Hardacre Δημητριάδου Γεωργία ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΑΔ 182

(1994) 4 ΑΑΔ 182

[*182]26 Ιανουαρίου, 1994

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ - HARDACRE,

Αιτήτρια,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ

EΠITPOΠHΣ EKΠAIΔEYTIKHΣ YΠHPEΣIAΣ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 327/92)

 

Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ― Σχέδια Υπηρεσίας ― Ερμηνεία και εφαρμογή τους, αποκλειστική αρμοδιότητα της Επιτροπής ― Πεδίο επεμβάσεως του Δικαστηρίου ― Δυνατότητες ενεργείας του διορίζοντος οργάνου ― Ειδικά, η αποτίμηση συγκεκριμένου ακαδημαϊκού προσόντος στην κριθείσα περίπτωση ― Μη δέσμευση της Ε.Ε.Υ. από προηγούμενες κρίσεις της― Το ίδιο προσόν δεν μπορεί να είναι και απαιτούμενο και πρόσθετο ταυτοχρόνως.

Ερμηνεία ― Ερμηνεία Νόμου ― Άρθρο 4(β) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Αυξήσεως των Μισθών, Αναδιαρθρώσεως και Εντάξεως Ορισμένων Θέσεων εις Ενιαίον Μισθολόγιον) Νόμου (Ν.12/81) ― Κρίση περί εύλογα επιτρεπτής ερμηνείας του, από την Ε.Ε.Υ. στην κριθείσα περίπτωση.

Έννομο Συμφέρον ― Έλλειψη ― Μη κατοχή απαραίτητων προσόντων από υπάλληλο ― Η περίπτωση της προσφυγής, κατά της τοποθέτησης σε συγκεκριμένη μισθολογική κλίμακα.

Με την προσφυγή η αιτήτρια προσέβαλε την πράξη και/ή απόφαση της Ε.Ε.Υ. με την οποίαν απορρίφθηκε το από μακρού τεθέν αίτημά της για τοποθέτηση και/ή ένταξή της στην κλίμακα Α10.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

[*183]1.                                            Είναι καθιερωμένη αρχή στη νομολογία, πως η ερμηνεία και η εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσία εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου και μόνο η υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του εξουσίας δικαιολογεί επέμβαση του Δικαστηρίου.  Η εκτίμηση των προσόντων των υποψηφίων στα πλαίσια πλήρωσης μιας θέσης δεν αποστερεί από το αρμόδιο όργανο το πρωτογενές του δικαίωμα για διεξαγωγή έρευνας με σκοπό την εκτίμηση των ιδίων αυτών προσόντων σε αναφορά προς τα Σχέδια Υπηρεσίας μιας άλλης θέσης, ούτε και η κατοχή από ένα υποψήφιο των ιδίων προσόντων που απαιτούντο σε προηγούμενη θέση που κατείχε, δημιουργεί σ’ αυτόν οποιοδήποτε απόλυτο νομικό δικαίωμα, ότι τα προσόντα αυτά δεν θα τύχουν επανεξέτασης στα πλαίσια πλήρωσης μιας άλλης θέσης, εάν το αρμόδιο όργανο κρίνει τούτο αναγκαίο.  Η ερμηνεία που δόθηκε στο Σχέδιο Υπηρεσίας ήταν καθόλα επιτρεπτή στην Επιτροπή και δεν βρισκόταν σε οποιαδήποτε αντίφαση προς την προηγούμενη απόφασή της της 27.11.79, κατά την οποία κρίθηκε ότι το επίδικο προσόν της αιτήτριας είχε σχέση με την ειδικότητά της.

2.  Το δίπλωμα της αιτήτριας που ήδη λήφθηκε υπόψη κατά την προαγωγή της στην κλίμακα Β3, δεν μπορούσε να θεωρηθεί και σαν επιπρόσθετος τίτλος σπουδών. Το ίδιο προσόν δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και απαιτούμενο και πρόσθετο. Η απόφαση της Επιτροπής όσον αφορά την ερμηνεία του Άρθρου 4(β) του Ν. 12/81, ήταν εύλογα επιτρεπτή σε αυτήν.

3.  Η Επιτροπή ορθά ερμήνευσε τα επίδικα Σχέδια Υπηρεσίας και ο αποκλεισμός της αιτήτριας για το λόγο ότι δεν κατείχε τα απαραίτητα προσόντα, ήταν εύλογα εφικτός.  Το ζήτημα της ύπαρξης εννόμου συμφέροντος για καταχώριση προσφυγής μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα.  Η αιτήτρια δεν είχε έννομο συμφέρον και δεν ενομιμοποιείτο στην καταχώριση της παρούσας προσφυγής, λόγω μη κατοχής των αναγκαίων προσόντων.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Kramvis v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2114,

Παντελή v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1927,

Δημοκρατία v. Κυπρή (1989) 3 Α.Α.Δ.2600,

Λύωνα κ.ά. v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038,

[*184]

Χαραλαμπίδης v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414,

Μιλτιάδους κ.ά. v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318,

Ιωάννου v. Δημοκρατίας (1922) 4 Α.Α.Δ. 3522,

Καψός v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 50,

Παρτασίδου κ.ά. v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 270,

Κυριακίδης κ.ά. v. Ε.Ε.Υ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 851,

Philippou v. Republic 4 R.S.C.C. 139,

Paraskevopoulou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 647,

Kalafatis v. Republic (1987) 3 C.L.R. 97,

Χρίστου κ.ά. v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2111.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτημα της αιτήτριας για τοποθέτηση και/ή ένταξή της στην κλίμακα Α10.

Α.Σ. Αγγελίδης, για την Aιτήτρια,

Ε. Λοϊζίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

XPYΣOΣTOMHΣ, Δ.: Mε την προσφυγή αυτή η αιτήτρια ζητά από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες:

“1.  Δήλωση Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ’ ης η αίτηση η οποία περιέχεται στην επιστολή της ημερομ. 4.3.1992 και με την οποίαν απέρριψε το από μακρού τεθέν αίτημα της αιτήτριας για τοποθέτηση και/ή ένταξή της στην κλίμακα Α10 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

[*185]2.                                                        Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η αιτήτρια δικαιούται να ενταχθεί στην κλίμακα Α10 και ότι παράνομα παραλείπει η ΕΕΥ να πράξει τούτο.”

Η αιτήτρια είναι Εκπαιδεύτρια Σχολείων Τεχνικής Εκπαίδευσης.

Με βάση το Δίπλωμα του Πολυτεχνείου Πράγας in Ladies Dress and Underwear Design (28.2.67-10.6.68) που κατείχε, διορίστηκε στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία σαν Εκπαιδεύτρια Γ΄ τάξεως επί συμβάσει για μερική απασχόληση από 1.9.68 μέχρι 31.8.69.

Στη συνέχεια η σύμβασή της ανανεώθηκε από 6.10.69 μέχρι 31.8.70, από 4.9.70 μέχρι 31.8.71 και από 3.9.71 μέχρι 31.8.72.

Στις 30.3.72 η Ε.Ε.Υ. της πρόσφερε επί δοκιμασία διορισμό στη μόνιμη θέση Εκπαιδεύτριας Κοπτικής-Ραπτικής από 1.5.72, ο οποίος στις 9.5.74 επικυρώθηκε.

Μετά από επιτυχή παρακολούθηση εκπαιδευτικού προγράμματος στην Αγγλία διάρκειας ενός έτους, η αιτήτρια έτυχε διπλώματος ‘Art & Design’ από το Brighton Polytechnic στις  23.6.75.

Στις 4.4.79 η Επιτροπή την προήγαγε στη θέση Εκπαιδεύτριας στην παλαιά κλίμακα Β2, από 1.1.78.

Στις 27.11.79 η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε ότι, σύμφωνα με το έγγραφο του Brighton Polytechnic ημερ. 4.4.79, ότι το κτηθέν προσόν της “should be regarded as equivalent to HNC/HND standard” και αφού έκρινε ότι το προσόν αυτό, αναφερόμενο εις “Art and Design”, είχε σχέση με την ειδικότητά της, αποφάσισε να την κατατάξει στην κλίμακα Β3 από 1.9.78.  Σύμφωνα με τα τότε ισχύοντα Σχέδια Υπηρεσίας, απαιτούμενα προσόντα για πρώτο διορισμό επί της μισθολογικής κλίμακας Β3 ήταν, μεταξύ άλλων, “Δίπλωμα/πιστοποιητικό ιδρύματος ανώτερης τεχνικής εκπαιδεύσεως τουλάχιστον τριετούς κύκλου σπουδών ή ισοδύναμον προσόν”.

Στις 11.12.80, η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία και έγγραφα που τέθηκαν ενώπιόν της, καθώς και τις απόψεις της Επιτροπής Αξιολόγησης, έκρινε ότι το αίτημα της αιτήτριας για κατάταξή της στην κλίμακα Β10, σημερινή κλίμακα Α8-Α10, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό, για το λόγο ότι δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα.

Σύμφωνα με τα ισχύοντα από 4.1.79 Σχέδια Υπηρεσίας, απαιτού[*186]μενα προσόντα για πρώτο διορισμό επί της κλίμακας Β10 ήταν, μεταξύ άλλων, “Τίτλος/Δίπλωμα Πανεπιστημίου ή ισοδύναμον προσόν εις την ειδικότητα διά την οποίαν προορίζεται να διδάξει”, για δε προαγωγή στην ίδια κλίμακα, να “κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα δια πρώτον διορισμόν εις την θέσιν Εκπαιδευτού επί της κλίμακος Β3” και “έχει κατά τα τελευταία 5 έτη ευδόκιμον υπηρεσίαν, ως και πρόσθετα ειδικά ακαδημαϊκά προσόντα απαιτούμενα διά της επί εν τουλάχιστον πλήρες ακαδημαϊκόν έτος μετεκπαιδεύσεως εις ειδικήν σχολήν του εξωτερικού .....”

Στις 26.2.81 η Επιτροπή την προήγαγε στη θέση Εκπαιδεύτριας, κλίμακα Β6, από 1.9.80.

Νέο αίτημα της αιτήτριας για κατάταξή της στις κλίμακες Α8-Α10, με βάση τα προσόντα της, παρέμεινε αναπάντητο.

Στις 1.9.88 η Επιτροπή την προήγαγε στη θέση Εκπαιδεύτριας στην κλίμακα Α9.

Στις 30.8.91 ο δικηγόρος της αιτήτριας απηύθηνε προς την Επιτροπή την ακόλουθη επιστολή:

“Έχω εντολή από την πελάτισσά μου κα Γεωργία Δημητριάδου-Hardacre  να σας υποβάλω το αίτημά της για τοποθέτησή της στην κλίμακα Α10 λόγω κατοχής του διπλώματος του Brighton Polytechnic “Supplementary Certificate in Art for Overseas Teachers”, το οποίο είναι ισότιμο με το επίπεδο του HND, όπως πιστοποιείται από το British Council Παράρτημα “Χ” ημερ. 21.8.91 που επισυνάπτω.

Η βεβαίωση αυτή είναι η πιο πρόσφατη και η πλέον διευκρινιστική.

Ας σημειωθεί ότι η τελευταία επιστολή της πελάτισσάς μου που στάληκε στις 17.5.82, παραμένει μέχρι σήμερα αναπάντητη.

Σας καλώ λοιπόν να επιληφθείτε του αιτήματός της το συντομώτερο δυνατό και να προχωρήσετε σε τοποθέτησή της στην κλίμακα Α10 με βάση τα όσα έχω θέσει ενώπιόν σας πιο πάνω.”

Η Επιτροπή επιλήφθηκε του πιο πάνω αιτήματος στη συνεδρίασή της με ημερ. 2.3.92 (Παράρτημα ‘Ε’) και αποφάσισε τα ακόλουθα:

“Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπάρχουν στο φάκελο της εκπαιδεύ[*187]τριας και αφού έλαβε υπόψη και τις απόψεις του Υπουργείου Παιδείας, βρίσκει τα ακόλουθα:

(α)  Σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας για τη θέση εκπαιδευτή (Κλ. Α8-Α10) απαιτείται ο υποψήφιος να κατέχει τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου/ανωτάτης σχολής στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει.

Το δίπλωμα του Brighton Polytechnic κρίνεται ότι είναι ισοδύναμο με HND και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι πτυχίο/τίτλος πανεπιστημίου.

(β)  Σύμφωνα με τα ίδια σχέδια υπηρεσίας (σημείωση 1) ‘οι εκπαιδευτές που υπηρετούν που διορίστηκαν με σύμβαση πάνω στις παλιές μισθοδοτικές κλίμακες Β3-Β6 πριν από τις 5.1.1979 και είχαν κατά την πιο πάνω ημερομηνία HNC, HND, HTI, ή ισοδύναμα προσόντα στην ειδικότητα στην οποία προορίζονταν να διδάξουν, μπορούν να θεωρηθούν ως υποψήφιοι ακόμα και εάν δεν κατέχουν τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου/ανωτάτης σχολής στην ειδικότητα αυτή’.

Από τα στοιχεία που υπάρχουν ενώπιον της Επιτροπής προκύπτει ότι το δίπλωμα του Brighton Polytechnic δεν αφορά την ειδικότητα της εκπαιδεύτριας δηλ. την Κοπτική/Ραπτική (σχετική είναι και η άποψη της Επιτροπής Αξιολόγησης Προσόντων - βλ. σημείωμα 27 στο Φάκελο ΠΜΠ.4223 και ημερ. 8.12.1980).

(γ)  Σύμφωνα με το άρθρο 4(β) του Νόμου 12/81 οι εκπαιδευτές που κατείχαν θέση στις παλιές μισθοδοτικές κλίμακες Β3-Β6 και οι οποίοι απέκτησαν ή θα αποκτήσουν ως τις 31.8.1981 πρόσθετα ειδικά ακαδημαϊκά προσόντα είναι δυνατό να προαχθούν στη θέση εκπαιδευτή (κλ. Α8-Α10) νοουμένου ότι κατείχαν τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας που ίσχυαν στις 30.3.1981 προσόντα δηλ.

  (ι) στις 30.3.1981 βρίσκονταν στην υπηρεσία πάνω στις κλίμακες Β3-Β6,

 (ιι) απέκτησαν μέχρι τις 31.8.1981 πρόσθετα ειδικά προσόντα με μετεκπαίδευση ενός τουλάχιστον πλήρους ακαδημαϊκού έτους σε ειδική σχολή του εξωτερικού,

[*188](ιιι)    κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα για πρώτο διορισμό στη θέση εκπαιδευτή πάνω στις κλίμακες Β3-Β6 με βάση τα σχέδια υπηρεσίας που ίσχυαν στις 4.1.1979,

(ιν) έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον ενός έτους υπηρεσία στο ανώτατο σημείο της κλίμακας Α7 (ή του αντίστοιχου σημείου άλλης ανώτερης κλίμακας στην οποία έχουν τυχόν προαχθεί), και

 (ν) έχουν κατά τα τελευταία 5 έτη ευδόκιμη υπηρεσία.

Από τα στοιχεία που υπάρχουν στο φάκελο της αιτήτριας προκύπτει ότι μετά την απόκτηση του διπλώματος του Brighton Polytechnic η αιτήτρια είχε καταταγεί στην κλίμακα Β3 από 1.9.1978 με απόφαση της Επιτροπής με ημερ. 27.11.1979.

Ως εκ τούτου, το εν λόγω δίπλωμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πρόσθετο προσόν.

(δ)          Για προαγωγή στη θέση εκπαιδευτή στη μισθοδοτική κλίμακα Α10 (θέση προαγωγής) τηρείται η διαδικασία που προβλέπεται από τα άρθρα 35Β και επόμενα των περί Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1961 έως 1992.

Με βάση τα πιο πάνω η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας  αποφασίζει ότι δεν είναι δυνατό να ανταποκριθεί στο αίτημα της εκπαιδεύτριας.”

Στο διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία καταχώρισης της παρούσας προσφυγής μέχρι την ημερομηνία ακρόασης, η Επιτροπή στη συνεδρίασή της ημερ. 28.5.92 (Παράρτημα Α), προήγαγε την αιτήτρια στη θέση Εκπαιδεύτριας στην κλίμακα Α10, με βάση τα έτη υπηρεσίας της στην προηγούμενη θέση που κατείχε και σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας που κατατέθηκαν από τη δικηγόρο των καθ’ ων η αίτηση στο στάδιο των διευκρινίσεων και σημειώθηκαν σαν Τεκμήρια 3 και 4.

Η Επιτροπή κατά τη συνεδρίασή της ημερ. 2.3.92, εξέτασε όλους τους δυνατούς τρόπους ικανοποίησης του αιτήματος της αιτήτριας.  Η αιτιολογία για την απόρριψή του υπήρξε, κατά βάση, δισκελής.

Σύμφωνα με τα εν ισχύϊ Σχέδια Υπηρεσίας, για διορισμό στη θέση Εκπαιδευτή επί της κλίμακας Α8-Α10 - θέση 1ου διορισμού - εκτός από το απαιτούμενο προσόν του πανεπιστημιακού τίτλου ή άλλης [*189]ανωτάτης σχολής, που η αιτήτρια εν πάση περιπτώσει δεν ισχυρίστηκε ότι κατείχε, η Σημείωση 3(ι) του Σχεδίου (βλ. Παράρτημα Στ), προνοούσε τα ακόλουθα:

“Οι Εκπαιδευτές που υπηρετούν, που διορίστηκαν με σύμβαση πάνω στις παλιές μισθοδοτικές κλίμακες Β3-Β6 πριν από τις 5.1.1979 και είχαν κατά την πιο πάνω ημερομηνία προσόντα H.N.C., H.N.D., H.T.I., ή ισοδύναμα προσόντα στην ειδικότητα στην οποία προορίζονταν να διδάξουν, μπορούν να θεωρηθούν ως υποψήφιοι ακόμα και αν δεν κατέχουν τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου/ανώτατης σχολής στην ειδικότητα αυτή.”

Η Επιτροπή δεν απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας με την αιτιολογία ότι το δίπλωμα του Brighton Polytechnic, που κατείχε, δεν ήταν ισότιμο με το επίπεδο H.N.D., ούτε το θέμα της ισοτιμίας αυτής τέθηκε ενώπιόν της για πρώτη φορά στις 2.3.92 σαν ένα νέο στοιχείο που προέκυψε από την βεβαίωση του British Council, ημερ. 23.7.91 (Βλ. Παράρτημα Δ), όπως υπήρξε ο ισχυρισμός του δικηγόρου της.  Το στοιχείο της ισοτιμίας υπήρχε από τις 4.4.79 (Βλ. Κυανούν 112 στον Π.Φ.) και αξιολογήθηκε δεόντως από την Επιτροπή στη συνεδρίασή της της  27.11.79, για την κατάταξη της αιτήτριας στη μισθολογική κλίμακα Β3.

Η αιτιολογία για την απόρριψη του επίδικου αιτήματος στηρίκτηκε στην πρόνοια της Σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας που αφορούσε την ειδικότητα.  Η Επιτροπή έκρινε πως το δίπλωμα της αιτήτριας “in Art and Design” δεν αφορούσε την ειδικότητα της κοπτικής-ραπτικής, στην οποία επροορίζετο να διδάξει, ενέργεια η οποία χαρακτηρίστηκε από το δικηγόρο της σαν αντιφατική με προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής ημερ. 27.11.79, κατά την οποία κρίθηκε ότι το προσόν της αιτήτριας “αναφερόμενον εις ‘Art and Desigh’ έχει σχέσιν προς την ειδικότητα αυτής”.

Είναι καθιερωμένη αρχή στη νομολογία, πως η ερμηνεία και η εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου και μόνο η υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του εξουσίας δικαιολογεί επέμβαση του Δικαστηρίου. [Βλ. Kramvis ν. R. (1987) 3 C.L.R. 2114, Ευανθία Παντελή ν. Ε.Ε.Υ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 1927, Δημοκρατία ν. Θεοφανώς Κυπρή (1989) 3 Α.Α.Δ. 2600, Λύωνα κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038, Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414].

Η εκτίμηση των προσόντων των υποψηφίων στα πλαίσια πλήρωσης μιας θέσης δεν αποστερεί από το αρμόδιο όργανο το πρωτογενές [*190]του δικαίωμα για διεξαγωγή έρευνας με σκοπό την εκτίμηση των ιδίων αυτών προσόντων σε αναφορά προς τα Σχέδια Υπηρεσίας μιας άλλης θέσης, ούτε και η κατοχή από ένα υποψήφιο των ιδίων προσόντων που απαιτούντο σε προηγούμενη θέση που κατείχε, δημιουργεί σ’ αυτόν οποιοδήποτε απόλυτο νομικό δικαίωμα, ότι τα προσόντα αυτά δεν θα τύχουν επανεξέτασης στα πλαίσια πλήρωσης μιας άλλης θέσης, εάν το αρμόδιο όργανο κρίνει τούτο αναγκαίο.  (Βλ., σχετικά, Κλέαρχος Μιλτιάδους κ.ά. ν. Δημοκρατίας, (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318, Άριστος Ιωάννου ν. Ε.Δ.Υ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 3522 και Χαράλαμπος Καψός ν. Ε.Δ.Υ. (1994) 4 Α.Α.Δ. 50).

Στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας, σχετική επιστολή του Brighton Polytechnic, ημερ. 31.5.78 (Βλ. Κ.98), ανέφερε τα ακόλουθα αναφορικά με τη διδακτέα ύλη προς απόκτηση του διπλώματος ‘Art and Design’:

“The course is an advanced one and during this course Georghia Demetriadou studied the following practical subjects, drawing and painting, photography, ceramics, woven and printed textiles as well as machine knitting.  Of these subjects I should regard ceramics and woven and printed textiles as her specialist studies.”

Η πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας ανέφερε ρητά ότι, το προσόν έπρεπε να ήταν στην ειδικότητα στην οποία ο εκπαιδευτής επροορίζετο να διδάξει, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν η  κοπτική-ραπτική.  Από τα ενώπιόν μου στοιχεία, έχω καταλήξει ότι το προσόν της αιτήτριας στην ‘Art and Design’, ήταν παρεμφερές προς την ειδικότητα της κοπτικής-ραπτικής, δεν ήταν όμως στην ίδια την ειδικότητα.  Η ερμηνεία που δόθηκε στο Σχέδιο Υπηρεσίας ήταν καθόλα επιτρεπτή στην Επιτροπή και δεν βρισκόταν σε οποιαδήποτε αντίφαση προς την προηγούμενη απόφασή της της 27.11.79, κατά την οποία κρίθηκε ότι το επίδικο προσόν της αιτήτριας είχε σχέση με την ειδικότητά της (Βλ. σχετικά, Δώρα Ζήνωνος Παρτασίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 270).

Στις 30.3.81 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ο περί Αυξήσεως των Μισθών των Εκπαιδευτικών Λειτουργών και Αναδιαρθώσεως και Εντάξεως Ωρισμένων Θέσεων της Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας εις Ενιαίον Μισθολόγιον Νόμος, Ν. 12/81.  Το άρθρο 4 του Νόμου αυτού, όπως τροποποιήθηκε, προνοούσε τα ακόλουθα:

“4.  Ανεξαρτήτως των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εκπαιδευτικός λειτουργός ευρισκόμενος εν υπηρεσία κατά την ημερο[*191]μηνίαν δημοσιεύσεως του παρόντος Νόμου εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας όστις κατά την ρηθείσαν ημερομηνίαν -

(α) κατείχεν οιανδήποτε των θέσεων των εκτιθεμένων εν τη πρώτη στήλη του Πίνακος Γ, επί τη προαγωγή του εις τας έναντι αυτών εν τη δευτέρα στήλη εκτιθεμένας θέσεις, τοποθετείται επί των εν τη τρίτη στήλη του ρηθέντος Πίνακος εκτιθεμένων έναντι αυτών προσωπικών μισθοδοτικών κλιμάκων του ενιαίου μισθολογίου από των εν αυτή αναφερομένων ημερομηνιών, αντιστοίχως.

(β) κατείχεν οιανδήποτε των συνδεδυασμένων θέσεων Καθηγητού ή Εκπαιδευτού επί των παλαιών μισθοδοτικών κλιμάκων Β3-Β6 και όστις απέκτησε ή θα αποκτήση μέχρι της λήξεως του ακαδημαϊκού έτους 1980/1981 τα απαιτούμενα πρόσθετα ειδικά ακαδημαϊκά προσόντα δια προαγωγήν εις την θέσιν Καθηγητού ή Εκπαιδευτού επί της παλαιάς μισθοδοτικής κλίμακος Β10, δικαιούται, τηρουμένων των λοιπών προϋποθέσεων των εν ισχύϊ κατά την ημερομηνίαν δημοσιεύσεως του παρόντος Νόμου εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας σχεδίων υπηρεσίας δια προαγωγήν εις την θέσιν Καθηγητού ή Εκπαιδευτού επί της παλαιάς μισθοδοτικής κλίμακος Β10, προαγωγής εις την νέαν θέσιν Καθηγητού ή Εκπαιδευτού επί των συνδεδυασμένων κλιμάκων Α8 και Α10 του ενιαίου μισθολογίου.  Επί τη τοιαύτη προαγωγή του ο εκπαιδευτικός λειτουργός τοποθετείται επί προσωπικής βάσεως επί των συνδεδυασμένων κλιμάκων Α8, Α10 και Α11 του ενιαίου μισθολογίου, προαγόμενος δε εν συνεχεία εις την θέσιν Βοηθού Διευθυντού Σχολών Μέσης Εκπαιδεύσεως επί της μισθοδοτικής κλίμακος Α11, τοποθετείται επί προσωπικής βάσεως επί της κλίμακος Α11 επεκτεινομένης κατά δυο προσαυξήσεις.”

Είναι η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας πως το δίπλωμα του Brighton Polytechnic ικανοποιούσε τις πρόνοιες της παραγράφου (β) του αρ. 4 του Νόμου και έδινε στην αιτήτρια το δικαίωμα προαγωγής στις συνδυασμένες κλίμακες Α8 και Α10.

Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της της 2.3.92, εξέτασε την περίπτωση προαγωγής της αιτήτριας με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 4(β) του Ν. 12/81, αλλά κατέληξε ότι τούτο δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί για το λόγο ότι με το ίδιο δίπλωμα η αιτήτρια θεωρήθηκε ότι ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας για κατάταξη στην κλίμακα Β3, στην οποία και κατετάγη με την απόφαση της Επιτροπής [*192]ημερ. 27.11.79, και ως εκ τούτου το εν λόγω δίπλωμα δεν μπορούσε να θεωρηθεί σαν επιγενόμενο πρόσθετο ειδικό ακαδημαϊκό προσόν με βάση το άρθρο 4(β) του Νόμου.

Το δίπλωμα της αιτήτριας που ήδη λήφθηκε υπόψη κατά την προαγωγή της στην κλίμακα Β3, δεν μπορούσε να θεωρηθεί και σαν επιπρόσθετος τίτλος σπουδών.  Το ίδιο προσόν δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και απαιτούμενο και πρόσθετο.  Η απόφαση της Επιτροπής όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 4(β) του Ν. 12/81, ήταν εύλογα επιτρεπτή σ’ αυτήν (Βλ. σχετικά, Δώρα Ζήνωνος Παρτασίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) και Κώστας Κυριακίδης κ.ά. ν. Ε.Ε.Υ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 851).

Με βάση τα πιο πάνω, έχω καταλήξει ότι η Επιτροπή ορθά ερμήνευσε τα επίδικα Σχέδια Υπηρεσίας και ο αποκλεισμός της αιτήτριας για το λόγο ότι δεν κατείχε τα απαραίτητα προσόντα, ήταν εύλογα εφικτός.  Το ζήτημα της ύπαρξης εννόμου συμφέροντος για καταχώριση προσφυγής μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα.  Η αιτήτρια δεν είχε έννομο συμφέρον και δεν ενομιμοποιείτο στην καταχώριση της παρούσας προσφυγής, λόγω μη κατοχής των αναγκαίων προσόντων. [Βλ. Philippou ν. R., 4 R.S.C.C. 139, 140, Papraskevopoulou v. R. (1980) 3 C.L.R. 647, 661, Kalafatis v. R (1987) 3 C.L.R. 97, Γιαννούλα Χρίστου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2111].

Η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.

Δεν επιδικάζονται έξοδα.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο