(1992) 4 ΑΑΔ 196
[*196] 31 Ιανουαρίου, 1992
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΥΑ Χ'' ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 243/91).
Διοικητική Πράξη — Εκτελεστή—Κατάσχεση (Health & Diet Food Centre v. Republic) — Έννοια εκτελεστής σε αντίθεση με την προπαρασκευαστική διοικητική πράξη — Εκτελεστή η κατάσχεση αυτοκινήτου στην κριθείσα περίπτωση.
Διοικητικό Δίκαιο — Γενικές Αρχές — Καλή πίστη— Ειδικότερα η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του ιδιώτη και αντίστοιχα το κώλυμα ενεργείας της Διοικήσεως.
Διοικητικό Δίκαιο — Γενικές Αρχές — Κεκτημένο δικαίωμα — Δημιουργείται από το Σύνταγμα και το νόμο περιλαμβανομένων και των αρχών του Διοικητικού Δικαίου.
Διοικητική Πράξη — Ανάκληση — Προϋποθέσεις — Παράνομες πράξεις δύναται να ανακαλούνται εντός ευλόγου χρόνου — Εύλογος ο χρόνος που παρήλθε στη συγκεκριμένη περίπτωση για τους σκοπούς ανακλήσεως της παράνομης πράξης.
Με την προσφυγή επιδιώχθηκε η ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων για την κατάσχεση αυτοκινήτου κατοχής της αιτήτριας, η οποία ισχυρίστηκε ότι υφίστατο κώλυμα της διοίκησης να διενεργήσει την κατάσχεση σε βάρος της, λόγω των κεκτημένων δικαιωμάτων της και με βάση την καλή πίστη καθώς και ότι η προσβαλλόμενη πράξη συνιστούσε [*197] ανεπίτρεπτη ανάκληση παράνομης ευμενούς διοικητικής πράξης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η εκτελεστή διοικητική πράξη παράγει άμεσο έννομο αποτέλεσμα, αποκλείοντας κατ' αρχή τις διάφορες άλλες πράξεις της διοικητικής διαδικασίας, εσωτερικής προπαντός σπουδαιότητας, που συνίσταται στη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης, δηλαδή δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του διοικούμενου. Εκτελεστότητα σημαίνει την ουσιαστική ισχύ και δυνατότητα εφαρμογής και διοικητικού καταναγκασμού. (Βλ. Monique Varkas ν. Κυπριακής Δημοκρατίας όπου και προηγούμενη νομολογία). Προπαρασκευαστική πράξη είναι εκείνη που προπαρασκευάζει, δεν αποτελεί ακόμη ρύθμιση και δεν παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα έναντι των διοικούμενων.
Η προσβαλλόμενη πράξη της κατάσχεσης έχει όλα τα στοιχεία και είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Είναι πράξη που παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα.
2. Η κυρίαρχη Διοίκηση, η οποία κατά κανόνα ενεργεί μονομερώς, πρέπει να ακολουθεί την αρχή της καλής πίστης. Η εμπιστοσύνη του ιδιώτη στην καλή πίστη, ειλικρίνεια και συνέπεια της Διοίκησης είναι αναγκαία για τη λειτουργία κάθε δημοκρατικής πολιτείας. Η Διοίκηση παραβαίνει την αρχή της καλής πίστης προπάντων όταν ενεργεί κατά τρόπο αντίθετο προς τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του ιδιώτη. Η Διοίκηση κωλύεται να αγνοεί ή να αποφασίζει αντίθετα προς μια ευνοϊκή για τον ιδιώτη πραγματική κατάσταση που δημιουργείται από πολύ χρόνο επικαλούμενη τις δικές της παραλείψεις. Δεν μπορεί να αρνείται τα υπέρ του ιδιώτη ωφελήματα και νόμιμες συνέπειες που προκύπτουν από τέτοια κατάσταση.
3. Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια εγνώριζε ότι το αυτοκίνητο ήταν αδασμολόγητο. Δεν πληρώθηκε δασμός από τον πωλητή. Οι λέξεις "on payment of duties" πάνω στο πιστοποιητικό ιδιοκτησίας δεν ανταποκρίνονταν προς την πραγματικότητα, που ήταν γνωστή στην αιτήτρια. [*198]
Ο σύζυγος της, πρόδηλα ενεργώντας γι' αυτή, παρουσίασε το πιστοποιητικό αυτό και ερώτησε δύο κυβερνητικούς υπαλλήλους, αν με βάση το πιστοποιητικό, χρειαζόταν να γίνει ο,τιδήποτε για την αγορά του αυτοκινήτου. Δεν αποκάλυψε όμως ότι δεν είχε πληρωθεί δασμός.
Κεκτημένο δικαίωμα είναι εκείνο που δημιουργείται από το Σύνταγμα και το νόμο περιλαμβανομένων και των αρχών του Διοικητικού Δικαίου.
Η αιτήτρια δεν είχε κανένα κεκτημένο δικαίωμα.
Η προσβαλλόμενη πράξη κατάσχεσης είναι το πρώτο στάδιο προς τη δήμευση. Η κατάσχεση έγινε με βάση τις εξουσίες που έχει ο Διευθυντής κάτω από το Άρθρο 158 του Νόμου. Όροι που τέθηκαν για την εξαίρεση για την πληρωμή του εισαγωγικού δασμού κατάφωρα παραβιάσθηκαν. Το αυτοκίνητο μεταβιβάστηκε αδασμολόγητο σε μη δικαιούχο πρόσωπο χωρίς την πληρωμή δασμού. Οι όροι ήσαν νόμιμοι και η παράβαση τους είναι κατάφωρη. (Βλ. Herodotou v. Republic).
Η πράξη της μεταβίβασης στο όνομα της αιτήτριας στηρίχθηκε σε δόλια ή απατηλή ενέργεια της ίδιας, με το νόημα ότι δεν αποκάλυψε στις αρχές και απέκρυψε με επιμέλεια ότι το αυτοκίνητο αυτό δόθηκε ατελώς με όρους στον πωλητή. Η αποσιώπηση και απόκρυψη των γεγονότων αυτών έγινε με σκοπό την αποφυγή πληρωμής των δασμών για το επίδικο αυτοκίνητο.
4. Σχετικά με τον ισχυρισμό περί ανακλήσεως διοικητικής πράξης (Ευστρατίου ν. Δημοκρατίας, ΛΟΕΛ Λτδ. ν. Δημοκρατίας) ο χρόνος που παρήλθε στην προκειμένη περίπτωση ήταν εύλογος. Η πράξη της μεταβίβασης του αυτοκινήτου δεν ήταν νόμιμη και το δημόσιο συμφέρον απαιτούσε την ανάκληση της. Εν πάση περιπτώσει, ο Διευθυντής ενήργησε με βάση τις πρόνοιες των Άρθρων 158 και 170 των περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμων του 1967-1989 και δεν προέβη σε καμιά ανακλητική απόφαση.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα. [*199]
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ορφανίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4(B) Α.Α.Δ. 1282·
Health & Diet Food Centre v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2756·
Varkas Monique v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 585·
Αποφάσεις Συμβουλίου της Επικρατείας 2024-2025/59·
Ιεροπούλου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3913·
ΛΟΕΛ Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 2375·
Herodotou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 874·
Ευστρατίου ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1702.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με την οποία κατασχέθηκε το αυτοκίνητο με αριθμό εγγραφής ΡΖ 703.
Α. Παπαχαραλάμπους, για την αιτήτρια.
Α. Καουτζάνη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Στυλιανίδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, (ο "Διευθυντής"), για την κατάσχεση του αυτοκινήτου NISSAN PATROL αριθμός εγγραφής ΡΖ 703, που δηλοποιήθηκε σ' αυτή με επιστολή ημερομηνίας 31 Δεκεμβρίου, 1990.
Τα γεγονότα έχουν:
Στις 15 Νοεμβρίου, 1983, το αυτοκίνητο NISSAN PA[*200]TROL αριθμός εγγραφής ΡΖ 703, (το "αυτοκίνητο"), εισάχθηκε προσωρινά στην Κύπρο από τη Leila Georges Afara, σύμφωνα με τους περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμούς του 1968, για ένα χρόνο. Η προσωρινή εισαγωγή από την Afara επεκτάθηκε μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου, 1985.
Το αυτοκίνητο με έγκριση του Διευθυντή ημερομηνίας 9 Φεβρουαρίου, 1985, παραχωρήθηκε με ατέλεια στην Joulia Nakhle Assaf με βάση τις πρόνοιες του Κώδικα Απαλλαγής 01.20 του 4ου Πίνακα του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1978, (Αρ. 18/78).
Το αυτοκίνητο εκτελωνίστηκε με διασάφηση εισαγωγής C1521 ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου, 1985. Πληρώθηκε μόνο έκτακτη φορολογική επιβάρυνση.
Στις 4 Ιανουαρίου, 1986, ο Διευθυντής επέτρεψε τη διάθεση του αφορολόγητου αυτού αυτοκινήτου στην εταιρεία Phivos Motors Ltd., χωρίς την πληρωμή εισαγωγικού δασμού, νοουμένου ότι θα τοποθετείτο αμέσως σε αποθήκη αποταμίευσης και θα παραδίδετο μόνο με την πληρωμή του δασμού ή την εκκαθάριση στο όνομα προσώπου που δικαιούτο σε αφορολόγητο.
Η εταιρεία Dresser (Cyprus) Ltd. είναι υπεράκτια εταιρεία η οποία λειτουργεί στην Κύπρο.
Η αιτήτρια ήταν η διευθύντρια του γραφείου (office manager) της εταιρείας αυτής.
Ο John Robert Davis ήταν αλλοδαπός διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.
Στις 15 Μαρτίου, 1986, ζήτησε από το Διευθυντή και του χορηγήθηκε το αφορολόγητο αυτό αυτοκίνητο, το οποίο αγόρασε από την Phivos Motors Ltd., σύμφωνα με τις πρόνοιες CR01-18 του 4ου Πίνακα του Νόμου 18/78.
Στις 26 Μαρτίου, 1986, συμπληρώθηκε από υπάλληλο της πωλήτριας εταιρείας το έντυπο C72A No. 250598. Ο [*201] κώδικας απαλλαγής ήταν Τ.Η.87.02.11. Στο έντυπο αυτό αναφέρονται "has cleared from Customs the vehicle specified below under Form C43 No. 1228 of 26/3/86". Ο αριθμός απαλλαγής Τ.Η.87.02.11 γράφτηκε ορθά μετά τις τυπωμένες λέξεις "free of duties under Relief Code No." Λόγω φόρτου εργασίας και ή πιέσεως και ή λάθους, αντί να διαγραφούν οι λέξεις "on payment of duties" διαγράφηκαν οι λέξεις "free of duties under Relief Code" από υπάλληλο της Phivos Motors Ltd.
Ο Λειτουργός Τελωνείων Νίκος Χριστοδούλου υπέγραψε το πιο πάνω έντυπο, όπως συμπληρώθηκε, και ο Βοηθός Τελώνης Κώστας Χριστόφορου, με βάση το έντυπο αυτό, διέγραψε στο Πιστοποιητικό Εγγραφής του αυτοκινήτου τις λέξεις "duty free" και έγραψε τις λέξεις "on payment of duties".
Ο κ. Davis εγνώριζε καλά ότι δεν κατέβαλε εισαγωγικό δασμό.
Η αιτήτρια ήταν παρούσα στη διαπραγμάτευση της αγοράς του αυτοκινήτου στο γραφείο της πωλήτριας εταιρείας και ο Davis της είχε πει, όπως ανέφερε σε μακρά κατάθεση της, ότι το αυτοκίνητο ήταν αδασμολόγητο.
Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου επρόκειτο να φύγει από την Κύπρο και συμφώνησε με την αιτήτρια να πωλήσει σ' αυτή το αυτοκίνητο. Της επανέλαβε ότι δεν είχε πληρωθεί δασμός για αυτό και της έδωσε το Πιστοποιητικό Εγγραφής για τα σχετικά με τη μεταβίβαση.
Ο σύζυγος της αιτήτριας παρουσίασε το Πιστοποιητικό Εγγραφής με τις λέξεις "on payment of duties" που σημαίνει ότι είχαν πληρωθεί οι δασμοί. Στις 15 Μαΐου, 1987, η ιδιοκτησία του αυτοκινήτου μεταβιβάστηκε στην αιτήτρια.
Τον Απρίλιο του 1990 εφάνη ότι η παραπάνω υπεράκτια εταιρεία δεν λειτουργούσε σύμφωνα με τους όρους που είχαν τεθεί σ' αυτή, ο διευθυντής της ήταν εκτός Κύπρου και δεν εργοδοτούσε ξένους υπαλλήλους στην Κύπρο. [*202]
Στις 27 Φεβρουαρίου, 1990, ύστερα από οδηγίες της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, υπάλληλος του Τελωνείου επισκέφθηκε τη διεύθυνση της παραπάνω εταιρείας αλλά δεν βρήκε οποιοδήποτε εκεί.
Στις 18 Απριλίου, 1990, στάληκε από το Διευθυντή στην εταιρεία η ακόλουθη συστημένη επιστολή:
"According to my records you do not employ any full-time expatriate staff having Employment Permits (Form M82) in Cyprus.
You are, therefore, requested to regularise Customwi-se the motor car VOLVO 760 GLE TURBO under Reg. No. ST 588 cleared free of duty under C.R. 01.18 registered in your name.
Also you are requested to let me know the whereabouts of the following items cleared by Mr. John R. Davis :-
One NISSAN PATROL ST. WAGON Reg. No. PZ 703
One colour T.V. JVC
One video HITACHI
One refrigerator FRIGID AIR
One gas stove FRIGID AIR.
Should you fail to comply as above within fifteen days from the date hereof all above items will be seized as liable to forfeiture and in addition you will be liable to prosecution for offences committed contrary to Customs legislation."
Καμιά απάντηση δεν λήφθηκε και άρχισαν έρευνες.
Μετά από μακρά, ενδελεχή εις βάθος έρευνα και λήψη καταθέσεων αποκαλύφθηκαν τα πλήρη γεγονότα της υπόθεσης, τα οποία σε συντομία έχουν προαναφερθεί. [*203]
Το αυτοκίνητο ήταν γραμμένο στο όνομα της αιτήτριας και το οδηγούσε ο σύζυγος της.
Ο Διευθυντής, με βάση το Άρθρο 158 των περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμων του 1967 έως 1989, (Αρ. 82/67, 57/69, 4/71, 45/73, 12/77, 104/87, 98/89), πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση κατάσχεσης αυτοκινήτου.
Στις 28 Δεκεμβρίου, 1990, το αυτοκίνητο κατασχέθηκε και κρατήθηκε στην ασφαλή φύλαξη του Διευθυντή.
Στις 31 Δεκεμβρίου, 1990, ειδοποιήθηκε η αιτήτρια με την παρακάτω επιστολή:-
"Σας πληροφορώ ότι στις 28 Δεκεμβρίου 1990, κατασχέθηκε από τις Τελωνειακές Αρχές το πιο πάνω αυτοκίνητο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 158 του Περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου Αρ. 82/67.
Το πιο πάνω αυτοκίνητο εισήχθηκε στην Κύπρο χωρίς να καταβληθεί ο απαιτούμενος δασμός, σύμφωνα με τους Περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμούς του 1968, με το έντυπο C.104 αρ. Β81407, ημερομηνίας 15.11.1983. Στις 19.2.1985, παραχωρήθηκε αδασμολόγητο με τον κώδικα απαλλαγής αρ. 01.20 και στις 15.3.1986 με τον κώδικα απαλλαγής αρ. 01.18 του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου. Από διερεύνηση που έγινε διαπιστώθηκε ότι το αυτοκίνητο μεταβιβάσθηκε στη συνέχεια αδασμολόγητο σε μη δικαιούχο πρόσωπο".
Στις 29 Δεκεμβρίου, 1990, οι δικηγόροι της αιτήτριας διαμαρτυρήθηκαν γραπτώς στο Διευθυντή για την κατάσχεση.
Στις 2 Ιανουαρίου, 1991, ο Διευθυντής σε απάντηση τους έστειλε την ακόλουθη επιστολή:-
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας ΠΑ/Α40/ΜΚ [*204] ημερομηνίας 29 Δεκεμβρίου, 1990 και θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το εν λόγω αυτοκίνητο ενώ ήταν αδασμολόγητο είχε μεταβιβαστεί στις 15.5.87 από τον ιδιοκτήτη του John Davis σε μη δικαιούχο πρόσωπο, τη κα Εύα Χατζηγεωργίου, χωρίς προηγουμένως να καταβληθούν οι δασμοί.
Η κατάσχεση έγινε με βάση το άρθρο 158 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1967. Δηλοποίηση της κατάσχεσης έγινε με τη συστημένη ταυτάριθμη επιστολή μου ημερομηνίας 31.12.1990 όπως προβλέπει η παράγραφος 2(β) του Δευτέρου Παραρτήματος του ιδίου Νόμου.
Ενόψει των πιο πάνω λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι δεν θα ήμουν διατεθειμένος να επιστρέψω το αυτοκίνητο στην πελάτιδά σας χωρίς τη πληρωμή των δασμών, μπορείτε όπως να υποβάλετε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο".
Στις 4 Φεβρουαρίου, 1991, ο Διευθυντής με επιστολή πληροφόρησε τους δικηγόρους της αιτήτριας ότι θα ήταν διατεθειμένος να επιστρέψει το αυτοκίνητο σ' αυτή με την καταβολή εισαγωγικού δασμού £2,001.32 μέσα σε 21 ημέρες από την ημερομηνία της επιστολής.
Στις 4 Μαρτίου, 1991, καταχωρίστηκε η προσφυγή.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν είναι:-
1. Η Διοίκηση εκωλύετο να προβεί στην προσβαλλόμενη πράξη γιατί αυτή συγκρούεται με τα κεκτημένα δικαιώματα της αιτήτριας και την αρχή της καλής πίστης.
2. Η προσβαλλόμενη πράξη είναι ανάκληση παράνομης διοικητικής πράξης, η οποία είναι αδικαιολόγητη και λήφθηκε ύστερα από πάροδο μη ευλόγου χρόνου.
Η δικηγόρος του Διευθυντή υπέβαλε ότι η κατάσχεση [*205] είναι προπαρασκευαστική πράξη, δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη και δεν υπόκειται στον αναθεωρητικό έλεγχο του Δικαστηρίου τούτου.
Στην παρούσα υπόθεση έγινε μόνο κατάσχεση. Δεν προχώρησε ο Διευθυντής στη δήμευση.
Ο Διευθυντής με την επιστολή ημερομηνίας 4 Φεβρουαρίου, 1991, πληροφόρησε τους δικηγόρους της αιτήτριας ότι θα ήταν διατεθειμένος να επιστρέψει το αυτοκίνητο στην αιτήτρια με την καταβολή εισαγωγικού δασμού από αυτή.
Στην υπόθεση Κώστα Ορφανίδη και Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 134/90, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Απριλίου, 1991), μονομελές Δικαστήριο αποφάσισε ότι η πράξη της κατάσχεσης δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά πράξη προπαρασκευαστική και συνδεδεμένη με τη δήμευση. Βάσισε τούτο στην προηγούμενη απόφαση Health & Diet Food Centre v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2756, στην οποία ο ίδιος Δικαστής είπε στη σελ. 2761:-
"The second act or decision which is a separate one and unconnected with the first is the decision to seize the goods which as such is an act of execution. This, as correctly stated by counsel for the respondents cannot be challenged by the present recourse as it is also a preparatory act to the eventual forfeiture of the goods which are so forfeited either on the expiration of the period prescribed by paragraph 3 to the 2nd Schedule to the Law No. 82 of 1967, if no objection to the seizure is served on the Director of Customs and Excise, or if such notice of objection is given, upon a finding by the District Court as a result of proceedings for condemnation".
Η εκτελεστή διοικητική πράξη είναι διοικητική πράξη ή απόφαση που παράγει άμεσο έννομο αποτέλεσμα, αποκλείοντας κατ' αρχή τις διάφορες άλλες πράξεις της διοικητικής διαδικασίας, εσωτερικής προπαντός σπουδαιότητας, που συνίσταται στη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης, δηλαδή [*206] δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του διοικούμενου. Εκτελεστότητα σημαίνει την ουσιαστική ισχύ και δυνατότητα εφαρμογής και διοικητικού καταναγκασμού. (Βλ. Monique Varkas ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 170/86, (Απόφαση δόθηκε στις 21 Φεβρουαρίου, 1990), στην οποία η προηγούμενη νομολογία αναφέρεται.)
Προπαρασκευαστική πράξη είναι εκείνη που προπαρασκευάζει, δεν αποτελεί ακόμη ρύθμιση και δεν παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα έναντι των διοικούμενων. (Βλ. "Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας" 1929-59, σελ. 239.)
Η προσβαλλόμενη πράξη έχει όλα τα στοιχεία και είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Είναι πράξη που παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα.
Η κυρίαρχη Διοίκηση, η οποία κατά κανόνα ενεργεί μονομερώς, πρέπει να ακολουθεί την αρχή της καλής πίστης. Η εμπιστοσύνη του ιδιώτη στην καλή πίστη, ειλικρίνεια και συνέπεια της Διοίκησης είναι αναγκαία για τη λειτουργία κάθε δημοκρατικής πολιτείας. Η Διοίκηση παραβαίνει την αρχή της καλής πίστης προπάντων όταν ενεργεί κατά τρόπο αντίθετο προς τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του ιδιώτη. Η Διοίκηση κωλύεται να αγνοεί ή να αποφασίζει αντίθετα προς μια ευνοϊκή για τον ιδιώτη πραγματική κατάσταση που δημιουργείται από πολύ χρόνο επικαλούμενη τις δικές της παραλείψεις. Δεν μπορεί να αρνείται τα υπέρ του ιδιώτη ωφελήματα και νόμιμες συνέπειες που προκύπτουν από τέτοια κατάσταση. (Βλ. Σ.Ε. 2024-2025/ 59· Φρόσω Ιεροπούλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 427/89, (Απόφαση δόθηκε στις 21 Νοεμβρίου, 1990)· ΛΟΕΛ ΛΤΔ. και Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 364/87, 577/87, (Απόφαση δόθηκε στις 28 Ιουνίου, 1991)).
Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια εγνώριζε ότι το αυτοκίνητο ήταν αδασμολόγητο. Δεν πληρώθηκε δασμός από τον πωλητή. Οι λέξεις "on payment of duties" πάνω στο πιστοποιητικό ιδιοκτησίας δεν ανταποκρίνονταν [*207] προς την πραγματικότητα, που ήταν γνωστή στην αιτήτρια.
Ο σύζυγος της, πρόδηλα ενεργώντας γι' αυτή, παρουσίασε το πιστοποιητικό αυτό και ερώτησε δύο κυβερνητικούς υπαλλήλους, αν με βάση το πιστοποιητικό, χρειαζόταν να γίνει ο,τιδήποτε για την αγορά του αυτοκινήτου. Δεν αποκάλυψε όμως ότι δεν είχε πληρωθεί δασμός.
Κεκτημένο δικαίωμα είναι εκείνο που δημιουργείται από το Σύνταγμα και το νόμο περιλαμβανομένων και των αρχών του Διοικητικού Δικαίου.
Η αιτήτρια δεν είχε κανένα κεκτημένο δικαίωμα.
Η προσβαλλόμενη πράξη κατάσχεσης είναι το πρώτο στάδιο προς τη δήμευση. Η κατάσχεση έγινε με βάση τις εξουσίες που έχει ο Διευθυντής κάτω από το Άρθρο 158 του Νόμου. Όροι που τέθηκαν για την εξαίρεση για την πληρωμή του εισαγωγικού δασμού κατάφωρα παραβιάσθηκαν. Το αυτοκίνητο μεταβιβάστηκε αδασμολόγητο σε μη δικαιούχο πρόσωπο χωρίς την πληρωμή δασμού.
Οι όροι ήσαν νόμιμοι και η παράβαση τους είναι κατάφωρη. (Βλ. Herodotou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 874, σελ. 879).
Ο πρώτος λόγος ακυρότητας δεν ευσταθεί. Η αιτήτρια δεν είχε κεκτημένα δικαιώματα. Ο Διευθυντής δεν παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης.
Το Άρθρο 158 προβλέπει για δήμευση. Το Μέρος XI του Νόμου προνοεί για δήμευση και νομικές διαδικασίες. Το Άρθρο 170(1) έχει:-
"170 (1) Παν ό,τι υπόκειται εις δήμευσιν δυνάμει των περί Τελωνείων ή Φόρων Καταναλώσεως Νόμων δυνατόν να κατασχεθή ή κατακρατηθή υπό παντός λειτουργού ή αστυνομικού". [*208]
Με τη δήμευση ένα περιουσιακό στοιχείο κηρύττεται ως δημόσιο χωρίς την καταβολή αποζημίωσης.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι ανάκληση διοικητικής πράξης. Δεν καθόρισε ποια είναι η πράξη που ανακλήθηκε. Εάν αναφέρεται στην αναγραφή στο Πιστοποιητικό Εγγραφής "on payment of duties" είναι πρόδηλον ότι η πράξη αυτή δεν ήταν νόμιμη γιατί δεν είχαν πληρωθεί οι δασμοί.
Η πράξη της μεταβίβασης στο όνομα της αιτήτριας στηρίχθηκε σε δόλια ή απατηλή ενέργεια της ίδιας, με το νόημα ότι δεν αποκάλυψε στις αρχές και απέκρυψε με επιμέλεια ότι το αυτοκίνητο αυτό δόθηκε ατελώς με όρους στον πωλητή. Η αποσιώπηση και απόκρυψη των γεγονότων αυτών έγινε με σκοπό την αποφυγή πληρωμής των δασμών για το επίδικο αυτοκίνητο.
Για την ανάκληση διοικητικών πράξεων βλ., μεταξύ άλλων, τις αποφάσεις Ανδρέα Ευστρατίου και Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 269/87, (Απόφαση δόθηκε στις 21 Ιουλίου, 1989)· ΛΟΕΛ ΛΤΔ. και Κυπριακής Δημοκρατίας, (παραπάνω).
Ο χρόνος που παρήλθε ήταν εύλογος. Η πράξη της μεταβίβασης δεν ήταν νόμιμη και το δημόσιο συμφέρον απαιτούσε την ανάκληση της. Εν πάση περιπτώσει, ο Διευθυντής ενήργησε με βάση τις πρόνοιες των Άρθρων 158 και 170 του Νόμου και δεν προέβει σε καμιά ανακλητική απόφαση.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο