Παπαδόπουλος Μάριος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης (1994) 4 ΑΑΔ 555

(1994) 4 ΑΑΔ 555

[*555]15 Μαρτίου, 1994

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,

Αιτητής,

v.

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟY ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΣ ΣΤΕΓΗΣ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 746/92)

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Ακυρωτική Απόφαση ― Δεδικασμένο ― Συνέπειες στην κριθείσα περίπτωση.

Με την προσφυγή ο αιτητής προσέβαλε, για τρίτη συνεχή φορά, το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Διευθυντή.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

Η θέση του αιτητή να προβάλλει ισχυρισμούς που δεν είχαν εγερθεί στις προηγούμενες προσφυγές ξεκινά από εσφαλμένη νομική βάση. Η επίδικη απόφαση είναι το προϊόν της επανεξέτασης από το Συμβούλιο, μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης. Το Δικαστήριο στην απόφασή του απορρίπτει όλες τις εισηγήσεις του αιτητή, τόσο πάνω στα θέματα ουσίας αλλά και διαδικασίας.  Αποδέχθηκε μόνον τον ισχυρισμό που αναφερόταν στο ζήτημα των συνεντεύξεων. Το Συμβούλιο κατά την επανεξέταση, για τη λήψη της επίδικης στην παρούσα προσφυγή απόφασης, είχε υποχρέωση να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου στην Παπαδόπουλος η οποία αποτελεί και δεδικασμένο.

Το Συμβούλιο στην επανεξέταση αυτή, συνεμορφώθη απόλυτα με την απόφαση του Δικαστηρίου, αγνοώντας τις συνεντεύξεις που διενεργήθηκαν κατά τη λήψη της πρώτης ακυρωθείσας απόφασης, και πε[*556]ριορίστηκε στα στοιχεία που υπήρχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο.

Τα ζητήματα όμως, όπως αποφασίστηκαν στην Παπαδόπουλος δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο νέας αναθεώρησης από το Δικαστήριο, γιατί συνιστούν δεδικασμένο.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενη υπόθεση:

Ρ.Ι.Κ  κ.ά  v. Καραγιώργη κ.ά. (1991) 3 Α.Α.Δ. 159.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση με την οποία διορίσθηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση Διευθυντή του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης.

Π. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Μ. Παπαπέτρου, για τους Καθ’ ων η αίτηση.

Κ. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

APTEMIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει για τρίτη φορά την απόφαση των καθ’ ων, που ελήφθη στις 3.9.92, και με την οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση διευθυντή. Η πρώτη προσφυγή του, 651/90, που εκδικάστηκε μαζί με την 872/90, έγινε αποδεκτή μετά που οι καθ’ ων συναίνεσαν στο αναπόδραστο αυτό αποτέλεσμα, ως συνέπεια της απόφασης της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ρ.Ι.Κ. κ.ά. ν. Καραγιώργη κ.ά. (1991) 3 Α.Α.Δ. 159.

Στις 4.4.91 το Συμβούλιο επανεξέτασε το θέμα πλήρωσης της θέσης, σύμφωνα με το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε στο χρόνο που ελήφθη η ακυρωθείσα απόφαση, και επέλεξε πάλιν το ενδιαφερόμενο μέρος για διορισμό. Ο αιτητής πρόσβαλε την απόφαση αυτή, προβάλλοντας τρεις ουσιαστικά λόγους.  Τους ενθέτω αυτούσιους από την απόφαση του αδελφού δικαστή στην υπόθεση Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης (1992) 4 Α.Α.Δ. 2463.

[*557](α)                                                                                        έλλειψη αιτιολογίας,

(β)  πλάνη περί τα πράγματα και το δίκαιο, και

(γ)  συμπερίληψη εξωγενούς στοιχείου στη λήψη της απόφασης που συνίστατο στην κρίση του Συμβουλίου του Οργανισμού κατά την πρώτη εξέταση για την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις οι οποίες διενεργήθηκαν.

Το Δικαστήριο έκρινε, στην πιο πάνω προσφυγή, πως οι δυο πρώτοι λόγοι στερούνταν ερείσματος. Ακύρωσε όμως την ενώπιόν του επίδικη απόφαση για τον τρίτο λόγο.  Και αυτό γιατί, κατά την επανεξέταση λήφθηκαν υπόψη οι συνεντεύξεις που έγιναν στην πρώτη εξέταση, ενώ η σύνθεση του Συμβουλίου ήταν διαφορετική.

Στις 3.9.92 το Συμβούλιο μελέτησε το ζήτημα και επαναδιόρισε πάλιν αναδρομικά το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Ο αιτητής πλήττει για τρίτη φορά την απόφαση.

Στην μακροσκελή και εμπεριστατωμένη αγόρευση του δικηγόρου του συζητούνται και αναλύονται θέματα που δεν ηγέρθηκαν στην πρώτη και δεύτερη προσφυγή. Συνοπτικά, είναι η θέση του πως η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί, γιατί στηρίζεται εξολοκλήρου σε διαδικασία που κρίθηκε άκυρη στην πρώτη προσφυγή, όταν αποφασίστηκε πως η συγκρότηση του Συμβουλίου ήταν κακή γιατί ήταν αντίθετη με συνταγματικές διατάξεις.  Ειδικώτερα, ισχυρίζεται πως τόσο η προκήρυξη και δημοσίευση της θέσης, και ό,τι άλλο προηγήθη της λήψης της πρώτης απόφασης, εφόσον έγιναν από παράνομα συγκροτημένο όργανο, θα έπρεπε να αγνοηθούν από το Συμβούλιο όταν έπαιρνε την υπό κρίση απόφαση.  Η εισήγηση καταλήγει πως η επίδικη θέση θα έπρεπε να επαναδημοσιευθεί και επαναπροκηρυχθεί, για να ακολουθήσει εξ υπαρχής νέα διαδικασία πλήρωσης της θέσης.

Η ανάλυση του δικηγόρου του αιτητή πάνω σε αυτό το θέμα, και στα υπόλοιπα, είναι ενδιαφέρουσα.  Δεν πρόκειται όμως να ενδιατρίψω πάνω σε αυτή γιατί έχω τη γνώμη πως η θέση του ξεκινά από εσφαλμένη νομική βάση. Η επίδικη απόφαση είναι το προϊόν της επανεξέτασης από το Συμβούλιο, μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου στην Παπαδόπουλος που λήφθηκε για τους λόγους που αναφέρω πιο πάνω. Το Δικαστήριο στην απόφασή του απορρί[*558]πτει όλες τις εισηγήσεις του αιτητή, τόσο πάνω στα θέματα ουσίας αλλά και διαδικασίας. Αποδέκτηκε μόνον τον ισχυρισμό που αναφερόταν στο ζήτημα των συνεντεύξεων. Το Συμβούλιο κατά την επανεξέταση, για τη λήψη της επίδικης στην παρούσα προσφυγή απόφασης, είχε κατά νόμο υποχρέωση να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου στην Παπαδόπουλος η οποία αποτελεί και δεδικασμένο μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερομένου προσώπου.  Το Συμβούλιο στην επανεξέταση αυτή συνεμορφώθη απόλυτα με την απόφαση του Δικαστηρίου, αγνοώντας τις συνεντεύξεις που διενεργήθηκαν κατά τη λήψη της πρώτης ακυρωθείσας απόφασης, και περιορίστηκε στα στοιχεία που υπήρχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο.  Αναφέρω επίσης πως το Δικαστήριο απέρριψε και τον άλλο ισχυρισμό των δικηγόρων, ότι δηλαδή υπήρξε οποιαδήποτε πλάνη περί τα πράγματα και το δίκαιο.  Ενδιατρίβει βέβαια το Δικαστήριο στο θέμα του Νόμου σύμφωνα με τις εισηγήσεις που έγιναν ενώπιόν του, και που είναι διαφορετικές από αυτές που είχα στην παρούσα υπόθεση. Τα ζητήματα όμως, όπως αποφασίστηκαν στην Παπαδόπουλος, δεν μπορούν, κατά τη γνώμη μου, να αποτελέσουν αντικείμενο νέας αναθεώρησης από το Δικαστήριο, γιατί συνιστούν δεδικασμένο μεταξύ του αιτητή και   του ενδιαφερομένου προσώπου.

Ενόψει των ανωτέρω η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.

H προσφυγή απορρίπτεται.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο