(1991) 4 ΑΑΔ 3437
[*3437] 30 Οκτωβρίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΘΟΥΛΑ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 713/87,823/87,827/87,848/87,853/87,855/87,883/87).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Ο τροποποιητικός νόμος 157/87 δεν επιφέρει, στην περίπτωση προαγωγής στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, οποιαδήποτε διαφορά στον τρόπο υπολογισμού της αρχαιότητας λαμβανομένου υπόψη ότι σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας η θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί είναι μόνο η θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως —Η επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διάταξης δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση ή το μέρος αυτής μπορούσε να στηριχθεί πάνω στην ορθή νομοθετική διάταξη, βλ. και Καραγιώργης κά. ν. Δημοκρατίας.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Προσωπικές συνεντεύξεις —Δεν μπορούν να αποτελούν βαρύνον κριτήριο για το διορισμό/ προαγωγή ενός υποψηφίου — Η απόδοση υπέρμετρης βαρύτητας σε αυτές αποτελεί λόγο ακυρότητας.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί— Υπηρεσιακές Εκθέσεις — Ο όρος "υπηρεσιακές εκθέσεις" με τον περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικό) Νόμο 1979, (Ν. 53/79) — Η νομολογιακή αντιμετώπιση βλ. Λιμνάτου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1014.
Λέξεις και Φράσεις — Ο όρος "υπηρεσία σε θέση" που απαντά στο άρθρο 35 Β (4) (γ) της Εκπαιδευτικής νομοθεσίας — Σημαίνει υπηρεσία σε οργανική θέση — Δεν περιλαμβάνει την αναπληρωματική κατοχή θέσης.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί —Προαγωγές — Προσόντα — Ου[*3438]σιώδης χρόνος κατοχής των προσόντων είναι ο χρόνος κατά τον οποίο λαμβάνεται από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας η έγγραφη πρόταση για πλήρωση της θέσης.
Με τις προσφυγές αυτές οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή, των ενδιαφερομένων μερών αντ' αυτών, στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Ουσιώδη πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης καθώς και κρίσιμοι νομικοί ισχυρισμοί των αιτητών καταγράφονται στην απόφαση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Ο τροποποιητικός Νόμος 157/87 δεν εκφέρει στην περίπτωση προαγωγής στη θέση Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης οποιαδήποτε διαφορά στον τρόπο υπολογισμού της αρχαιότητας λαμβανομένου υπόψη του ότι σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας η θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί είναι μόνο η θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Η επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διάταξης δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση ή το μέρος αυτής μπορούσε να στηριχθεί πάνω στην ορθή νομοθετική διάταξη.
Επίσης, όπως αναφέρεται σχετικά στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπ' αριθμό Υπόθεση 616/88 κλ.π., Καραγιώργης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, η αναφορά στα πρακτικά λανθασμένου άρθρου "καθόλου δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας ή της απόφασης. Δεν είναι παράβαση τύπου ή νόμου και δεν αποτελεί λόγο ακυρότητας".
2. Αναμφίβολα οι συνεντεύξεις δεν μπορούν να αποτελούν βαρύνον κριτήριο για τό διορισμό/προαγωγή ενός υποψήφιου, η δε νομολογία είναι σαφής στο θέμα αυτό ότι απόδοση υπέρμετρης βαρύτητας στις συνεντεύξεις αποτελεί λόγο ακυρότητας.
Η αύξηση των μονάδων των υποψηφίων ως αποτέλεσμα των συνεντεύξεων έγινε στην παρούσα περίπτωση σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου βάσει του οποίου η Επιτροπή μπορεί να αυξήσει τις μονάδες που έχει κάθε υποψήφιος στον κατάλογο μέχρι 5 (πέντε), ανάλογα με την εκτίμηση της απόδοσής του που εν πάση περιπτώσει είναι θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Επιτροπής.
3. Σύμφωνα με το άρθρο 35 Β(10) του Νόμου λαμβάνεται υπόψη μεταξύ άλλων κριτήριων και το περιεχόμενο των "Φακέλλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων". Ο όρος "υπηρεσιακές εκθέσεις" αντικατέστησε τον όρο "εμπιστευτικές εκθέσεις" με τον περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικό) Νόμο 1979, Νόμος αρ. 53 του 1979. [*3439]
Όπως αποφασίστηκε από την Ολομέλεια, σχετικά με το θέμα αυτό, στην υπόθεση Λιμνάτου :-
"Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης έχουμε παραπεμφθεί στην υπόθεση Savva v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 445 έως τη σελ. 450. Η υπόθεση όμως εκείνη διαφοροποιείται διότι στην προκειμένη περίπτωση απλώς άλλαξε μόνο η ονομασία των εκθέσεων και όχι ο τρόπος ετοιμασίας τους ή η αρμόδια αρχή ή όργανο από την οποία έπρεπε να ετοιμάζονται. Επομένως και ο λόγος αυτός αποτυγχάνει."
4. Το άρθρο 35 Β(4)(γ) του Νόμου αναφέρεται σε "1 μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας σε θέση ...". Σύμφωνα με τη νομολογία ο όρος "υπηρεσία σε θέση" έχει ερμηνευτεί ως υπηρεσία σε οργανική θέση, και ότι δεν περιλαμβάνει την περίπτωση όπου τη θέση την κατέχει κάποιος αναπληρωματικά.
5. Στην προκειμένη περίπτωση ο ουσιώδης χρόνος κατά τον οποίο υποψήφιος έπρεπε να κατέχει τα προσόντα είναι ο χρόνος κατά τον οποίο λήφθηκε από την Ε.Ε.Υ. η έγγραφη πρόταση για πλήρωση της θέσης.
Ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κατά την ουσιώδη ημερομηνία ο αιτητής στην προσφυγή 883/87 δεν κατείχε το πρόσθετο προσόν, ενόψει των πραγματικών δεδομένων.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις.
Λιμνάτου και άλλος ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 1014, ημερ. 28/11/1990)·
The Cyprus Cement Co. Ltd. v. Republic (1974) 3 C.L.R. 304·
Papadopoulos v. Republic (1968) 3 C.L.R. 662·
Καραγιώργης και άλλος ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 616/88 ημερ. 15/5/90)·
Republic v. Psaras (1985) 3 C.L.R. 1939·
Republic v. Pericleous (1984) 3 C.L.R. 577.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη στην θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης αντί των αιτητών. [*3440]
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στις υποθέσεις 713/87, 827/87 και 855/87.
Λ. Παπαφιλίππου, για τον αιτητή στην υπόθεση 823/87.
Ν. Κληρίδου (κα.) , για τον αιτητή στην υπόθεση 848/87.
Γ. Παπαντωνίου, για τον αιτητή στην υπόθεση 853/87.
Χρ. Κιτρομηλίδης, για τον αιτητή στην υπόθεση 883/87.
Ε. : Λοϊζίδου (κα.) για τους καθ' ων η αίτηση.
Χαρ. Ιερείδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Ο. Νεοφύτου.
Φ. Αποστολίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Ν. Ιωάννου.
Cur. adv. vult
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές οι αιτητές προσβάλλουν τη προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης αντί αυτούς.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας με επιστολές του με ημερ. 15/5/1987 και 11/6/1987 διαβίβασε έγκριση για πλήρωση 22 (είκοσι δύο) θέσεων Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης που είναι θέση προαγωγής.
Σύμφωνα με το άρθρο 35 Β(1) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο αρ. 65 του 1987, κατάλογοι των υποψήφιων για προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης μαζί με αντίγραφο των Σχεδίων Υπηρεσίας και τους φάκελους των υποψήφιων διαβιβάστηκαν στο Γενικό Επιθεωρητή Δημοτικής Εκπαίδευσης ως Πρόεδρο της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η [*3441] Συμβουλευτική Επιτροπή με έγγραφο της με ημερ. 4/7/1987 διαβίβασε στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, που θ' αναφέρεται ως Ε.Δ.Υ., την έκθεση της με κατάλογο των 69 (εξήντα εννέα) υποψήφιων που σύστηνε κατά σειρά προτεραιότητας.
Στις 23/7/1987 η Ε.Ε.Υ. εξέτασε, σύμφωνα με το άρθρο 35 Β(8) του Νόμου, τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν και κατάρτισε τον τελικό κατάλογο.
Στις 29 και 30/7/1987 η Ε.Ε.Υ. δέχτηκε σε προσωπική συνέντευξη τους υποψήφιους, μετά την ολοκλήρωση των οποίων προέβηκε στην εκτίμηση της απόδοσης τους κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις με βάση τα κριτήρια που καθόρισε στη συνεδρίαση της ημερ. 15/7/1987 δηλαδή:-
"(α) Γλωσσική επάρκεια, άνεση και ετοιμότητα στη διατύπωση των απόψεων.
(β) Σύλληψη προβλημάτων σε πλαίσιο σύγχρονων παιδαγωγικών αντιλήψεων και προσέγγιση οργανωτικών και διοικητικών θεμάτων που ανάγονται στις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του Διευθυντή ή του Βοηθού Διευθυντή ανάλογα με την περίπτωση.
(γ) Επιστημονική τεκμηρίωση απόψεων.
(δ) Προσωπικότητα."
Ύστερα από την ολοκλήρωση των συνεντεύξεων η Ε.Ε.Υ. αφού μελέτησε τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φάκελους των υποψήφιων και έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των προσωπικών φάκελων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσων τους καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε γι' αυτούς κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, αφού τροποποίησε τις μονάδες των υποψήφιων σύμφωνα με το άρθρο 35 Β(10)(β) του Νόμου αποφάσισε ομόφωνα την προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης από 1/9/1987 στους ακόλουθους Βοηθούς Διευθυντές οι οποίοι συγκέντρωναν τις περισσότερες μονάδες:- [*3442]
(1) Σοφοκλέους Αγνή.
(2) Σεργίου Αίγλη.
(3) Πετρίδου Λούλλα.
(4) Νεοφυτίδου Γεωργία.
(5) Βρυωνίδης Μιχαήλ.
(6) Λιασίδης Κυριάκος.
(7) Ιωσηφίδης Χρίστος.
(8) Πετρίδης Γεώργιος.
(9) Ιωάννου Νίκος.
(10) Κωνσταντινίδης Αριστείδης.
(11) Νεοφύτου Ονησίφορος.
(12) Σοφοκλέους Αντρέας.
(13) Νεοφύτου Δημήτριος.
(14) Κάτζης Μενέλαος.
(15) Μιλτιάδου Αύρα.
(16) Λοϊζίδου Μαρία.
(17) Λουκά Γεώργιος.
(18) Παπανικολάου Νίκος.
(19) Παπαδόπουλος Γεώργιος.
(20) Νικολαΐδης Αντρέας. [*3443]
(21) Παπαδόπουλος Αδάμος.
(22) Αγγελίδου Σόνια.
Εναντίον των πιο πάνω προαγωγών καταχωρήθηκαν οι προσφυγές αυτές ως ακολούθως:-
Η Υπόθεση Αρ. 713/87 εναντίον των ενδιαφερόμενων μερών 18,20,21 και 22.
Η Υπόθεση Αρ. 823/87 εναντίον όλων των ενδιαφερόμενων μερών εκτός της υπ' αρ. 1 Σοφοκλέους Αγνής.
Οι Υποθέσεις Αρ. 827/87 και 855/87 εναντίον των ενδιαφερόμενων μερών 15,16, και 18-22.
Η Υπόθεση Αρ. 848/87 εναντίον των 11-22.
Η Υπόθεση Αρ. 853/87 εναντίον των 20,21 και 22.
Η Υπόθεση Αρ. 883/87 εναντίον των 16-22.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η Ε.Ε.Υ. κατά τη διενέργεια των επίδικων προαγωγών παραγνώρισε το άρθρο 2 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικού) Νόμου 1987, Νόμος αρ. 157 του 1987 με το οποίο καταργήθηκε η παράγραφος (γ) του εδάφιου 4 του άρθρου 35 Β και εφάρμοσε το άρθρο 7 του Νόμου 65/ 87 που ίσχυε προηγουμένως.
Συνεπώς, είναι η εισήγηση ότι, τόσο η σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και η τελική απόφαση της Ε.Ε.Υ. πάσχει γιατί λήφθηκε κάτω από πλάνη περί το νόμο.
Επίσης, είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι παράνομη επίσης για το λόγο ότι, όπως αναφέρει στα πρακτικά της έγιναν "... με βάση τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 35 Β ..." ενώ, στην υπό εξέταση περίπτωση εφαρμογή είχαν μόνο οι πρόνοιες του άρθρου 35 Β(4), όχι όμως του 35 Β(3). [*3444]
Ο Νόμος 157/87 που δημοσιεύτηκε στις 30/6/1987 με αναδρομική ισχύ από τις 8/5/1987 κατάργησε και αντικατέστησε την παράγραφο (γ) του εδάφιου 4 του άρθρου 35 Β του Νόμου ως ακολούθως:-
"(γ) αρχαιότητα:
μία μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας σε θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας, και ειδικά στην περίπτωση διορισμού/προαγωγής σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (Μέση Γενική ή Τεχνική Εκπαίδευση) επτά δέκατα της μονάδας επιπρόσθετα, για κάθε συμπληρωμένο έτος προηγούμενης εκπαιδευτικής υπηρεσίας σε δημόσια σχολεία ή/και για άλλη αναγνωρισμένη προϋπηρεσία."
Το άρθρο 35 Β(4)(γ) όπως εισήχθηκε με το Νόμο 65/87 είχε ως ακολούθως:-
"(4) Όταν πρόκειται για πλήρωση θέσης η οποία ανήκει στο διδακτικό προσωπικό των σχολείων μέσης και δημοτικής εκπαίδευσης η Συμβουλευτική Επιτροπή καταρτίζει τον κατάλογο των υποψηφίων που συστήνει με σειρά προτεραιότητας η οποία θα καθορίζεται μετά την αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας όλων των προσοντούχων υποψηφίων σε μονάδες όπως παρακάτω:
(γ) αρχαιότητα:
1 μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας στη θέση εφαρμοζομένων των διατάξεων του άρθρου 37 του Νόμου αυτού."
Σύμφωνα με τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες ο τροποποιητικός Νόμος 157/87 δεν εκφέρει στην περίπτωση προαγωγής στη θέση Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης οποιαδήποτε διαφορά στον τρόπο υπολογισμού της αρ[*3445]χαιότητας λαμβανομένου υπόψη του ότι σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας η θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί είναι μόνο η θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Είναι νομολογημένο ότι η επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διάταξης δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση ή το μέρος αυτής μπορούσε να στηριχθεί πάνω στην ορθή νομοθετική διάταξη. (Βλέπε απόφαση της Ολομέλειας στην Αναθεωρητική Έφεση 1014, ημερ. 28/11/1990, Λιμνάτου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, The Cyprus Cement Co. Ltd. v. Republic (1974) 3 C.L.R. 304, στη σελ 307, 308, Papadopoulos v. Republic (1968) 3 C.L.R. 662, στη σελ. 674).
Επίσης, όπως αναφέρεται σχετικά στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπ' αριθμό Υπόθεση 616/88 κ.λ.π., Καραγιώργης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 15/5/1990, (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα), η αναφορά στα πρακτικά λανθασμένου άρθρου "καθόλου δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας ή της απόφασης. Δεν είναι παράβαση τύπου ή νόμου και δεν αποτελεί λόγο ακυρότητας.".
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν επίσης ότι παράνομα δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις ως αποτέλεσμα των οποίων αυξήθηκαν οι μονάδες των υποψήφιων χωρίς καμμία αιτιολογία και με τέτοιο τρόπο ώστε οι αιτητές που υπερείχαν των ενδιαφερόμενων μερών σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα να βρεθούν με χαμηλότερη τελική βαθμολογία.
Αναμφίβολα οι συνεντεύξεις δεν μπορούν να αποτελούν βαρύνον κριτήριο για το διορισμό/προαγωγή ενός υποψήφιου, η δε νομολογία είναι σαφής στο θέμα αυτό ότι απόδοση υπέρμετρης βαρύτητας στις συνεντεύξεις αποτελεί λόγο ακυρότητας.
Στην προκειμένη περίπτωση το άρθρο 35 Β(10) του Νόμου (όπως εισήχθηκε από το Νόμο 65/87) προνοεί τα ακόλουθα:- [*3446]
"(10) Μετά το τέλος των προσωπικών συνεντεύξεων η Επιτροπή προβαίνει στην επιλογή των καλύτερων υποψηφίων από τους υποψηφίους οι οποίοι περιέχονται στους τελικούς καταλόγους, λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα:
(α) στις περιπτώσεις υποψηφίων οι οποίοι περιέχονται στον κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (3):
(i) την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
(ii) το περιεχόμενο των προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων.
(iii) την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις:
Εννοείται ότι η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις θα λαμβάνεται υπόψη μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης της αξίας τους.
(β) στις περιπτώσεις υποψηφίων οι οποίοι περιέχονται στον κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (4) τις μονάδες που έχει κάθε υποψήφιος στον κατάλογο τις οποίες η Επιτροπή μπορεί να αυξήσει μέχρι 5, με αιτιολογημένη απόφασή της η οποία θα στηρίζεται στην εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και στο περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων."
Συνεπώς, η αύξηση των μονάδων ως αποτέλεσμα των συνεντεύξεων έγινε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου βάσει του οποίου η Επιτροπή μπορεί να αυξήσει τις μονάδες που έχει κάθε υποψήφιος στον κατάλογο μέχρι 5 (πέντε), ανάλογα με την εκτίμηση της απόδοσης τους που εν πάση περιπτώσει είναι θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Επιτροπής. (Βλέπε Λιμνάτου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (πιο πάνω), όπως επίσης και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσια[*3447]κών εκθέσεων).
Εν πάση περιπτώσει από τα στοιχεία ενώπιόν μου είναι φανερό ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν υψηλότερη τελική βαθμολογία και η Ε.Ε.Υ. ενεργώντας σύμφωνα με το πιο πάνω άρθρο, ασκώντας οθρά τη διακριτική της εξουσία προήγαγε τους καλύτερους υποψήφιους. Όσον αφορά το θέμα της αιτιολογίας επαρκής αιτιολογία ευρίσκεται στα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής ημερ. 4/8/ 1987 (παράγραφος 'Ζ').
Σύμφωνα με το άρθρο 35 Β(10) του Νόμου λαμβάνεται υπόψη μεταξύ άλλων κριτήριων και το περιεχόμενο των "Φακέλλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων". Ο όρος "υπηρεσιακές εκθέσεις" αντικατέστησε τον όρο "εμπιστευτικές εκθέσεις" με τον περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικό) Νόμο 1979, Νόμος αρ. 53 του 1979.
Ο ισχυρισμός των αιτητών σχετικά με το θέμα αυτό είναι ότι εφόσον με την πιο πάνω τροποποίηση καταργήθηκε ο νόμος δυνάμει του οποίου θεσπίστηκαν οι περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Επιθεώρησις και Αξιολόγησις) Κανονισμοί του 1976 Κ.Δ.Π. 223/76 (Παράρτημα Τρίτο, Μέρος Ι, της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας, ημερ. 5/11/1976) που προβλέπουν τον τρόπο σύνταξης των εκθέσεων, και εφόσον οι κανονισμοί αυτοί αφορούν "εμπιστευτικές εκθέσεις" και όχι "υπηρεσιακές εκθέσεις", τίθεται θέμα κατά πόσο η μεταγενέστερη αυτή τροποποίηση, κατέστησε τους κανονισμούς στα πλαίσια του νέου νόμου. Όπως αποφασίστηκε από την Ολομέλεια, σχετικά με το θέμα αυτό, στην υπόθεση Λιμνάτου (πιο πάνω):-
"Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης έχουμε παραπεμφθεί στην υπόθεση Savva v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 445 έως τη σελ. 450. Η υπόθεση όμως εκείνη διαφοροποιείται διότι στην προκειμένη περίπτωση απλώς άλλαξε μόνο η ονομασία των εκθέσεων και όχι ο τρόπος ετοιμασίας τους ή η αρμόδια αρχή ή όργανο από την οποία έπρεπε να ετοιμάζονται. Επομένως και ο λόγος αυτός αποτυγχάνει." [*3448]
Στην Υπόθεση 848/87 προβλήθηκε ο ισχυρισμός επίσης ότι οι μονάδες του αιτητή για την αρχαιότητα ήταν μειωμένες γιατί λανθασμένα δεν του υπολογίστηκαν "δύο συμπληρωμένα έτη στην υπηρεσία" στη θέση Αναπληρωτή Διευθυντή Β' κατά το έτος 1967-68 και στη θέση Αναπληρωτή Βοηθού Διευθυντή κατά το έτος 1972-73, και ότι γι' αυτό η επίδικη απόφαση πρέπει ν' ακυρωθεί για έλλειψη επαρκούς έρευνας.
Το άρθρο 35 Β(4)(γ) που παρατέθηκε πιο πάνω αναφέρεται σε "1 μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας σε θέση ...". Σύμφωνα με τη νομολογία ο όρος "υπηρεσία σε θέση" έχει ερμηνευτεί ως υπηρεσία σε οργανική θέση, και ότι δεν περιλαμβάνει την περίπτωση όπου τη θέση την κατέχει κάποιος αναπληρωματικά. (Βλέπε Republic v. Psaras (1985) 3 C.L.R. 1939). Κατά συνέπεια, ο λόγος αυτός επίσης απορρίπτεται.
Στην Υπόθεση Αρ. 883/87 ο αιτητής περιορίστηκε στην αγόρευση του στο μοναδικό ισχυρισμό ότι παραγνωρίστηκε το πρόσθετο προσόν του με αποτέλεσμα η βαθμολογία του να παρουσιάζεται μειωμένη.
Είναι η θέση του αιτητή ότι στις 11/6/1987 κατόπιν επιτυχών εξετάσεων απέκτησε τον τίτλο Bachelor of Education του University of Wales. Με επιστολή του ημερ. 19/6/1987 προς το Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης κοινοποίησε προς το Υπουργείο Παιδείας βεβαίωση του Διευθυντή του Frederick Polytechnic University, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:-
"ΤΟ WHOM IT MAY CONCERN:
This is to certify that the B.Ed Examining Board held at Frederick Polytechnic University on the 11th June, 1987, has recommended to the University of Wales that Mr DIONYSIOU Omiros be awarded the DEGREE OF BACHELOR OF EDUCATION with SECOND Class Honours
The B.Ed Degree of the University of Wales will be[*3449]forwarded to him in September 1987."
Όπως φαίνεται από το προσωπικό του φάκελο ο αιτητής με επιστολή του ημερ. 7/4/1988 προς το Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης απέστειλε φωτοαντίγραφο του πτυχίου του που φέρει ημερ. "July 1987" (Ιούλιος 1987), με παράκληση να ενημερωθεί σχετικά ο προσωπικός του φάκελος.
Σύμφωνα με τη νομολογία στην προκειμένη περίπτωση ο ουσιώδης χρόνος κατά τον οποίο υποψήφιος έπρεπε να κατέχει τα προσόντα είναι ο χρόνος κατά τον οποίο λήφθηκε από την Ε.Ε.Υ. η έγγραφη πρόταση για πλήρωση της θέσης Republic v. Pericleous (1984) 3 C.L.R. 577, στη σελ. 585, η οποία ημερομηνία στην παρούσα υπόθεση ήταν η 13/6/1987.
Ενόψει των πιο πάνω γεγονότων θεωρώ ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Ε.Ε.Υ. να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κατά την ουσιώδη ημερομηνία ο αιτητής δεν κατείχε το πιο πάνω πρόσθετο προσόν. Σύμφωνα με το λεκτικό της βεβαίωσης του Frederick Polytechnic University είχε γίνει σύσταση ("has recommended") στο Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας να του δοθεί το πτυχίο αυτό, το οποίο του δόθηκε με ημερ. Ιούλιο 1987, δηλαδή μεταγενέστερα της 13/6/1987.
Κατά συνέπεια, ο λόγος αυτός αποτυγχάνει και η προσφυγή αυτή απορρίπτεται.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο