(1993) 4 ΑΑΔ 555
[*555]11 Μαρτίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1129/91)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Πλεονέκτημα — Η Ε.Δ.Υ. δεν είναι υποχρεωμένη να επιλέξει για διορισμό υποψήφιο που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα — Απαιτείται όμως ειδική αιτιολογία, που θα αναφέρεται στο πρακτικό της απόφασης, για παραγνώρισή του.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Η Ε.Δ.Υ έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα — Δε χρειάζεται αναφορά στο πρακτικό σε κάθε ένα από τους υποψηφίους — Αιτιολογία μπορεί να βρίσκεται στους φακέλους.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Συνεντεύξεις — Σε περιπτώσεις πλήρωσης θέσεων πρώτου διορισμού μπορεί να δοθεί αυξημένη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις.
Ο αιτητής στράφηκε με την προσφυγή του κατά της νομιμότητας της επίδικης απόφασης, με την οποία διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί του ιδίου, στη θέση Τεχνικού, 2ης Τάξης, στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η διορίζουσα αρχή δεν έχει υποχρέωση να διορίσει υποψήφιο που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα, εάν, αφού αξιολογήσει όλα τα στοιχεία, κρίνει ότι άλλος είναι καταλληλότερος για διορισμό. Η απόφαση, όμως, να παραγνωριστεί υποψήφιος που έχει [*556]το προσόν πλεονέκτημα πρέπει να αιτιολογείται ειδικά από την Επιτροπή, η δε αιτιολογία πρέπει να αναφέρεται στο πρακτικό και όχι να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλου μόνο.
Το απόσπασμα των πρακτικών περιέχει ειδική και επαρκή αιτιολογία για προτίμηση των ενδιαφερομένων μερών έναντι του αιτητή, που διέθετε το προσόν πλεονέκτημα.
2. Η Επιτροπή έκρινε ότι οι υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα της θέσης. Είχε ενώπιόν της τους προσωπικούς φακέλους και τις αιτήσεις των υποψηφιών.
Το Δικαστήριο διεξήλθε τους φακέλους που παρουσιάστηκαν ενώπιόν του και είχε τη γνώμη ότι η απόφαση ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το προσόν αυτό ήταν, όχι μόνο εύλογα επιτρεπτή, αλλά και η μόνη ορθή. Η αιτιολογία βρίσκεται στους φακέλους. Δεν ήταν ανάγκη να γίνει ειδική αναφορά στο πρακτικό για τον κάθε υποψήφιο. Ο αιτητής δεν έχει αντικρούσει την αρχή της κανονικότητας, η οποία εφαρμόζεται στο διοικητικό δίκαιο.
Ο ισχυρισμός ότι δεν έγινε έρευνα παραμένει αθεμελίωτος και αβάσιμος.
3. Οι συνεντεύξεις, με την ισχύουσα νομοθεσία, στον ουσιώδη χρόνο δεν ήταν νομοθετημένες. Ήταν όμως, τρόπος αξιολόγησης των υποψηφίων, ειδικά σε περιπτώσεις πρώτου διορισμού.
Στις περιπτώσεις πλήρωσης θέσεων πρώτου διορισμού μπορεί να δίδεται μεγαλύτερη σπουδαιότητα στην απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις.
Η Επιτροπή δε στηρίχτηκε μόνο στην απόδοση στις συνεντεύξεις, αλλά στο σύνολο των στοιχείων που είχε ενώπιόν της.
4. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αιτιολογημένη με επάρκεια. Η αιτιολογία, περαιτέρω, συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Ο αιτητής δεν ισχυρίστηκε ότι έχει έκδηλη υπεροχή έναντι οποιουδήποτε ενδιαφερομένου μέρους.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν αποτυγχάνουν στην ολότητά τους.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
[*557]Αναφερόμενες υποθέσεις:
Tourpeki v. Republic (1973) 3 C.L.R. 592,
Γεωργίου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1443,
Γεωργίου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1822,
Ιωσήφ και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2980,
Παυλίδου και Άλλες v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 86,
P.S.C. v. Potoudes and Others (1987) 3 C.L.R. 1591,
Σαββίδου v. Δήμου Κάτω Πολεμιδιών (1990) 3 Α.Α.Δ. 4379,
Αντωνίου v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3033.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση με την οποία διορίσθηκαν στη θέση Τεχνικού, 2ης Τάξης (Μηχανολογίας) (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί του αιτητή.
Γ. Μηχανικός, για τον Αιτητή.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Π. Κληρίδης, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η “Επιτροπή”), με την οποία διορίστηκαν στη θέση Τεχνικού, 2ης Τάξης (Μηχανολογίας) (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, οι: Θεόδωρος Μαυρόκωστας, Φάνος Συρίμης, Χριστάκης Ευθυβούλου, Ιωάννης Βασιάδης και Άθως Ανθίμου, (“ενδιαφερόμενα μέρη”), που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2632, ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου, 1991, Αριθμός Γνωστοποίησης 3122.
[*558]Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν είναι:-
1. Έλλειψη ειδικής αιτιολογίας για μη επιλογή του αιτητή που κατείχε το προσόν πλεονέκτημα σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας.
2. Έλλειψη έρευνας αναφορικά με την κατοχή του προσόντος “πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας” από τα ενδιαφερόμενα μέρη.
3. Υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις.
4. Έλλειψη αιτιολογίας.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, με επιστολή ημερομηνίας 11 Ιουλίου, 1988, ζήτησε την πλήρωση έξι κενών μόνιμων θέσεων Τεχνικού, 2ης Τάξης (Μηχανολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών.
Η θέση, που είναι πρώτου διορισμού, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2340, ημερομηνίας 29 Ιουλίου, 1988, Αριθμός Γνωστοποίησης 2059, σελ. 841-842.
Στις 11 Ιανουαρίου, 1989, η Αρμόδια Αρχή απέσυρε την πρόταση για πλήρωση της μιας από τις έξι κενές θέσεις, επειδή αυτή δόθηκε σε έκτακτο υπάλληλο, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμου του 1985, (Αρ. 160/85).
Η Επιτροπή, στις 10 Φεβρουαρίου, 1989, επέλεξε για διορισμό τα ενδιαφερόμενα μέρη. Στις 11 Απριλίου, 1989, καθόρισε ως ημερομηνία ισχύος του διορισμού τους τη 2α Μαΐου, 1989.
Οι διορισμοί αυτοί δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2409, ημερομηνίας 5 Μαΐου, 1989, Αριθμός Γνωστοποίησης 1291.
Η νομιμότητα της απόφασης αυτής προσβλήθηκε με τις Προσφυγές Αρ. 486/89 και 518/89. Αιτητής στην τελευταία προσφυγή ήταν ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή.
Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν. Το Δικαστήριο, με Απόφα[*559]σή του ημερομηνίας 13 Μαΐου, 1991, ακύρωσε τους διορισμούς των ενδιαφερομένων μερών, για το λόγο ότι η Επιτροπή δεν είχε κάμει καμιά αναφορά στην πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας αναφορικά με το πλεονέκτημα που διέθεταν οι αιτητές και δεν έδωσε αιτιολογία για τη μη επιλογή τους.
Στις 24 Μαΐου, 1991, η Επιτροπή, με βάση την πιο πάνω ακυρωτική Απόφαση, αποφάσισε να ειδοποιήσει τα ενδιαφερόμενα μέρη ότι ο διορισμός τους στη θέση είχε ακυρωθεί.
Στις 20 Ιουνίου, 1991, η Επιτροπή επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης των πέντε αυτών κενών θέσεων, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε στον ουσιώδη χρόνο που λήφθηκε η απόφαση που ακυρώθηκε.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων, καθώς και από τον Προσωπικό Φάκελο και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις του υποψηφίου Μαυρόκωστα, που ήταν δημόσιος υπάλληλος. Έλαβε, επίσης, υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, το πλεονέκτημα που καθορίζει το Σχέδιο Υπηρεσίας, και την απόδοση στην εργασία όσων εργάστηκαν πάνω σε έκτακτη βάση, για σκοπούς της μεταξύ τους σύγκρισης, και κατέληξε στο διορισμό των ενδιαφερομένων μερών αναδρομικά από 2 Μαΐου, 1989.
Η παράγραφος 3(4) του Σχεδίου Υπηρεσίας έχει:-
“(4) Πείρα σχετική, με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα.”
Η Επιτροπή, όπως φανερώνεται από το πρακτικό της ημερομηνίας 20 Ιουνίου, 1991, εξέτασε το θέμα του προσόντος πλεονεκτήματος και αποφάσισε ότι αυτό το διαθέτουν ο αιτητής και δύο άλλοι κατονομαζόμενοι υποψήφιοι.
Στο ίδιο πρακτικό διαβάζουμε:-
“Επιλέγοντας τους πιο πάνω, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι οι Κώστας Βιολάρης, Μιχάλης Κυλίλης και Χαράλαμπος Κυριάκου διαθέτουν το πλεονέκτημα, [*560]ωστόσο, με βάση το σύνολο των ενώπιόν της στοιχείων, έκρινε ότι η κατοχή από μέρους τους του πλεονεκτήματος δεν είναι δυνατό να αποβεί το καθοριστικό στοιχείο για την επιλογή τους, δεδομένου ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου το πλεονέκτημα μετρά όταν υπάρχει στο σύνολο των στοιχείων ισοδυναμία. Στην περίπτωση όμως αυτή δεν υπάρχει ισοδυναμία, δεδομένου ότι στο σύνολο των στοιχείων αξιολόγησης οι πέντε που έχουν επιλεγεί υπερέχουν των πιο πάνω τριών που διαθέτουν το πλεονέκτημα, αποδιδόμενης της δέουσας βαρύτητας στο ότι στις συνεντεύξεις ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας οι Ανθίμου, Βασιάδης, Ευθυβούλου και Μαυροκώστας αξιολογήθηκαν ως πάρα πολύ καλοί και ο Συρίμης ως πολύ καλός, ενώ οι Βιολάρης και Κυλίλης ως σχεδόν πολύ καλοί και ο Κυριάκου ως καλός. Επίσης οι Βασιάδης, Ευθυβούλου και Συρίμης διαθέτουν και υπέρτερα ακαδημαϊκά προσόντα.”
Είναι πάγια νομολογημένο ότι η διορίζουσα αρχή δεν έχει υποχρέωση να διορίσει υποψήφιο που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα, εάν, αφού αξιολογήσει όλα τα στοιχεία, κρίνει ότι άλλος είναι καταλληλότερος για διορισμό. Η απόφαση, όμως, να παραγνωριστεί υποψήφιος που έχει το προσόν πλεονέκτημα πρέπει να αιτιολογείται ειδικά από την Επιτροπή, η δε αιτιολογία πρέπει να αναφέρεται στο πρακτικό και όχι να συνάγεται από τα στοιχεία του Φακέλου μόνο - [βλ., μεταξύ άλλων, Vasso Tourpeki v. Republic (Public Service Commission) (1973) 3 C.L.R. 592· Ανδρέας Γεωργίου και Άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1443· Ανδρέας Γεωργίου και Άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1822· Χρυστάλλα Χατζηγιάννη Ιωσήφ και Άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2980· Σοφία Παυλίδου και Άλλες v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 86].
Το απόσπασμα των πρακτικών που έχει προεκτεθεί περιέχει ειδική και επαρκή αιτιολογία για προτίμηση των ενδιαφερομένων μερών έναντι του αιτητή, που διέθετε το προσόν πλεονέκτημα.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι δεν έγινε καμιά ή/και επαρκής έρευνα για τη διαπίστωση του απαιτούμενου προσόντος της καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας και της πολύ καλής γνώσης της Ελληνικής.
Η Τμηματική Επιτροπή, όπως φαίνεται από την έκθεσή της, προέβη σε εξέταση και διαπίστωσε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη [*561]Ανθίμου, Ευθυβούλου και Μαυρόκωστας είχαν πολύ καλή γνώση της Αγγλικής και οι Συρίμης και Βασιάδης εξαίρετη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βασιάδης και Συρίμης είναι απόφοιτοι Αγγλικών Πανεπιστημίων και ο Ανθίμου απόφοιτος του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου, στο οποίο η ύλη διδάσκεται στην Αγγλική. Επιπρόσθετα δε, επέτυχε στις εξετάσες TOEFL.
Η Επιτροπή έκρινε ότι οι υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα της θέσης. Είχε ενώπιόν της τους Προσωπικούς Φακέλους και τις αιτήσεις των υποψηφίων.
Το Δικαστήριο διεξήλθε τους Φακέλους που παρουσιάστηκαν ενώπιόν του και έχει τη γνώμη ότι η απόφαση ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το προσόν αυτό ήταν, όχι μόνο εύλογα επιτρεπτή, αλλά και η μόνη ορθή. Η αιτιολογία βρίσκεται στους Φακέλους. Δεν ήταν ανάγκη να γίνει ειδική αναφορά στο πρακτικό για τον κάθε υποψήφιο. Ο αιτητής δεν έχει αντικρούσει την αρχή της κανονικότητας, η οποία εφαρμόζεται στο διοικητικό δίκαιο.
Ο ισχυρισμός ότι δεν έγινε έρευνα για το προσόν αυτό παραμένει αθεμελίωτος και αβάσιμος.
Οι συνεντεύξεις, με την ισχύουσα νομοθεσία, στον ουσιώδη χρόνο δεν ήταν νομοθετημένες. Ήταν, όμως, τρόπος αξιολόγησης των υποψηφίων, ειδικά σε περιπτώσεις πρώτου διορισμού.
Στις περιπτώσεις πλήρωσης θέσεων πρώτου διορισμού μπορεί να δίδεται μεγαλύτερη σπουδαιότητα στην απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις (βλ. μεταξύ άλλων, P.S.C. v. Potoudes and Others (1987) 3 C.L.R. 1591, σελ. 1597-1598· Χριστοθέα Ι. Σαββίδου v. Δήμου Κ. Πολεμιδιών (1990) 3 Α.Α.Δ. 4379· Αναστασία Χαρή Αντωνίου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3033).
Ο αιτητής αξιολογήθηκε από το Διευθυντή του Τμήματος “σχεδόν καλός” και από την Επιτροπή “καλός”, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη αξιολογήθηκαν “εξαίρετα”, εκτός του Ανθίμου που αξιολογήθηκε “πολύ καλός”, από το Διευθυντή και “πάρα πολύ καλοί”, εκτός του Συρίμη που αξιολογήθηκε “πολύ καλός”, από την Επιτροπή.
Η Επιτροπή δε στηρίχτηκε μόνο στην απόδοση στις συνεντεύξεις, αλλά στο σύνολο των στοιχείων που είχε ενώπιόν της.
[*562]Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αιτιολογημένη με επάρκεια. Η αιτιολογία, περαιτέρω, συμπληρώνεται από τα στοιχεία των Φακέλων.
Ο αιτητής δεν ισχυρίστηκε ότι έχει έκδηλη υπεροχή έναντι οποιουδήποτε ενδιαφερομένου μέρους.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν αποτυγχάνουν στην ολότητά τους.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση επικυρώνεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο