(1992) 4 ΑΑΔ 1720
[*1720] 13 Μαΐου, 1992
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 49/90 & 95/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Όταν κρίνεται βάσει της ημερομηνίας γεννήσεως είναι ασήμαντου βάρους — Γενικά, υπερισχύει εφόσον όλα τα άλλα στοιχεία κρίσεως είναι ίσα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Ακαδημαϊκά Προσόντα που δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δεν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και δεν συνιστούν από μόνα τους έκδηλη υπεροχή.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Της προσδίδεται μεγάλη σημασία, λόγω της στενής σχέσης τον Προϊσταμένου με τους υφισταμένους του.
Με τις συναφείς προσφυγές, οι αιτητές επεζήτησαν την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Λειτουργού επί των Εισπράξεων Φόρων 1ης Τάξης στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Όταν η αρχαιότητα κρίνεται βάσει της ημερομηνίας γεννήσεως, αυτή είναι ασήμαντου βάρους,
2. Ακαδημαϊκά προσόντα, που δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, δεν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και [*1721] ούτε από μόνα τους αποτελούν έκδηλη υπεροχή.
3. Στη σύσταση του Προϊσταμένου Τμήματος προσδίδεται μεγάλη σημασία, λόγω της στενής του σχέσης με τους υφισταμένους του.
4. Σύγκριση του δεύτερου αιτητή με το ενδιαφερόμενο μέρος αποκαλύπτει ότι, ναι, μεν, ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα, αλλά δεν μπορεί να υπερισχύσει, εφόσον όλα τα άλλα στοιχεία κρίσεως δεν είναι ίσα, δεδομένης της σύστασης του ενδιαφερόμενου μέρους από το Διευθυντή του Τμήματος.
Τίποτε δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου που να κλονίζει το τεκμήριο της κανονικότητας της διαδικασίας.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Βαρνάβα και Άλλη ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1279·
Hadjioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041·
Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826·
Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622·
Republic v. Hans (1985) 3 C.L.R. 106·
Trapelides v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1861·
Βουκής ν. Ε.Δ.Y. (1991) 4(E) Α.Α.Δ. 3959.
Προσφυγές.
Προσφυγές που προσβάλλουν την απόφαση της Ε.Δ.Υ., με την οποία τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Λειτουργού, επί των Εισπράξεων Φόρων, 1ης Τάξης, στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, θέση Προαγωγής.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην 49/90.
Α. Ευτυχίου, για τον αιτητή στην 95/90.
Λ. Κουρσουμπά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους [*1722] καθ' ων η αίτηση.
Μ. Κυπριανού, για το Ε/Μ/ Δ. Φικάρδο.
Κ. Κούσιος, για το Ε/Μ Γ. Παναγιώτου.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Οι προσφυγές αυτές συνεκδικάστηκαν, επειδή στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης με κοινά σημεία γεγονότων και νόμου. Επίδικο θέμα είναι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. (Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας), ημερομηνίας 12.10.89, σύμφωνα με την οποία τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη Δημοσθένης Φικάρδος και Γιαννάκης Παναγιώτου προάχθηκαν στη θέση Λειτουργού επί των Εισπράξεων Φόρων, 1ης Τάξης, στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, θέση προαγωγής.
Κατά τη διαδικασία που ακολούθησε, συστάθηκε Τμηματική Επιτροπή, η οποία σύστησε για προαγωγή 8 υποψήφιους, μεταξύ των οποίων τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη και τον αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 95/90, αλλά όχι τον αιτητή στην προσφυγή αρ. 49/90.
Η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της ημερομηνίας 5.9.89, μελέτησε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής και αποφάσισε να συμπεριληφθεί στην τελική εξέταση, επιπρόσθετα με τους υποψηφίους που συστάθηκαν από την Τμηματική, και κάποιος άλλος υποψήφιος.
Κατά την εξέλιξη της διαδικασίας στις 12.10.89, ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων σύστησε τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη για προαγωγή. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ, προέβη σε αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, εξέτασε τα στοιχεία τους από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις, έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τη σύσταση του Διευθυντή και κατέληξε ότι, τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και ήσαν οι πιο κατάλληλοι για προαγωγή. [*1723]
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡΙΘ. 49/90
Στο επίκεντρο των εισηγήσεων του αιτητή έγκειται η θέση ότι, η σύσταση της Τμηματικής Επιτροπής πάσχει, εφόσον δε συστήθηκε και ο αιτητής, και ότι, η Ε.Δ.Υ, δέχθηκε αυτή τη σύσταση χωρίς να προβεί σε δική της έρευνα, αναφορικά με όλους τους υποψηφίους, και χωρίς να αποφασίσει η ίδια ότι, ο αιτητής δεν έπρεπε να κριθεί στην τελική επιλογή.
Μελέτη της έκθεσης της Τμηματικής Επιτροπής, και του τρόπου που προσέγγισε το όλο θέμα, δεν φανερώνει, κατά τη γνώμη μου, οποιαδήποτε αδυναμία ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι η σύσταση πάσχει. Η Τμηματική Επιτροπή στάθμισε τα τρία καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους και κατέληξε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, μαζί με τους άλλους συστηθέντες, υπερτερούν. Από τα στοιχεία των φακέλων φαίνεται ότι τα προσόντα, τόσον του αιτητή όσον και των ενδιαφερομένων μερών, είναι περίπου τα ίδια. Αναφορικά με την αρχαιότητα τους διορίστηκαν και οι τρεις στη θέση Λειτουργού Είσπραξης Φόρων και στον πρώτο διορισμό τους κατά την ίδια ημερομηνία, επομένως, η αρχαιότητα τους κρίνεται από την ηλικία (Άρθρο 46, Ν. 33/67, όπως τροποποιήθηκε). Ο αιτητής γεννήθηκε στις 17.8.47, το ενδιαφερόμενο μέρος Φικάρδου στις 30.5.45 και το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιώτου στις 6.3.54. Συνεπώς, ο αιτητής προηγείται του Παναγιώτου, αλλά υστερεί του Φικάρδου, όσον αφορά την αρχαιότητα. Όπως έχει νομολογηθεί όμως, όταν η αρχαιότητα κρίνεται βάσει της ημερομηνίας γεννήσεως, αυτή είναι ασήμαντου βάρους. (Βλ. μεταξύ άλλων Βαρνάβα και άλλη ν. Δημοκρατίας, Συν. Υποθ. Αρ. 805/88, 806/88, η απόφαση δόθηκε 11.4.90). Όσον αφορά την αξία όπως προκύπτει από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, ο αιτητής υστερεί όχι μόνο των ενδιαφερομένων μερών, αλλά όλων των συστηθέντων.
Ατεκμηρίωτο επίσης κρίνω και τον ισχυρισμό, ότι η Ε.Δ.Υ, δεν έκανε τη δική της έρευνα αναφορικά με όλους τους υποψηφίους. Από το πρακτικό, ημερομηνίας 5.9.89, αποκαλύπτεται ότι η Ε.Δ.Υ, είχε ενώπιον της τα στοιχεία όλων των υποψηφίων, εφόσον ρητά αναφέρεται ότι: "Η [*1724] Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και υπό το φως των εν γένει ενώπιον της στοιχείων ....". Άλλο γεγονός, το οποίο τείνει να καταδείξει ότι η Ε.Δ.Υ, έκανε τη δική της έρευνα, είναι ότι ασχολήθηκε με τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις όλων των υποψηφίων και επεσήμανε τις περιπτώσεις όπου έγιναν τροποποιήσεις χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες των Κανονιστικών Διατάξεων. Επιπλέον, το ότι η Ε.Δ.Υ, πρόσθεσε ακόμα ένα υποψήφιο σ' αυτούς που σύστησε η Τμηματική Επιτροπή υποδεικνύει ότι, προέβη η ίδια σε σύγκριση όλων των υποψηφίων και δεν υιοθέτησε τυφλά τη σύσταση.
Με δεύτερο επιχείρημα του, ο δικηγόρος του αιτητή εισηγείται ότι, η σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων πάσχει, επειδή σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη χωρίς καμιά αιτιολογία, περιοριζόμενος στη σύγκριση, μόνο, των συστηθέντων από την Τμηματική Επιτροπή.
Η σύσταση του Διευθυντή, στην προκείμενη περίπτωση, συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων των ενδιαφερομένων μερών και, κατά τη γνώμη μου, είναι άρτια αιτιολογημένη. Συνεπώς, ο λόγος αυτός δεν στοιχειοθετείται.
Επιπρόσθετα, αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός ότι, η τελική απόφαση της Ε.Δ.Υ, δεν είναι αιτιολογημένη. Από το σχετικό πρακτικό κρίνω ότι, αποκαλύπτονται οι λόγοι οι οποίοι οδήγησαν στην τελική απόφαση και συμπληρώνονται από τα στοιχεία των φακέλων. Επομένως, και αυτός ο λόγος απορρίπτεται.
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 95/90
Με επιχείρημα του ο δικηγόρος του αιτητή προβάλλει ότι, ο αιτητής υπερτερεί σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
Τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή για προαγωγή. Όσον αφορά την αρχαιότητα, αυτή κρίνεται βάσει της ηλικίας τους και, σ' αυτή την περίπτωση, τυχόν υπεροχή έχει περιορισμένη βαρύτητα, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω. [*1725] Ο αιτητής υστερεί του ενδιαφερόμενου μέρους Φικάρδου, αλλά υπερτερεί του Γιαννάκη Παναγιώτου, λόγω ηλικίας.
Όσον αφορά τα προσόντα, και οι τρεις κατέχουν ό,τι απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ο αιτητής όμως επιπρόσθετα έχει και το προσόν L.C.C. Accounting Higher, γεγονός που, κατά τον ισχυρισμό, του δίνει το προβάδισμα έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Όπως φαίνεται από το πρακτικό, ημερομηνίας 12.10.89, το προσόν αυτό λήφθηκε υπόψη, αλλά δεν του δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα, εφόσον δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Σύμφωνα με τη νομολογία μας, ακαδημαϊκά προσόντα που δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης δεν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και ούτε από μόνα τους αποτελούν έκδηλη υπεροχή (Βλ. μεταξύ άλλων Hadjioannou v. Republic (1983) 3 Α.Α.Δ. 1041, Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826).
Η αξία τους, όπως προκύπτει από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, είναι η ίδια. Υπερτερούν όμως τα ενδιαφερόμενα μέρη, εφόσον έχουν και τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος. Στη σύσταση του Προϊσταμένου Τμήματος προσδίδεται μεγάλη σημασία, λόγω της στενής του σχέσης με τους υφισταμένους του. (Βλ. μεταξύ άλλων Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622, Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106.).
Συμπεραίνω ότι, σύμφωνα με το σύνολο των στοιχείων ενώπιον του Δικαστηρίου, ο αιτητής υστερεί έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Φικάρδου, εφόσον ο δεύτερος υπερέχει σε αρχαιότητα και έχει τη σύσταση του Διευθυντή. Η υπεροχή του αιτητή σε προσόντα που δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας σωστά λήφθηκαν υπόψη από την Ε.Δ.Υ., αλλά δεν τους δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα.
Σύγκριση δε του αιτητή με το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιώτου αποκαλύπτει ότι, ναι μεν ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα, αλλά δεν μπορεί να υπερισχύσει, εφόσον όλα τα άλλα στοιχεία κρίσεως δεν είναι ίσα, δεδομένης της σύστασης του ενδιαφερόμενου μέρους από το Διευθυντή του Τμήματος. (Βλ. μεταξύ άλλων Trapelides v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1861, Βουκής ν. Ε.Δ.Υ., Συν. [*1726] Υπ. Αρ. 684/90, 685/90, 11.12.91). Ούτε και τα πρόσθετα προσόντα του αιτητή μπορούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να του προσδώσουν οποιαδήποτε έκδηλη υπεροχή.
Με δεύτερο επιχείρημα του, ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται ότι, η Ε.Δ.Υ, δεν έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιώτου, γεγονός που οδηγεί σε πλάνη περί τα πράγματα. Τίποτε δεν έχει τεθεί ενώπιον μου που να κλονίζει το τεκμήριο της κανονικότητας της διαδικασίας. Στα πρακτικά ρητά αναφέρεται ότι η Ε.Δ.Υ, έλαβε υπόψη τα στοιχεία των φακέλων και ασχολήθηκε ειδικά με την αρχαιότητα των υποψηφίων. Δεν ήτο αναγκαίο να γίνει ειδική μνεία στο όνομα του αιτητή σε σχέση με την αρχαιότητα του.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Οι δύο προσφυγές απορρίπτονται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο