Βάσος Ιωάννου Λτδ. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1992) 4 ΑΑΔ 330

(1992) 4 ΑΑΔ 330

[*330] 11 Φεβρουαρίου, 1992

[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΒΑΣΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΤΔ.,

Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ

Καθ'ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 61/90).

Ο περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμος, Κεφ. 219 όπως τροποποιήθηκε με τους Ν.31/76 και 2/82 — Άρθρο 9(2) — Επιστροφή μεταβιβαστικών τελών για δωρεά σε εταιρεία, εφόσον μέτοχοι της εταιρείας σε όλη τη χρονική προθεσμία που θέτει ο Νόμος είναι οι δικαιοπάροχοι και στενοί συγγενείς αυτών — Ερμηνεία — Βάσει του Άρθρου 2 του περί Ερμηνείας Νόμου και της αρχής περί ευνοϊκής για το διοικούμενο ερμηνείας των φορολογικών διατάξεων, δεν απαιτείται οι μέτοχοι να είναι μεταξύ τους στενοί συγγενείς — Αρκεί να είναι μέτοχοι οι δικαιοπάροχοι και οι στενοί συγγενείς αυτών.

Επικαλούμενη τις πρόνοιες του Αρθρου 9(2) του περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμου, Κεφ. 219, όπως τούτο τροποποιήθηκε με τους τροποποιητικούς Νόμους Αρ. 31/76 και 2/82, η αιτήτρια εταιρεία ζήτησε επιστροφή του ποσού των £35,000 που κατέθεσε σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα με τη Δήλωση Κατάθεσης Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου. Οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν την αίτηση αυτή της αιτήτριας εταιρείας με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η παρούσα  προσφυγή. Το κυριότερο θέμα  της [*331] προσφυγής αυτής αποτέλεσε η ορθότητα ή όχι της ερμηνείας του εν λόγω Άρθρου 9(2) που δόθηκε από τους καθ' ων η αίτηση κατά την έκδοση της επίδικης απόφασης. Συγκεκριμένα οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα για επιστροφή των τελών, γιατί έκριναν πως οι μέτοχοι της εταιρείας, που ήταν οι δικαιοπάροχες (αδελφές) και οι σύζυγοι τους δεν ήταν μεταξύ τους συγγενείς.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

Το νόημα του εδαφίου (2) του Άρθρου 9 του Νόμου, είναι ότι καταβάλλονται μεταβιβαστικά δικαιώματα στις περιπτώσεις μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας σε οικογενειακή Εταιρεία, αλλά τα δικαιώματα αυτά επιστρέφονται αν η Εταιρεία παραμείνει οικογενειακή σε όλη τη διάρκεια της χρονικής προθεσμίας που καθορίζει ο Νόμος και αν κανένας ξένος σε σχέση με το δικαιοπάροχο ή με τους άλλους μετόχους της Εταιρείας δεν αποκτήσει μετοχές της Εταιρείας. Προϋπόθεση του Νόμου για επιστροφή των μεταβιβαστικών δικαιωμάτων, είναι ότι οι μόνοι μέτοχοι της Εταιρείας κατά το χρόνο της Δήλωσης Μεταβίβασης και τα επόμενα 5 έτη, πρέπει να είναι ο μεταβιβάσας δικαιοπάροχος και στενοί συγγενείς του.

Έχω τη γνώμη ότι η ερμηνεία που οι καθ' ων η αίτηση έδωσαν στο εδάφιο (2) του Άρθρου 9 και ο τρόπος που οι καθ' ων η αίτηση προέβηκαν στον καθορισμό της συγγένειας μεταξύ των δικαιοπαρόχων και των μετόχων της Εταιρείας, χωρίς να λάβουν υπόψη τις πρόνοιες του Άρθρου (2) του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, είναι λανθασμένη και προκύπτει ότι η λύση που δόθηκε στην επίδικη υπόθεση από τους καθ' ων η αίτηση, προάγει λανθασμένα αποτελέσματα.

Έχοντας υπόψη ότι το εδάφιο (2) του Άρθρου 9 συνιστά νομοθέτημα φορολογικό, με βάση τις καθιερωμένες αρχές της Νομολογίας για την ερμηνεία φορολογικών νομοθετημάτων, η ερμηνεία που επιβάλλεται να δοθεί από το Δικαστήριο πρέπει να είναι φιλελεύθερη και ευνοϊκή για τον πολίτη και όχι στενή και ευνοϊκή για τη διοίκηση.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Λ. Ιωάννου & Ζ. Πιερή Λτδ ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 939· [*332]

Ε. Leonora Hotel Apartments Ltd v. Δημοκρατίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 235 ·

Grain Millers and Traders Ltd v. The Mayor, etc. of the Town of Li-massol (1963) 2 C.L.R 55·

Vita-Ora Company Ltd v. Republic (1973) 3 C.L.R 273·

Frangoudi & Stefanou v. The Municipality of Limassol (1987) 3 C.L.R 41.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να μη επιστρέψουν στους αιτητές το ποσό των £35,000 που κατέβαλαν σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα με τη Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς Αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου.

Γ. Γεωργίου (κα) για Αιμ. Λεμονάρη, για τον αιτητή.

Γ.Φράγκου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.

ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια Εταιρεία ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση να μην επιστρέψουν στους αιτητές το ποσό των £35,000 που αυτοί κατέβαλαν σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα με τη Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου, η οποία πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Αμμοχώστου με ημερομηνία 24/11/89 και επιβεβαιώθηκε με επιστολή προς το δικηγόρο των αιτητών ημερομηνίας   10/1/90, είναι άκυρη και χωρίς κανένα [*333] νομικό αποτέλεσμα.

Σε συντομία τα γεγονότα είναι τα εξής: Οι αιτητές είναι Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης εγγεγραμμένη σύμφωνα με το Νόμο περί Εταιρειών, Κεφ. 113. Στις 14/3/84, η Χριστίνα Θωμά και η Μαργαρίτα Παντελή, μεταβίβασαν και ενέγραψαν στην αιτήτρια Εταιρεία, κτήμα τους στην Αγία Νάπα, στο οποίο ήταν εγγεγραμμένες ιδιοκτήτριες κατά 1/2 μερίδιο εξ' αδιαιρέτου έκαστη, σύμφωνα με τη Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου.

Σχετικά με τη Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84, η αιτήτρια Εταιρεία πλήρωσε στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου κατά την ημέρα της καταθέσεως της πιο πάνω Συμβάσεως, το ποσό των £35,000, σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα.

Οι πιο πάνω δικαιοπάροχοι Χριστίνα Θωμά και Μαργαρίτα Παντελή, είναι αδελφές και κατά το χρόνο της κατάθεσης της Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84, οι μέτοχοι της δικαιοδόχου ήταν οι ίδιες και οι σύζυγοι τους, Μάρκος Θωμά και Χριστάκης Παντελή και οι γονείς τους Βάσος Ιωάννου και Μαρία Β. Ιωάννου.

Η αιτήτρια Εταιρεία με επιστολή της στον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Αμμοχώστου, ημερομηνίας 10/10/89, ζήτησε επιστροφή του ποσού των £35,000 που πληρώθηκαν σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα με τη Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 422/84. Κατά το χρόνο που ζητήθηκε η επιστροφή του εν λόγω ποσού των £35,000, μέτοχοι της αιτήτριας Εταιρείας, ήταν οι δικαιοπάροχοι Χριστίνα Θωμά και Μαργαρίτα Παντελή και οι σύζυγοι τους, Μάρκος Θωμά και Χριστάκης Παντελή. Στο μεταξύ οι γονείς των δικαιοπαρόχων Βάσος Ιωάννου και Μαρία Β. Ιωάννου, μεταβίβασαν τις μετοχές που κατείχαν στην αιτήτρια Εταιρεία, στις δικαιοπαρόχους.

Ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Αμμοχώστου, με επιστολή του ημερομηνίας 24/11/89, απέρριψε την αίτηση της αιτήτριας Εταιρείας για [*334] επιστροφή του ποσού των £35,000 που η αιτήτρια Εταιρεία πλήρωσε σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα σχετικά με τη Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 422/84 (Παράρτημα Α στην αίτηση). Το σχετικό μέρος της επιστολής έχει ως εξής:

"Η συγγένεια μεταξύ της δικαιοπαρόχου Μαργαρίτας Χρ. Παντελή και μετόχων της Εταιρείας Βάσος Ιωάννου Λτδ. και συγκεκριμένα με το μέτοχο Μάρκο Θωμά και μεταξύ της δικαιοπαρόχου Χριστίνας Θωμά με το μέτοχο Χριστάκη Παντελή δεν εμπίπτει στις πρόνοιες του άρθρου 9(3) Κεφ. 219 και Τροποποιητικού Νόμου αρ. 31/76 και τα πληρωθέντα δικαιώματα δεν επιστρέφονται".

Η αιτήτρια Εταιρεία με επιστολές των δικηγόρων της με ημερομηνία 9/12/89 και 22/12/89 στον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Αμμοχώστου και το Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αντίστοιχα, ζήτησε επανεξέταση της απόφασης για μη επιστροφή του πληρωθέντος από αυτήν ποσού £35,000, σαν μεταβιβαστικά δικαιώματα στην εν λόγω Δήλωση Καταθέσεως Συμβάσεως Δωρεάς αρ. Σ.Δ.Δ. 442/84. Ο καθ' ου η αίτηση, Διευθυντής του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, με επιστολή του στο δικηγόρο της αιτήτριας Εταιρείας ημερομηνίας 10/1/90, απέρριψε και πάλι την αίτηση της αιτήτριας για επιστροφή του πιο πάνω ποσού.

Η αιτήτρια Εταιρεία, βάσισε την απάντηση της στο άρθρο 9(2) του περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμου, Κεφ. 219, όπως τούτο τροποποιήθηκε με τους τροποποιητικούς Νόμους αρ. 31/76 και 2/82, το οποίο έχει ως εξής:

"(2) Οσάκις ακίνητος ιδιοκτησία μεταβιβάζεται εις εταιρείαν της οποίας μόνοι μέτοχοι είναι οιοιδήποτε των ακολούθων, ήτοι του μεταβιβάσαντος δικαιοπαρόχου και στενών συγγενών αυτού, και καθ' οιονδήποτε χρόνον προσάγεται εις τον Διευθυντήν ικανοποιητική, κατά την κρίσιν αυτού, απόδειξις του γεγονότος ότι, κατά την διάρκειαν πενταετίας από της ημερομηνίας της δηλώσεως μεταβιβάσεως ή, εάν [*335] τοιαύτη είναι η περίπτωσις, μέχρι της εντός της προαναφερθείσης περιόδου τυχόν διαλύσεως ή εκκαθαρίσεως της εταιρείας, ουδέν πρόσωπον άλλο του μεταβιβάσαντος δικαιοπαρόχου και των αυτών ή ετέρων στενών συγγενών αυτού απέκτησεν οιανδήποτε μετοχήν της εταιρείας άλλως ή αιτία θανάτου, ο Διευθυντής επιστρέφει εις την εταιρείαν το ποσόν των κατά τον χρόνον της δηλώσεως μεταβιβάσεως επιβληθέντων και εισπραχθέντων τελών και δικαιωμάτων, μειωμένον κατά ποσόν ίσον προς 4 επί τοις εκατόν της κατά την ημερομηνίαν της προαναφερθείσης δηλώσεως μεταβιβάσεως εκτετιμημένης αξίας της μεταβιβασθείσης ακινήτου ιδιοκτησίας.

Νοείται ότι τα ρηθέντα τέλη και δικαιώματα επιστρέφονται εάν κατά τον χρόνον της επιστροφής αυτών το ακίνητον δια την' μεταβίβασιν του οποίου γίνεται η επιστροφή συνεχίζει να είναι εγγεγραμμένον επ' ονόματι της εταιρείας".

Το δε εδάφιο (4) του άρθρου 9, καθορίζει την έννοια του όρου "στενός συγγενής" και έχει ως εξής:

"(4) Δια τους σκοπούς των εδαφίων (1) και (2) στενός συγγενής εν σχέσει προς πρόσωπον τι σημαίνει τον ή την σύζυγον αυτού και συγγενείς αυτού μέχρι και του τρίτου βαθμού συγγενείας".

Το θέμα που έχει να αποφασίσει το Δικαστήριο, είναι η ερμηνεία του άρθρου 9(2) του περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμου, Κεφ. 219, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο αρ. 31/76 και ιδιαίτερα τί ερμηνεία πρέπει να δοθεί στις λέξεις "... της οποίας μόνοι μέτοχοι είναι οιοσδήποτε των ακολούθων, ήτοι του μεταβιβάσαντος δικαιοπαρόχου και στενών συγγενών αυτού...".

Η θέση του ευπαίδευτου δικηγόρου των αιτητών είναι ότι οι καθ' ων η αίτηση με την επιστολή τους της 24/11/89, της οποίας αντίγραφο επισυνάπτεται στην προσφυγή σαν Παράρτημα Α, προσέγγισαν το θέμα με βάση τη συγγένεια της δικαιοπαρόχου Χριστίνας Θωμά με το Χριστάκη [*336] Παντελή και της Μαργαρίτας Χρ. Παντελή με το Μάρκο Θωμά και η προσέγγιση αυτή είναι νομικά λανθασμένη γιατί στην προκειμένη περίπτωση οι μεταβιβάσασες δικαιοπάροχοι δεν είναι μία αλλά δύο. Ο δικηγόρος των αιτητών υπέβαλε ότι η εξακρίβωση και ο συσχετισμός της συγγένειας θα έπρεπε να είχε γίνει όχι διασταυρωμένα, όπως έπραξαν οι καθ' ων η αίτηση, αλλά κατευθείαν μεταξύ των δικαιοπαρόχων και των μετόχων της Εταιρείας, γιατί σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου περί Ερμηνείας, Κεφ. 1, λέξεις στον ενικό περιλαμβάνουν και τον πληθυντικό. Με αυτή τη βάση, ο δικηγόρος εισηγήθηκε ότι ο όρος "δικαιοπάροχος" που απαντάται στο εδάφιο (2) του άρθρου 9, πρέπει στην προκειμένη περίπτωση να διαβαστεί σαν "οι μεταβιβάσασες δικαιοπάροχοι" και ο συσχετισμός και η εξακρίβωση της συγγένειας μεταξύ των δικαιοπαρόχων και των μετόχων της Εταιρείας θα έπρεπε να γίνει απευθείας και οριζόντια και όχι διασταυρωμένα. Ο δικηγόρος υποστήριξε ότι η καθοριστική συγγένεια στην υπό εκδίκαση υπόθεση είναι η συγγένεια της δικαιοπαρόχου Χριστίνας Θωμά με το σύζυγο της Μάρκο Θωμά και της δικαιοπαρόχου Μαργαρίτας Χρ. Παντελή με το σύζυγο της Χριστάκη Παντελή και όχι η συγγένεια της Χριστίνας Θωμά με το Χριστάκη Παντελή και της Μαργαρίτας Χρ. Παντελή με το Μάρκο Θωμά.

Η θέση της ευπαίδευτης δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, είναι ότι η ορθή ερμηνεία του Νόμου είναι ότι οι δικαιοπάροχοι θα πρέπει να είναι και οι μόνοι μέτοχοι της Εταιρείας ή καθένας από αυτούς να είναι στενός συγγενής με καθένα από τους μετόχους της Εταιρείας. Για υποστήριξη της εισήγησης της, η δικηγόρος επικαλείται την απόφαση στην υπόθεση Α. Ιωάννου & Ζ. Πιερή Λτδ. ν. Δημοκρατίας (αρ. υποθ. 365/86), η οποία εκδόθηκε στις 15/3/90 και στην απόφαση Ε. Leonora Hotel Apartments Ltd. v. Δημοκρατίας (αρ. υποθ. 597/89), η οποία εκδόθηκε στις 18/1/91 και η οποία ακολούθησε το σκεπτικό της υπόθεσης Λ. Ιωάννου & Ζ. Πιερή Λτδ. ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω).

Ο δικηγόρος των αιτητών επίσης βασίστηκε στην υπόθεση Λ. Ιωάννου & Ζ. Πιερή Λτδ., στην οποία οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν να επιστρέψουν στους αιτητές το ήμισι των πληρωθέντων δικαιωμάτων. Η πιο πάνω [*337] υπόθεση βασίζεται σε διαφορετικά γεγονότα.

Το εδάφιο (2) του άρθρου 9 του Κεφ. 219, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο αρ. 31/76, προνοεί για επιστροφή πληρωθέντων μεταβιβαστικών δικαιωμάτων σε δικαιοδόχο Εταιρεία της οποίας οι μόνοι μέτοχοι είναι ο μεταβιβάσας δικαιοπάροχος και στενός συγγενής του, αν σε προθεσμία 5 χρόνων από την ημερομηνία της Δήλωσης Μεταβιβάσεως κανένα πρόσωπο εκτός από τους αρχικούς μετόχους ή άλλους στενούς συγγενείς τους δεν απέκτησε μετοχές στην Εταιρεία. Το νόημα του εδαφίου (2) του άρθρου 9 του Νόμου, είναι ότι καταβάλλονται μεταβιβαστικά δικαιώματα στις περιπτώσεις μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας σε οικογενειακή Εταιρεία, αλλά τα δικαιώματα αυτά επιστρέφονται αν η Εταιρεία παραμείνει οικογενειακή σε όλη τη διάρκεια της χρονικής προθεσμίας που καθορίζει ο Νόμος και αν κανένας ξένος σε σχέση με το δικαιοπάροχο ή με τους άλλους μετόχους της Εταιρείας δεν αποκτήσει μετοχές της Εταιρείας. Προϋπόθεση του Νόμου για επιστροφή των μεταβιβαστικών δικαιωμάτων, είναι ότι οι μόνοι μέτοχοι της Εταιρείας κατά το χρόνο της Δήλωσης Μεταβίβασης και τα επόμενα 5 έτη, πρέπει να είναι ο μεταβιβάσας δικαιοπάροχος και στενοί συγγενείς του.

Έχω τη γνώμη ότι η ερμηνεία που οι καθ' ων η αίτηση έδωσαν στο εδάφιο (2) του άρθρου 9 και ο τρόπος που οι καθ'ων η αίτηση προέβηκαν στον καθορισμό της συγγένειας μεταξύ των δικαιοπαρόχων και των μετόχων της Εταιρείας, χωρίς να λάβουν υπόψη τις πρόνοιες του άρθρου (2) του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, είναι λανθασμένη και προκύπτει ότι η λύση που δόθηκε στην επίδικη υπόθεση από τους καθ'ων η αίτηση, προάγει λανθασμένα αποτελέσματα.

Έχοντας υπόψη ότι το εδάφιο (2) του άρθρου 9 συνιστά νομοθέτημα φορολογικό, με βάση τις καθιερωμένες αρχές της Νομολογίας για την ερμηνεία φορολογικών νομοθετημάτων, η ερμηνεία που επιβάλλεται να δοθεί από το Δικαστήριο πρέπει να είναι φιλελεύθερη και ευνοϊκή για τον πολίτη και όχι στενή και ευνοϊκή για τη διοίκηση (Βλέπε Grain Millers and Traders Ltd, v. The Mayor, etc, of the Town of Limassol [*338] (1963) 2 C.L.R. 55).

Επειδή στην προκειμένη περίπτωση δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι μια από τις απαραίτητες προϋποθέσεις επιστροφής του τέλους είναι ότι πρέπει ο κάθε δικαιοπάροχος να είναι στενός συγγενής με καθένα από τους μετόχους της Εταιρείας, όπως υποστήριξε η δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση, αλλά μπορεί να λεχθεί ότι οι υπό κρίση λέξεις μπορούν να ερμηνευτούν, όπως υποστήριξε ο δικηγόρος των αιτητών, με βάση τη Νομολογία που καθόρισαν οι αποφάσεις των υποθέσεων Grain Millers and Traders Ltd. v. The Mayor, etc. of the Town of Limassol (ανωτέρω), Vita-Ora Company Ltd. v. Republic (1973) 3 C.L.R. 273 και Frangoudi & Stefanou v. The Municipality of Limassol (1987) 3 C.L.R. 41, θα δώσω την ερμηνεία που είναι πλέον ευνοϊκή προς τους αιτητές, όπως αναφέρεται πιο πάνω.

Με βάση τα πιο πάνω, κρίνω ότι η απόφαση του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου, δεν ήταν λογικά εφικτή. Συνεπώς, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα εις βάρος των καθ' ων η αίτηση. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο