(1992) 4 ΑΑΔ 1806
[*1806] 15 Μαΐου, 1992
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΕΩΝΙΔΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 850/90 867/90 & 1072/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη Υπεροχή — Ο προσβάλλων την προαγωγή υποψηφίου έχει το βάρος να αποδείξει ότι υπερείχε "έκδηλα" ή "πασίδηλα" αυτού — Δεν αρκεί να ισχυριστεί και να αποδείξει απλή υπεροχή.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Πρέπει να είναι αιτιολογημένες βάσει του Άρθρου 35(4) του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90) — Πλήρης αναφορά του Διευθυντή στην αξία, προσόντα και αρχαιότητα των υποψηφίων κατέστησε τη σύσταση του αιτιολογημένη.
Προς υποστήριξη των προσφυγών των αιτητών κατά της προαγωγής των ενδιαφερόμενων προσώπων στην θέση Ανώτερου Επιθεωρητή Προϊόντων, ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε δύο κύριους ισχυρισμούς:
(α) Η ΕΔΥ απέτυχε να επιλέξει τους καταλληλότερους για τη θέση υποψηφίους, και
(β) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ, έπασχε, γιατί δεν τηρήθηκαν οι πρόνοιες του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90), που απαιτούν όπως, οι συστάσεις του Διευθυντή είναι αιτιολογημένες.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι: [*1807]
(1) Οι αιτητές θα έπρεπε να είχαν αποδείξει πως έχουν "έκδηλη" ή "πασίδηλη" υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων. Βάσει των στοιχείων που παρατίθενται στους προσωπικούς φακέλους των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών, καθώς και της απόφασης της Ε.Δ.Υ., οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή.
(2) Η άποψη μου είναι, πως η σύσταση του γενικού διευθυντή ήταν αιτιολογημένη, για τους πιο κάτω λόγους. Ο γενικός διευθυντής μετείχε ενεργά στην όλη διαδικασία προαγωγής. Γι' αυτό και κατέθεσε ενώπιον της ΕΔΥ το πρακτικό με τα πορίσματα της υπηρεσιακής ομάδας που εξήτασε την επάρκεια γνώσεως των υποψηφίων της Αγγλικής γλώσσας. Διευκρίνισε μάλιστα ο ίδιος στην Επιτροπή πως, από τους 24 υποψηφίους μόνο οι 15 κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα. Στη συνέχεια, δήλωσε πως, αφού έλαβε υπόψη του τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους, σύστηνε για προαγωγή 4 από τους υποψήφιους, ενώ οι θέσεις ήταν 2. Άφησε δε το θέμα της τελικής επιλογής των καταλληλότερων στην ΕΔΥ. Έγινε δηλαδή πλήρης αναφορά στην αξία, προσόντα και αρχαιότητα των υποψηφίων, που, εν πάση περιπτώσει, ήσαν και ενώπιον της Επιτροπής, και έκρινε πως τέσσερις από αυτούς ήσαν οι καταλληλότεροι. Με βάση αυτά τα στοιχεία, δεν νομίζω να υπήρχε ο,τιδήποτε άλλο που να μπορούσε να προσθέσει ο γενικός διευθυντής, για να καταστήσει τη σύσταση του πιο αιτιολογημένη.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Προσφυγές
Προσφυγές εναντίον της προαγωγής, των ενδιαφερομένων προσώπων, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Επιθεωρητή Προϊόντων, αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές.
Δ. Παπαδοπούλου, Ανώτερη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Ι. Νικολάου για Α. Μαρκίδη, για το ενδιαφερόμενο [*1808] πρόσωπο Α. Κερίμη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Στις προσφυγές 867/90 και 850/98 ο αιτητής είναι ένας, ενώ στην 1072/90 τέσσερις. Με τις συνεκδικαζόμενες τρεις προσφυγές προσβάλλεται η προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων, Παναγιώτη Καρσερά και Αγαθοκλή Κερίμη, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Επιθεωρητή Προϊόντων, που έγινε στις 24.7.90, με ισχύ από 15.9.90.
Η επιχειρηματολογία του δικηγόρου των αιτητών μπορεί να χωριστεί σε δυο σκέλη. Το πρώτο καλύπτει την εισήγησή του, πως η επίδικη απόφαση πάσχει, γιατί δεν τηρήθηκαν οι πρόνοιες του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (1/90) και το δεύτερο, ότι η ΕΔΥ απέτυχε στο καθήκον της να επιλέξει τους καταλληλότερους υποψήφιους, ισχυρισμός βέβαια που προϋποθέτει την, εκ μέρους των αιτητών, απόδειξη πως υπερέχουν έκδηλα, έναντι των προαχθέντων.
θα επιληφθώ πρώτα του δεύτερου ζητήματος, πάνω στο οποίο κρίνω πως, οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν και η επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε, πολύ γνωστή πλέον λόγω της συχνής χρήσης, είναι παντελώς ανεδαφική. Ξεκινώ με αυτό το σχόλιο γιατί, κατά την άποψη μου, οι αιτητές, που προσβάλλουν συχνά στο Δικαστήριο διορισμούς ή προαγωγές, δεν θέλουν να αντιληφθούν και να αφομοιώσουν τη χιλιοειπωμένη αρχή, πως για να επιτύχουν πρέπει να αποδείξουν πως έχουν "έκδηλη" ή "πασίδηλη" υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων. Έχω την ταπεινή γνώμη πως, η ιθαγένεια των λέξεων αυτών, φορτισμένη με την έννοια τους, καθιστά οποιαδήποτε προσπάθεια ερμηνείας τους αχρείαστη άσκηση, που αν εφαρμοστεί όμως δυνατό να απολήξει σε αφαίρεση από το εγγενές κάλλος τους. Προβλήματα, συνήθως, δημιουργούνται, επειδή οι άνθρωποι, για τις καθημερινές τους σκοπιμότητες, προτιμούν να μη δέχονται μια συγκεκριμένη δραστηριότητα να περιγράφεται με τη λέξη που αληθινά την ορίζει. [*1809]
Επανέρχομαι όμως στα καθημερινά. Στη σύγκριση δηλαδή των αιτητών με τους προαχθέντες, όπως αυτή δείχνεται στους προσωπικούς και εμπιστευτικούς τους φακέλους:
|
Προαχθέντες: |
|
|
|
Παναγιώτης Καρσεράς |
- 1985-1986 |
Λίαν Καλός |
|
Παναγιώτης Καρσεράς |
- 1987-1989 |
Εξαίρετος |
|
Αγαθοκλής Κερίμης |
- 1985-1989 |
Εξαίρετος |
|
Αιτητές |
|
|
|
Ανδρέας Σαρρή |
- 1985 |
Λίαν Καλός |
|
Ανδρέας Σαρρή |
- 1986-1989 |
Εξαίρετος |
|
Θεόδωρος Λεωνίδου |
- 1985-1989 |
Εξαίρετος |
|
Μιχάλης Καρά |
- 1985-1986 |
Λίαν Καλός |
|
Μιχάλης Καρά |
- 1987-1989 |
Εξαίρετος |
|
Ιωάννης Παπανικολάου |
- 1985-1986 |
Λίαν Καλός |
|
Ιωάννης Παπανικολάου |
- 1987-1989 |
Εξαίρετος |
|
Νίκος Τοφή |
- 1985-1988 |
Λίαν Καλός |
|
Νίκος Τοφή |
- 1989 |
Εξαίρετος |
|
Γεώργιος Πατσαλίδης |
- 1985-1986 |
Λίαν Καλός |
|
Γεώργιος Πατσαλίδης |
- 1987-1989 |
Εξαίρετος |
Ο γενικός διευθυντής σύστησε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και τους αιτητές Ανδρέα Σαρρή και Θεόδωρο Λεωνίδου. Άφησε δε την επιλογή των δύο καλυτέρων, από τους τέσσερις, στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας. Ο προαχθεί Π. Καρσεράς είναι ο [*1810] αρχαιότερος όλων των υποψηφίων, ενώ ο Α. Κερίμης υστερεί σε αρχαιότητα κατά ένα χρόνο του αιτητή Α. Σαρρή.
Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω αυτούσια τη σαφή και εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση της επίδικης απόφασης.
"Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, επέλεξε για τη μία θέση τον Παναγιώτη Καρσερά, του οποίου οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις τα τρία τελευταία χρόνια είναι "Εξαίρετες" και στα προηγούμενα έξι χρόνια ήταν "Λίαν Καλές" και ο οποίος έχει σημαντική αρχαιότητα έναντι όλων των άλλων υποψήφιων, αφού προηγείται κατά τρία χρόνια και εννέα μήνες από τον αμέσως επόμενο υποψήφιο.
Για τη δεύτερη θέση η Επιτροπή επέλεξε τον Αγαθοκλή Κερίμη, ο οποίος έχει "Εξαίρετες" Εμπιστευτικές Εκθέσεις από το 1979, που καθιερώθηκε το νέο σύστημα, με εξαίρεση το 1979, που ήταν "Λίαν Καλός" με αναλυτική βαθμολογία 7-5-0, μόλις δηλαδή υπολείφθηκε της γενικής βαθμολογίας "Εξαίρετος".
Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή σημείωσε ότι όλοι οι υποψήφιοι, πλην του Καρσερά, κατέχουν την παρούσα τους θέση από την ίδια ημερομηνία και ότι ο Κερίμης υστερεί μόνον κατά ένα χρόνο του άλλου συστηθέντος Ανδρέα Σαρρή στην προηγούμενη θέση, στην οποία είχαν διοριστεί.
Ο Σαρρής, αν και έχει και αυτός στα πλείστα χρόνια "Εξαίρετες" Εμπιστευτικές Εκθέσεις,, ωστόσο γενικά η αξιολόγηση του Κερίμη είναι υπέρτερη και επιπλέον ο Κερίμης έχει υψηλότερα προσόντα. Όσον αφορά το Θεόδωρο Λεωνίδου, παρόλο που έχει πανεπιστημιακό προσόν, υστερεί ωστόσο του Κερίμη σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση, κατά οκτώ ακριβώς χρόνια, και οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις του, παρόλο που είναι επίσης πολύ υψηλές, ωστόσο, συνολικά, υστερούν κάπως του Κερίμη.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση [*1811] τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι, οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Επιθεωρητή Προϊόντων, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας".
Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία, κρίνω άσκοπο να ασχοληθώ παραπέρα με τον ισχυρισμό ότι η ΕΔΥ απέτυχε να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο για προαγωγή. Ισχύουν στην υπό συζήτηση υπόθεση τα σχόλια που έκαμα αναφορικά με την αρχή της απόδειξης, εκ μέρους του αιτητή, πως η υπεροχή του είναι έκδηλη ή πασίδηλη έναντι του διορισθέντος.
Προχωρώ στο δεύτερο ζήτημα που εγείρεται στις προσφυγές, και που ομολογουμένως είναι πιο ουσιαστικό, γιατί δημιουργείται μετά τη θέσπιση του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990. Το άρθρο 35(4) προνοεί τα εξής:
"35(4) Κατά την προαγωγή, η Επιτροπή λαμβάνει, δεόντως, υπόψη το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος, στο οποίο υφίσταται η κενή θέση, και την εντύπωση την οποία η Επιτροπή αποκόμισε για τους υποψηφίους κατά την προφορική εξέταση, αν αυτή έγινε."
Πριν από τη θέσπιση του Νόμου η νομολογία μας ήταν κάπως συγκεχυμένη, αναφορικά με το κατά πόσο οι συστάσεις του υπευθύνου τμήματος, σύμφωνα με τη γενική αρχή του διοικητικού Δικαίου, θα έπρεπε να ήσαν αιτιολογημένες ή αρκούσε απλή αναφορά στο όνομα του συστηνόμενου ως του καταλληλότερου για διορισμό ή προαγωγή. Ευθυγραμμίστηκε, όμως, πρόσφατα με την υιοθέτηση της αρχής πως, όπου ο νόμος δεν προνοεί ειδικά για αιτιολογημένη σύσταση, η απλή σύσταση ήταν ικανοποιητική, γιατί εμπεριέχει αφεαυτής την έννοια της κρίσης και αξιολόγησης. Μετά τη θέσπιση του Νόμου 1/90, όπου, στο άρθρο που παρατίθεται πιο πάνω, γίνεται ειδική πρόνοια για αιτιολογημένες συστάσεις, επιβάλλεται [*1812] συμμόρφωση πλέον στη θεσμική υποχρέωση.
Η αναφορά στο πρακτικό της ΕΔΥ, σε σχέση με τη σύσταση του γενικού διευθυντή για τις κρινόμενες προαγωγές, έχει ως εξής:
"Από αυτούς, αφού έλαβε υπόψη ο ίδιος τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους, συστήνει για προαγωγή 4 ενδιαφερόμενα πρόσωπα, τους Παναγιώτη Καρσερά, Ανδρέα Σαρρή, Αγαθοκλή Κερίμη και Θεόδωρο Λεωνίδου και αφήνει στην Επιτροπή να κρίνει τους δύο καταλληλότερους".
Ο δικηγόρος των αιτητών εισηγείται πως βρισκόμαστε ενώπιον πλήρους ελλείψεως αιτιολογίας των συστάσεων του Γενικού Διευθυντή. Και τούτο γιατί, απλή και αόριστη αναφορά στο γεγονός πως έλαβε υπόψη του τα τρία κριτήρια, για να προχωρήσει και να κάμει τις συστάσεις, δεν πληρεί τη νομική υποχρέωση για αιτιολόγηση της σύστασης του.
Η άποψη μου είναι, πως η σύσταση του γενικού διευθυντή ήταν αιτιολογημένη, για τους πιο κάτω λόγους. Ο γενικός διευθυντής μετείχε ενεργά στην όλη διαδικασία προαγωγής. Γι' αυτό και κατέθεσε ενώπιον της ΕΔΥ το πρακτικό με τα πορίσματα της υπηρεσιακής ομάδας που εξέτασε την επάρκεια γνώσεως, των υποψήφιων, της Αγγλικής γλώσσας. Διευκρίνισε, μάλιστα, ο ίδιος στην Επιτροπή πως, από τους 24 υποψηφίους μόνο οι 15 κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα. Στη συνέχεια, δήλωσε πως, αφού έλαβε υπόψη του τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους, σύστηνε για προαγωγή 4 από τους υποψήφιους, ενώ οι θέσεις ήταν 2. Άφησε δε το θέμα της τελικής επιλογής των καταλληλότερων στην ΕΔΥ. Έγινε, δηλαδή, πλήρης αναφορά στην αξία, προσόντα και αρχαιότητα των υποψηφίων, που εν πάση περιπτώσει ήσαν και ενώπιον της Επιτροπής, και έκρινε πως τέσσερις από αυτούς ήσαν οι καταλληλότεροι. Με βάση αυτά τα στοιχεία, δεν νομίζω να υπήρχε οτιδήποτε άλλο που να μπορούσε να προσθέσει ο γενικός διευθυντής για να καταστήσει τη σύσταση του πιο αιτιολογημένη.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα, τα οποία θα [*1813] υπολογίσει ο πρωτοκολλητής από κατάλογο που θα του υποβληθεί σε 15 ημέρες από σήμερα. Τα έξοδα, που προκύπτουν μετά το διάταγμα συνεκδίκασης των προσφυγών, θα επωμιστούν εξίσου οι αιτητές.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο