Cylaw

Βιολάρη ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 388

(1992) 4 ΑΑΔ 388

[*388] 12 Φεβρουαρίου, 1992

[A.N. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΝΑ ΒΙΟΛΑΡΗ,

Αιτήτρια,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ης η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 210/89).

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Ο περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 3) Νόμος του 1987 (Ν. 157/87) και ο Νόμος 65/1987 — Το Άρθρο 35Β(4)(γ) — Προκειμένου για την αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας καθηγητή στην κλίμακα 10, οι πρόνοιες της παραγράφου (γ) του εδ. 4 του Άρθρου 35Β όπως φαίνονται στο Ν. 65/87 είναι ταυτόσημες με αυτές του Ν. 157/87 — Η μόνη διαφοροποίηση που επέφερε ο Ν. 157/87 αφορά τη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης —Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί—Προαγωγές—Αιτιολογία

Η αναφορά σε εσφαλμένο άρθρο του Νόμου δεν επηρεάζει απαραίτητα τη νομιμότητα μιας πράξης αν αυτή μπορεί να δικαιολογηθεί από άλλη διάταξη (βλ. Pikis v. The Republic και Γρηγοροπούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας).

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετο προσόν—Αιτιολογία παραγνώρισης του.

Οι περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμοι 1969-1988 — Άρθρο 35Β(4)(β) — Όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο, απαιτείται και δίδεται αιτιολογία όσον αφορά την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής σε περίπτωση ύπαρξης προσθέτου προσόντος — Δεν απαιτείται από το Νόμο αιτιολογία όταν [*389]

διαπιστώνεται ανυπαρξία προσόντος.

Η αιτήτρια ζήτησε με την προσφυγή την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών αντ' αυτής στη θέση καθηγητή με μισθολογική κλίμακα Α10.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Η παράγραφος (γ) του Άρθρου 35Β(4) του Νόμου αρ. 65 του 1987 καταργήθηκε, και αντικαταστάθηκε με νέα παράγραφο (γ), από το Άρθρο 2 του Νόμου αρ. 157 του 1987. Η λήψη υπόψη της καταργημένης διάταξης από τη Συμβουλευτική Επιτροπή δεν επηρέασε την απόφαση της γιατί προκειμένου για την αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας καθηγητή στην κλίμακα 10, όπως στην προκειμένη περίπτωση, οι πρόνοιες της παραγράφου (γ) του εδαφίου (4) του Άρθρου 35 Β όπως φαίνονται στο Νόμο 65 του 1987 είναι ταυτόσημες με αυτές του Νόμου 157 του 1987, η δε διαφοροποίηση που γίνεται με το Νόμο αυτό αφορά μόνο τη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, επομένως η αρχαιότητα των υποψηφίων δεν επηρεάστηκε έστω και αν εφαρμόστηκε ο Νόμος 65 του 1987, αντί του Νόμου 157 του 1987. Θα πρέπει να τονισθεί ότι η αρμοδιότητα για διορισμό ή προαγωγή ανήκει στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, η οποία στην προκειμένη περίπτωση έκαμε δική της έρευνα. Και πουθενά δεν φαίνεται ότι η Επιτροπή δεν εφάρμοσε τις ισχύουσες κατά τον ουσιώδη χρόνο νομοθετικές διατάξεις.

Εν πάση περιπτώσει η αναφορά σε εσφαλμένο άρθρο του Νόμου δεν επηρεάζει απαραίτητα τη νομιμότητα μιας πράξης αν αυτή μπορεί να δικαιολογηθεί από άλλη διάταξη. (Βλέπε Pikis v. The Republic και Γρηγοροπούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας).

2. Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί υποχρέωσης παροχής αιτιολογίας περί μη αναγνώρισης πρόσθετου προσόντος, όπως είναι διατυπωμένο το Άρθρο 35Β(4)(β) απαιτείται να δίδεται παροχή αιτιολογίας όσον αφορά την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής σε περίπτωση που θα διαπιστωθεί ότι υπάρχει το επιπρόσθετο προσόν. Όταν [*390] όμως από τα στοιχεία των φακέλων φαίνεται ότι δεν υπάρχει το πρόσθετο προσόν, δεν απαιτείται από το Νόμο αιτιολογία μια και πρόκειται για διαπίστωση για τη μη ύπαρξη ενός προσόντος η οποία βγαίνει από το φάκελο ως πραγματικό γεγονός.

3. Και αν ακόμη η αιτήτρια χαρακτηρίζετο ως "Εξαίρετη", στη συνέντευξη και επιστώνετο με 4.5 μονάδες, όπως τα ενδιαφερόμενα μέρη, το σύνολο των μονάδων της θα ήτο 190.50 οπότε και πάλι θα ήταν χαμηλότερο από τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Antoniou v. Republic (1978) 3 C.L.R. 308·

Ioannides v. Republic (1972) 3 C.L.R. 318·

Pikis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 562·

Γρηγοροπούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 3322·

Λιμνάτου και Άλλες ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4057·

Βιολάρη και άλλη ν. Δημοκρατίας, ημερ. (1988) 3(C) C.L.R. 2170·

Δημοκρατία ν. Βιολάρη κ.α. (1992) 3 Α.Α.Δ. 15.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στις θέσεις καθηγητού Γαλλικών και Τέχνης στη μισθοδοτική κλίμακα Α10 αντί της αιτήτριας.

Λ. Παπαφιλίππου, για την αιτήτρια.

Λ. Κουρσουμπά (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση. [*391]

Χ. Ιερείδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Φρ. Κάιζερ.

Cur. adv. vult.

Ο Πρόεδρος κ. Α. Ν. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.

Α.Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Η αιτήτρια με την προσφυγή της αυτή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή η πράξη της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής, στη συνέχεια η Επιτροπή, με την οποία προήγαγαν στη θέση καθηγητή σε μισθολογική κλίμακα Α10 από 31 Δεκεμβρίου 1988 τους, Φρόσω Κάϊζερ, ως καθηγήτρια Γαλλικών και Στέλιο Χατζηνικολάου, ως καθηγητή Τέχνης, αντί να προαγάγει την αιτήτρια, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.

Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(1) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969-1988, κατάλογος και οι φάκελοι των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αντίγραφο του σχεδίου υπηρεσίας διαβιβάστηκαν στο Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης τον κατά νόμο Πρόεδρο της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η έκθεση της Επιτροπής αυτής μαζί με τον κατάλογο των υποψηφίων που σύστηνε διαβιβάστηκε στην Επιτροπή στις 19 Δεκεμβρίου 1988.

Στις 29 Δεκεμβρίου 1988 (Παράρτημα Γ), η Επιτροπή εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν, κατάρτισε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων και αποφάσισε να τους καλέσει σε προσωπική συνέντευξη. Στις 30 Δεκεμβρίου 1988, η Επιτροπή δέχτηκε τους υποψήφιους σε προσωπική συνέντευξη και πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση. Το σχετικό πρακτικό της Επιτροπής (Παράρτημα Δ) είναι το πιο κάτω:-

"1. Πλήρωση θέσεων καθηγητή πάνω στην κλίμακα Α10

Με βάση την απόφαση της ημερ. 29/12/88, η Επιτροπή δέχεται σε προσωπική συνέντευξη τους ακόλουθους υποψηφίους για τη θέση καθηγητή στην κλίμακα Α10. [*392]

Παρίσταται ο Επιθεωρητής Α' κ. Μίκης Μιχαηλίδης

Χατζηνικολάου Στέλιος

Ιακωβίδου Άννα

Γεωργιάδου Παναγιώτα

Κάιζερ Φρόσω

Λουλλουπή Μαρία

Βιολάρη Άννα

Μετά τις συνεντεύξεις, ο κ. Μιχαηλίδης σύμφωνα με το άρθρο 35Β(9) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1988, εκφέρει τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων σε αυτές και τους χαρακτηρίζει ως εξής:

Χατζηνικολάου Στέλιος:	Πολύ Καλός - Εξαίρετος
Ιακωβίδου Άννα:	Καλή
Γεωργιάδου Παναγιώτα:	Καλή - Πολύ Καλή
Κάιζερ Φρόσω:	Εξαίρετη
Λουλλουπή Μαρία:	Καλή - Μέτρια
Βιολάρη Άννα:	Καλή - Πολύ Καλή

Μετά την αποχώρηση του κ. Μιχαηλίδη, η Επιτροπή προβαίνει στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις με βάση τα κριτήρια που καθόρισε στη συνεδρίαση της με ημερ. 29/12/88 ως ακολούθως:

Χατζηνικολάου Στέλιος

Έχει πολύ ευχάριστη προσωπικότητα. Χειρίζεται με επάρκεια και άνεση τη γλώσσα. Έχει απόψεις για εκπαιδευτικά θέματα που υποστηρίζει θαρρετά και τεμηριωμένα. Έκαμε η όλη παρουσίαση του εξαιρετική εντύπωση στην Επιτροπή [*393]

Γενικός Χαρακτηρισμός: Εξαίρετος.

Ιακωβίδου Άννα

Έχει ευχάριστη προσωπικότητα. Κινείται με γλωσσική επάρκεια και άνεση. Έχει απόψεις για εκπαιδευτικά θέματα όχι επαρκώς τεκμηριωμένες. Οι εισηγήσεις για αντιμετώπιση προβλημάτων του κλάδου της δεν χαρακτηρίζονται από την απαιτούμενη εμβάθυνση. Έκαμε γενικά καλή εντύπωση η όλη παρουσίαση της.

Γενικός χαρακτηρισμός: Καλή.

Γεωργιάδου Παναγιώτα

Έχει ευχάριστη προσωπικότητα. Χειρίζεται με άνεση τη γλώσσα. Έχει απόψεις για τα εκπαιδευτικά θέματα που της τέθηκαν οι οποίες όμως δεν αγκαλιάζουν ολοκληρωμένα τις διάφορες πτυχές τους. Έκαμε γενικά καλή εντύπωση στην Επιτροπή.

Γενικός χαρακτηρισμός: Καλή.

Κάϊζερ Φρόσω

Έχει πολύ ευχάριστη προσωπικότητα. Χειρίζεται με πλήρη άνεση, επάρκεια και ετοιμότητα τη γλώσσα. Έχει απόψεις ενδιαφέρουσες και τεκμηριωμένες για τα θέματα στα οποία της υποβλήθηκαν ερωτήσεις. Φαίνεται ζωντανός και δυναμικός άνθρωπος που αγάπησε τα παιδιά και την εργασία του εκπαιδευτικού.

Γενικός χαρακτηρισμός: Εξαίρετη.

Λουλλουπή Μαρία

Κινείται με γλωσσική επάρκεια και άνεση. Έχει ευχάριστη προσωπικότητα. Έχει απόψεις για εκπαιδευτικά θέματα οι οποίες όμως δεν αγκαλιάζουν ολοκληρωμένα σε βάθος τις διάφορες πτυχές των θεμάτων αυτών. [*394]

Γενικός χαρακτηρισμός: Καλή

Βιολάρη Άννα

Έχει ευχάριστη προσωπικότητα. Χειρίζεται με επάρκεια και άνεση τη γλώσσα. Επισημαίνει ικανοποιητικά προβλήματα του μαθήματος της ειδικότητας της και έχει εισηγήσεις να κάμει για αντιμετώπιση τους. Έκαμε γενικά καλή εντύπωση η όλη παρουσίαση της στην Επιτροπή.

Γενικός χαρακτηρισμός: Πολύ Καλή.

Στη συνέχεια η Επιτροπή αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων αυτών, καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις (όπως φαίνεται πιο πάνω), αποφασίζει σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1988 να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα τις εκτίμησης των στοιχείων αυτών ως εξής:

Χατζηνικολάου Στέλιος:	190.66+4.5 = 195.16
Ιακωβίδου Άννα:	188.33+3.0 = 191.33
Γεωργιάδου Παναγιώτα:	188.00+3.5 = 191.50
Κάιζερ Φρόσω:	187.50+4.5 = 192.00
Λουλλουπή Μαρία:	186.00+3.0 =1 89.00
Βιολάρη Άννα:	186.00+3.5 = 189.50

Ως προς τον προσωπικό φάκελο του υποψηφίου κ. Στέλιου Χ"Νικολάου (ο οποίος δεν κατέστη δυνατό να παρουσιαστεί ενώπιον της Επιτροπής - βλ. και απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή με αρ. 538/ 86), η Επιτροπή έχει υπόψη της τον προσωρινό φάκελο του κ. Χ"Νικολάου, όπως συμπληρώθηκε με αντίγραφα εγγράφων τα οποία προσεκόμισε ο ίδιος ο υποψήφιος, το επίσημο μητρώο του Υπουργείου Παιδείας καθώς και [*395] άλλα στοιχεία τα οποία υπάρχουν στο Υπουργείο Παιδείας.

Με βάση τα πιο πάνω, η Επιτροπή αποφασίζει να προσφέρει προαγωγή στη θέση καθηγητή πάνω στην κλίμακα Α10 από 31/12/88 στους ακόλουθους καθηγητές οι οποίοι συγκεντρώνουν τις περισσότερες μονάδες:

Χ "Νικολάου Στέλιος

Κάϊζερ Φρόσω."

Πριν προχωρήσω στην εξέταση των νομικών λόγων τους οποίους επικαλείται η αιτήτρια προς υποστήριξη της προσφυγής της αυτής, είναι χρήσιμο να αναφερθεί ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή στα πρακτικά της συνεδρίας της της 19ης Δεκεμβρίου 1988, (Παράρτημα Γ), μεταξύ άλλων αναφέρει ότι:

"Η Συμβουλευτική Επιτροπή ύστερα από μελέτη των προσωπικών φακέλλων των υποψηφίων έκαμε την αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας τους με βάση την παράγραφο (γ) του άρθρου 35Β του Νόμου 65/87".

Στην πιο πάνω ημερομηνία ίσχυαν οι πρόνοιες του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 3) Νόμος του 1987 (Νόμος Αρ. 157 του 1987), και όχι ο Νόμος Αρ. 65 του 1987 στον οποίο γίνεται αναφορά στο πρακτικό.

Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι η Επιτροπή "δεν προέβη στη δέουσα έρευνα και στο θέμα του εφαρμοζόμενου Νόμου και της σύστασης, εξακρίβωσης των πραγματικών γεγονότων" γιατί στην προκειμένη περίπτωση οι προαγωγές στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία που διενεργούνται από την Επιτροπή ύστερα από σύσταση της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 35Α του Νόμου Αρ. 65 του 1987, έγιναν αφού η Επιτροπή έλαβε υπόψη και ενήργησε με βάση την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής που συντάχθηκε με βάση την παράγραφο 4(γ) του Νόμου, αρ. 65 του 1987 που κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 29 Δεκεμβρίου 1988 είχε ήδη καταργηθεί και αντικατασταθεί από το άρθρο 2 του Νόμου αρ. 157 του [*396] 1987, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 30 Ιουνίου 1987, με αναδρομική ισχύ του άρθρου 2 από 8 Μαΐου 1987. Επομένως ούτε η Συμβουλευτική Επιτροπή, ούτε η Επιτροπή προέβησαν, κατά τους ισχυρισμούς της αιτήτριας στη δέουσα έρευνα για τις σχετικές διατάξεις του Νόμου στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή παρέλειψαν να ερευνήσουν και να διακριβώσουν το εφαρμοζόμενο στην περίπτωση δίκαιο.

Προς υποστήριξη της θέσεως αυτής έγινε αναφορά στις υποθέσεις Antoniou v. The Republic (1978) 3 C.L.R. 308, στη σελ. 312 που ακολούθησε την υπόθεση Ioannides ν. The Republic (1972) 3 C.L.R. 318 στη σελ. 326.

Η παράγραφος (γ) του άρθρου 35Β(4) του Νόμου 65 του 1987 προβλέπει τα ακόλουθα:

"(γ) αρχαιότητα:

1 μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας στη θέση εφαρμοζομένων των διατάξεων του άρθρου 37 του Νόμου αυτού"·

Με το άρθρο 2 του Νόμου Αρ. 15 του 1987 η πιο πάνω παράγραφος καταργείται και αντικαθίσταται με νέα παράγραφο (γ), όπως πιο κάτω:

"(γ) αρχαιότητα:

μια μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας σε θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας, και ειδικά στην περίπτωση διορισμού/προαγωγής σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (Μέση Γενική ή Τεχνική Εκπαίδευση) επτά δέκατα της μονάδας επιπρόσθετα, για κάθε συμπληρωμένο έτος προηγούμενης εκπαιδευτικής υπηρεσίας σε δημόσια σχολεία ή/και για άλλη αναγνωρισμένη προϋπηρεσία".

Είναι η θέση της Επιτροπής ότι η αναφορά στα πρακτικά στο Νόμο αρ. 65 του 1987, ήταν τυπογραφικό λάθος γιατί "η αρμόδια αρχή τεκμαίρεται ότι γνώριζε την [*397] ισχύουσα νομοθεσία". Αλλά και ανεξάρτητα από αυτό και αν ακόμη επρόκειτο για σφάλμα, υποβλήθηκε και ορθά κατά την κρίση μου ότι τούτο δεν επηρέασε την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής γιατί προκειμένου για την αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας καθηγητή στην κλίμακα 10, όπως στην προκειμένη περίπτωση, οι πρόνοιες της παραγράφου (γ) του εδαφίου (4) του άρθρου 35 Β όπως φαίνονται στο Νόμο 65 του 1987 είναι ταυτόσημες με αυτές του Νόμου 157 του 1987, η δε διαφοροποίηση που γίνεται με το Νόμο αυτό αφορά μόνο τη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, επομένως η αρχαιότητα των υποψηφίων δεν επηρεάστηκε έστω και αν εφαρμόστηκε ο Νόμος 65 του 1987, αντί του Νόμου 157 του 1987.

Θα πρέπει να τονισθεί ότι η αρμοδιότητα για διορισμό ή προαγωγή ανήκει στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, η οποία στην προκειμένη περίπτωση έκαμε δική της έρευνα. Και πουθενά δεν φαίνεται ότι η Επιτροπή δεν εφάρμοσε τις ισχύουσες κατά τον ουσιώδη χρόνο νομοθετικές διατάξεις. Αντίθετα στο πρακτικό της συνεδρίας της Επιτροπής (Παράρτημα Γ), η αναφορά είναι πάντα στις πρόνοιες "των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1988". Επομένως και αν υπήρχε σφάλμα στην έρευνα της Συμβουλευτικής Επιτροπής, τούτο διορθώθηκε από την έρευνα της Επιτροπής. Εν πάση δε περιπτώσει η αναφορά σε εσφαλμένο άρθρο του Νόμου δεν επηρεάζει απαραίτητα τη νομιμότητα μιας πράξης αν αυτή μπορεί να δικαιολογηθεί από άλλη διάταξη. (Βλέπε Pikis v. The Republic (1967) 3 C.L.R. 562 στις σελ. 575-576.)

Απόλυτα σχετικό με το πιο πάνω θέμα είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση του Δικαστηρίου στις προσφυγές αρ. 713/87, κλπ., Γρηγοροπούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 30 Οκτωβρίου 1992:

"Σύμφωνα με τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες ο τροποποιητικός Νόμος 157/87 δεν επιφέρει στην περίπτωση προαγωγής στη θέση Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης οποιαδήποτε διαφορά στον τρόπο υπολογισμού της αρχαιότητας λαμβανομένου υπόψη του ότι σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας η θέση από [*398] την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί είναι μόνο η θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Είναι νομολογημένο ότι η επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διάταξης δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση ή το μέρος αυτής μπορούσε να στηριχθεί πάνω στην ορθή νομοθετική διάταξη. (Βλέπε απόφαση της Ολομέλειας στην Αναθεωρητική Έφεση 1014, ημερ. 28/11/1990, Λιμνάτου κ.ά ν. Δημοκρατίας, The Cyprus Cement Co. Ltd. v. Republic (1974) 3 C.L.R. 304 στη σελ. 307, 308, Papadopoulos v. Republic (1968) 3 C.L.R. 662, στη σελ. 674.

Επίσης, όπως αναφέρεται σχετικά στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπ' αριθμό Υπόθεση 616/88 κ.λ.π., Καραγιώργης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 15/5/1990, η αναφορά στα πρακτικά λανθασμένου άρθρου καθόλου δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας ή της απόφασης. Δεν είναι παράβαση τύπου ή νόμου και δεν αποτελεί λόγο ακυρότητας'".

Επομένως ο λόγος αυτός δεν μπορεί να επιτύχει.

Ο δεύτερος νομικός λόγος που προβάλλεται είναι ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή εσφαλμένα και χωρίς έρευνα αποφάσισε ότι η αιτήτρια δεν είχε το πρόσθετο προσόν και δεν έδοσε αιτιολογία για την απόφαση της όπως, κατά τον ισχυρισμό της, απαιτεί ο Νόμος. Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί σαν λόγος ακύρωσης για τους πιο κάτω λόγους:

Το άρθρο 35Β(4)(β) του Νόμου όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 7 του Νόμου 65 του 1987, προνοεί -

"(β) προσόντα:

1 έως 5 μονάδες, που δίνονται από τη Συμβουλευτική Επιτροπή με αιτιολογημένη απόφαση της, για πρόσθετο προσόν το οποίο είναι συναφές με την εκπαίδευση ή την ειδικότητα του υποψηφίου ή τα καθήκοντα της θέσης". [*399]

Στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής (Παράρτημα "Γ"), αναφέρεται ότι αυτή "προχώρησε στη μελέτη των προσόντων των υποψηφίων όπως προκύπτουν από τους προσωπικούς φακέλους. Διαπιστώθηκε ότι κανένας από τους υποψηφίους δεν έχει πρόσθετα προσόντα για τα οποία δικαιολογείται παραχώρηση μονάδων." Είναι σαφής η διαπίστωση αυτή που στηρίζεται στα στοιχεία του φακέλλου, που κάλυπτε ασφαλώς και την αιτήτρια.

Θα πρέπει όμως να αναφερθεί ότι και στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Αλίκη Λιμνάτου κ.ά. ν. Της Δημοκρατίας Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1014, ημερομηνίας 28 Νοεμβρίου 1990, αποφασίστηκε μετά από εξέταση παρόμοιου λόγου που προβλήθηκε από την παρούσα αιτήτρια που ήταν μια από της εφεσείουσες στην υπόθεση εκείνη, ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας να ερμηνεύσει το Σχέδιο Υπηρεσίας ώστε να θεωρήσει την Άννα Βιολάρη ότι δεν κατείχε το πρόσθετο προσόν, και ότι συνεπώς δεν εδικαιούτο μονάδες πρόσθετες βάση του άρθρου 35Β (4)(β).

Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί υποχρέωσης παροχής αιτιολογίας, όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο 35Β(4)(β) απαιτείται να δίδεται παροχή αιτιολογίας όσον αφορά την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής; σε περίπτωση που θα διαπιστωθεί ότι υπάρχει το επιπρόσθετο προσόν. Όταν όμως από τα στοιχεία των φακέλων φαίνεται ότι δεν υπάρχει το πρόθετο προσόν, δεν απαιτείται από το Νόμο αιτιολογία μια και πρόκειται για διαπίστωση για τη μη ύπαρξη ενός προσόντος η οποία βγαίνει από το φάκελλο ως πραγματικό γεγονός. Για τους λόγους αυτούς ο νομικός αυτός λόγος δεν ευσταθεί.

Ο επόμενος λόγος που προβλήθηκε από την αιτήτρια είναι ότι η Επιτροπή απέτυχε να κάμει τη δέουσα έρευνα αναφορικά με τους προσωπικούς φακέλους. Αυτός ο λόγος στηρίζεται στο γεγονός ότι όπως φαίνεται στα πρακτικά της σχετικής συνεδρίας ημερομηνίας 30 Δεκεμβρίου 1988, στα οποία αναφέρονται τα πιο κάτω: [*400]

"Ως προς τον προσωπικό φάκελο του υποψηφίου κ. Στέλιου Χ"Νικολάου (ο οποίος δεν κατέστη δυνατό να παρουσιαστεί ενώπιον της Επιτροπής - (Βλέπε και απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή με αρ. 538/86), η Επιτροπή έχει υπόψη της τον προσωρινό φάκελο του κ. Χ"Νικολάου, όπως συμπληρώθηκε με αντίγραφα εγγράφων τα οποία προσεκόμισε ο ίδιος ο υποψήφιος, το επίσημο μητρώο του Υπουργείου Παιδείας καθώς και άλλα στοιχεία τα οποία υπάρχουν στο Υπουργείο Παιδείας." (Παράρτημα Δ).

Στήριξε δε τη θέση αυτή στην απόφαση Δικαστή του Δικαστηρίου στην υπόθεση Άννα Βιολάρη και άλλοι ν. Της Δημοκρατίας, Αρ. προσφυγής 538/86, η απόφαση εκδόθηκε στις 18.11.88, όπου ηγέρθη το ίδιο θέμα αναφορικά με το φάκελο του Χ"Νικολάου. Η πιο πάνω απόφαση εφεσιβλήθηκε από τη Δημοκρατία και η Ολομέλεια του Δικαστηρίου επέτρεψε την έφεση με το πιο κάτω σκεπτικό: (Βλέπε Δημοκρατία ν. Βιολάρη κ.ά., Α.Ε. 865, απόφαση ημερομηνίας 13 Ιανουαρίου 1992):

"Έχουμε τη γνώμη πως η απόφαση του πρωτόδικου δικαστή, να αποδεχθεί την προσφυγή για το μοναδικό λόγο που αναφέρει σ' αυτή, και που εκθέτουμε πιο πάνω, είναι εσφαλμένη. Ο ένας από τους δύο προσωπικούς φακέλους του Στέλιου Χ"Νικολάου, αυτός που απωλέσθηκε, δεν περιείχε κανένα στοιχείο σχετικό με την αξιολόγηση για τις προαγωγές. Ο φάκελος αυτός είχε μόνο βιογραφικά σημειώματα του ενδιαφερομένου προσώπου, τα οποία και εν πάση περιπτώσει βρισκόντουσαν ενώπιον της Επιτροπής από τα στοιχεία των υπόλοιπων φακέλων".

Η προσέγγιση αυτή της Ολομέλειας πάνω στο θέμα αυτό καθιστά το λόγο αυτό αβάσιμο.

Ο επόμενος ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας είναι ότι η Επιτροπή προσέδωσε τεράστια σημασία στις συνεντεύξεις κατά παράβαση της νομοθεσίας και της νομολογίας.

Είναι φανερό ότι στην προκειμένη περίπτωση [*401] εφαρμόζεται η παράγραφος (β) του εδαφίου (10) του άρθρου 35 Β του Νόμου και όχι η παράγραφος (α) στην οποία αναφέρεται ο δικηγόρος της αιτήτριας. Επίσης στη συνέντευξη κατά πρώτο λόγο η αιτήτρια χαρακτηρίστηκε ως "Καλή - Πολύ καλή" από τον Επιθεωρητή, και "Πολύ καλή" από την Επιτροπή ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη χαρακτηρίστηκαν ο μεν Χατζηνικολάου "Πολύ Καλός -Εξαίρετος", η δε Κάιζερ "Εξαίρετη", από τον Επιθεωρητή, και οι δύο "Εξαίρετοι" την Επιτροπή (Παράρτημα Δ). Επιπλέον η Επιτροπή ενεργώντας σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) αύξησε ανάλογα τις μονάδες των υποψηφίων, δηλαδή στα δύο ενδιαφερόμενα μέρη που χαρακτηρίστηκαν "Εξαίρετοι" πρόσθεσε 4.5 μονάδες - όχι πέντε που είχε δικαίωμα σύμφωνα με το Νόμο - και στην αιτήτρια που χαρακτηρίστηκε "Πολύ-Καλή" 3.5 μονάδες.

Αλλά και αν ακόμη η αιτήτρια χαρακτηρίζετο ως "Εξαίρετη", στη συνέντευξη και επιστώνετο με 4.5 μονάδες, όπως τα ενδιαφερόμενα μέρη, το σύνολο των μονάδων της θα ήτο 190.50 οπόταν και πάλι θα ήταν χαμηλότερο από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Επομένως και ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επικυρώνεται η επίδικη απόφαση. Κάτω όμως από τις περιστάσεις, δεν γίνεται διαταγή για έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο