(2013) 3 ΑΑΔ 695
[*695]12 Νοεμβρίου, 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π., ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΔΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ,
Εφεσείων - Ενδιαφερόμενο Μέρος,
ν.
ΙΑΚΩΒΟΥ ΛΟΙΖΙΔΗ,
Εφεσίβλητου - Αιτητή,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ’ ου η Αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 160/2009)
(Υπόθεση Αρ. 475/2007)
Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ― Προαγωγές ―Σύσταση του Διευθυντή ― Αντιφατική η αιτιολογία της παραγνώρισής της στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Μετά την επιτυχία της Α.Ε. 160/09 και τον παραμερισμό της ακυρωτικής απόφασης εξετάστηκαν οι υπόλοιποι λόγοι ακυρώσεως κατά επίδικης προαγωγής του εφεσείοντος/ενδιαφερόμενου προσώπου.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Μεταξύ των λόγων ακύρωσης που τέθηκαν στην προσφυγή 475/07, ήταν και η αντιφατική αιτιολογία της πλειοψηφίας της Επιτροπής Προσωπικού για την παραγνώριση της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας, θέμα για το οποίο δεν υπάρχει απόφαση από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Αποτελεί θέση του εφεσίβλητου-αιτητή ότι η αντιφατικότητα εντοπίζεται στην αιτιολογία που δόθηκε για την παράκαμψη του αιτητή, ο οποίος σημειώνεται ότι συστήθηκε από [*696]την Διευθύντρια. Η Επιτροπή Προσωπικού έλαβε υπόψη ότι ο εφεσίβλητος συστήθηκε από τη Γενική Διευθύντρια και κατέχει μεταπτυχιακό προσόν, αλλά έκρινε ότι εφόσον ο εφεσείων έχει ένα «εξαίρετος» περισσότερο, υπερέχει. Στη σύγκριση της Μ. Ελευθεριάδου με την Ο. Θεοχάρους κρίθηκε ότι υπερέχει η Ο. Θεοχάρους, η οποία συστήθηκε από τη Γενική Διευθύντρια και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, παρά το ότι κατείχε δύο «εξαίρετη» λιγότερα. Από τα πιο πάνω προκύπτει σαφώς αντιφατικότητα στην αιτιολογία η οποία επηρεάζει το εύλογο της τελικής κρίσης της Επιτροπής, όταν προέβη σε επιλογή αντίθετη προς τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, σε συνάρτηση με τον εφεσίβλητο. Η χρήση άνισου μέτρου κρίσης κατ’ επιλογή, αποτελεί λόγο ακυρότητας, εφόσον παραβιάζεται με τον τρόπο αυτό το ενιαίο μέτρο αντιμετώπισης του υποψηφίου. Συνακόλουθα στοιχειοθετείται λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης με τη προσφυγή 475/07 απόφασης των καθ’ ων η αίτηση.
Η προσφυγή επέτυχε με έξοδα. υπέρ του εφεσίβλητου/αιτητή.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Παιδικό κανάλι το Ένα Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 609,
Λάμπρου ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2009) 3 Α.Α.Δ. 79.
Έφεση.
Έφεση από τον Εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κωνσταντινίδης, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 475/2007), ημερ. 7/9/2009.
Θ. Κουσπή, για τον Εφεσείοντα - Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Μ. Καλλιγέρου, για τον Εφεσίβλητο - Αιτητή.
Ν. Κλεάνθους για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τον Καθ’ ου η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Σταματίου, Δ.
[*697]ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Στα πλαίσια της παρούσας έφεσης έχει παραμεριστεί στις 2.10.2013 κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, το μέρος εκείνο της πρωτόδικης απόφασης που αφορά την ακύρωση της προαγωγής του εφεσίβλητου-αιτητή στη μόνιμη θέση του Τουριστικού Λειτουργού Α΄ ώστε ο λόγος για τον οποίο ακυρώθηκε η επίδικη πράξη να μην υφίσταται.
Μετά από αυτή την εξέλιξη η ευπαίδευτη συνήγορος του εφεσίβλητου-αιτητή ζήτησε κατά πάγια πρακτική [δέστε Παιδικό κανάλι το Ένα Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 609 και Λάμπρου ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2009) 3 Α.Α.Δ. 79], όπως εξεταστούν οι λόγοι ακύρωσης που τέθηκαν με την προσφυγή 475/2007 και οι οποίοι δεν εξετάστηκαν πρωτόδικα.
Ο εφεσίβλητος-αιτητής είχε καταχωρήσει την προσφυγή 475/07 με την οποία προσέβαλλε την απόφαση των καθ’ ων η αίτηση (Κ.Ο.Τ.) ημερομηνίας 1.2.2007 με την οποίαν επέλεξαν για προαγωγή στη μόνιμη θέση Τουριστικού Λειτουργού Α΄ τους Όλγα Θεοχάρους, Δώρο Γεωργιάδη, Λουκία Πανταζή και Εύη Σωτηρίου. Η εν λόγω προσφυγή συνεκδικάστηκε με την προσφυγή 426/07 με την οποία προσβάλλετο η προαγωγή των δύο πρώτων.
Μεταξύ των λόγων ακύρωσης που τέθηκαν στην προσφυγή 475/07 ήταν και η αντιφατική αιτιολογία της πλειοψηφίας της Επιτροπής Προσωπικού για την παραγνώριση της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας, θέμα για το οποίο δεν υπάρχει απόφαση από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Σ’ αυτόν το λόγο επικεντρώθηκε η επιχειρηματολογία της κας Καλλιγέρου.
Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από τη σελίδα 10 της πρωτόδικης απόφασης όπου, μετά την παράθεση της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας και της απόφασης της Επιτροπής Προσωπικού, αναφέρονται τα εξής:
“Αν τα δεδομένα ήταν μόνο αυτά θα προέκυπταν τα ζητήματα της αντιφατικότητας της αιτιολογίας αλλά και του ευλόγου της τελικής κρίσης που περιλάμβανε επιλογή αντίθετη προς τη σύσταση. Όμως όπως σημείωσα προηγουμένως η Επιτροπή Προσωπικού θεώρησε πως ο Δ. Γεωργιάδης υπερείχε έναντι του Ι. Λοϊζίδη και σε αρχαιότητα.”
Είναι προφανές ότι, παρά την πιο πάνω διαπίστωση, το Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε επί του ζητήματος της αντιφατικότητας της αιτιολογίας.
[*698]Αποτελεί θέση του εφεσίβλητου-αιτητή ότι η αντιφατικότητα εντοπίζεται στην αιτιολογία που δόθηκε για την παράκαμψη του αιτητή, ο οποίος σημειώνεται ότι συστήθηκε από την Διευθύντρια. Στη σύγκριση του αιτητή με τον εφεσείοντα θεωρήθηκε πως ο εφεσείων ο οποίος δεν συστήθηκε από την Διευθύντρια ούτε κατείχε μεταπτυχιακό, υπερείχε του αιτητή λόγω «ενός εξαίρετα» στη συνολική βαθμολογία των πέντε ετών (36 εξαίρετα έναντι 35 του αιτητή). Στη σύγκριση της Μ. Ελευθερίου έναντι της Θεοχάρους επιλέγηκε η Θεοχάρους γιατί, όπως επεξηγήθηκε, η Ελευθερίου κατείχε 36 εξαίρετα έναντι 34 της Θεοχάρους, αλλά η Θεοχάρους υπερείχε διότι συστήθηκε από τη Διευθύντρια και είχε και μεταπτυχιακό.
Η Γενική Διευθύντρια σύστησε τον εφεσίβλητο, καθώς και τις Εύη Σωτηρίου, Λουκία Αντωνιάδου-Πανταζή και Όλγα Θεοχάρους, αλλά δεν σύστησε τον εφεσείοντα. Ως προς τη σύγκριση του εφεσιβλήτου με τον εφεσείοντα στη σύστασή της η Γενική Διευθύντρια εξήγησε ότι ο εφεσίβλητος, ενώ είχε ένα «εξαίρετος» λιγότερο από τον εφεσείοντα, κατείχε μεταπτυχιακό και ήταν ισοδύναμοι στην αρχαιότητα.
Η Επιτροπή Προσωπικού έλαβε υπόψη ότι ο εφεσίβλητος συστήθηκε από τη Γενική Διευθύντρια και κατέχει μεταπτυχιακό προσόν, αλλά έκρινε ότι εφόσον ο εφεσείων έχει ένα «εξαίρετος» περισσότερο, υπερέχει.
Στη σύγκριση της Μ. Ελευθεριάδου με την Ο. Θεοχάρους κρίθηκε ότι υπερέχει η Ο. Θεοχάρους η οποία συστήθηκε από τη Γενική Διευθύντρια και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, παρά το ότι κατείχε δύο «εξαίρετη» λιγότερα.
Από τα πιο πάνω προκύπτει σαφώς αντιφατικότητα στην αιτιολογία η οποία επηρεάζει το εύλογο της τελικής κρίσης της Επιτροπής όταν προέβη σε επιλογή αντίθετη προς τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας σε συνάρτηση με τον εφεσίβλητο. Η χρήση άνισου μέτρου κρίσης κατ’ επιλογή αποτελεί λόγο ακυρότητας εφόσον παραβιάζεται με τον τρόπο αυτό το ενιαίο μέτρο αντιμετώπισης του υποψηφίου. (Σπηλιωτόπουλου: Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Τόμος ΙΙ, 12η Έκδοση, σελίδα 140-141, παρ. 514).
Συνακόλουθα στοιχειοθετείται λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης με τη προσφυγή 475/07 απόφασης των καθ’ ων η αίτηση.
Η προσφυγή του εφεσίβλητου επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
[*699]Αναφορικά με τα έξοδα, λαμβανομένου υπόψη ότι η έφεση έχει επιτύχει ώστε να πρέπει να παραμεριστεί και η πρωτόδικη διαταγή για έξοδα, αλλά και ότι η προσφυγή έχει στη συνέχεια επιτύχει για άλλο λόγο που δεν είχε εξεταστεί πρωτόδικα, δε θα επιδικάσουμε έξοδα της έφεσης και επιδικάζουμε περιορισμένα έξοδα στην προσφυγή στο ποσό των €1.000 πλέον Φ.Π.Α..
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου/αιτητή.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο