(1994) 4 ΑΑΔ 1381
[*1381]24 Ιουνίου, 1994
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΟΥΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Aρ. 78/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σχέδια Υπηρεσίας ― Ερμηνεία τους αποτελεί διακριτική ευχέρεια της Ε.Δ.Υ. ― Μη λογικά επιτρεπτή ερμηνεία με βάση το γράμμα και το πνεύμα του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Πρώτου Τελωνειακού Λειτουργού.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση των καθ’ ων η αίτηση να προάξουν το ενδιαφερόμενο μέρος αντί του ιδίου, στη μόνιμη θέση Πρώτου Τελωνειακού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός). Κυριότερος ισχυρισμός του αιτητή ήταν ότι λανθασμένα η Ε.Δ.Υ. έκρινε πως το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το επιπρόσθετο προσόν.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Από το σύνολο του περιεχομένου του σχεδίου υπηρεσίας προκύπτει πως δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό να θεωρηθεί ότι η υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους στο Τμήμα Τελωνείων συνιστούσε και επιπρόσθετο προσόν. Πρόκειται για επιπρόσθετο προσόν σε συσχετισμό προς άλλο προσόν που είναι το βασικό ή το ελάχιστο. Δεν ταιριάζει εννοιολογικά να γίνεται συζήτηση για επιπρόσθετο προσόν αν δεν υπάρχει το ελάχιστο ή το βασικό ως προς το οποίο συνιστά προσθήκη και το Δικαστήριο δεν μπορεί να συμφωνήσει πως στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας της [*1382]θέσης, υπάρχει περιθώριο για να θεωρηθεί ότι η υπηρεσία στο τελωνείο που κατ’ εξαίρεση καθιστά τον λειτουργό προάξιμο, συνιστά ταυτόχρονα και επιπρόσθετο προσόν.
Το επιπρόσθετο προσόν της παραγράφου 4 είναι επιπρόσθετο προς κάποιο από τα ελάχιστα ακαδημαϊκά προσόντα της παραγράφου 3(α). Στόχος του σχεδίου υπηρεσίας είναι η τελική στελέχωση του Τμήματος με πρόσωπα που κατέχουν κάποιο από τα ακαδημαϊκά προσόντα της παραγράφου 3(1). Η σημείωση απέβλεψε μόνο στον μη αποκλεισμό των λειτουργών που αφού για πολλά χρόνια υπηρέτησαν στο τμήμα, ανελίχθησαν στην κορυφή της ως τότε ιεραρχίας και όχι στην χωρίς άλλο αναγνώριση σ’ αυτούς πλεονεκτήματος. Αυτή η επενέργεια της σημείωσης προκύπτει και από το ίδιο το λεκτικό της.
Η διαζευκτική εισήγηση των καθ’ων η αίτηση ότι είναι επιτρεπτό τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια της υπηρεσίας να θεωρηθούν ως καλύπτοντα τη σημείωση και τα υπόλοιπα ως συνιστώντα επιπρόσθετο προσόν, δεν είναι ορθή. Δεν μπορεί να γίνει τέτοια διάσπαση της υπηρεσίας. Το σχέδιο υπηρεσίας θεωρεί ως απαραίτητη για να μπορεί κάποιος να ληφθεί υπόψη όχι υπηρεσία ορισμένης διάρκειας αλλά δεκαπενταετή τουλάχιστον. Χωρίς την υπέρβαση της δεκαπενταετούς περιόδου, για απροσδιόριστο πλέον χρονικό διάστημα, δεν θα μπορούσε να είναι υποψήφιος ο λειτουργός. Το ουσιώδες είναι πως, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σχεδίου υπηρεσίας, δεν είναι επιτρεπτό να μετρήσει η υπηρεσία και ως βασικό και ως επιπρόσθετο προσόν. Αν η θέση των καθ’ων η αίτηση ήταν ορθή, θα θεωρείτο επιπρόσθετο προσόν λειτουργού που κατέχει τη θέση του Ανώτερου Τελώνη, το γεγονός ότι υπηρέτησε πριν από 15 χρόνια στις κατώτερες θέσεις της ιεραρχίας.
Η σύγκριση των υποψηφίων έγινε πάνω στη βάση της κατοχής και από το ενδιαφερόμενο μέρος επιπρόσθετου προσόντος και, ενόψει των ανωτέρω η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Οικονομίδης κ.ά.. ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1919.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση Πρώτου Τελωνειακού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός), [*1383]αντί του αιτητή.
Γ. Τριανταφυλλίδη, για τον Aιτητή.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερομηνίας 23 Οκτωβρίου 1992 o Aντρέας Πέτρου προάχθηκε στη μόνιμη θέση Πρώτου Τελωνειακού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός) από την 1 Δεκεμβρίου 1992. Ο αιτητής προσβάλλει το κύρος της προαγωγής.
Το ενδιαφερόμενο μέρος προσλήφθηκε ως Τελωνειακός Λειτουργός στις 17 Μαρτίου 1954, δυο περίπου χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου. Μετά από διαδοχικές προαγωγές ανελίχθηκε από 15 Φεβρουαρίου 1989 στη θέση του Ανώτερου Τελώνη. Δεν κατέχει οποιαδήποτε από τα απαιτούμενα ακαδημαϊκά προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας αλλά δεν αμφισβητήθηκε πως ορθά θεωρήθηκε ως υποψήφιος με βάση τη σημείωση στο σχέδιο υπηρεσίας ως εκ της θέσης που κατείχε και της μακράς και ευδόκιμης υπηρεσίας του στο Τμήμα Τελωνείων. Το παράπονο του αιτητή αναφέρεται στο γεγονός ότι η E.Δ.Y. έκρινε πως η μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία του συνιστούσε και επιπρόσθετο προσόν. Εισηγείται πως δεν ήταν επιτρεπτό η ίδια υπηρεσία να χρησιμοποιείται προς ικανοποίηση των απαιτούμενων ελάχιστων προσόντων και ταυτόχρονα ως επιπρόσθετο προσόν. Οι καθ’ ων η αίτηση, ενώ δέχονται ότι το σχέδιο υπηρεσίας αποβλέπει στο να μην στερηθούν προοπτικής ανέλιξης λειτουργοί όπως το ενδιαφερόμενο μέρος, υποστηρίζουν, με παραπομπή στη σειρά των αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως προς τη δικαιϊκή υπόσταση των σχεδίων υπηρεσίας και τους κανόνες που διέπουν την ερμηνεία και την εφαρμογή τους, πως η κρίση της E.Δ.Y. ήταν αν όχι αναπόφευκτη σίγουρα εύλογα επιτρεπτή. Επικαλούνται ειδικότερα την υπόθεση Γεώργιος Οικονομίδης και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1919 στην οποία παρόμοιος ισχυρισμός απορρίφθηκε. Σημειώνω από την αρχή πως η απόφαση στην πιο πάνω υπόθεση αφορούσε σε σχέδιο υπηρεσίας άλλης θέσης που δεν είναι βέβαιο ότι ήταν όμοιο με το σχέδιο υπηρεσίας στην παρούσα υπόθεση. Το ερώτημα πρέπει να απαντηθεί με γνώμονα το συγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας, το σχετικό μέρος του οποίου και παραθέτω.
[*1384]“3. Aπαιτούμενα προσόντα:
(1) (α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος η ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστον από τα ακόλουθα θέματα: Οικονομικά, Εμπορικά, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Δημόσια Διοίκηση, Λογιστική, Νομικά (περιλαμβανομένου του Barrister-at-Law)· ή
(β) Μέλος ενός από τα πιο κάτω σώματα επαγγελματιών λογιστών ή οποιουδήποτε άλλου σώματος που θα έχει εγκριθεί ως ισότιμο από τον Υπουργό Οικονομικών:
...............................................................................................................
(2) Δεκαετής τουλάχιστο πείρα σε υπεύθυνη θέση σε δημοσιονομικά θέματα ή/και θέματα οικονομικής διαχείρισης ή/και φορολογικής πολιτικής, από την οποία 5ετής τουλάχιστο διοικητική πείρα.
(3) .............................................................................................................
(4) .............................................................................................................
(5) .............................................................................................................
4. Επιπρόσθετο Προσόν:
Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή μεταπτυχιακός τίτλος σε κατάλληλο θέμα ή/και μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία στο Τμήμα Τελωνείων θα θεωρείται επιπρόσθετο προσόν.
Σημ.: Για την πλήρωση των κενών θέσεων κατά τα πρώτα τρία έτη μετά την έγκριση του παρόντος Σχεδίου Υπηρεσίας μπορούν να ληφθούν υπόψη και υποψήφιοι οι οποίοι δεν κατέχουν τα στην παράγραφο (1) απαιτούμενα προσόντα νοουμένου ότι:
Κατέχουν τη θέση Ανώτερου Τελώνη·
και
έχουν 15ετή τουλάχιστον ευδόκιμη υπηρεσία στο Τμήμα Τελωνείων, από την οποία τριετή τουλάχιστο συνολική υπηρεσία στις θέσεις Ανώτερου Τελώνη/Τελώνη καθώς και ευρεία γνώση της τελωνειακής εργασίας που επιτελείται σε όλους τους τομείς του Τμήματος.”
Έxω την άποψη πως από το σύνολο του περιεχομένου του σχεδίου υπηρεσίας προκύπτει πως δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό να θεωρη[*1385]θεί ότι η υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους στο Τμήμα Τελωνείων συνιστούσε και επιπρόσθετο προσόν. Μιλούμε για επιπρόσθετο προσόν σε συσχετισμό προς άλλο προσόν που είναι το βασικό ή το ελάχιστο. Δεν ταιριάζει εννοιολογικά να συζητούμε για επιπρόσθετο προσόν αν δεν υπάρχει το ελάχιστο ή το βασικό ως προς το οποίο συνιστά προσθήκη και δεν μπορώ να συμφωνήσω πως, στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης, υπάρχει περιθώριο για να θεωρηθεί ότι η υπηρεσία στο τελωνείο που κατ’ εξαίρεση καθιστά τον λειτουργό προάξιμο, συνιστά ταυτόχρονα και επιπρόσθετο προσόν. Σε τέτοια περίπτωση, λειτουργός που δεν κατέχει κάποιο από τα ακαδημαϊκά προσόντα αλλά είναι προάξιμος λόγω της υπηρεσίας του στο Τμήμα Τελωνείων θα εξισωνόταν, από αυτή την άποψη, προς συνάδελφό του που είναι κάτοχος κάποιου από τα ακαδημαϊκά προσόντα, ενδεχομένως και μεταπτυχιακού και την ίδια στιγμή έχει την ίδια μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία στο Τμήμα Τελωνείων. Δεν νομίζω ότι είναι αυτό το πνεύμα του σχεδίου υπηρεσίας. Το επιπρόσθετο προσόν της παραγράφου 4 είναι επιπρόσθετο προς κάποιο από τα ελάχιστα ακαδημαϊκά προσόντα της παραγράφου 3(α). Στόχος του σχεδίου υπηρεσίας είναι η τελική στελέχωση του Τμήματος με πρόσωπα που κατέχουν κάποιο από τα ακαδημαϊκά προσόντα της παραγράφου 3(1). Η σημείωση απέβλεψε μόνο στο μη αποκλεισμό των λειτουργών που αφού για πολλά χρόνια υπηρέτησαν στο τμήμα, ανελίχθησαν στην κορυφή της ως τότε ιεραρχίας και όχι στην χωρίς άλλο αναγνώριση σ’ αυτούς πλεονεκτήματος. Αυτή η επενέργεια της σημείωσης προκύπτει και από το ίδιο το λεκτικό της. Λέγει πως υποψήφιοι όπως το ενδιαφερόμενο μέρος “μπορούν να ληφθούν υπόψη”. Διαφορετική θα ήταν η διατύπωση αν υπήρχε άλλη πρόθεση. Υιοθέτηση της άποψης των καθ’ ων η αίτηση θα ισοδυναμούσε με προσθήκη στο σχέδιο υπηρεσίας. Η σημείωση ως προς το θέμα που εξετάζουμε, δεν αποτελεί μέρος του βασικού κορμού του σχεδίου υπηρεσίας και δεν μπορεί να συνδυαστεί προς την παράγραφο 4 που αναφέρεται στο επιπρόσθετο προσόν. Στέκει από μόνη της ως μεταβατική και περιορισμένης διάρκειας πρόνοια προς εξυπηρέτηση του σκοπού που αναφέρθηκε. Αυτό καταφαίνεται και από τη σύγκριση των προαπαιτούμενων στη σημείωση με εκείνα της παραγράφου 4 για το επιπρόσθετο προσόν. Η ερμηνευτική προσέγγιση των καθ’ ων η αίτηση θα οδηγούσε στην λανθασμένη κατάληξη η μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία στο Τμήμα Τελωνείων να εθεωρείτο επιπρόσθετο προσόν ενώ δεν θα ήταν αρκετή για να είναι κάποιος υποψήφιος. Σημειώνω ότι η E.Δ.Y. έκρινε ότι πενταετής υπηρεσία είναι “μακρά” για τους σκοπούς του σχεδίου υπηρεσίας, και υπενθυμίζω ότι για να μπορεί κάποιος να ληφθεί υπόψη χρειάζεται όχι μόνο τουλάχιστον 15ετή ευδόκιμη υπηρεσία αλλά να συγκεντρώνει και τα υπόλοιπα της σημείωσης. Η διαζευκτική εισήγηση των καθ’ ων η αίτηση ότι είναι [*1386]επιτρεπτό τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια της υπηρεσίας να θεωρηθούν ως καλύπτοντα τη σημείωση και τα υπόλοιπα ως συνιστώντα επιπρόσθετο προσόν, δεν είναι ορθή. Δεν μπορεί να γίνει τέτοια διάσπαση της υπηρεσίας. Το σχέδιο υπηρεσίας θεωρεί ως απαραίτητη για να μπορεί κάποιος να ληφθεί υπόψη όχι υπηρεσία ορισμένης διάρκειας αλλά δεκαπενταετή τουλάχιστον. Χωρίς την υπέρβαση της δεκαπενταετούς περιόδου, για απροσδιόριστο πλέον χρονικό διάστημα, δεν θα μπορούσε να είναι υποψήφιος ο λειτουργός. Το ουσιώδες είναι πως, για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σχεδίου υπηρεσίας, δεν είναι επιτρεπτό να μετρήσει η υπηρεσία και ως βασικό και ως επιπρόσθετο προσόν. Αν η θέση των καθ’ ων η αίτηση ήταν ορθή, θα οδηγούμαστε στο σημείο να θεωρείται επιπρόσθετο προσόν λειτουργού που κατέχει τη θέση του Ανώτερου Τελώνη, το γεγονός ότι υπηρέτησε πριν από 15 χρόνια στις κατώτερες θέσεις της ιεραρχίας.
Η σύγκριση των υποψηφίων έγινε πάνω στη βάση της κατοχής και από το ενδιαφερόμενο μέρος επιπρόσθετου προσόντος και, ενόψει των ανωτέρω η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη. Ο αιτητής πρόβαλε και διαζευκτικούς ισχυρισμούς τους οποίους δεν χρειάζεται να εξετάσω.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
H επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο