(1993) 4 ΑΑΔ 531
[*531]10 Μαρτίου, 1993
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΘΕΥΤH,
Αιτήτρια,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 435/91)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Συστάσεις προϊσταμένου — Ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως που πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη — Ο Διευθυντής εκφράζει την προτίμησή του με βάση την δική του κατάταξη αξιολόγησης, ανάλογα με την γνώμη που διαμορφώνει από την άμεση γνώση και εποπτεία του προσωπικού του τμήματός τους.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε, προς υποστήριξη της προσφυγής της κατά του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Βοηθού Στατιστικής 1ης τάξης, ότι η σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος προς το ενδιαφερόμενο μέρος ερχόταν σε αντίθεση με την αξιολόγηση των Εμπιστευτικών Εκθέσεων όπου η αιτήτρια ήταν ελαφρώς ανώτερη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η σύσταση του Διευθυντή, προαπαιτούμενο που θέτει ο Νόμος, είναι ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως που και γι’αυτό πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη. Είναι στοιχείο που αποκτά ύψιστη σημασία όπου οι υποψήφιοι παρουσιάζονται στα χαρτιά ως περίπου ισόβαθμοι και θα πρέπει να γίνει επιλογή μεταξύ τους.
Σε μια τέτοια ακριβώς περίπτωση ο Διευθυντής, συστήνοντας ένα από τους ισόβαθμους υποψήφιους, εκφράζει την προτίμησή [*532]του λαμβάνοντας υπόψη τη δική του κατάταξη αξιολόγησης ανάλογα με τη γνώμη που διαμορφώνει από την άμεση γνώση και εποπτεία που έχει του προσωπικού του τμήματός του. Δεν πρέπει να παροράται το γεγονός πως η αξιολόγηση των υποψηφίων δε γίνεται μόνο και σύμφωνα με τα στοιχεία των φακέλων και τα τυπικά προσόντα και την αρχαιότητά τους, αλλά και βάσει της συνολικής επάρκειας και ικανότητάς τους να αποδώσουν στην επίδικη θέση. Είναι ακριβώς για την ορθή αξιολόγηση αυτής της συνολικής εικόνας που ο Νόμος προβλέπει ειδικά για συστάσεις του Διευθυντή.
Στην κρινόμενη υπόθεση η σύσταση του Διευθυντή τυγχάνει να είναι λεπτομερής και αιτιολογημένη. Ένας μπορεί να έχει διαφορετική άποψη πάνω στο ίδιο ζήτημα. Η ίδια η Επιτροπή π.χ. δεν ήταν ομόφωνη στην τελική της κρίση. Δεν υπήρξε όμως οποιοδήποτε στοιχείο στην κρίση της, ή τη σύσταση του Διευθυντή αφ’ εαυτής, που να συνιστά αυθαιρεσία ή να εξέρχεται από τα καθορισμένα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας του διοικητικού οργάνου.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία η αιτήτρια προσβάλλει το διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου στη μόνιμη θέση Βοηθού Στατιστικής 1ης τάξης από 1.1.1991.
Μ. Σπανού, για τον Αιτητή.
Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: Η αιτήτρια προσβάλλει το διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου Κυριάκου Συρίμη στη μόνιμη θέση Βοηθού Στατιστικής 1ης τάξης από 1.1.91, που έγινε με απόφαση της ΕΔΥ στις 24.12.90. Η προσφυγή στρεφόταν αρχικά κατά του διορισμού και άλλου προσώπου, σε προχωρημένο όμως στάδιο της διαδικασίας αποσύρθηκε. H δικηγόρος της αιτήτριας εγκατέλειψε επίσης νομικό ζήτημα το οποίο ήγειρε αναφορικά με το νόμιμο της σύνθεσης της ΕΔΥ κατά τη μελέτη και λήψη της επίδικης απόφασης, έτσι που η επιχειρηματολογία της να περιοριστεί στην εισήγηση ότι η ΕΔΥ απέτυχε στην εκ του νόμου υποχρέωσή της να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο, που είναι καθώς ισχυρίζεται, η αιτήτρια. Η έκδηλη δε υπεροχή της, συνεχίζει η εισήγηση της δικη[*533]γόρου της, αποδεικνύεται από το γεγονός πως αυτή και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αξιολογούνται μεν ως εξαίρετοι στα τελευταία 3 χρόνια, πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης, αλλά η αιτήτρια έχει καλύτερη επίδοση στην επί μέρους βαθμολόγηση και προηγείται σε αρχαιότητα, εφόσο υπηρετούσε με απόσπαση στη θέση Βοηθού Στατιστικής 2ης τάξης από 1.5.79 και μόνιμα από 15.3.82, ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διορίστηκε μόνιμα στην ίδια θέση από 1.12.83. Αναφορικά με τα προσόντα και οι δυο πληρούν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας, αλλά το ενδιαφερόμενο μέρος διαθέτει ακαδημαϊκό, δίπλωμα στα οικονομικά, ενώ η αιτήτρια ικανοποιεί τις διαζεύξεις του σχεδίου υπηρεσίας.
Η πλάστιγγα έκλινε υπέρ της προαγωγής του ενδιαφερομένου προσώπου γιατί είχε τη σύσταση του διευθυντή του Τμήματος Στατιστικής και Ερευνών, το αιτιολογικό της οποίας καταγράφεται αυτούσιο στα σχετικά πρακτικά. Συνοπτικά, υποστήριξε πως, κρίνοντας από την απόδοση των υποψηφίων στο τμήμα και τη δυνατότητα και προοπτική ανάληψης από αυτούς πιο υπεύθυνης εργασίας, θεωρούσε ως καταλληλότερους τη Νίκη Ανατολίτου και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η ΕΔΥ επανακάλεσε σε επόμενη συνεδρία της το διευθυντή για να διευκρινίσει ειδικά τους λόγους για τους οποίους σύστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αντί την αιτήτρια, εφόσο στην αξία παρουσιάζονται ισόβαθμοι, με ελαφρά μάλιστα υπεροχή της αιτήτριας στην επί μέρους βαθμολογία, είχαν και οι δύο τα προσόντα που απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας, αλλά η αιτήτρια προηγείται σε αρχαιότητα. Ο διευθυντής εξήγησε πληρέστερα τη θέση του, η οποία πάλι καταγράφηκε στα πρακτικά, λέγοντας πως το ακαδημαϊκό προσόν του ενδιαφερομένου προσώπου στα οικονομικά είναι συναφές με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, γιατί δυνατό να προσδίδει αρτιότερη κατάρτιση για την εν γένει εκτέλεσή τους. Είπε συγκεκριμένα πως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί να διεκπεραιώσει εξειδικευμένα καθήκοντα και αναλυτικής φύσεως εργασία λόγω του ψηλού μορφωτικού του επιπέδου. Είναι επομένως σε καλύτερη θέση να αναλύει και ερμηνεύει στατιστικά στοιχεία, επισκοπήσεις, έρευνες και άλλες μελέτες βασικό έργο του Τμήματος Στατιστικής και Ερευνών και της επίδικης θέσης. Η Επιτροπή με ψήφους 3 έναντι ενός, αυτής του προέδρου που πρότεινε την αιτήτρια, αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου.
Η επιχειρηματολογία της δικηγόρου της αιτήτριας αντιμάχεται τη συλλογιστική της σύστασης του διευθυντή με βασικότερο στοιχείο τον ισχυρισμό πως η κρίση του δε συνάδει με την αξιολόγηση των εμπιστευτικών εκθέσεων, εφόσον η αιτήτρια παρουσιάζεται σε αυτές ελαφρώς έστω καλύτερη. Με αυτό ως δεδομένο, ερωτά η δι[*534]κηγόρος της αιτήτριας, πώς είναι δυνατό να κρίνει ο διευθυντής ότι η αιτήτρια, που αξιολογείται ευνοϊκότερα από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο για την υπηρεσία της στην προηγούμενη θέση, δεν μπορεί να αποδώσει στην ανώτερη, δηλαδή την επίδικη.
Έχει λεχθεί επανειλημμένα πως η σύσταση του διευθυντή, προαπαιτούμενο που θέτει ο νόμος, είναι ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως που και γι’ αυτό πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη. Θα πρόσθετα ότι είναι στοιχείο που αποκτά ύψιστη σημασία όπου οι υποψήφιοι παρουσιάζονται στα χαρτιά ως περίπου ισόβαθμοι και θα πρέπει να γίνει επιλογή μεταξύ τους. Σε μια τέτοια ακριβώς περίπτωση ο διευθυντής, συστήνοντας ένα από τους ισόβαθμους υποψήφιους, εκφράζει την προτίμησή του λαμβάνοντας υπόψη τη δική του κατάταξη αξιολόγησης ανάλογα με τη γνώμη που διαμορφώνει από την άμεση γνώση και εποπτεία που έχει του προσωπικού του τμήματός του. Δεν πρέπει, νομίζω, να παροράται το γεγονός πως η αξιολόγηση των υποψηφίων δε γίνεται μόνο, και σύμφωνα με τα στοιχεία των φακέλων και τα τυπικά προσόντα και την αρχαιότητά τους, αλλά και βάσει της συνολικής επάρκειας και ικανότητάς τους να αποδώσουν στην επίδικη θέση. Είναι ακριβώς για την ορθή αξιολόγηση αυτής της συνολικής εικόνας που ο νόμος προβλέπει ειδικά για συστάσεις του διευθυντή.
Στην κρινόμενη υπόθεση η σύσταση του διευθυντή τυγχάνει να είναι λεπτομερής και αιτιολογημένη. Ένας μπορεί να έχει διαφορετική άποψη πάνω στο ίδιο ζήτημα. Η ίδια η Επιτροπή π.χ. δεν ήταν ομόφωνη στην τελική της κρίση. Δεν υπήρξε όμως οποιοδήποτε στοιχείο στην κρίση της, ή τη σύσταση του διευθυντή αφ’ εαυτής, που να συνιστά αυθαιρεσία ή να εξέρχεται από τα καθορισμένα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας του διοικητικού οργάνου. Η προσφυγή επομένως απορρίπτεται, επειδή όμως ήταν εύλογα συζητήσιμη δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο