Ζenios Closures Limited ν. Δήμου Λεμεσού (1993) 4 ΑΑΔ 1535

(1993) 4 ΑΑΔ 1535

[*1535]29 Ιουνίου, 1993

[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]

ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ

ΖENIOS CLOSURES LIMITED,

Αιτητές,

v.

ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 1/93)

 

Τέλος Σκυβάλων — Ο περί Δήμων Νόμος (Ν. 111/85) — Δεν προβλέπεται διαδικασία υποβολής ένστασης σε απόφαση επιβολής τέλους σκυβάλων — Απορριπτική απόφαση επί ένστασης κατά τέτοιας απόφασης είναι βεβαιωτική της προγενέστερης εκτελεστής, εφόσον δεν αποδεικτεί ότι ήταν αποτέλεσμα νέας έρευνας.

Διοικητική Πράξη — Βεβαιωτική — Πράξη ή απόφαση που σκοπεί στη ρύθμιση της ίδιας σχέσης και εδράζεται στην ίδια νομική και πραγματική βάση με προηγούμενη εκτελεστή απόφαση..

Οι αιτητές είχαν προσβάλει με την προσφυγή τους, την απόφαση επιβολής σ’αυτούς τέλους σκυβάλων ύψους £486. Οι καθ’ ων η αίτηση πρόβαλαν τον ισχυρισμό ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη και οι αιτητές υποστήριξαν ότι με την απορριπτική απόφαση του Δήμου επί της ενστάσεώς τους κατά της επιβολής του τέλους σκυβάλων η προθεσμία για την καταχώρηση της προσφυγής είχε μετακινηθεί εφόσον η απορριπτική απόφαση αποτελούσε νέα εκτελεστή πράξη.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

Ο περί Δήμων Νόμος - Ν. 111/85 και οι σχετικοί Κανονισμοί του Δήμου Λεμεσού, δεν προβλέπουν, διαδικασία για την υποβολή ένστασης σε απόφαση για την επιβολή τέλους σκυβάλων, υπάρχει όμως εξουσία σε κάθε διοικητικό όργανο, αναθεώρησης των αποφάσεών του, τις οποίες κρίνει εσφαλμένες. Το αίτημα του προσφεύγοντα στο [*1536]Δήμο Λεμεσού για αναθεώρηση του επιβληθέντος τέλους των £486, απέβλεπε στην ενεργοποίηση των εξουσιών του Δήμου για αναθεώρηση προηγούμενης απόφασής του. Ως λόγος για την τροποποίηση της απόφασης, προβάλλεται με την επιστολή των αιτητών της 30/10/92, ο ισχυρισμός ότι η απομάκρυνση των σκυβάλων από το εργοστάσιό τους γίνεται από τους ίδιους. Ο Δήμος αποφάσισε, όπως γνωστοποιήθηκε στους αιτητές, ότι “.... δε δικαιολογείται οποιαδήποτε μείωση του ποσού των £486 που σας επιβλήθηκε για το έτος 1992 σαν τέλος καθαριότητας-αποκομιδής σκυβάλων με βάση τα κριτήρια επιβολής του πιο πάνω τέλους. ...” Δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο το οποίο να επιμαρτυρεί ότι η απόφαση ήταν το αποτέλεσμα νέας έρευνας.  ‘Ο,τι υποδηλώνεται με τη γνωστοποίηση της 2/12/92, είναι η εμμονή του Δήμου Λεμεσού στην προγενέστερη απόφασή του.  Η μόνη διαφορά μεταξύ των δυο αποφάσεων έγκειται στη μετάθεση της ημερομηνίας για την καταβολή του τέλους από 31/11/92 στις 30/12/92, γεγονός που αφήνει αμετάβλητο το χαρακτήρα της απόφασης.  Απόφαση θεωρείται ως βεβαιωτική προγενέστερης εκτελεστής απόφασης, όταν σκοπεί στη ρύθμιση της ίδιας σχέσης και εδράζεται στην ίδια νομική και πραγματική βάση.

Κρίνεται ότι η απόφαση που παρενεβλήθη μεταξύ της πρώτης εκτελεστής απόφασης που κοινοποιήθηκε στους αιτητές και της άσκησης της προσφυγής, συνιστούσε πράξη βεβαιωτική και κατ’ επέκταση όχι εκτελεστή.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054,

Larkos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2189,

Λευκαρίτου v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 529,

Μονογιού v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3513.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον του τέλους σκυβάλων που επιβλήθηκε από τους καθ’ ων η αίτηση για το έτος 1992 στους αιτητές.

Β. Ταπακούδης, για τους Αιτητές.

[*1537]Γ. Ποταμίτης, για τους Καθ’ ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Δ.: Το αντικείμενο της προσφυγής, όπως προσδιορίζεται στην αίτηση, είναι η αναθεώρηση του τέλους σκυβάλων που επιβλήθηκε από το Δήμο Λεμεσού στους αιτητές για το έτος 1992. Η επιβολή του τέλους ανερχομένου σε £486 κοινοποιήθηκε στους αιτητές με γνωστοποίηση της 28/9/92. Η προσφυγή ασκήθηκε στις 4/1/93 και, επομένως, εκπρόθεσμα (όπως εισηγήθηκαν οι καθ’ ων η αίτηση), εκτός αν κριθεί ότι παρενεβλήθη μεταξύ της πρώτης κοινοποίησης και της έγερσης της προσφυγής νέα εκτελεστή πράξη. Η θέση των αιτητών είναι ότι όντως προέκυψε νέα εκτελεστή πράξη με την απόρριψη της ένστασής τους κατά της επιβληθείσας φορολογίας η οποία τους κοινοποιήθηκε με γνωστοποίηση της 2/12/92. Αντίθετα, οι καθ’ ων η αίτηση υπεστήριξαν ότι η απόρριψη της ένστασης συνιστούσε βεβαιωτική πράξη στερούμενη εκτελεστού χαρακτήρα.

Ο περί Δήμων Νόμος - Ν 111/85 και οι σχετικοί Κανονισμοί του Δήμου Λεμεσού, δεν προβλέπουν, όπως έχει εξηγηθεί, διαδικασία για την υποβολή ένστασης σε απόφαση για την επιβολή τέλους σκυβάλων· υπάρχει όμως εξουσία σε κάθε διοικητικό όργανο αναθεώρησης των αποφάσεών του τις οποίες κρίνει εσφαλμένες. Το αίτημα του προσφεύγοντα στο Δήμο Λεμεσού για αναθεώρηση του επιβληθέντος τέλους των £486 απέβλεπε στην ενεργοποίηση των εξουσιών του Δήμου για αναθεώρηση προηγούμενης απόφασής του. Ως λόγος για την τροποποίηση της απόφασης, προβάλλεται με την επιστολή των αιτητών της 30/10/92 ο ισχυρισμός ότι η απομάκρυνση των σκυβάλων από το εργοστάσιό τους γίνεται από τους ιδίους. Ο Δήμος απεφάσισε, όπως γνωστοποιήθηκε στους αιτητές, ότι “.... δε δικαιολογείται οποιαδήποτε μείωση του ποσού των £486 που σας επιβλήθηκε για το έτος 1992 σαν τέλος καθαριότητος-αποκομιδής σκυβάλων με βάση τα κριτήρια επιβολής του πιο πάνω τέλους. ...” Δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο το οποίο να επιμαρτυρεί ότι η απόφαση ήταν το αποτέλεσμα νέας έρευνας. Ό,τι υποδηλώνεται με τη γνωστοποίηση της 2/12/92 είναι η εμμονή του Δήμου Λεμεσού στην προγενέστερη απόφασή του. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δυο αποφάσεων έγκειται στη μετάθεση της ημερομηνίας για την καταβολή του τέλους από 30/11/92 στις 30/12/92, γεγονός που αφήνει αμετάβλητο το χαρακτήρα της απόφασης. Όπως εξηγείται στην Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054, σσ. 1061 - 1064, απόφαση θεωρείται ως βεβαιωτική προγενέστερης εκτελεστής απόφασης όταν σκοπεί στη ρύθμιση της ίδιας σχέσης και εδράζεται στην ίδια [*1538]νομική και πραγματική βάση [βλ. μεταξύ άλλων, Larkos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2189. Λευκαρίτου v. Δημοκρατία (1990) 3 Α.Α.Δ. 529 και Μονογιού v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3513. Βλ. επίσης Αποφάσεις του Συμβουλίου της Eπικρατείας 1929-59, σ. 240 και Στασινόπουλος “Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων”, σσ. 125, 1261.

Κρίνω ότι η απόφαση που παρενεβλήθη μεταξύ της πρώτης εκτελεστής απόφασης που κοινοποιήθηκε στους αιτητές και της άσκησης της προσφυγής, συνιστούσε πράξη βεβαιωτική και κατ’ επέκταση όχι εκτελεστή.

Επομένως, η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα και απορρίπτεται.

Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο