ECLI:CY:AD:2015:C686
(2015) 3 ΑΑΔ 528
[*528]15 Oκτωβρίου, 2015
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ,
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές]
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 54/2014
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΟΥ,
Εφεσείων- Ενδιαφερόμενο Μέρος 2,
ν.
1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η Αίτηση.
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 61/2014
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείουσα - Καθ’ ης η Αίτηση,
ν.
1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 64/2014
1. Γεωργιοσ Β. ΛοΪζου (Ε/Μ 18),
[*529]2. Πιερησ Πιερη (Ε/Μ 27),
Εφεσείοντες - Ενδιαφερόμενα Μέρη,
ν.
1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η Αίτηση.
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 66/2014
1. Χρυσανθοσ Κωνσταντινου (Ε/Μ 15),
2. Χριστινα Κωνσταντουρη (Ε/Μ 16),
3. Ελενη Τζιωρτζη (Ε/Μ 32),
4. Μαριαννα ΧαραλαμΠουσ (Ε/Μ 34),
Εφεσειόντες - Ενδιαφερόμενα Μέρη,
ν.
1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η Αίτηση.
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 67/2014
1. Ανδρεασ Καζαντε (Ε/Μ 8),
2. Βασιλικη Κρασα (Ε/Μ 11),
[*530]3. Κωνσταντινα Κωνσταντινιδου (Ε/Μ 13),
4. Ρονα Παντελη (Ε/Μ 23),
Εφεσείοντες - Ενδιαφερόμενα Μέρη,
ν.
1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η Αίτηση.
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 69/2014
Κατερινα Γεναρη,
Εφεσείουσα - Ενδιαφερόμενο Μέρος 5,
ν.
1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η Αίτηση.
(H έφεση αυτή αποσύρθηκε, παραμένει μόνο η αντέφεση)
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 70/2014
Ανδριανοσ Κυριακιδησ,
Εφεσείων - Ενδιαφερόμενο Μέρος 12,
ν.
[*531]1. ΑΓΓΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 637/2010),
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ (ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 820/2010),
Εφεσιβλήτων - Αιτητών,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (Αρ. 2),
Καθ’ ης η Αίτηση.
(Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 54/2014, 61/2014, 64/2014, 66/2014, 67/2014, 69/2014, 70/20014)
Αναθεωρητική έφεση ― Επανάνοιγμα ― Εναπόκειται στις σύμφυτες εξουσίες του εφετείου, παρόλο βέβαια που δεν υφίσταται τρίτος βαθμός δικαιοδοσίας.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Αιτούμενη θεραπεία επί προσβολής διορισμού ή προαγωγής ― Η απαίτηση διατύπωσης που να προσβάλει ευκρινώς την πράξη επιλογής των ενδιαφερομένων μερών αντί του αιτητή ― Παρόλο που δεν υπήρχε στην κριθείσα περίπτωση, αποφασίστηκε ότι το όποιο ζήτημα θεραπευόταν και δεν έπρεπε να αποβεί μοιραίο για την προσφυγή ― Περιστάσεις.
Το Δικαστήριο, με την έκδοση της συνολικής απόφασής του επί των συνεκδικασθεισών εφέσεων στις 25.6.15, επανάνοιξε την υπόθεση για να επιληφθεί προδικαστικής ενστάσεως η οποία δεν είχε αποφασιστεί ούτε πρωτοδίκως ούτε κατ’ έφεσιν.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την προδικαστική ένσταση, αποφάσισε ότι:
1. Στις περιστάσεις της υπόθεσης βρίσκουμε ότι θα ήταν τεχνοκρατικής φύσεως η διαπίστωση μας ότι η εφεσίβλητη/αιτήτρια Ιωάννου δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη, επειδή η φρασεολογία στο παρακλητικό της δεν περιλαμβάνει ουσιαστικά τη φράση «αντί του ενδιαφερομένου μέρους», αφού προκύπτει αυτή η πρόθεση από τη συνολική διαδικασία που ακολουθήθηκε. Προφανώς γι’ αυτό και το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν προσέδωσε αξία σ’ αυτή την ένσταση, μη ασχολούμενη με αυτή, λόγω της συνολικής διαδικασίας ως τροχιοδρομήθηκε. Η διατύπωση στο παρακλητικό είναι αδιαμφισβήτητα ατελής αλλά δεν επηρεάζει την ουσία της υπόθεσης αφού προκύπτει κατά τα λοιπά σαφώς η [*532]πρόθεση της αιτήτριας να προσβάλλει το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών.
2. Ως εκ τούτου οι σχετικοί λόγοι έφεσης και οι σχετικές ενστάσεις απορρίπτονται. Υπό τις περιστάσεις δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα. Η εν λόγω απόφαση μας να διαβάζεται από κοινού με την απόφαση μας ημερ. 25.6.2015.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 1060,
Sofocli ν. Leonidou (1988) 1 C.L.R. 583,
Κοινοπραξία Cyprus Airport Group ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 437,
Βραχίμη ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 498,
Νικολάκη ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Επισκοπής Λεμεσού (2002) 3 Α.Α.Δ. 762.
Εφέσεις.
Εφέσεις από από τα Ενδιαφερόμενα Μέρη και την Καθ’ ης η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Παναγή, Δ.), (Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 637/10 και 820/10), ημερομηνίας 16/4/2014.
Αντ. Κωνσταντίνου, για τον Εφεσείοντα στην Α.Ε. Αρ. 54/2014.
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, μαζί με τον Χρ. Αλεξάνδρου, Ασκούμενο Δικηγόρο, για την Εφεσείουσα στην Α.Ε. Αρ. 61/2014 και την Καθ’ ης η αίτηση στις Α.Ε. Αρ. 54/2014, 64/2014, 66/2014, 67/2014, 69/2014 και 70/2014.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες στην Α.Ε. Αρ. 64/2014.
Α. Σ. Αποστολίδης, για τους Εφεσείοντες στην Α.Ε. Αρ. 66/2014.
Ν. Πελεκάνου (κα), για τους Χρ. Βασιλειάδη & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσείοντες στην Α.Ε. Αρ. 67/2014.
[*533]Λ. Χριστοδούλου, για τους Εφεσείοντες στις Α.Ε. Αρ. 69/2014 και Αρ. 70/2014.
Τάσος Ιωάννου, για την Εφεσίβλητη Αρ. 1, σε όλες τις Αναθεωρητικές Εφέσεις (είναι ο πατέρας της).
Μ. Καλλιγέρου (κα), μαζί με την Χρ. Μιχαηλίδου (κα), για τον Εφεσίβλητο Αρ. 2, σε όλες τις Αναθεωρητικές Εφέσεις.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Μετά την έκδοση της απόφασης μας στις πιο πάνω εφέσεις, διαπιστώθηκε ότι η Ολομέλεια δεν είχε ασχoληθεί με την προδικαστική ένσταση που αφορούσε μόνο την έφεση επί της προσφυγής 637/10. H ένσταση αυτή αποτέλεσε και αντίστοιχους λόγους έφεσης ότι η εφεσίβλητη/αιτήτρια στην προσφυγή 637/10 δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη, γιατί δεν προσβάλλει το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών, καθώς και το ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να αποφασίσει επ’ αυτής.
Θεωρήσαμε ορθό να επανανοίξουμε την υπόθεση για να μην παραμείνει χωρίς επίλυση το θέμα, ακολουθώντας αναλογικά την πρακτική που υιοθετήθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 1060, ως μέρος των εγγενών εξουσιών του Δικαστηρίου και αφού το συγκεκριμένο θέμα έμεινε ανοικτό χωρίς τελεσιδικία. Επιπλέον στη Sofocli ν. Leonidou (1988) 1 C.L.R. 583 – επισημάνθηκε ότι ενυπάρχει σύμφυτη δικαιοδοσία προς θεραπεία ατέλειας στη δικαστική διαδικασία, οποτεδήποτε τούτο επιβάλλεται από τη διασφάλιση της λειτουργίας του δικαστηρίου ως δικαστηρίου της δικαιοσύνης.
Εφόσον το σχετικό περιεχόμενο του συγκεκριμένου λόγου έφεσης είναι ενώπιον μας, μπορούμε να προχωρήσουμε στην έκδοση της απόφασης επί του σημείου αυτού.
Η θεραπεία την οποία η εφεσίβλητη/αιτήτρια ζήτησε στην προσφυγή 637/10 ήταν η ακόλουθη:
Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ’ ων η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα [*534]της Δημοκρατίας στις 30.4.2010 με αρ. 4450, με την οποία δεν διόρισε την αιτήτρια στη μόνιμη θέση Ακόλουθου, Εξωτερικές Υπηρεσίες είναι άκυρη, παράνομη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Με την προδικαστική ένσταση τίθετο το θέμα «ως ζήτημα δημοσίου συμφέροντος που μπορεί να εξετασθεί και αυτεπάγγελτα σ’ οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ότι η αιτήτρια (στην προσφυγή 637/10) δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη καθ’ ότι προσβάλλει τον μη διορισμό της στην επίδικη θέση και δεν ζητά την ακύρωση της πράξης διορισμού των Ε.Μ.» (βλ. αγόρευση καθ’ ων η αίτηση στην Πρ. 637/10). Με την έφεση, κατακρίνεται το πρωτόδικο Δικαστήριο στο ότι δεν αποφάσισε επ’ αυτής της πτυχής. Φάνηκε ότι η απόφαση επ’ αυτού του σημείου είναι αναγκαία γιατί επηρειάζεται το Ε.Μ.29 του οποίου ο διορισμός προσβάλλεται μόνο με την Πρ. 637/10.
Είναι γεγονός ότι η προσφυγή της αιτήτριας Ιωάννου δεν στρέφεται άμεσα και με σαφήνεια εναντίον των ενδιαφερομένων μερών ή του διορισμού τους. Στη βάση αυτή διατυπώθηκε η θέση ότι με την προσφ. 637/10 δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά προπαρασκευαστική ή πληροφοριακή του μη διορισμού της. Εν πάση περιπτώσει «παραδεκτή από δικονομικής απόψεως είναι μόνον η τελική πράξη για διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στην οποία έχουν συγχωνευθεί όλες οι προπαρασκευαστικές πράξεις.» (βλ. Κοινοπραξία Cyprus Airport Group ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 437). Πρέπει να λεχθεί ότι η αιτήτρια δεν εκπροσωπήθηκε σ’ όλα τα στάδια της προσφυγής από δικηγόρο, εκτός από τα αρχικά. Όμως, κατά πάντα χρόνο, έγινε τόσο επίδοση – γνωστοποίηση στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα όσο και συνεκδίκαση της με την προσφυγή 820/10 στην οποία προβλήθηκαν κοινά σημεία και υπήρχαν κοινά ενδιαφερόμενα μέρη σε συνάρτηση με την ίδια πράξη διορισμού των ενδιαφερομένων μερών, ως είχε δηλωθεί στην ίδια την αίτηση συνεκδίκασης που έγινε αποδεκτή. Στις δε αγορεύσεις της στην προσφυγή (ημ. 5.8.2011) – κατ’ αντίθεση με την υπόθεση Βραχίμη ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 498 – η εφεσίβλητη/αιτήτρια ασχολήθηκε επί μακρόν με το θέμα των ενδιαφερομένων μερών (μεταξύ των οποίων και το Ε.Μ. 29) αναφορικά με την πράξη διορισμού τους, μη αφήνοντας αμφιβολία για τις προθέσεις της. (βλ.επίσης παρόμοια προσέγγιση στη Νικολάκη ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Επισκοπής Λεμεσού (2002) 3 Α.Α.Δ. 762, στην οποία και επισημάνθηκε ότι παρά την «ατυχή διατύπωση στο παρακλητικό της προσφυγής προέκυπτε ότι «ουσιαστικά» στρεφόταν έναντι της επιλογής για διορισμό [*535]του ενδιαφερομένου μέρους και αυτό ενισχυόταν από το ότι η αίτηση επιδόθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος).
Στις περιστάσεις λοιπόν της υπόθεσης βρίσκουμε ότι θα ήταν τεχνοκρατικής φύσεως η διαπίστωση μας ότι η εφεσίβλητη/αιτήτρια Ιωάννου δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη, επειδή η φρασεολογία στο παρακλητικό της δεν περιλαμβάνει ουσιαστικά τη φράση «αντί του ενδιαφερομένου μέρους», αφού προκύπτει αυτή η πρόθεση από τη συνολική διαδικασία που ακολουθήθηκε. Προφανώς γι’ αυτό και το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν προσέδωσε αξία σ’ αυτή την ένσταση, μη ασχολούμενη με αυτή, λόγω της συνολικής διαδικασίας ως τροχοδρομήθηκε.
Η διατύπωση στο παρακλητικό είναι αδιαμφισβήτητα ατελής αλλά δεν επηρεάζει, κατά την κρίση μας, την ουσία της υπόθεσης αφού προκύπτει κατά τα λοιπά σαφώς η πρόθεση της αιτήτριας να προσβάλλει το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών, ως ήδη εξηγήσαμε.
Ως εκ τούτου οι σχετικοί λόγοι έφεσης και οι σχετικές ενστάσεις απορρίπτονται. Υπό τις περιστάσεις δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η εν λόγω απόφαση μας να διαβάζεται από κοινού με την απόφαση μας ημερ. 25.6.2015.
Διαταγή ως ανωτέρω.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο