Παύλου Γιώργος ν. Δήμου Λεμεσού (1993) 4 ΑΑΔ 2687

(1993) 4 ΑΑΔ 2687

[*2687]19 Νοεμβρίου, 1993

[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]

ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΥ,

Αιτητής,

v.

ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 82/93)

 

Δήμοι — Δημοτικοί Υπάλληλοι —  Προαγωγές — Πρακτικά συνεδρίασης Διοικητικού Συμβουλίου — Εγκρίνονται από το Συμβούλιο την “επομένη” της συνεδρίας, βάσει της παραγράφου 11 του Δεύτερου Πίνακα του περί Δήμων Νόμου (Ν. 111/85) — Έγκριση των πρακτικών σε μεταγενέστερη συνεδρία αντί στην επόμενη, δεν επιφέρει ακυρότητα — Ούτε αποτελεί απόδειξη για παραποίηση των πρακτικών.

Δήμοι — Δημοτικοί Υπάλληλοι — Προαγωγές — Ισχυρισμός περί παραποίησης των πρακτικών — Βάρος απόδειξης φέρει ο αιτητής, που καλείται να προσάγει αποδείξεις για κλονισμό του τεκμηρίου κανονικότητας.

Ο περί Δήμων Νόμος του 1985 (Ν. 111/85) Άρθρο 53(1) —  Σχέδια Υπηρεσίας — Εξουσία και όχι υποχρέωση του Δήμου να εφαρμόσει Σχέδια Υπηρεσίας.

Δήμοι — Δημοτικοί Υπάλληλοι —  Διορισμοί / Προαγωγές —  Δήμος Λεμεσού — Δεν εξεδόθησαν Κανονισμοί που να διέπουν τα θέματα αυτά — Δεν έχει εφαρμογή η νομολογία που διαμορφώθηκε, βάσει του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου Νόμου.

Δήμοι — Δημοτικοί Υπάλληλοι —  Προαγωγές — Έλλειψη Κανονισμών περί των θεμάτων διορισμού και προαγωγές δημοτικών υπαλλήλων — Ο Δικαστικός έλεγχος περιορίζεται στα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το Δημοτικό Συμβούλιο, κατά το χρόνο λήψης της απόφασης.

[*2688]Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στις θέσεις Ανώτερου Λογιστικού Λειτουργού και Εσωτερικού Ελεγκτή στον Δήμο Λεμεσού αντί του ιδίου.

Προς υποστήριξη της προσφυγής του ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι:

(α)          Τα πρακτικά της επίδικης συνεδρίας δεν ήταν γνήσια, ότι δεν ήταν νομικά έγκυρα αφού υπογράφονται μόνο από το Δήμαρχο, ότι δεν εγκρίθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο, ότι παραποιήθηκαν και ότι, από πληροφορίες που είχε, το όνομά του δε συμπεριλαμβανόταν στον κατάλογο των υποψηφίων, αλλά προστέθηκε αργότερα.

(β)          Πληρώθηκαν θέσεις για τις οποίες δεν υπήρχαν Σχέδια Υπηρεσίας.

(γ)          Δεν ακούστηκαν οι απόψεις του νέου Προϊσταμένου όλων των υποψηφίων.

(δ)          Δε λήφθηκαν υπόψη όλα τα στοιχεία των υποψηφίων.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1.  Οι ισχυρισμοί του αιτητή περί παραποίησης των πρακτικών δεν ευσταθούν. Τα πρακτικά της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου,  ημερομηνίας 19/11/92, εγκρίθηκαν στη συνεδρία του Συμβουλίου, ημερομηνίας 10/3/93. Αν και η παράγραφος 11 του Δευτέρου Πίνακα του περί Δήμων Νόμου (Ν. 111/85, όπως τροποποιήθηκε), προνοεί ότι τα πρακτικά εκάστης συνεδρίασης “... εγκρίνονται υπό του συμβουλίου κατά την επομένη συνεδρίαν αυτού....”, το Δικαστήριο δε συμφωνεί ότι η έγκριση των πρακτικών κατά άλλη μεταγενέστερη συνεδρία του Συμβουλίου, πρέπει να οδηγήσει στην ακυρότητα της επίδικης πράξης, Ο αιτητής δεν απέδειξε με οποιοδήποτε τρόπο ότι τα πρακτικά παραποιήθηκαν και η κάπως καθυστερημένη έγκρισή τους δεν μπορεί ν’ αποτελέσει απόδειξη για την ισχυριζόμενη παραποίησή τους. Η παρατυπία σχετικά με την ημερομηνία έγκρισης των πρακτικών, κρίνεται υπό τις περιστάσεις επουσιώδης. Η υπογραφή των πρακτικών μόνο από το Δήμαρχο, είναι σύμφωνη με το Άρθρο 50 του περί Δήμων Νόμου (Ν. 11/85).

     Από τα ίδια τα πρακτικά και τον πίνακα που τα συνοδεύει, φαίνεται ότι ο αιτητής θεωρήθηκε υποψήφιος και λήφθηκε υπόψη. Γίνεται ονομαστική αναφορά τους, τόσο τα πρακτικά όσο και στον [*2689]πίνακα που τα συνοδεύει. Επίσης, στην επιστολή του Δήμου προς τους δικηγόρους του αιτητή, ημερομηνίας 23/12/92 (Κυανό 69 στο φάκελο του αιτητή), αναφέρεται ότι ο αιτητής ήταν υποψήφιος για τις προαγωγές. Τα πρακτικά μιλούν από μόνα τους και το Δικαστήριο δεν μπορεί ν’ αποδεκτεί ισχυρισμούς που είναι αντίθετοι με το περιεχόμενο των πρακτικών, εκτός αν αυτοί αποδειχτούν. Ο αιτητής δεν προσήγαγε καμιά μαρτυρία σ’ αντίκρουση του αληθούς του περιεχομένου των πρακτικών. Η μη αναφορά στο όνομα του αιτητή κατά τη στιγμή της τελικής ψηφοφορίας όσο και η μη αναφορά στην προσφυγή του, δεν αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του. Το τεκμήριο της κανονικότητας δεν κλονίστηκε από τα επιχειρήματα του αιτητή και οι ισχυρισμοί του απορρίπτονται.

2.  Είναι δεκτό ότι δεν υπήρχαν Σχέδια Υπηρεσίας για τις επίδικες θέσεις. Όσο κι αν είναι επιθυμητή η ετοιμασία και έγκριση Σχεδίων Υπηρεσίας πριν την πλήρωση μιας θέσης, θεωρείται ότι δεν μπορεί, στην περίπτωση αυτή, η μη ύπαρξή τους να οδηγήσει σε ακύρωση.

     Με την πρόνοια του Άρθρου 53(1) του Νόμου, παρέχεται απλά εξουσία και όχι υποχρέωση στο Δήμο να εφαρμόσει Σχέδια Υπηρεσίας. Εξάλλου, αφού όπως ήδη λέχτηκε πιο πάνω, ο αιτητής θεωρήθηκε υποψήφιος, δεν επηρεάστηκε δυσμενώς κανένα συμφέρον του από τη μη ύπαρξη Σχεδίων Υπηρεσίας.

3.  Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι δεν έγιναν Κανονισμοί που να διέπουν θέματα διορισμών η προαγωγών των υπαλλήλων του Δήμου, όσο κι αν τούτο θεωρείται επιθυμητό. Επομένως, δεν μπορεί να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός του αιτητή ότι ο Δήμος είχε υποχρέωση να ακούσει τις απόψεις του νέου Προϊστάμενου όλων των υποψηφίων, ελλείψει οποιαδήποτε σχετικής νομοθετικής διάταξης. Η νομολογία που διαμορφώθηκε με βάση τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμο (Ν. 1/90), ή οποιοδήποτε άλλο Νόμο, δεν έχει εφαρμογή εδώ.

4.  Είναι επίσης δεκτό, όπως εξάλλου φαίνεται και από τα πρακτικά, ότι δεν υπήρχαν Εμπιστευτικές Εκθέσεις ή άλλες αξιολογήσεις των υπαλλήλων.

     Ενόψει των πιο πάνω, ο Δικαστικός έλεγχος περιορίζεται στα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το Δημοτικό Συμβούλιο κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης. Τα στοιχεία αυτά είναι εκείνα που περιέχονται στους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και που περιλαμβάνουν στοιχεία αναφορικά με την [*2690]υπηρεσία και τα προσόντα τους. Τα στοιχεία αυτά αναφέρονται και συνοπτικά στον πίνακα που τέθηκε ενώπιον του Συμβουλίου. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά, ο Δήμος έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, στα οποία έδωσε και ιδιαίτερη βαρύτητα, χωρίς να παραγνωρίσει και την αρχαιότητα. Δεν υπάρχουν Κανονισμοί, για το τι λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς προαγωγής, ούτε για το πως μετρά η αρχαιότητα. Εν πάση περιπτώσει όμως, οποιαδήποτε ημερομηνία και να ληφθεί υπόψη, δεν υπάρχει σημαντική υπεροχή οποιουδήποτε σε αρχαιότητα.

     Ως προς τα προσόντα, ο αιτητής δεν υπερτερεί των ενδιαφερομένων μερών, ούτε υπάρχει οτιδήποτε άλλο στο φάκελό του, που να του προσδίδει έκδηλη υπεροχή.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση, με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, στη θέση Ανώτερου Λογιστικού Λειτουργού και στη θέση Εσωτερικού Ελεγκτή, αντί του αιτητή.

Α. Μακρή για Ηλία, για τον Αιτητή.

Ι. Ιωαννίδης για Γ. Αγαπίου, για τους Καθ’ ων η αίτηση.

Ενδιαφερόμενα μέρη απόντα

Cur. adv. vult.

KOYPPHΣ, Δ.: Η προσφυγή αυτή στρέφεται εναντίον της απόφασης του καθ’ ου η αίτηση, ημερομηνίας 19/11/92, με την οποία προάχθηκαν από 2/8/89, τα ενδιαφερόμενα μέρη Ευάγγελος Χαριλάου, στη θέση του Ανώτερου Λογιστικού Λειτουργού και οι Κώστας Κουάλης και Πόλυς Μιχαηλίδης, στη θέση του Εσωτερικού Ελεγκτή, αντί του αιτητή.

Ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη ανήκουν στο προσωπικό του Δήμου Λεμεσού (ο Δήμος). Περί το τέλος του 1988 ο Δήμος αποφάσισε την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του βάσει οργανογράμματος, το οποίο ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Με επιστολή του ημερομηνίας 4/8/89, ο Δήμαρχος πληροφόρησε τις συντεχνίες των υπαλλήλων του Δήμου, ότι “το Δημοτι[*2691]κό Συμβούλιο στη συνεδρία του της 2ας Αυγούστου 1989, αποφάσισε και πλήρωσε τις θέσεις που έχουν προκύψει από την αναδιάρθρωση με βάση το εγκριθέν οργανόγραμμα ....”.

Κατάλογος των ονομάτων των υπαλλήλων που κατέλαβαν τις υπό πλήρωση θέσεις, επισυνάπτετο στην εν λόγω επιστολή. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Εναντίον των πιο πάνω προαγωγών καταχωρήθηκαν οι προσφυγές 474/91 και 578/92, η τελευταία από τον αιτητή. Μετά την καταχώρηση των προσφυγών, ο Δήμος ανέλαβε να επανεξετάσει τις προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών στις αναφερόμενες θέσεις. Η επανεξέταση έγινε κατά τη συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 19/11/92. Από τα πρακτικά της συνεδρίας αυτής (Παράρτημα “Α” στην ένσταση), διαβάζουμε τα ακόλουθα:

“Πριν από τη συζήτηση του θέματος έγινε ενημέρωση από τη Νομικό, κα Μαρία Χριστοφόρου, για τη μέχρι σήμερα πορεία της προσφυγής που αφορά το υπό συζήτηση θέμα. Η Νομικός απάντησε σε ερωτήσεις Δημοτικών Συμβούλων επί νομικών σημείων και στη συνέχεια απεχώρησε μαζί με τους παρακαθήμενους.

Στη συνέχεια το Δημοτικό Συμβούλιο προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης της θέσης του Ανώτερου Λογιστικού Λειτουργού και των δύο θέσεων των Εσωτερικών Ελεγκτών.

Η επανεξέταση και πλήρωση των πιο πάνω θέσεων, έγινε με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο που αρχικά λήφθηκε η απόφαση για πλήρωση των πιο πάνω θέσεων. Το Συμβούλιο κατά την επανεξέταση έλαβε υπ’ όψη του, όλα τα ενώπιόν του στοιχεία για τους υποψηφίους των πιο πάνω θέσεων όπως αυτά φαίνονται από τους προσωπικούς φακέλους οι οποίοι ήταν ενώπιόν του. Όλα τα στοιχεία εξετάστηκαν από τους Δημοτικούς Συμβούλους και επίσης όσα αναφέρονται στο συνοπτικό πίνακα με τα στοιχεία των υποψηφίων ο οποίος σημειώνεται σαν ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α και επισυνάπτεται στα παρόντα πρακτικά και ο οποίος ετοιμάστηκε ειδικά για τους σκοπούς της επανεξέτασης των πιο πάνω θέσεων.

Το Συμβούλιο αφού έλαβε υπ’ όψη του όλα τα ενώπιόν του στοιχεία στο σύνολό τους, τις συγκεκριμένες  θέσεις προαγωγής, έκρινε ότι οι κ.κ. Ευάγγελος Χαριλάου, Κώστας Κουάλης [*2692]και Πόλυς (Πολύκαρπος) Μιχαηλίδης, είναι οι πλέον κατάλληλοι για προαγωγή στις συγκεκριμένες θέσεις. Οι τρεις προαναφερθέντες υποψήφιοι υπερτερούν σε προσόντα των κ.κ. Πάμπου Χριστοφόρου και Γεώργιου Παύλου, κριτήριο στο οποίο το Συμβούλιο δίνει ιδιαίτερη έμφαση και βαρύτητα χωρίς να παραγνωρίσει το θέμα της αρχαιότητας των υποψηφίων και αποφάσισε ότι οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για την πλήρωση των πιο πάνω θέσεων είναι οι κ.κ. Ευάγγελος Χαριλάου, Κώστας Κουάλης και Πόλυς (Πολύκαρπος) Μιχαηλίδης και επέλεξε στη θέση του Ανώτερου Λογιστικού Λειτουργού τον κ. Ευάγγελο Χαριλάου και στις δύο θέσεις των Εσωτερικών Ελεγκτών τους κ.κ. Κώστα Κουάλη και Πόλυ (Πολύκαρπο) Μιχαηλίδη, με αναδρομική ισχύ από τις 2 Αυγούστου 1989.

Η πιο πάνω απόφαση του Συμβουλίου λήφθηκε κατά πλειοψηφία.

......................................................................................................

Οι κ.κ. Π. Λεωνίδου, Ε. Ιωσηφίδης, Α. Βότσης, Ρ. Αργυρίδου και Λ. Γιωργαλλέτος ψήφισαν τον κ. Πάμπο Χριστοφόρου σαν τον αρχαιότερο.

Οι κ.κ. Γ. Δανιηλίδης και Α. Ομήρου τήρησαν αποχή και για τις δύο θέσεις.

Το Συμβούλιο θεωρεί σκόπιμο να τονίσει και να αναφέρει ότι δεν υπήρχαν στοιχεία άλλα από αυτά που φαίνονται στους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και τα οποία φαίνονται και στο συνοπτικό πίνακα ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α για να λάβει υπόψη του.  Εκθέσεις για την απόδοση των υποψηφίων (εμπιστευτικές ή άλλες) δεν υπήρχαν γιατί δεν συντάσσονται μέχρι σήμερα για τους υπαλλήλους του Δήμου.

Ο προηγούμενος Προϊστάμενος όλων των υποψηφίων αφυπηρέτησε και ο σημερινός Προϊστάμενος ανέλαβε καθήκοντα μετά την αναδιάρθρωση, βάσει της οποίας έγιναν οι προαναφερθείσες προαγωγές και κατά συνέπεια δεν μπορούσε το Συμβούλιο να λάβει υπόψη τις απόψεις του ή τη σύστασή του για την πλήρωση των θέσεων που αναφέρονται πιο πάνω.

Εν πάση δε περιπτώσει οι υποψήφιοι για τις πιο πάνω προαγωγές ήσαν σε διαφορετικές θέσεις και ασκούσαν διαφορετικά καθήκοντα στην υπηρεσία του Δήμου.”.

Ενόψει της νέας αυτής απόφασης του Δήμου, οι προσφυγές [*2693]474/91 και 578/92, αποσύρθηκαν και ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.

Το πρώτο θέμα που εγείρεται για εξέταση είναι οι ισχυρισμοί του αιτητή σχετικά με τη γνησιότητα των πρακτικών του Δημοτικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 19/11/92 και τη συμπερίληψή του στον κατάλογο των υποψηφίων.  Είναι η θέση του αιτητή ότι τα πρακτικά της συνεδρίας αυτής δεν είναι γνήσια, ότι δεν είναι νομικά έγκυρα αφού υπογράφονται μόνο από το Δήμαρχο, ότι δεν εγκρίθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο, ότι παραποιήθηκαν και ότι από πληροφορίες που είχε το όνομά του δε συμπεριλαμβανόταν στον κατάλογο των υποψηφίων, αλλά προστέθηκε αργότερα. Για ενίχυση των ισχυρισμών του αυτών, προσέτρεξε στα ίδια τα πρακτικά και σε άλλα έγγραφα, όπου ενώ γινόταν αναφορά στην προσφυγή του κ. Πάμπου Χριστοφόρου, δε γινόταν καμιά αναφορά στη δική του προσφυγή, όπως και στο γεγονός ότι, όπως φαίνεται από τα πρακτικά, το όνομά του δεν αναφέρεται καθόλου στην ονομαστική ψηφοφορία.

Οι ισχυρισμοί αυτοί του αιτητή δεν ευσταθούν. Τα πρακτικά της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 19/11/92, εγκρίθηκαν στη συνεδρία του Συμβουλίου, ημερομηνίας 10/3/93. Αν και η παράγραφος 11 του Δευτέρου Πίνακα του περί Δήμων Νόμου (αρ. 111/85, όπως τροποποιήθηκε), προνοεί ότι τα πρακτικά εκάστης συνεδρίασης: “.... εγκρίνονται υπό του συμβουλίου κατά την επομένην συνεδρίαν αυτού ....”, δε συμφωνώ ότι η μη έγκριση των πρακτικών κατά την “επομένη” αλλά κατά άλλη μεταγενέστερη συνεδρία του Συμβουλίου πρέπει να οδηγήσει στην ακυρότητα της επίδικης πράξης. Ο αιτητής δεν απέδειξε με οποιοδήποτε τρόπο ότι τα πρακτικά παραποιήθηκαν και η κάπως καθυστερημένη έγκρισή τους δεν μπορεί ν’ αποτελέσει απόδειξη για την ισχυριζόμενη παραποίησή τους.  Η παρατυπία σχετικά με την ημερομηνία έγκρισης των πρακτικών, κρίνεται υπό τις περιστάσεις επουσιώδης. Η υπογραφή των πρακτικών μόνο από το Δήμαρχο, είναι σύμφωνη με το άρθρο 50 του Νόμου.

Από τα ίδια τα πρακτικά και τον πίνακα που τα συνοδεύει, φαίνεται ότι ο αιτητής θεωρήθηκε υποψήφιος και λήφθηκε υπόψη. Γίνεται ονομαστική αναφορά του, τόσο στα πρακτικά όσο και στον πίνακα που τα συνοδεύει. Επίσης, στην επιστολή του Δήμου προς τους δικηγόρους του αιτητή, ημερομηνίας 23/12/92 (Κυανό 69 στο φάκελο του αιτητή), αναφέρεται ότι ο αιτητής ήταν υποψήφιος για τις προαγωγές. Τα πρακτικά μιλούν από μόνα τους και το Δικαστήριο δεν μπορεί ν’ αποδεκτεί ισχυρι[*2694]σμούς που είναι αντίθετοι με το περιεχόμενο των πρακτικών, εκτός αν αυτοί αποδειχτούν. Ο αιτητής δεν προσήγαγε καμιά μαρτυρία σ’ αντίκρουση του αληθούς του περιεχομένου των πρακτικών. Η μη αναφορά στο όνομα του αιτητή κατά τη στιγμή της τελικής ψηφοφορίας όσο και η μη αναφορά στην προσφυγή του, δεν αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του.  Το τεκμήριο της κανονικότητας δεν κλονίστηκε από τα επιχειρήματα του αιτητή και οι ισχυρισμοί του απορρίπτονται.

Ο δεύτερος ισχυρισμός του αιτητή αφορά τη μη ύπαρξη σχεδίων υπηρεσίας για τις επίδικες θέσεις. Θεωρεί τα σχέδια υπηρεσίας ως απαραίτητη προϋπόθεση για την πλήρωση μιας θέσεως.

Είναι δεκτό ότι δεν υπήρχαν σχέδια υπηρεσίας για τις επίδικες θέσεις. Όσο κι αν είναι επιθυμητή η ετοιμασία και έγκριση σχεδίων υπηρεσίας πριν την πλήρωση μιας θέσης, θεωρώ ότι δεν μπορεί, στην περίπτωση αυτή, η μη ύπαρξή τους να οδηγήσει σε ακύρωση.  Το άρθρο 53(1) του Νόμου, προνοεί ότι:

“53.- (1)  Το συμβούλιον κέκτηται εξουσίαν όπως, τη εγκρίσει του Υπουργικού Συμβουλίου, εφαρμόζη σχέδια υπηρεσίας διά τας θέσεις της δημοτικής υπηρεσίας των οποίων ο συγκεκριμένος αριθμός θα εμφαίνεται εις τον τακτικόν προϋπολογισμόν του δήμου με την αντίστοιχον δι’ εκάστην θέσιν μισθολογικήν κλίμακα.”.

Με την πρόνοια αυτή παρέχεται απλά εξουσία και όχι υποχρέωση στο Δήμο να εφαρμόσει σχέδια υπηρεσίας. Εξάλλου, αφού όπως ήδη λέχτηκε πιο πάνω, ο αιτητής θεωρήθηκε υποψήφιος, δεν επηρεάστηκε δυσμενώς κανένα συμφέρον του από τη μη ύπαρξη σχεδίων υπηρεσίας.

Επίσης, το άρθρο 53(2) προνοεί ότι:

“(2) Το συμβούλιον κέκτηται περαιτέρω εξουσίαν όπως, τη εγκρίσει του Υπουργικού Συμβουλίου, εκδίδη δημοτικούς κανονισμούς δημοσιευομένους εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας, καθορίζοντας την διαδικασίαν η οποία θα ακολουθήται κατά την πλήρωσιν των κενών θέσεων, τους γενικούς όρους υπηρεσίας των δημοτικών υπαλλήλων, τα καθήκοντα και τας υποχρεώσεις αυτών, τα της ασκήσεως επ’ αυτών πειθαρχικής εξουσίας ως και παν παρεμπίπτον και συναφές προς τα ανωτέρω θέματα.”.

[*2695]Και στην περίπτωση αυτή η εξουσία που δίνεται στο Δήμο είναι δυνητική και όχι υποχρεωτική. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι δεν έγιναν Κανονισμοί που να διέπουν θέματα διορισμών ή προαγωγών των υπαλλήλων του Δήμου, όσο κι αν τούτο θεωρείται επιθυμητό. Επομένως, δεν μπορώ να δεχτώ τον ισχυρισμό του αιτητή ότι ο Δήμος είχε υποχρέωση να ακούσει τις απόψεις του νέου Προϊστάμενου όλων των υποψηφίων ελλείψει οποιασδήποτε σχετικής νομοθετικής διάταξης. Η νομολογία που διαμορφώθηκε με βάση τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμο, ή οποιοδήποτε άλλο Νόμο, δεν έχει εφαρμογή εδώ.

Είναι επίσης δεκτό, όπως εξάλλου φαίνεται και από τα πρακτικά, ότι δεν υπήρχαν εμπιστευτικές εκθέσεις ή άλλες αξιολογήσεις των υπαλλήλων.

Ενόψει των πιο πάνω, ο Δικαστικός έλεγχος περιορίζεται στα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το Δημοτικό Συμβούλιο κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης. Τα στοιχεία αυτά είναι εκείνα που περιέχονται στους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και που περιλαμβάνουν στοιχεία αναφορικά με την υπηρεσία και τα προσόντα τους.  Τα στοιχεία αυτά αναφέρονται και συνοπτικά στον πίνακα που τέθηκε ενώπιον του Συμβουλίου. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά, ο Δήμος έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, στα οποία έδωσε και ιδιαίτερη βαρύτητα, χωρίς να παραγνωρίσει και την αρχαιότητα.  Δεν υπάρχουν Κανονισμοί για το τί λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς προαγωγής, ούτε για το πώς μετρά η αρχαιότητα. Αν ληφθεί υπόψη, για σκοπούς αρχαιότητας, η ημερομηνία προαγωγής των υποψηφίων στην προηγούμενη θέση που κατείχαν, τότε προηγούνται σε αρχαιότητα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Αν ληφθεί υπόψη η ημερομηνία πρόσληψής τους, τότε υπερτερεί ο αιτητής, εκτός της περίπτωσης του ενδιαφερόμενου μέρους Π. Μιχαηλίδη. Εν πάση περιπτώσει όμως, οποιαδήποτε ημερομηνία και να ληφθεί υπόψη, δεν υπάρχει σημαντική υπεροχή οποιουδήποτε σε αρχαιότητα.

Ως προς τα προσόντα, ο αιτητής δεν υπερτερεί των ενδιαφερομένων μερών, ούτε υπάρχει οτιδήποτε άλλο στο φάκελό του, που να του προσδίδει έκδηλη υπεροχή.

Συνεπώς, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται. Δε γίνεται διαταγή για έξοδα.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο