Βαρελιάς ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1991) 4 ΑΑΔ 3418

(1991) 4 ΑΑΔ 3418

[*3418] 25 Οκτωβρίου, 1991

[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΒΙΚΤΩΡ ΒΑΡΕΛΙΑΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 561/90).

Διοικητική Πράξη — Βεβαιωτική — Τι συνιστά βεβαιωτική πράξη — Πράξη ίδιου περιεχομένου δεν αποτελεί αναγκαστικά βεβαιωτική της προηγούμενης αν έχει εκδοθεί μετά από νέα έρευνα, ανάλογα με το περιεχόμενο της οποίας μπορεί να αποκτήσει εκτελεστό χαρακτήρα.

Σύνταγμα — Άρθρο 28 — Αρχή της ισότητας — Παρέκκλιση της διοίκησης από τις νομοθετικές διατάξεις δεν επιβάλλει την επανάληψη της παρανομίας για λόγους ισότητας.

Επίδικο θέμα της προσφυγής αυτής αποτέλεσε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτηση του αιτητή για παροχή πιστοποιητικού ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού. Το αίτημά του αυτό είχε απορριφθεί και με προηγούμενες αποφάσεις των καθ' ων η αίτηση με το αιτιολογικό ότι το προσόν που κατείχε, δηλαδή το δίπλωμα του Κολλεγίου του Λένινγραντ δεν συνιστούσε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο αλλά υποδεέστερο προσόν.

Με τη νέα αυτή αίτησή του ο αιτητής παράθεσε ως νέο στοιχείο την εγγραφή του ως αντεπιστέλλον μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία που αμφισβήτησε την εγγραφή του αυτή προέβη σε αλληλογραφία με το Ινστιτούτο του Ηνωμένου Βασιλείου απ' όπου διαφάνηκε ότι όντως είχε εγγραφεί ως τέτοιο μέλος.

Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν τον ισχυρισμό ότι η επίδικη απόφαση ήταν βεβαιωτική πράξη και δεν υπόκειτο σε αναθεώρηση.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

(1) Αντικειμενικά κρινόμενη η επίδικη απόφαση είναι βεβαιω[*3419]τική προγενέστερης πράξης, του 1977, καθοριστικής για τα δικαιώματα του αιτητή. Το γεγονός ότι δύο αποφάσεις έχουν το ίδιο περιεχόμενο δεν σημαίνει ότι η μία είναι βεβαιωτική της άλλης γιατί μπορεί η δεύτερη απόφαση εκδόθηκε μετά από νέα έρευνα.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν είχε διεξαχθεί οποιαδήποτε νέα έρευνα σε σχέση με την υπόσταση του ακαδημαϊκού προσόντος που κατείχε ο αιτητής (πτυχίο κολλεγίου του Λένινγκραντ) ούτε τέθηκε οποιοδήποτε στοιχείο που να δικαιολογούσε επανεξέταση ή επανεκτίμηση του θέματος.

Όσον αφορά τον τίτλο του Βρεττανικού Ινστιτούτου, που κατείχε ο αιτητής, αυτός δεν παρέχει δικαίωμα για τη χορήγηση πιστοποιητικού αλλά αποτελεί το δεύτερο προσόν το οποίο απαιτείται. Συνεπώς η κατοχή του δεν μεταβάλλει τις επιπτώσεις από τη μη κατοχή πανεπιστημιακού τίτλου στη μηχανολογία.

2. Αν όντως είχε παραχωρηθεί πιστοποιητικό σε τρίτο πρόσωπο με τα ίδια ακαδημαϊκά προσόντα κατά παρέκλιση των διατάξεων η εκτροπή δεν θα αποτελούσε λόγο για επανάληψή της. Στην προκειμένη περίπτωση όμως η άδεια είχε χορηγηθεί στο τρίτο πρόσωπο βάσει νομικού καθεστώς που προϋπήρχε που επέτρεπε την παροχή πιστοποιητικού σε πρόσωπα που ήταν μέλη του Βρεττανικού Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.

Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054 (Ολομέλειας

Asaad v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1529·

Varkas v. Republic (Προσφυγή αρ. 170/86 ημερ. 21/2/90)·

Λευχαρίτου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 228/89 ημερ. 16/2/90)·

Gabbiano Overseas Ltd ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή αρ. 157/87 ημερ. 19/4/90).

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της άρνησης των καθ' ων η αίτηση να παράσχουν στον αιτητή πιστοποιητικό ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού.

Σ. Μαμαντόπουλος, για τον αιτητή. [*3420]

Γ. Κυρωκίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult

ΠΙΚΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο Βίκτωρ Βαρέλια, ο αιτητής, είναι απόφοιτος του Μηχανολογικού Κολλεγίου Ενεργείας του Λένινγκραντ και από το 1977 εργοδοτείται στην Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων.

Τον ίδιο χρόνο αποτάθηκε στην αρμόδια Αρχή, το Διευθυντή του Τμήματος Μηχανολογικής Υπηρεσίας (ΑΔΠ 927), για την παροχή πιστοποιητικού ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού (άρθρο 12, Κεφ. 170). Το αίτημά του στήριξε στην κατοχή του προσόντος, το οποίο απόκτησε από το κολλέγιο του Λένινγκραντ.

Η ειδική επιτροπή, που συστάθηκε από την αρμόδια Αρχή για την αξιολόγηση του διπλώματος του αιτητή, έκρινε ότι αυτό δε συνιστούσε πανεπιστημαικό δίπλωμα ή τίτλο, αλλά υποδιαίστερο προσόν, το οποίο αντιστοιχούσε με πτυχίο του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου. Η αρμόδια Αρχή υιοθέτησε την αξιολόγηση· και με βάση αυτή την αποτίμηση των προσόντων του αιτητή, χορήγησε σ' αυτόν πιστοποιητικό ανώτερου τεχνικού ηλεκτρολογίας που τον εξουσιοδοτούσε να χειρίζεται θέματα ηλεκτρισμού χαμηλής τάσης. Το 1983, με βάση την αυξημένη πείρα που απόκτησε, η τάση του ηλεκτρισμού που είχε εξουσιοδοτηθεί να χειρίζεται, αυξήθηκε σε μέση.

Το 1986 ο αιτητής ανανέωσε το αίτημά του για την έκδοση πιστοποιητικού ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού, το οποίο απορρίφθηκε στην απουσία οποιουδήποτε στοιχείου που να μεταβάλλει την κατάσταση πραγμάτων που ίσχυε το 1977 αναφορικά με τα προσόντα του. Το 1989 επανέλαβε το αίτημά του, παραθέτοντας αυτή τη φορά ως νέο στοιχείο προς υποστήριξη του αιτήματός του, την εγγραφή ως αντεπιστέλλον μέλος του Ινστιτού[*3421]του Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου (Associate Member).

Όπως προέκυψε από τα έγγραφα που έχουν κατατεθεί, η εγγραφή του προκάλεσε ερωτηματικά στην Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία, τα οποία προσπάθησε να λύσει με αλληλογραφία με το Ινστιτούτο του Ηνωμένου Βασιλείου. Διαφαίνεται από το περιεχόμενο της αλληλογραφίας ότι η Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία ήταν της γνώμης ότι το δίπλωμα του Κολλεγίου του Λένινγκραντ δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις για εγγραφή στο μητρώο των αντεπιστελλόντων μελών του Ινστιτούτου. Η απάντηση που τους δόθηκε ήταν ότι η επιτροπή αξιολόγησης του Ινστιτούτου έκρινε ότι ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις για εγγραφή και ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να προβούν σε οποιαδήποτε αναθεώρηση του θέματος. Θα λάμβαναν όμως τις παραστάσεις τους υπόψη στο μέλλον αν είχαν ν' αντιμετωπίσουν παρόμοιο θέμα.

Η προσπάθεια διευκρίνισης των συνθηκών εγγραφής του αιτητή στο μητρώο των αντεπιστελλόντων μελών του Ινστιτούτου απασχόλησε την ειδική Επιτροπή, η οποία ασχολήθηκε με την αίτηση του κ. Βαρέλια. Η Επιτροπή έκρινε ότι δεν είχε προσαχθεί οποιοδήποτε νέο δεδομένο, που να δικαιολογεί την αναθεώρηση της απόφασης του 1977 για την υπόσταση του ακαδημαϊκού προσόντος του αιτητή, οπόταν συνέστησαν την απόρριψη της αίτησης, σύσταση η οποία έγινε αποδεκτή από την αρμόδια Αρχή και η απόφαση της κοινοποιήθηκε στον αιτητή. Η απόφαση αυτή αποτέλεσε το επίδικο θέμα της προσφυγής.

Οι καθ' ων η αίτηση υπόβαλαν ότι δε χωρεί αναθεώρηση του επίδικου θέματος, επειδή πρόκειται για βεβαιωτική πράξη, η οποία απλώς βεβαιώνει το προϋπάρχον νομικό καθεστώς σε σχέση με τον αιτητή και τα δικαιώματά του.

Τι συνιστά βεβαιωτική πράξη αποτέλεσε το θέμα πολλών δικαστικών αποφάσεων, μερικές από τις οποίες πα[*3422]ρατίθενται στην αγόρευση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση*.

Ο δικηγόρος του αιτητή εισηγήθηκε ότι η κρινόμενη απόφαση αποτελεί το προϊόν νέας έρευνας, η οποία καταμαρτυρείται από την αλληλογραφία της αρμόδιας Αρχής με το Βρεττανικό Ινστιτούτο, γεγονός που προσδίδει εκτελεστό χαρακτήρα στην πράξη.

Αντικειμενικά κρινόμενη η επίδικη απόφαση είναι βεβαιωτική προγενέστερης πράξης, του 1977, καθοριστικής για τα δικαιώματα του αιτητή. Η σύμπτωση του περιεχομένου δυο αποφάσεων αρμόδιου οργάνου, δε συνεπάγεται απαραίτητα το χαρακτηρισμό της δεύτερης απόφασης ως βεβαιωτικής της πρώτης. Εάν η δεύτερη απόφαση εκδόθηκε μετά τη διεξαγωγή νέας έρευνας, μπορεί, ανάλογα με το περιεχόμενο της έρευνας, να αποκτήσει εκτελεστό χαρακτήρα. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είχε διεξαχθεί οποιαδήποτε νέα έρευνα σε σχέση με την υπόσταση του ακαδημαϊκού προσόντος που κατείχε ο αιτητής (πτυχίο κολλεγίου του Λένινγκραντ), ούτε τέθηκε οποιοδήποτε στοιχείο, το οποίο να δικαιολογεί επανεξέταση ή επανεκτίμηση του θέματος. Συνεπώς, η επίδικη απόφαση, ως προς την απομίμηση του διπλώματος του Κολλεγίου του Λένινγκραντ, είναι αποκλειστικά βεβαιωτική εκείνης του 1977.

*Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R.  1054 (Ολομελείας)

Assad v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1529

Monique Varkas v. Republic, προσφυγή αρ. 170/86 (απόφαση δόθηκε στις 21.2.1990

Δέσπω Λευκαρίτου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 228/89 (απόφαση δόθηκε στις 16.2.1990

Gabbiano Overseas Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφ. Αρ. 157/ 87 (απόφαση δόθηκε στις 19.4.1990 [*3423]

Ο τίτλος του αντεπιστέλλοντος μέλους του Βρεττανικού Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών δεν παρέχει, βάσει των σχετικών διατάξεων των Περί Ηλεκτρισμού Κανονισμών 1941 - 1980 (Κ. 53 (1) (α) (i)), δικαίωμα για τη χορήγηση πιστοποιητικού ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού. Ο τίτλος αυτός αποτελεί, βάσει των σχετικών διατάξεων, το δεύτερο προσόν, το οποίο απαιτείται για παροχή πιστοποιητικού ηλεκτρολόγου μηχανικού. Συνεπώς, η κατοχή του δεν μεταβάλλει τις επιπτώσεις από τη μη κατοχή πανεπιστημιακού τίτλου ή διπλώματος στην ηλεκτρολογία.

Τέλος, ο αιτητής παραπονείται ότι έτυχε άνισης μεταχείρισης, δεδομένου ότι σε τρίτο κατονομαζόμενο πρόσωπο, κάτοχο του ιδίου ακαδημαϊκού προσόντος με τον αιτητή, χορηγήθηκε πιστοποιητικό ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού. Αν αυτό είχε πράγματι συμβεί κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Κ. 53(1) (α), η εκτροπή δεν θα αποτελούσε λόγο για επανάληψη της. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, δεν επρόκειτο για εκτροπή από τους κανονισμούς, δεδομένου ότι, όπως εξήγησε η δικηγόρος της Δημοκρατίας, η άδεια είχε χορηγηθεί στο τρίτο πρόσωπο βάσει του νομικού καθεστώτος που προϋπήρχε της Κ.Δ.Π. 36/76, που επέτρεπε την παροχή πιστοποιητικού ικανότητας ηλεκτρολόγου μηχανικού σε πρόσωπα που ήσαν αντεπιστέλλοντα μέλη του Βρεττανικού Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.

Καταλήγω ότι, η επίδικη πράξη είναι βεβαιωτική και δεν επιδέχεται αναθεώρηση.

Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.

Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο