Απριλίου, 2002, Σάββας Στοκίδη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1229/99, ημερομηνίας 25 Απριλίου 2002, Μάριος Λοΐζου Πολυκάρπου κ.ά. ν. Επάρχου Λεμεσού, Συνεκδικαζόμενες Υποθ. Αρ. 755/03 κ.ά., ημερομηνίας 19 Σεπτεμβρίου 2005, Κιτρομηλής ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 108, Κώστας Νεοφύτου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδικαζόμενες Υποθ. αρ. 892/2004 κ.ά., ημερομηνίας 4 Σεπτεμβρίου 2007 και Γεώργιος Κουκκουλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1224/2008, ημερομηνίας 11 Οκτωβρίου 2010.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει άλλο θέμα. Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η προσφυγή ως μη παραδεκτή, απορρίπτεται. Τα έξοδα πρωτοδίκως και κατ’ έφεση, επιδικάζονται υπέρ της εφεσείουσας και εναντίον του εφεσίβλητου.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο