(1992) 4 ΑΑΔ 690
[*690] 21 Φεβρουαρίου 1992
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΠΕΡΑΤΙΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 331/90).
Εκτοπισθέντες και Παθόντες — Ανανέωση Προσφυγικής ταυτότητας — Κριτήρια — Μόνιμη διαμονή πριν και κατά την τουρκική εισβολή στα κατεχόμενα — Μόνιμη κατοικία — Έννοια — Συνήθης διαμονή ανεξάρτητα αν δημιουργείται λόγω επαγγελματικών ή άλλων δραστηριοτήτων ενός ατόμου.
Τα γεγονότα της υπόθεσης δεν αμφισβητήθηκαν αλλά ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση του Λειτουργού Εγγραφής να απορρίψει αίτημα του για ανανέωση της προσφυγικής του ταυτότητας.
Ο καθ' ου η αίτηση Λειτουργός ακολούθησε την εισήγηση της αρμόδιας Επιτροπής, ότι η διαμονή του αιτητή στη Μόρφου και συγκεκριμένα σε δύο δωμάτια στον περίαυλο της Μητρόπολης Μόρφου, που του παραχωρήθηκαν λόγω της εργοδότησης του από τη Μητρόπολη, δεν συνιστούσε μόνιμη διαμονή σύμφωνα με τις πρόνοιες του Σχεδίου Βοήθειας Εκτοπισθέντων και Παθόντων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Μόνιμος κάτοικος σημαίνει τη συνήθη διαμονή ενός ατόμου. Αν αυτή η διαμονή δημιουργείται λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων ή άλλων δραστηριοτήτων ενός ατόμου, δεν αλλάζει [*691] τη φύση της. Βέβαια, η μόνιμη διαμονή διαφοροποιείται από τη προσωρινή, έκτακτη ή περιστασιακή.
Με βάση τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, που εκτίθενται πιο πάνω, ο αρμόδιος Λειτουργός Εγγραφής θεώρησε τη διαμονή του αιτητή στη Μόρφου περιστασιακή. Και τούτο γιατί έκρινε πως η παραχώρηση σ' αυτόν δύο δωματίων στον περίβολο της Μητρόπολης για να μένει όποτε ήθελε δεν δημιουργούσε συνθήκες μόνιμης διαμονής. Η άποψη αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, έκδηλα εσφαλμένη. Η εργοδότηση του αιτητή και η φύση των καθηκόντων του ήσαν άρρηκτα συνδεδεμένα με την επιλογή του να κάμει ως μόνιμη κατοικία του το χώρο στον οποίο εργαζόταν. Ο αιτητής ήταν ανεξάρτητο από την οικογένεια του πρόσωπο. Με βάση τα γεγονότα, που εκτίθενται πιο πάνω ο αιτητής επέλεξε να είναι μοναστής στη Μητρόπολη Μόρφου, μέχρι που κατελήφθη η κωμόπολη από τα Τουρκικά στρατεύματα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του καθ' ου η αίτηση να ανανεώσει την προσφυγική ταυτότητα του αιτητή.
Ε. Οδυσσέως, για τον αιτητή.
Γ. Κυριακίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Αρτεμίδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την άρνηση του καθ' ου η αίτηση να ανανεώσει την προσφυγική του ταυτότητα.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ:
Τα παρακάτω γεγονότα, που τέθηκαν ενώπιον της αρμόδιας υπηρεσίας για την ανανέωση της προσφυγικής [*692] ταυτότητας του αιτητή δεν αμφισβητούνται. Ο αιτητής γεννήθηκε στις 31.7.54 και ζούσε με τους γονείς του στην Παλλουριώτισσα. Το 1971 αποφοίτησε από την Τεχνική Σχολή Λευκωσίας και κατατάγηκε στην εθνική φρουρά σε ηλικία 17 χρόνων. Αποστρατεύθηκε τον Ιούλιο του 1973 και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου άρχισε εργασία με την εταιρεία Γ.Π. Παρασκευαΐδη μέχρι του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, οπόταν και προσλήφθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου ως ελεγκτής. Ο Μητροπολίτης του παραχώρησε για να κατοικεί μικρό διαμέρισμα αποτελούμενο από δύο δωμάτια, στον περίβολο της εκκλησίας του Αγία Μάμα στην Μόρφου. Ο αιτητής ζούσε στα δωμάτια αυτά μέχρι της κατάληψης της Μόρφου από τους Τούρκους. Η Μητρόπολης Μόρφου μεταφέρθηκε στην Ευρύχου όπου ο αιτητής την ακολούθησε και έμενε εκεί μέχρι που ενυμφεύθη το 1980. Εκτοτε κατοικεί με τη γυναίκα και τα δύο παιδιά τους στο χωριό Αστρομερίτης.
Αρμόδιος λειτουργός, ο οποίος ανέλαβε τη διερεύνηση της αίτησης του προσφεύγοντος, επιβεβαιώνει με σημείωμα του όλα τα πιο πάνω γεγονότα προσθέτοντας μάλιστα πως από προσωπική έρευνα που έκαμε διαπίστωσε πως ο αιτητής πράγματι έμενε μόνιμα στα δωμάτια που του παραχωρήθηκαν από την Ιερά Μητρόπολη Μόρφου. Ιδιοκτήτης υπεραγοράς, που βρίσκεται απέναντι από το πατρικό σπίτι του αιτητή στην Παλλουριώτισσα, επιβεβαίωσε πως αυτός πράγματι έμενε στην Μόρφου. Πρόσθεσε δε πως γνώριζε προσωπικά τον αιτητή, ο οποίος από πολύ μικρός αγαπούσε την εκκλησία και τα κατηχητικά, πράγμα που παρατήρησε ο τότε αρχιμανδρίτης Χρύσανθος, που ιερουργούσε στην εκκλησία της Παλλουριώτισσας, και διορίστηκε μετέπειτα Μητροπολίτης Μόρφου. Έτσι, ο ίδιος ο Μητροπολίτης εργοδότησε τον αιτητή και τον πήρε μαζί του στην Μόρφου. Τα καθήκοντα του αιτητή δεν ήταν μόνο να ελέγχει τα βιβλία της Μητρόπολης αλλά και να εκτελεί καθήκοντα οδηγού του Μητροπολίτη. Γι' αυτό και η ανάγκη μόμινης παραμονής του στο χώρο της μητρόπολης. Αυτά επιβεβαιώνονται με σχετικό σημείωμα του ίδιου του Μητροπολίτη προς την αρμόδια υπηρεσία.
Η Επιτροπή όμως που επελήφθη της αιτήσεως δεν εδέχθη την εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού. Ανέβαλε [*693] μερικές φορές το ζήτημα για παραπέρα εξέταση και τελικά εισηγήθηκε στον Λειτουργό Εγγραφής την απόρριψη της αίτησης. Από το διοικητικό φάκελο διαπίστωσα πως αυτό που απασχόλησε την Επιτροπή ήταν το γενικό ζήτημα της φύσης της διαμονής η οποία δημιουργείται ως αποτέλεσμα της εργοδότησης ενός ατόμου. Εξετάζοντας αυτό το θέμα η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα πως η διαμονή του αιτητή στην Μόρφου ήταν περιστασιακή, γιατί η Ιερά Μητρόπολης απλώς τον διευκόλυνε στην εργασία του παραχωρώντας του δυο δωμάτια για να μένει όποτε ο ίδιος ήθελε στην κωμόπολη. Έτσι εισηγήθηκε στο Λειτουργό Εγγραφής την απόρριψη της αιτήσεως. Ο τελευταίος δε την ακολούθησε.
Έχω τη γνώμη πως η απόφαση του Λειτουργού Εγγραφής είναι ακυρωτέα γιατί ελήφθη μετά από πλάνη σε ότι αφορά την αξιολόγηση των πραγματικών γεγονότων και την υπαγωγή τους στα κριτήρια που θέτει το Σχέδιο Βοήθειας Εκτοπισθέντων και Παθόντων, που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 19.9.74. Σ' αυτό καθορίζεται πως εκτοπισθείς θεωρείται το άτομο του οποίου η μόνιμη κατοικία βρίσκεται σε κατειλημμένη από τους Τούρκους περιοχή ή που έχει καταστεί απροσπέλαστη.
Μόνιμος κατοικία σημαίνει τη συνήθη διαμονή ενός ατόμου. Αν αυτή η διαμονή δημιουργείται λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων ή άλλων δραστηριοτήτων ενός ατόμου, δεν αλλάζει τη φύση της. Βέβαια, η μόνιμη διαμονή διαφοροποιείται από τη προσωρινή, έκτακη ή περιστασιακή.
Με βάση τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, που εκτίθενται πιο πάνω, ο αρμόδιος Λειτουργός Εγγραφής θεώρησε τη διαμονή του αιτητή στην Μόρφου περιστασιακή. Και τούτο γιατί έκρινε πως η παραχώρηση σ' αυτόν δύο δωματίων στον περίβολο της Μητρόπολης για να μένει όποτε ήθελε δεν δημιουργούσε συνθήκες μόνιμης διαμονής. Η άποψη αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, έκδηλα εσφαλμένη. Η εργοδότηση του αιτητή και η φύση των καθηκόντων του ήσαν άρρηκτα συνδεδεμένα με την επιλογή του να κάμει ως μόνιμη κατοικία του το χώρο στον οποίο εργαζόταν. Ο αιτητής ήταν ανεξάρτητο από [*694] την οικογένεια του πρόσωπο. Με βάση τα γεγονότα, που κετίθενται πιο πάνω ο αιτητής επέλεξε να είναι μοναστής στην Μητρόπολη Μόρφου, μέχρι που κατελήφθη η κωμόπολη από τα Τούρκικα στρατεύματα.
Η αρνητική απόφαση του Λειτουργού Εγγραφής, σύμφωνα με τα παραδεκτά γεγονότα, δεν ήταν εύλογα εφικτή και γι' αυτό ακυρώνεται. Η προσφυγή επιτυγχάνει, η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο