Cylaw

Κραμβιάς κ.α. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 1879

(1992) 4 ΑΑΔ 1879

[*1879] 22 Μαΐου, 1992

[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΡΑΜΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,

Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υποθέσεις Αρ. 718/90, 762/90, 854/90 & 88/90).

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως — Δεν είναι ανάγκη να είναι αιτιολογημένες, νοουμένου ότι δεν είναι αντίθετες ή ασύμφωνες με τα στοιχεία των φακέλων — Εάν δίδεται αιτιολογία, αυτή είναι δικαστικά ελεγκτή —Το ισχύον Άρθρο 35(4) του Ν. 1/90 —Η Α.Ε. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου — Συστάσεις αντίθετες με τα στοιχεία των φακέλων παραγνωρίζονται ή υφίστανται ανάλογη μείωση της σημασίας τους.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Όσα δεν συνιστούν πλεονέκτημα έχουν περιορισμένη σημασία και, γενικώς, δεν αποτελούν έκδηλη υπεροχή.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύγκριση της αξίας υποψηφίων — Δεν επιβάλλεται από κανέναν κανόνα — Η Maratheftou and Other v. Republic και η Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας.

Λέξεις και Φράσεις — "Μεταπτυχιακή Εκπαίδευσις — Συμπληρωματική εκπαίδευση, που ακολουθεί τη βασική μετά τη λήξη του πτυχίου — Νομολογία.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Σχέδια Υπηρεσίας — Η ερμηνεία και εφαρμογή τους έργο της Ε.Δ.Υ. — Το ζήτημα της κατοχής των [*1880] προσόντων του σχεδίου είναι πραγματικό και ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της Ε.Δ. Υ.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Στη συμμόρφωση προς τις κανονιστικές διατάξεις περί την υποβολή τους — Τα πορίσματα της Andreas Sekkides v. Republic.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Ουσιώδης χρόνος κατοχής των προσόντων — Ουσιώδης χρόνος στοιχείων κρίσεως της αξίας των υποψηφίων.

Οι αιτητές ζήτησαν με τις προσφυγές την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών, αντ' αυτών, στη θέση Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωργίας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:

1. Το Άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Αρ. 1/90), προνοεί για αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος.

Ο προσδιορισμός "αιτιολογημένες" δεν υπήρχε στον προηγούμενο Νόμο.

Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης άρχισε πριν την έναρξη της ισχύος του Νόμου Αρ. 1/90 και, ως εκ τούτου, το θέμα διέπεται από την προηγούμενη νομοθεσία, σύμφωνα με την επιφύλαξη του Άρθρου 89 στον Ν. 1/90.

Οι συστάσεις του Προϊστάμενου αποτελούσαν πάντοτε ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως. Δεν ήταν ανάγκη να είναι αιτιολογημένες, νοουμένου ότι δεν ήταν αντίθετες ή ασύμφωνες με τα στοιχεία των φακέλων, Βλ. Α.Ε. 859, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου).

Αν οι συστάσεις είναι αντίθετες με τα στοιχεία των φακέλων, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους δίδεται περιορισμένη σημασία, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας.

Οι συστάσεις, στην παρούσα υπόθεση, όπως έχουν καταγραφτεί στο πρακτικό της Επιτροπής, είναι σύμφωνες με το Νόμο, τη νομολογία και δεν είναι αντίθετες με τα [*1881] στοιχεία των φακέλων.

Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν σε αξία των αιτητών.

2. Προσόντα υποψήφιου, που δεν είναι πλεονέκτημα σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, έχουν περιορισμένη σημασία και, εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελούν έκδηλη υπεροχή.

3. Δεν υπάρχει κανόνας διοικητικού δικαίου που να επιβάλλει ότι, η απ' ευθείας σύγκριση της αξίας των μερών είναι απαραίτητη για την εγκυρότητα διοικητικής πράξης - (Maratheftou and Others v. Republic και Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας).

4. Οι λέξεις στο Σχέδιο Υπηρεσίας που χρησιμοποιούνται είναι: "μεταπτυχιακή εκπαίδευσις". "Μεταπτυχιακή εκπαίδευση" σημαίνει συμπληρωματική εκπαίδευση, πέραν από την κανονική, η οποία χρονικά και πραγματικά ακολουθεί τη βασική εκπαίδευση.

Ο όρος "μεταπτυχιακή", στο Σχέδιο Υπηρεσίας, σημαίνει πρόσθετη εκπαίδευση μετά από την απόκτηση πτυχίου ή διπλώματος.

5. Έγινε δέουσα έρευνα. Το ζήτημα της κατοχής των προσόντων, που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας, είναι πραγματικό και είναι στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής. Η ερμηνεία και εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία που δίδεται από την Επιτροπή είναι λογικά επιτρεπτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη - Papaleontiou v. Republic).

6. Στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 728, - Andreas Sekkides v. The Republic of Cyprus, αποφασίστηκε πως η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες των Κανονιστικών Διατάξεων, που διέπουν την ετοιμασία και υποβολή εμπιστευτικών εκθέσεων, αποτελεί παρατυπία: Η παρατυπία αυτή δεν συνεπάγεται, απαραίτητα, την ακύρωση της απόφασης που στηρίζεται σ' αυτή. Η νομιμότητα επηρεάζεται, μόνον αν η παρατυπία είναι ουσιώδης και ασκεί ουσιαστική επίδραση στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. [*1882]

Η παρατυπία στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις του αιτητή, εν προκειμένω, δεν είναι ουσιώδης. Ο χρόνος είναι απομακρυσμένος. Οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις και η ισχυριζόμενη παρατυπία δεν άσκησαν επίδραση στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

7. Η έλλειψη αμεροληψίας πρέπει να τεκμηριώνεται και να αποδεικνύεται από γεγονότα που προκύπτουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, είτε να τεκμαίρεται ως ασφαλές συμπέρασμα από τα γεγονότα.

Το βάρος της απόδειξης έχει εκείνος που ισχυρίζεται την ύπαρξη μεροληψίας ή προκατάληψης.

Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει θεμελιωθεί, τεκμηριωθεί, ή αποδειχτεί, παραμένει απλός ισχυρισμός, αστήρικτος και αβάσιμος.

8. Ο χρόνος κατοχής των προσόντων, σε περιπτώσεις προαγωγών, νομοθετικά και νομολογιακά καθορίστηκε ως ο χρόνος λήψης, από την Επιτροπή, της εισήγησης της αρμόδιας αρχής για πλήρωση της θέσης.

Τα στοιχεία κρίσεως της αξίας των υποψηφίων δεν περιορίζονται χρονικά μέχρι την ημέρα εκείνη, αλλά μπορούν να ληφθούν υπόψη και στοιχεία, όπως η αξιολόγηση των υπαλλήλων, μέχρι και το χρόνο της επιλογής από την Επιτροπή.

Η Επιτροπή εδώ αποφάσισε να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις Εκθέσεις των υποψηφίων για τα έτη 1988 και 1989. Τούτο δεν είναι αντίθετο με το Νόμο, αλλά ήταν επιτρεπτό και επιβεβλημένο στην Επιτροπή, ειδικά κάτω από τις συνθήκες της παρούσας υπόθεσης.

Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950·

Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106·

Δημοκρατία v. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226· [*1883]

Χριστοδουλίδης και Άλλος ν. Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1637·

Δημοκρατία και Άλλοι ν. Στυλιανού και Άλλου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427·

Λύωνας και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038·

Hadjioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041·

Maratheftou and Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1088·

Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318·

loannides and Another v. Republic (1979) 3 C.L.R. 628·

Piperi and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306·

Savva v. Republic (1985) 3 C.L.R. 694·

loannides and Others v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 278·

Δημοκρατία γ. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56·

Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211·

Σολωμού και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1991) 4(E) Α.Α.Δ. 3675·

Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414·

Δημητριάδης ν. Δημοκρατίας (1992)4 Α.Α.Δ. 627·

Sekkides v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2136·

Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R .437 ·

Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921·

Louca v. Savva and others (1989) 3(A) C.L.R. 672·

Χρίστου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2111.

Προσφυγές

Προσφυγές με τις οποίες ζητείται η ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη [*1884] θέση Ανώτερου Διοικητικού (Γεωργικού) Λειτουργού, Τμήμα Γεωργίας.

Α Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στις προσφυγές αρ. 718/90 και 762/90.

Χ. Ιερείδης, για τον αιτητή στη προσφ. 854/90.

Ε. Ευσταθίου, για τον αιτητή στη προσφ. 888/90.

Π. Χ" Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α' για τους καθ' ων η αίτηση.

Π. Πετράκης, για το ενδιαφερόμενο μέρος - Πισσούριο.

Α. Παντελίδης, για τα ενδιαφερόμενα μέρη - Ζύγκα, Ζεμενίδη, Χ" Αντώνη.

Cur. adv. vult.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με την προσφυγή αυτή ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η "Επιτροπή"), με την οποίαν προήχθησαν οι Σώζος Ζεμενίδης, Ιωάννης Ζύγκας, Δήμος Πισσούριος και Ανδρέας Χ" Αντώνης - ενδιαφερόμενα μέρη - στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωργίας, από 15 Ιουλίου, 1990.

Στις 22 Μαΐου, 1986, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, με επιστολή του, ζήτησε από την Επιτροπή να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση τεσσάρων κενών μόνιμων (Τακτ. Προϋπ.) θέσεων Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωργίας.

Στις 9 Ιουλίου, 1986, σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής, στάληκαν στο Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας - Πρόεδρο Τμηματικής Επιτροπής - όλα τα σχετικά έγγραφα για την πλήρωση των θέσεων. [*1885]

Στο Τμήμα Γεωργίας δημιουργήθηκε ανωμαλία που κράτησε κάποιο χρόνο.

Στις 20 Οκτωβρίου, 1986, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, λόγω της ανωμαλίας αυτής, ζήτησε από την Επιτροπή την αναστολή της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων, για να αποφευχθεί όξυνση και επιδείνωση της κατάστασης.

Στις 4 Νοεμβρίου, 1986, η Επιτροπή αποφάσισε την προσωρινή αναστολή της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων.

Στις 13 Φεβρουαρίου, 1988, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου ζήτησε τη συνέχιση της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων, επειδή οι λόγοι της αναστολής είχαν εκλείψει.

Αναφύηκε ζήτημα αναφορικά με το ποιοι μπορούσαν να θεωρηθούν ως υποψήφιοι και η Επιτροπή ζήτησε νομική συμβουλή. Το ζήτημα λύθηκε με γνωμοδότηση του Αναπληρωτή Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

Στις 3 Μαρτίου, 1990, ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας, ως Πρόεδρος της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, υπέβαλε την Έκθεση της, με την οποία σύστησε με αλφαβητική σειρά 16 υποψήφιους, μεταξύ των οποίων όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους τρεις από τους πέντε αιτητές.

Στις 22 Μαΐου, 1990, η Επιτροπή εξέτασε την Έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής και, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, αποφάσισε να συνεχίσει την εξέταση του θέματος σε κατοπινή συνεδρία, στην οποία να κληθεί και ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας.

Στις 10 Ιουλίου, 1990, η Επιτροπή, αφού άκουσε τις απόψεις και συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος, εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της [*1886] Τμηματικής Επιτροπής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων, με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων - (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) - και τα επέλεξε ως τα κατάλληλα για προαγωγή στη θέση, από 15 Ιουλίου, 1990.

Οι πιο πάνω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αρ. 2534, ημερομηνίας 24 Αυγούστου, 1990, με Αριθμό Γνωστοποίησης 2618.

Ακολούθησε η καταχώριση των προσφυγών αυτών.

Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν είναι:-

1. Η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με το Άρθρο 35(4), του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Αρ. 1/90).

2. Οι αιτητές υπερέχουν σε αξία και προσόντα από τα ενδιαφερόμενα μέρη και η υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών σε αρχαιότητα δεν μπορούσε να αποτελέσει καθοριστικό κριτήριο για την επιλογή τους.

3. Δεν έγινε σύγκριση αυτών που συστήθηκαν με τους αιτητές από τον Αναπληρωτή Διευθυντή ή από την Επιτροπή.

4. Εσφαλμένα αποφασίστηκε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, Ζεμενίδης και Χ" Αντώνης, διαθέτουν το πρόσθετο προσόν "της επιτυχούς μεταπτυχιακής εκπαιδεύσεως ενός, τουλάχιστον, ακαδημαϊκού έτους", επειδή αυτά δεν διαθέτουν μεταπτυχιακό τίτλο και ο Ζεμενίδης κατέχει δίπλωμα και όχι πτυχίο.

5. Οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις του αιτητή Κραμβιά για τα έτη 1980 και 1981 δεν είναι έγκυρες.

6. Η αύξηση της βαθμολογίας των ενδιαφερομένων [*1887] μερών για τα έτη 1988 και 1989. Η Επιτροπή εσφαλμένα έλαβε υπόψη της γεγονότα μεταγενέστερα της έναρξης της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης και ειδικά τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τα χρόνια 1988 και 1989.

7. Παράλειψη έρευνας αναφορικά με την ύπαρξη ή όχι δυσμενούς διάκρισης.

8. Έλλειψη αιτιολογίας.

Το Άρθρο 35(4), του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Αρ. 1/90), προνοεί για αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος.

Ο προσδιορισμός "αιτιολογημένες" δεν υπήρχε στον προηγούμενο Νόμο.

Στην επιφύλαξη του Άρθρου 89 του Νόμου Αρ. 1/90 προβλέπεται ότι:-

"(β) οποιαδήποτε διαδικασία πλήρωσης θέσης, που εκκρεμεί ενώπιον της Επιτροπής κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντα Νόμου, θα συνεχίσει και θα ολοκληρωθεί με βάση τις διατάξεις των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987·"

Η απόφαση της Αρμόδιας Αρχής για την πλήρωση των θέσεων λήφθηκε από την Επιτροπή στις 23 Μαΐου, 1986. Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης άρχισε πριν την έναρξη της ισχύος του Νόμου Αρ. 1/90 και, ως εκ τούτου, το θέμα διέπεται από την προηγούμενη νομοθεσία.

Οι συστάσεις του Προϊστάμενου αποτελούσαν πάντοτε ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως. Δεν ήταν ανάγκη να είναι αιτιολογημένες, νοουμένου ότι δεν ήταν αντίθετες, ή ασύμφωνες με τα στοιχεία των φακέλων - (Republic ν. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950). Εάν εδίδετο αιτιολογία, αυτή υπόκειτο σε αναθεώρηση από το Δικαστήριο - (Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106, στη σελ. 112).

Στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 859 - Κυπριακή [*1888] Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Ιανουαρίου, 1990) - η σύσταση του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας είχε:-

"αφού κλήθηκε να λάβει υπόψη, επιπρόσθετα με τους υποψηφίους, που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή και τις Αλεξάνδρα Τρύφωνος, Ευτυχία Α. Νεοφύτου, Κατερίνα Γεωργιάδου, Μαρία Παπαβασιλείου, Γεωργούλα Ιωάννου, Ευθυμία Χριστοδούλου και Αδούλα Μιχαηλίδου, ανάφερε τα εξής:

Με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους και αφού έλαβε υπόψη τις απόψεις των προϊσταμένων αδελφών, συστήνει τους εξής:"

Το Δικαστήριο είπε:-

"Το ουσιώδες θέμα που τίθεται ενώπιον μας είναι κατά πόσο οι συστάσεις του οικείου τμηματάρχη ανταποκρίνοντο στα στοιχεία του φακέλου. Και θα πρέπει στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε ότι, όταν μιλούμε για τα στοιχεία του φακέλου δεν περιορίζεται η νομολογία μας στην εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις, όπως φαίνεται στην υπό έφεση απόφαση, αλλά σε όλα , τα στοιχεία τα οποία αναφέρονται στους υποψήφιους και μπορεί να υπάρχουν και στους προσωπικούς φακέλους, όπως η αρχαιότης και τα προσόντα, επιπρόσθετα προς την αξία."

"Είναι φανερόν ότι, η σύσταση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στις τρεις γραμμές της διατύπωσης της μέσα στο πρακτικό που παραθέσαμε, αλλά φέρει πίσω της και το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων και των προσωπικών φακέλων, όπως επίσης και στοιχεία προσωπικών απόψεων, τις οποίες ο ίδιος είχε διαμορφώσει κατόπιν ενημερώσεως του από πρόσωπα που είχαν άμεση γνώση περί των υποψηφίων. Αυτή είναι μια ορθή προσέγγιση και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί παρέκκλιση ή αντίθεση προς το τι λέχθηκε στην υπόθεση Ανδρέας Χριστοδουλίδης και [*1889] Άλλος ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1637, η οποία διαφοροποιείται, διότι εκεί επρόκειτο περί απόψεων και συστάσεων τις οποίες το ίδιο το διοικητικό όργανο επήρε από διάφορους τμηματάρχες, αλλά ουδέποτε κατέγραψε το περιεχόμενο τους."

Αν οι συστάσεις είναι αντίθετες με τα στοιχεία των φακέλων, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους δίδεται περιορισμένη σημασία, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας - (Republic v. Koufettas (ανωτέρω)).

Οι συστάσεις, στην παρούσα υπόθεση, όπως έχουν καταγραφτεί στο πρακτικό της Επιτροπής, είναι σύμφωνες με το Νόμο, τη νομολογία και δεν είναι αντίθετες με τα στοιχεία των φακέλων.

Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν σημαντικά σε αρχαιότητα από τους αιτητές. Η προαγωγή τους στην αμέσως προηγούμενη θέση Γεωργικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, έχει:-

Ενδιαφερόμενα Μέρη:
Ιωάννης Ζύγκας....................	1/1/1967
Σώζος Ζεμενίδης...................	1/7/1971
Δήμος Πισσούριος................	1/1/1977
Ανδρέας Χ" Αντώνη..............	1/6/1978
Αιτητές:
Ανδρέας Κραμβιάς................	1/3/1979
Γεώργιος Σ. Ξυστούρης........	15/11/1982
Νεοκλής Τσαππής................	15/11/1982
Γεώργιος Καμηλάρης...........	15/11/1982

Κλεάνθης Πράτσος.............

15/11/1982

[*1890]

Οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη αξιολογήθηκαν στις δύο τελευταίες Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τα χρόνια 1988 και 1989.

Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τη σύσταση του Προϊστάμενου, που αποτελεί ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας τους - (βλ. Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλοι ν. Ανδρέα Στυλιανού και Άλλου, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 1028, 1029 και 1034, (Απόφαση δόθηκε στις 10 Ιουλίου, 1990)).

Στις Υποθέσεις Αρ. 683/88, 703/88 και 706/88 - Γεώργιος Λύωνα και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας,

(Απόφαση δόθηκε στις 14 Ιουνίου, 1990) - η Ολομέλεια του Δικαστηρίου είπε:-

"Όσον αφορά τον αιτητή και τα άλλα δυο ενδιαφερόμενα μέρη Χατζηγρηγορίου και Μαρκίδη, είναι γεγονός πως δεν αμφισβητείται ούτε από τους καθ' ων η αίτηση πως, ο αιτητής έχει τις ίδιες εμπιστευτικές εκθέσεις. Όμως, είναι τα ενδιαφερόμενα μέρη και όχι ο αιτητής που συστήθηκαν για προαγωγή και συνεπώς υπερέχουν σε αξία."

Από τα πιο πάνω, είναι φανερόν ότι, τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν των αιτητών σε αξία.

Αναφορικά με τα προσόντα, είναι πρόδηλο από το πρακτικό της Επιτροπής, ημερομηνίας 10 Ιουλίου, 1990, ότι αυτή έλαβε υπόψη της τα προσόντα των υποψηφίων και το πρόσθετο προσόν που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Η Επιτροπή είχε ενώπιον της τους φακέλους, στους οποίους περιέχονται όλα τα στοιχεία των προσόντων, και, σύμφωνα με το τεκμήριο της κανονικότητας, που δεν έχει αντικρουστεί, έλαβε υπόψη της όλα τα προσόντα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, προσόντα υποψήφιου, που δεν είναι πλεονέκτημα σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, [*1891] έχουν περιορισμένη σημασία και, εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελούν έκδηλη υπεροχή - (Hadjioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041).

Με βάση τα ενώπιον της Επιτροπής και του Δικαστηρίου στοιχεία, είναι καθαρό ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν των αιτητών, έστω και εάν μερικοί αιτητές έχουν επιπρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα.

Καθοριστικό στοιχείο κρίσεως δεν ήταν μόνο η αρχαιότητα, αλλά το σύνολο των νομοθετημένων κριτηρίων, τα οποία η Επιτροπή στάθμισε και έλαβε υπόψη της για να καταλήξει στην επιλογή των ενδιαφερομένων μερών.

Οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι, δεν έγινε σύγκριση αυτών που συστήθηκαν με τους αιτητές, ούτε από τον Αναπληρωτή Διευθυντή - Προϊστάμενο, ούτε από την Επιτροπή.

Στο πρακτικό της Επιτροπής, ημερομηνίας 10 Ιουλίου, 1990, διαβάζουμε:-

"Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων."

Πρέπει να παρατηρηθεί ότι δεν υπάρχει κανόνας διοικητικού δικαίου που να επιβάλλει ότι η απ' ευθείας σύγκριση της αξίας των μερών είναι απαραίτητη για την εγκυρότητα διοικητικής πράξης - (Maratheftou and Others ν. Republic (1982) 3 C.L.R. 1088, 1096).

Στις Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 789, 791 και 796 -Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαΐου, 1989) -λέχθηκε:-

"Πρέπει όμως να ειπωθεί ότι δεν είναι ανάγκη η Επιτροπή να αναφέρεται ονομαστικά στον κάθε υποψήφιο. Η Επιτροπή σε περιπτώσεις προαγωγής έχει ενώπιον της όλους τους φακέλους και κατάλογο των υποψηφίων που έχουν τα προσόντα. Σύμφωνα με το [*1892] τεκμήριο της κανονικότητας, στην απουσία μαρτυρίας ή ένδειξης για το αντίθετο, γίνεται δεκτό ότι η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της και συγκρίνει όλους τους υποψήφιους. Στην υπόθεση Ioannides and Another v. Republic (1979) 3 C.L.R. 628, στις σελ. 635-636 ο Δικαστής κ. Α. Λοΐζου (όπως ήταν τότε) είπε:-

'It is the allegation of applicant in recourse No. 215/77 that when the respondent Commission considered the filling of the vacancies in the post of Senior Welfare Officer, they failed completely to consider this applicant as a candidate as they should have done once the post of Senior Welfare Officer was a promotion post from the immediately lower post of Welfare Officer to which this applicant was serving as at 20.11.1967.

In the relevant part of the minutes of the respondent Commission which have been set out earlier in this judgment, it is stated that the respondent Commission considered the merits, qualifications, seniority, service and experience of all the officers serving in the post of Welfare Officer as at 20.11.1967. Consequently, in the absence of any indication to the contrary, I cannot but conclude that the applicant was among those duly considered by the respondent Commission when taking the sub judice decision and therefore this ground fails.'

Στην υπόθεση Piperi and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306 (Ολομέλειας), στις σελ. 1311-1312 διαβάζουμε:-

'It has been submitted, also, by counsel for the appellants that there has not been made by the Commission the necessary comparison of all the candidates with each other and, in particular, of the appellants with the interested parties. A perusal of the relevant minutes of the Commission does not bear out as well-founded this submission of counsel for the appellants. It is obvious from the contents of such minutes that all the candidates were considered and it was not, in any event, necessary to mention specifically each candida[*1893]te in the minutes, because in the absence of any indication, that any candidate has been excluded from consideration it has to be presumed that all of them were duly considered (see, inter alia, Michanicos v. The Republic (1976) 3 C.L.R. 237,244).'

(Βλ., επίσης, Savva v. Republic (1985) 3 C.L.R. 694 και Constantinos P. loannides and Others v. The Republic of Cyprus, through The Public Service Commission, Υποθέσεις Αρ. 501/86,510/86,513/86, 514/86, 515/86 (Απόφαση δόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου, 1989).)"

Το Σχέδιο Υπηρεσίας προβλέπει ως απαραίτητο προσόν:-

"(2) Επιτυχής μεταπτυχιακή εκπαίδευσις ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους."

Η σημείωση στο Σχέδιο Υπηρεσίας έχει:-

"Σημ. Διά τους υπερετούντας υπαλλήλους κατά την ημερομηνίαν εγκρίσεως του παρόντος σχεδίου υπηρεσίας, η εις το (2) ανωτέρω απαιτουμένη επιτυχής μεταπτυχιακή εκπαίδευσις δεν θα θεωρήται αναγκαίον, αλλά ως πρόσθετον προσόν."

Το Σχέδιο Υπηρεσίας εγκρίθηκε με Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, Αρ. 20.985, στις 5 και 6 Νοεμβρίου, 1981.

Η σημείωση εφαρμόζεται σε όλους τους αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη, οι οποίοι ήταν δημόσιοι υπάλληλοι στην καθορισμένη ημερομηνία.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι ο Αναπληρωτής Διευθυντής και η Επιτροπή εσφαλμένα έκριναν ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Ζεμενίδης και Χ" Αντώνης, διαθέτουν το πρόσθετο τούτο προσόν, γιατί ο Ζεμενίδης διαθέτει δίπλωμα και όχι πτυχίο. [*1894]

Η Έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, αναφορικά με το πρόσθετο προσόν, αναφέρει: -

"Από τους υποψηφίους, που συστήνονται, οι πιο κάτω κατέχουν το πρόσθετο προσόν που διαλαμβάνει το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, ως ακολούθως:"

Και κατονομάζει, μεταξύ άλλων, το Ζεμενίδη και το Χ" Αντώνη.

Ο Αναπληρωτής Διευθυντής στη σύσταση του ενώπιον της Επιτροπής ανέφερε, μεταξύ άλλων:-

"Όλοι οι υποψήφιοι, πλην των Χρίστου Μοτίτη και Γεώργιου Χαρή, διαθέτουν το πρόσθετο προσόν που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης."

Η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, υιοθέτησε τα πιο πάνω, αναφορικά με το πρόσθετο προσόν.

Ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας, με επιστολή, ημερομηνίας 12 Φεβρουαρίου, 1987, προς το Διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης, ζήτησε να έχει βεβαίωση ότι το certificate που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος Ζεμενίδης εθεωρείτο ως μετεκπαίδευση ενός ακαδημαϊκού έτους.

Στις 4 Μαρτίου, 1987, ο Διευθυντής Τεχνικής Εκπαίδευσης έστειλε την πιο κάτω απαντητική επιστολή -(Κόκκινο 81 στον Προσωπικό του Φάκελο):-

"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με αρ. 112/79/Α και ημερομηνία 12.2.1987, σχετικά με τα ακαδημαϊκά προσόντα του κ. Σώζου Ζεμενίδη, Γεωργικού Λειτουργού 1ης Τάξης στο Τμήμα Γεωργίας και σας πληροφορώ ότι, ύστερα από εξέταση των σχετικών πιστοποιητικών που επισυνάψατε, είμαστε της γνώμης ότι, το πρόγραμμα που παρακολούθησε ο κ. Ζεμενίδης στο Industrial Administration και που οδήγησε στην απονομή σ' αυτόν του Certificate of Supplementary Endorsement to a Higher National Diploma αποτελούν μετεκπαίδευση στη βασική του κατάρτιση ως [*1895] Μηχανολόγου.

Επιθυμούμε όμως να υποδείξουμε ότι, αρμόδια αρχή για την αναγνώριση ή μη ενός συγκεκριμένου προσόντος, για σκοπούς Σχεδίων Υπηρεσίας, είναι η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας."

Η πιο πάνω επιστολή ήταν ενώπιον της Επιτροπής.

Οι λέξεις στο Σχέδιο Υπηρεσίας που χρησιμοποιούνται είναι: "μεταπτυχιακή εκπαίδευσις". "Μεταπτυχιακή εκπαίδευση" σημαίνει συμπληρωματική εκπαίδευση πέραν από την κανονική, η οποία χρονικά και πραγματικά ακολουθεί τη βασική εκπαίδευση. Ο όρος "μεταπτυχιακή", στο Σχέδιο Υπηρεσίας, σημαίνει πρόσθετη εκπαίδευση μετά από την απόκτηση πτυχίου ή διπλώματος. (Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γεώργιου Χρίστου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1070, (Απόφαση δόθηκε στις 24 Ιανουαρίου, 1991).) Η διάρκεια καθορίζεται σε ένα ακαδημαϊκό έτος και όχι 12 μήνες.

Έγινε δέουσα έρευνα. Το ζήτημα της κατοχής των προσόντων που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας είναι πραγματικό και είναι στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής. Η ερμηνεία και εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία που δίδεται από την Επιτροπή είναι λογικά επιτρεπτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη - (Papaleontiou ν. Republic) (1987) 3 C.L.R. 211, σελ. 220-221).

Αναφορικά με τον όρο "μεταπτυχιακή εκπαίδευσις", χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει, επίσης, στις Υποθέσεις Αρ. 838/89 και 973/89 - Ανδρέας Σολωμού και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Απόφαση δόθηκε στις 19 Νοεμβρίου, 1991)· Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 878 -Αντώνιος Α. Χαραλαμπίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, (Απόφαση δόθηκε στις 20 Ιουνίου, 1991)· και στην Υπόθεση Αρ. 284/84 - Φρίξος Δημητριάδης ν. Της Δημοκρατίας της Κύπρου, (Απόφαση δόθηκε στις 19 Φεβρουαρίου, 1992).

Η απόφαση της Επιτροπής, αναφορικά με την κατοχή [*1896] του πρόσθετου προσόντος από το Ζεμενίδη, ήταν, όχι μόνο εύλογα επιτρεπτή, αλλά η μόνη ορθή και λήφθηκε ύστερα από δέουσα έρευνα.

Το ενδιαφερόμενο μέρος Χ" Αντώνης ήταν κάτοχος Πτυχίου Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Απέκτησε Δίπλωμα in Agricultural Extension Methods από το Πανεπιστήμιο του Reading. Πληρούσε την πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Ο δικηγόρος του αιτητή Κραμβιά πρόβαλε ότι οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις του για τα έτη 1980, 1981 είναι άκυρες και/ή παράνομες, γιατί ο τότε Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας ενήργησε ως Αξιόλογων Λειτουργός, ενώ έπρεπε να περιοριστεί στο ρόλο του Προσυπογράφοντα μόνο, και Αξιόλογων Λειτουργός έπρεπε να ενεργεί ο τότε Βοηθός Διευθυντής του Τμήματος - Ιούλιος Παρισινός.

Ο δικηγόρος της Επιτροπής εισηγήθηκε ότι, ορθά ετοιμάστηκαν οι Εκθέσεις για τον αιτητή Κραμβιά από το Διευθυντή του Τμήματος, αλλά, και αν ακόμα παράτυπα ετοιμάστηκαν, η παρατυπία αυτή είναι εντελώς επουσιώδης, ειδικά δε εν όψει του ότι αφορούν πολύ απομακρυσμένο χρόνο και ότι από το 1979 μέχρι και το 1986 η βαθμολογία του ήταν πάντα "Λίαν Καλός".

Στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 728 - Andreas Sekkides v. The Republic of Cyprus, (Απόφαση δόθηκε στις 18 Νοεμβρίου, 1988) - αποφασίστηκε πως η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες των Κανονιστικών Διατάξεων, που διέπουν την ετοιμασία και υποβολή εμπιστευτικών εκθέσεων, αποτελεί παρατυπία. Η παρατυπία αυτή δεν συνεπάγεται απαραίτητα την ακύρωση της απόφασης που στηρίζεται σ' αυτή. Η νομιμότητα επηρεάζεται μόνον, αν η παρατυπία είναι ουσιώδης και ασκεί ουσιαστική επίδραση στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

Η παρατυπία στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τον αιτητή Κραμβιά, για τα έτη 1980 και 1981, δεν είναι ουσιώδης. Ο χρόνος είναι απομακρυσμένος. Στην ειδική δε περίπτωση η Επιτροπή "έκρινε ανασφαλές να προβεί [*1897] σε απόλυτες συγκρίσεις, στηριζόμενη στις επίμαχες Εκθέσεις πριν από το 1986, και αποφάσισε να τις προσεγγίσει με ιδιαίτερη προσοχή".

Οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις και η ισχυριζόμενη παρατυπία δεν άσκησαν επίδραση στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι, η αύξηση της βαθμολογίας των ενδιαφερομένων μερών, στα χρόνια 1988 και 1989, είναι προϊόν μεροληψίας και φανερώνει προσπάθεια των Λειτουργών, που αξιολόγησαν και προσυπόγραψαν, να βοηθήσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη στην προαγωγή τους.

Το 1986 και 1987 δεν έγιναν εμπιστευτικές εκθέσεις στο Τμήμα Γεωργίας, λόγω της γενικής ανωμαλίας που επικρατούσε στο Τμήμα.

Η έλλειψη αμεροληψίας πρέπει να τεκμηριώνεται και να αποδεικνύεται από γεγονότα που προκύπτουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, είτε να τεκμαίρεται ως ασφαλές συμπέρασμα από τα γεγονότα.

Το βάρος της απόδειξης έχει εκείνος που ισχυρίζεται την ύπαρξη μεροληψίας ή προκατάληψης - (βλ. Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437, σελ. 451-452· Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921, σελ. 944· Constantinos P. loannides and Others v. The Republic of Cyprus, Υποθέσεις Αρ. 501/86, 510/86 και 513/86-515/86, (Απόφαση δόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου, 1989)· YiannouIIa Louca v. Republic, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 777 και 780, (Απόφαση δόθηκε στις 16 Ιουνίου, 1989)· Γιαννούλα Τάκη Χρίστου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 633/87, 697/87 και 748/87, (Απόφαση δόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, 1989)).

Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει θεμελιωθεί, τεκμηριωθεί, ή αποδειχτεί, παραμένει απλός ισχυρισμός, αστήρικτος και αβάσιμος. [*1898]

Ο δικηγόρος του αιτητή Πράτσου στην Προσφυγή Αρ. 888/90 υπέβαλε ότι, η Επιτροπή δεν ερεύνησε το αίτημα του για δυσμενή διάκριση σε βάρος του και εχθρική στάση του Προϊστάμενου της Κτηνοτροφίας, ο οποίος ήταν Αξιόλογων Λειτουργός του από το 1973. Η Επιτροπή εξέλαβε το περιεχόμενο των παραστάσεων του αιτητή ως παρόμοιο με εκείνο αριθμού άλλων υπαλλήλων, οι οποίοι ζητούσαν να μη ληφθούν υπόψη οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις πριν το 1986. Οι αιτιάσεις του αιτητή στις επιστολές του αναφέρονταν σε συγκεκριμένες ενέργειες και γεγονότα, κατάχρηση εξουσίας και δυσμενή διάκριση σε βάρος του. Ισχυρίστηκε, περαιτέρω, ότι η πολύχρονη και επιτυχής του πείρα στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, η οποία μαρτυρείται από τις παρατηρήσεις ή σημειώσεις στις Εμπιστευτικές του Εκθέσεις για τα χρόνια 1981 μέχρι και 1985, έπρεπε να ληφθούν υπόψη.

Ο δικηγόρος της Επιτροπής υπέβαλε ότι, ο πιο πάνω ισχυρισμός είναι αστήρικτος, γιατί από το περιεχόμενο των πρακτικών της συνεδρίασης της Επιτροπής, ημερομηνίας 22 Μαΐου, 1990, φαίνεται ότι η Επιτροπή ερεύνησε πλήρως την καταγγελία του αιτητή. Στις σελ. 19-21 των πρακτικών της Επιτροπής της 22ας Μαΐου, 1990, διαβάζουμε:-

"Στη συνέχεια η Επιτροπή εξέτασε τις παραστάσεις διαφόρων υποψήφιων.

Η Επιτροπή έλαβε γνώση αιτήματος που περιέχεται σε επιστολή ομάδας υπαλλήλων με ημερομηνία 15.2.88 να μη ληφθούν υπόψη οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις τους πριν από το 1986. Στην εν λόγω ομάδα περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και οι ακόλουθοι επτά υποψήφιοι στην παρούσα διαδικασία:

1. Ζύγκας Ιωάννης

2. Ζεμενίδης Σώζος

3. Κωνσταντίνου Δημήτριος

4. Χαρής Γεώργιος

[*1899]

5. Χειμωνίδης Ιωάννης

6. Λοϊζίδης Χρύσανθος

7. Τσιάτταλος Χρίστος.

Παρόμοιο αίτημα υπέβαλε και ο δικηγόρος κ. Ευστάθιος Ευσταθίου από μέρους του υποψήφιου Κλεάνθη Πράτσου, με επιστολή του με ημερομηνία 1.3.88.

Η Επιτροπή σημείωσε ότι για το αίτημα των πιο πάνω υπαλλήλων είχε ληφθεί σχετική νομική συμβουλή, που περιέχεται στις επιστολές της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας με αρ. Γ.Ε. 60/31/ΙΙΙ και ημερ. 21.3.88 και 27.4.88, σύμφωνα με την οποία, για να παραγνωριστούν οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις πριν από το 1986 θα πρέπει να εγείρεται πράγματι, αποδεδειγμένα, θέμα έλλειψης αμεροληψίας από μέρους των αρμοδίων, για το οποίο θα αποφασίζει η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας.

Για την πιο πάνω συμβουλή της Νομικής Υπηρεσίας ενημερώθηκε η αρμόδια αρχή και δόθηκε σχετική απάντηση στους υπαλλήλους, με επιστολή του Γραφείου της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με αρ. 3/83/ΙΙΙ και ημερ. 15.7.88.

Από τους πιο πάνω υπαλλήλους οι Ζύγκας και Πράτσος επανήλθαν, υποβάλλοντας διάφορες παραστάσεις.

Η Επιτροπή έλαβε γνώση των επιστολών του Ζύγκα με ημερομηνίες 20.6.88, 11.7.88, 2.8.88, 3.8.88 καθώς και επιστολής του δικηγόρου του με ημερομηνία 18.2.89.

Στις εν λόγω επιστολές ο Ζύγκας επαναλαμβάνει βασικά το αίτημα του να μη ληφθούν υπόψη οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις του πριν από το 1986, γιατί οι Αξιολογούντες Λειτουργοί διέκειντο δυσμενώς έναντι του, ενώ ζητεί, επίσης, να αξιολογηθεί για το 1987, έτος σε σχέση με το οποίο δεν υποβλήθηκαν Εμπιστευτικές [*1900] Εκθέσεις για τους υπαλλήλους του Τμήματος Γεωργίας, ύστερα από σχετική συμβουλή της Νομικής Υπηρεσίας.

Η Επιτροπή έλαβε, επίσης, γνώση των επιστολών του δικηγόρου του Πράτσου με ημερομηνίες 8.4.85, 31.1.86, 27.1.87, 14.3.87, καθώς και της επιστολής του ίδιου του υπαλλήλου με ημερομηνία 3.2.89, με τις οποίες έχει υποβληθεί καταγγελία για εχθρική αντιμετώπιση του από τον Προϊστάμενο Κτηνοτροφίας κ. Λ. Σέργη κατά τη σύνταξη των Εμπιστευτικών Εκθέσεων.

Η Επιτροπή σημείωσε ότι, για το θέμα δόθηκε ήδη σχετική συμβουλή με επιστολή της Νομικής Υπηρεσίας, με αρ. Γ.Ε. 60/1931/IV και ημερ. 9.3.89, σύμφωνα με την οποία ορθά ενέργησε ο κ. Σέργης ως Αξιόλογων Λειτουργός, αλλά ως Προσυπογραφών Λειτουργός θα έπρεπε να ενεργήσει ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας κ. Κυριάκος Πολυδώρου.

Ύστερα από αυτό, το Γραφείο της Επιτροπής ζήτησε με επιστολή του, ημερομηνίας 16.3.89, από τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας να ενεργήσει σύμφωνα με την πιο πάνω νομική συμβουλή, όσον αφορά τις Εκθέσεις του Πράτσου καθώς και δύο άλλων υπαλλήλων.

Εν πάση περιπτώσει η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας σημείωσε ότι, τα θέματα των Ζύγκα και Πράτσου είχαν απασχολήσει την Επιτροπή και στο παρελθόν και ειδικά κατά την πλήρωση της θέσης Προϊστάμενου Γεωργίας, για την οποία οι δύο υπάλληλοι ήταν μεταξύ των υποψήφιων. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας πλήρωσης της εν λόγω θέσης, η Επιτροπή, στη συνεδρίαση της με ημερομηνία 10.5.89 (θέμα 3 των πρακτικών), μελέτησε τα ενώπιον της στοιχεία, περιλαμβανομένων και των πορισμάτων που περιέχονταν στην έκθεση της Ερευνητικής Επιτροπής, η οποία είχε διοριστεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, για εξέταση της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί στη λειτουργία του Τμήματος Γεωργίας.

Ακολούθως, στη συνεδρίαση της με ημερομηνία [*1901] 13.5.89 (θέμα 1 των πρακτικών), η Επιτροπή, αφού συνέχισε την εξέταση του θέματος, έκρινε ανασφαλές να προβεί σε απόλυτες συγκρίσεις στηριζόμενη στις επίμαχες Εκθέσεις πριν από το 1986 και αποφάσισε να τις προσεγγίσει με ιδιαίτερη προσοχή, αφού άλλωστε μερικές από αυτές ετοιμάστηκαν από διαφορετικούς Αξιολογούντες και Προσυπογράφοντες Λειτουργούς."

Η Επιτροπή ζήτησε και πήρε νομική συμβουλή από το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, η οποία έχει:-

"Αναφέρομαι στις επιστολές σας, με Αρ. Φακ. 82/81/11 και ημερομηνίες 17.2.89 και 4.3.89, σχετικά με την ετοιμασία της Ετήσιας Εμπιστευτικής Έκθεσης του έτους 1988 για τον κ. Κλεάνθη Πράτσο, Γεωργικό Λειτουργό, 1ης Τάξης, Τμήμα Γεωργίας.

Το γενικό θέμα της αξιολόγησης των υπαλλήλων του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων εξετάστηκε σε σύσκεψη που έγινε στο Γραφείο σας στις 7 τρέχοντος στην οποία πήραν μέρος και οι κ.κ. Λ. Σιακαλλής, Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, Κ. Πολυδώρου, Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας και άλλοι λειτουργοί του εν λόγω Υπουργείου και της Επιτροπής. Πιο κάτω παραθέτω και γραπτώς τις απόψεις που εξέφρασα στη σύσκεψη.

Έχω τη γνώμη ότι, με βάση τα πραγματικά περιστατικά που θέσατε υπόψη μου, ο κ. Σέργης ορθά ενέργησε ως Αξιόλογων Λειτουργός και ο ισχυρισμός, ότι δεν είχε τα εχέγγυα αμερόληπτης κρίσης, δεν μπορεί να ευσταθήσει (βλ. Απόφ. Συμβουλίου της Επικρατείας της Ελλάδας 2367/69,1519/61 και 2816/67).

Ο κ. Σέργης δεν έπρεπε, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις που περιέχονται στην Εγκύκλιο 491, να ενεργήσει και ως Προσυπογραφών Λειτουργός. Όπως προκύπτει από την παράγραφο 4 των διατάξεων αυτών, μόνον όταν πρόκειται για αξιολόγηση Προϊσταμένων Τμημάτων, Υπηρεσιών ή Γραφείων ή όταν δεν υπάρχει ιεραρχικά ανώτερος του Αξιολογούντος Λειτουργού, δηλαδή του λειτουργού [*1902] που έχει απευθείας γνώση της εργασίας του αξιολογούμενου υπαλλήλου, δεν υπάρχει Προσυπογραφών Λειτουργός.

Προσυπογραφών Λειτουργός θα πρέπει να ενεργήσει ο κ. Πολυδώρου. Τούτο ισχύει και για όλες τις άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Αν ο κ. Πολυδώρου δεν έχει γνώση και ούτε μπορεί να αποκτήσει γνώση, μετά από έρευνα και πληροφορίες, της υπηρεσιακής απόδοσης των αξιολογουμένων υπαλλήλων, ορθόν είναι να αναφέρει τούτο σε σχετικό Σημείωμα στο Μέρος V της Έκθεσης.

Στις περιπτώσεις που ο κ. Πολυδώρου είναι Αξιόλογων Λειτουργός και δε γνωρίζει την υπηρεσιακή απόδοση των αξιολογουμένων υπαλλήλων θα πρέπει να ενεργήσει, μετά από έρευνα και πληροφορίες, και να σημειώσει τούτο στο Μέρος IV της Έκθεσης,

Στην περίπτωση της αξιολόγησης των Ανωτέρων Συντηρητών Δασών, τους οποίους θα αξιολογήσει ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, φαίνεται ότι για τρεις από αυτούς ο κ. Σιακαλλής δεν έχει απευθείας γνώση της υπηρεσιακής τους απόδοσης, ούτε μπορεί να την πληροφορηθεί, είτε από έρευνα, είτε από πληροφορίες. Ούτε και ο αφυπηρετήσας Διευθυντής του Τμήματος Δασών έδωσε στον κ. Σιακαλλή οποιεσδήποτε χρήσιμες πληροφορίες. Αναπόφευκτα θα πρέπει να συμπληρωθούν τα Μέρη II και IIΙ της Έκθεσης και σχετικό Σημείωμα για την αδυναμία αξιολόγησης να γραφεί στο Μέρος IV."

Από τα πιο πάνω, φαίνεται ότι, η Επιτροπή ερεύνησε διεξοδικά τις καταγγελίες του αιτητή Πράτσου. Η έρευνα της και τα συμπεράσματα της είναι άτρωτα.

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της τις Εκθέσεις των δύο τελευταίων ετών - 1988 και 1989 - στις οποίες απέδωσε και βαρύτητα.

Αναπτύχθηκε επιχείρημα ότι, λήφθηκαν υπόψη γεγονότα μεταγενέστερα της έναρξης της διαδικασίας της [*1903] πλήρωσης της θέσης και παραβιάστηκε ο νομολογιακός κανόνας ότι, ο ουσιώδης χρόνος είναι ο αμέσως πριν την έναρξη της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων.

Ο δικηγόρος της Επιτροπής εισηγήθηκε ότι, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στις 10 Ιουλίου, 1990. Η Επιτροπή είχε υποχρέωση να συνεκτιμήσει όλα τα στοιχεία και κριτήρια που αφορούσαν τους υποψήφιους μέχρι την ημέρα εκείνη, περιλαμβανομένων και των Εμπιστευτικών Εκθέσεων για το 1989.

Αυτό είναι και πάγια πρακτική της Επιτροπής, που δεν είναι αντίθετη με το Νόμο, ούτε έχει αμφισβητηθεί ποτέ.

Ο χρόνος κατοχής των προσόντων, σε περιπτώσεις προαγωγών, νομοθετικά και νομολογιακά καθορίστηκε ως ο χρόνος λήψης, από την Επιτροπή, της εισήγησης της αρμόδιας αρχής για πλήρωση της θέσης.

Η διαδικασία άρχισε στις 22 Μαΐου, 1986, ανεστάλη, για τους λόγους που έχουν προαναφερθεί, και επαναλήφθηκε αργότερα.

Η Επιτροπή, για τους λόγους που αναφέρονται στο πρακτικό της, ημερομηνίας 13 Μαΐου, 1989, έκρινε ανασφαλές να προβεί σε απόλυτες συγκρίσεις, στηριζόμενη στις επίμαχες Εκθέσεις πριν από το 1986, και αποφάσισε να τις προσεγγίσει με ιδιαίτερη προσοχή.

Στις 22 Μαΐου, 1989, η Επιτροπή επανέλαβε και επαναβεβαίωσε την πιο πάνω απόφαση της, αναφορικά με τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις όλων των υποψηφίων στην παρούσα διαδικασία, και αποφάσισε να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις Εκθέσεις των υποψηφίων για τα έτη 1988 και 1989. Τούτο δεν είναι αντίθετο με το Νόμο, αλλά ήταν επιτρεπτό και επιβεβλημένο στην Επιτροπή, ειδικά κάτω [*1904] από τις συνθήκες της παρούσας υπόθεσης.

Η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει πλήρη, σαφή και νόμιμη αιτιολογία.

Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν δεν ευσταθούν. Περαιτέρω, οι αιτητές δεν έχουν αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών.

Η Επιτροπή ενήργησε σύμφωνα με το Νόμο και τα ενώπιον της στοιχεία. Έκαμε τη δέουσα έρευνα. Άσκησε ορθά τη διακριτική της εξουσία, χωρίς πλάνη περί τα πράγματα, κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας και η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία είναι αιτιολογημένη, ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, οι προσφυγές απορρίπτονται.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο