(1994) 4 ΑΑΔ 1912
[*1912]23 Σεπτεμβρίου, 1994
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 799/93)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Το προσόν γνώσεως ξένης γλώσσας στην περίπτωση που προβλέπεται ως απαιτούμενο και στην προηγούμενη κατεχόμενη θέση ― Η Ε.Δ.Υ. v. Πογιατζή.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Προαγωγές ― Αξία ― Ζήλος, κρίση και αντίληψη ως προσδιοριστικά της αξίας ― Η αναφορά σε αυτά δεν εισάγει εξωγενή κριτήρια.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Προαγωγές ― Σύσταση του Διευθυντή ― Αιτιολόγησή της στις περιπτώσεις που η αιτιολογία δεν απαιτείται, ως τύπος, από το Νόμο ― Η κριθείσα σύσταση ήταν αιτιολογημένη ― Η σύσταση δεν αποτελεί αναπαραγωγή απλώς των στοιχείων του φακέλου ― Η σημασία της έγκειται στη γνώμη που εμπεριέχει.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Ο υπολογισμός της με βάση τον Κανονισμό 25(1) και (2) των Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (ΚΔΠ 291/86) ― Η σημασία της άδειας απουσίας χωρίς απολαβές για σκοπούς προαγωγής.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Προαγωγές ― Αιτιολογία της απόφασης επί προαγωγών ― Το ζήτημα της καταγραφής των “διαβουλεύσεων” των μελών του Διοικητικού Συμβου[*1913]λίου και των ονομάτων των ψηφισάντων υπέρ ή κατά ― Δεν υφίσταται τέτοια υποχρέωση.
Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Τεχνικού Βάρδιας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί “καλή γνώση της ελληνικής και αγγλικής γλώσσας και ιδίως της τεχνικής ορολογίας που σχετίζεται με τη λειτουργία του Ηλεκτροπαραγωγικού Σταθμού”.
Όπως επισημαίνει η Αρχή, το ίδιο απαιτούσαν και τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος κατά τη μακρά υπηρεσία του στην Αρχή. Μπορεί να γίνει αναφορά στα σχέδια υπηρεσίας του Χειριστή Μηχανών 1ης και 2ας Τάξης. Ενόψει της απόφασης της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πάμπου Πογιατζή, δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας με αναφορά στη γνώση της αγγλικής γλώσσας.
2. Η αξία συγκεκριμενοποιείται και αντικατοπτρίζεται στο φύλλο αξιολόγησης του κάθε υπαλλήλου. Στα στοιχεία αξιολόγησης περιλαμβάνεται ρητά ο ζήλος, η κρίση και η αντίληψη ως προσδιοριστικά, μαζί με τα άλλα, της ευρύτερης έννοιας της αξίας του υπαλλήλου. Η αναφορά σ’ αυτά δεν εισάγει εξωγενή κριτήρια.
3. Η σύσταση του Διευθυντή στην παρούσα υπόθεση ήταν αιτιολογημένη. Η αναφορά στον εξαίρετο ζήλο, στην κρίση και στην αντίληψη του ενδιαφερομένου μέρους σημαίνει πρόσδοση βαρύτητας σε αυτά τα στοιχεία, μεταφέρει το μήνυμα της υπεροχής του ενδιαφερομένου μέρους ως προς αυτά και συνιστά την αιτιολογία της σύστασης. Δεν υπάρχει οτιδήποτε το μεμπτό. Η θέση ήταν ψηλά στην ιεραρχία και ευλόγως θα μπορούσε να προσδοθεί ιδιαίτερη σημασία στα στοιχεία αυτά.
4. Η σύσταση δεν αποτελεί αναπαραγωγή των απλών στοιχείων του φακέλου. Συναρτάται προς αυτά τα στοιχεία αλλά η σημασία της έγκειται στη γνώμη που εμπεριέχει ως προς το τι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις ανάγκες της ανώτερης θέσης.
5. Κατά τον αιτητή θα έπρεπε να καταγραφούν “οι διαβουλεύσεις” των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής και ακόμα τα ονόματα όσων ψήφισαν υπέρ ή κατά κατ’ εφαρμογή των αρχών που τέ[*1914]θηκαν στις υποθέσεις Μιχαήλ Αντωνίου v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Γεώργιος Ρουσιάς v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Πέτρος Αποστόλου v. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας.
Γίνεται αποδεκτή ως ορθή η αντίθετη άποψη των καθ’ ων η αίτηση. Ούτε από το Νόμο (βλ. Άρθρο 8 (5) του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου Κεφ. 171 όπως τροποποιήθηκε) ούτε από τους κανόνες ως προς τις συνεδριάσεις ούτε από τη νομολογία προκύπτει τέτοια υποχρέωση. (βλ. Ανδρέας Γιάγκου v. Α.Η.Κ., Ανδρέας Χατζηδάς v. Δημοκρατίας και Γιάγκος Κορομίας και Άλλος v. Α.Η.Κ.).
Τα γεγονότα των υποθέσεων στις οποίες παρέπεμψε ο αιτητής είναι σαφώς διαφορετικά. Είναι σε εντελώς άλλους χειρισμούς που αναφέρονται και όχι στη μη καταγραφή των διαβουλεύσεων που οδήγησαν στην προσβαλλόμενη απόφαση ή των ονομάτων των μελών του συλλογικού οργάνου που τάχθηκαν υπέρ ή κατά.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία v. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422,
Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106,
Παπαϊωάννου v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713,
Κουρουζίδης v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3895,
Χ” Δημητρίου v. Ε.Δ.Υ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 2149,
Αριστείδης v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 588,
Παπαδόπουλος v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2342,
Αντωνίου v. Α.Η.Κ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 764,
Ρουσιάς v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 101,
Αποστόλου v. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας Λεμεσού (1990) 3 Α.Α.Δ. 126,
Γιάγκου v. Α.Η.Κ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 2420,
[*1915]Χατζηδάς v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1121,
Κορομίας κ.ά. v. Α.Η.Κ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 4828.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Ανώτερου Τεχνικού Βάρδιας στον Ηλεκτροπαραγωγικό Σταθμό Μονής, αντί ο αιτητής.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Aιτητή.
Κ. Στιβαρού, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Tο Διοικητικό Συμβούλιο της Aρχής Hλεκτρισμού Kύπρου, στις 30 Σεπτεμβρίου 1993, προήγαγε τον Kώστα Π. Kωνσταντίνου στη θέση Aνώτερου Tεχνικού Bάρδιας στον Hλεκτροπαραγωγικό Σταθμό Mονής. O αιτητής προσβάλλει το κύρος της προαγωγής για τους ακόλουθους λόγους:
1. H Aρχή παρέλειψε να διεξαγάγει δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το απαιτούμενο προσόν της καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας.
2. O Διευθυντής, συστήνοντας το ενδιαφερόμενο μέρος με γνώμονα τον “εξαίρετο ζήλο, κρίση και αντίληψη”, χρησιμοποίησε εξωγενή κριτήρια, άλλα από εκείνα που καθορίζει ο Kανονισμός 23(2) των περί των περί Aρχής Hλεκτρισμού Kύπρου (Όροι Yπηρεσίας) Kανονισμοί του 1986, K.Δ.Π. 291/86). Eπίσης, η σύσταση είναι αντιφατική γιατί ο αιτητής υπερέχει του ενδιαφερομένου μέρους σε προσόντα, αρχαιότητα και αξία και πάντως θα έπρεπε να αγνοηθεί γιατί είναι αναιτιολόγητη γενική και αόριστη ή και ως απλώς αναπαράγουσα τα μετρήσιμα στοιχεία του φακέλλου.
3. H απόφαση της Aρχής είναι αναιτιολόγητη γιατί δεν καταγράφηκαν οι “διαβουλεύσεις” στις οποίες αναφέρεται και γιατί δεν φαίνεται ποιοι ήταν οι πέντε που ψήφισαν υπέρ του ενδιαμερομένου μέρους, ποιοι οι τρεις που ψήφισαν εναντίον και ποιος απέσχε.
[*1916]H�καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας
Tο σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί “καλή γνώση της ελληνικής και αγγλικής γλώσσας και ιδίως της τεχνικής ορολογίας που σχετίζεται με τη λειτουργία του Hλεκτροπαραγωγικού Σταθμού”.
Όπως επισημαίνει η Aρχή, το ίδιο απαιτούσαν και τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης που κατείχε το ενδαφερόμενο μέρος κατά τη μακρά υπηρεσία του στην Aρχή. Mπορεί να γίνει αναφορά στα σχέδια υπηρεσίας του Xειριστή Mηχανών 1ης και 2ας Tάξης. Eνόψει της απόφασης της Oλομέλειας του Aνωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση της Oλομέλειας του Aνωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πάμπου Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422 δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας με αναφορά στη γνώση της αγγλικής γλώσσας. Eν πάση περιπτώσει, στην παρούσα υπόθεση είχε τη θέση της και η επιπρόσθετη υπόδειξη της Aρχής πως το ενδιαφερόμενο μέρος, όπως άλλωστε και ο Aιτητής, είχε επιτύχει στις αγγλικές εξετάσεις City and Guilds του London Institute και κατέχει το Boiler Operations Certificate. Θα μπορούσε να παρατηρηθεί επιπλέον πως από τον τρόπο με τον οποίο διατυπώθηκε το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης Xειριστή Mηχανών 1ης Tάξης ως συνδυασμένης με εκείνη της δεύτερης τάξης, διαφαίνεται μέριμνα μήπως οι λειτουργοί δεν κατέχουν την ύλη του City and Guilds Institute και στα ελληνικά. Aπαιτεί αυτό το σχέδιο υπηρεσίας “επιτυχία εις γραπτάς και προφορικάς εξετάσεις της Aρχής στα ελληνικά βασισμένας επί της ύλης των εξετάσεων Principles and Operation of Power Plant Parts I and II of the City and Guilds of London Institute”.
Aυτά τα στοιχεία βρίσκονταν ενώπιον της Aρχής, γίνεται στην προσβαλλόμενη απόφαση αναφορά στα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας και ο ισχυρισμός του αιτητή είναι αβάσιμος.
H�σύσταση του Διευθυντή
(α) O ζήλος, η κρίση και η αντίληψη ως κριτήρια.
Θα ήμουν έτοιμος να αρκεστώ, χωρίς ενασχόληση με τις οποιεσδήποτε άλλες λεπτομέρειες, με την καταγραφή της άποψής μου πως δεν θα μπορούσαμε να μιλούμε για δυνατότητα επιλογής του καταλληλοτέρου και τελικά για αξιοκρατία αν επρόκειτο να αφαιρέσουμε από τα στοιχεία κρίσης τον ζήλο που επιδεικνύουν οι λειτουργοί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ή την κρίση ή την αντίληψή τους. Eίναι όμως εύστοχη και η αναφορά της Aρχής στους ίδιους τους Kανονισμούς σε συσχετισμό προς τα φύλλα αξιολόγησης. O κα[*1917]νονισμός 23(2) ορίζει πως η προαγωγή “αποφασίζεται βάσει της πείρας, της αξίας της ικανότητας, της αρχαιότητας παρά τη Aρχή, των προσόντων εν συσχετισμώ προς το εκάστοτε ισχύον για τη θέση σχέδιο υπηρεσίας και της εν τη υπηρεσία επιδόσεως εκάστου υποψηφίου...” H αξία, για να χρησιμοποιήσουμε τη διατύπωση της αγόρευσης της Aρχής, συγκεκριμενοποιείται και αντικατοπτρίζεται στο φύλλο αξιολόγησης του κάθε υπαλλήλου. Στα στοιχεία αξιολόγησης περιλαμβάνεται ρητά ο ζήλος, η κρίση και η αντίληψη ως προσδιοριστικά, μαζί με τα άλλα, της ευρύτερης έννοιας της αξίας του υπαλλήλου. H αναφορά σ’ αυτά δεν εισάγει εξωγενή κριτήρια.
(β) H αιτιολογία της σύστασης:
Δεν χρειάζεται να επεκταθώ με αναφορά στο ζήτημα της ανάγκης αιτιολόγησης της σύστασης στις περιπτώσεις που η αιτιολογία δεν απαιτείται, ως τύπος, από το Nόμο. (Bλ. σχετικά τις αποφάσεις της Oλομέλειας στις υποθέσεις Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106 και Nιόβη Παπαϊωάννου ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713). H σύσταση του Διευθυντή στην παρούσα υπόθεση ήταν αιτιολογημένη. H αναφορά στον εξαίρετο ζήλο, στην κρίση και στην αντίληψη του ενδιαφερομένου μέρους σημαίνει πρόσδοση βαρύτητας σε αυτά τα στοιχεία, μεταφέρει το μήνυμα της υπεροχής του ενδιαφερομένου μέρους ως προς αυτά και συνιστά την αιτιολογία της σύστασης. Δεν μπορώ να δω οτιδήποτε το μεπτό. H θέση ήταν ψηλά στην ιεραρχία και ευλόγως θα μπορούσε να προσδοθεί ιδιαίτερη σημασία στα στοιχεία αυτά. Προσθέτω πως το ενδιαφερόμενο μέρος, σε αντίθεση προς τον αιτητή, είχε αξιολογηθεί ως προς αυτά κάτω από το ειδικό κεφάλαιο “εξαιρετική επαγγελματική αξία”.
(γ) O κατ’ ισχυρισμόν υπεροχή του αιτητή.
O αιτητής, που είναι όπως προκύπτει από τα στοιχεία άξιος λειτουργός, δε διεκδίκησε έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους. Διεκδίκησε κάποια υπεροχή στο πλαίσιο του ισχυρισμού του ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει. Eίχε τα ίδια προσόντα με το ενδιαφερόμενο μέρος και επιπλέον το δίπλωμα “Turbine Plant Operation”. H σταδιοδρομία των δύο στην Aρχή ήταν παράλληλη. Eνώ, όμως, διορίστηκαν και προάχθηκαν στις διάφορες θέσεις στις ίδιες ακριβώς ημερομηνίες, ο αιτητής διεκδίκησε αρχαιότητα επειδή το ενδιαφε[*1918]ρόμενο μέρος απουσίασε από τα καθήκοντά του το 1984 με άδεια απουσίας χωρίς απολαβές. Kατά τον ισχυρίσμό του η παράλειψη αναφοράς σ’ αυτό το γεγονός αποκαλύπτει πλάνη ως προς την αρχαιότητα. Aναφορικά με την αξία, υποστηρίζει πως ήταν υπέρτερος γιατί τα 3 “A” με τα οποία βαθμολογήθηκε στο φύλλο ποιότητας του 1992 “είναι σε καλύτερα επί μέρους σημεία από αυτά που βαθμολογήθηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.”
Tο επιπλέον δίπλωμα του αιτητή δεν ήταν απαιτούμενο ούτε συνιστούσε πλεονέκτημα. Ως προς την αρχαιότητα είναι ορθή η απόψη της Aρχής. O Kανονισμός 25(1) και (2) προβλέπει πως η αρχαιότητα μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν την ίδια θέση κρίνεται βάσει της ημερομηνίας ισχύος διορισμού ή της προαγωγής στη συγκεκριμένη θέση ή αν αυτή είναι η ίδια σύμφνα με την προηγούμενη αρχαιότητα τους. H άποψη του αιτητή δεν συνάδει με τον Kανονισμό. Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε διακοπή της υπηρεσίας η επενέργεια της οποίας, ως προς την αρχαιότητα, ρυθμίζεται ειδικά από τον Kανονισμό 25(6). Oι υποθέσεις Aντώνης Kουρουζίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3895, Kωνσταντία X”Δημητρίου ν. E.Δ.Y. (1992) 4 Α.Α.Δ. 2149 και Άριστος Aριστείδης ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 588 που επικαλέστηκε ο αιτητής, αναφέρονται στην υπηρεσία ως απαιτούμενο προσόν και όχι στην αρχαιότητα. Eν πάση περιπτώση και σ’ αυτές αποφασίστηκε πως οποτεδήποτε απαιτείται “υπηρεσία” εννοείται πραγματική και όχι πλασματική εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από το Nόμο ή από το σχέδιο υπηρεσίας. Oι συνοπτικοί πίνακες που είχαν ετοιμαστεί δεν ήταν λανθασμένοι από την πιο πάνω άποψη. Tο ίδιο το γεγονός της απουσίας του ενδιαφερομένου μέρους με άδεια, ανεξάρτητα από τη λεκτική του απόδοση, βρισκόταν ενώπιον της Aρχής.
Aπό τα φύλλα αξιολόγησης των τελευταίων πέντε χρόνων η βαθμολογία του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους ήταν περίπου η ίδια με μια ελαφρά υπεροχή του ενδιαφερομένου μέρους σε ορισμένα στοιχεία από το 1991 και πριν. O αιτητής δεν έχει εξηγήσει γιατί τα τρία στοιχεία (ποιότητα εργασίας, συνεργασία, αξιοπιστία) στα οποία αξιολογήθηκε ως εξαίρετος το 1992 (τα προηγούμενα χρόνια η βαθμολογία του ήταν χαμηλότερη) είναι “καλύτερη” από άλλα, και δεν μπορώ να συμφωνήσω. Tο ενδιαφερόμενο μέρος είχε αξιολογηθεί ως εξαίρετος στη συνεργασία, στο ζήλο για εργασία και στην κρίση και αντίληψη όχι μόνο το 1992 αλλά και το 1991 και ως προς το τρίτο και το 1990, και ευλόγως, θα μπορούσε να τον ξεχωρίσει ο Διευθυντής παρά την άδεια απουσίας του και το επιπλέον δίπλωμα του αιτητή. (βλ. Xρίστος Παπαδόπουλος ν. Kυπριακής Δημοκατίας [*1919](1991) 4 Α.Α.Δ. 2342).
Tο τελευταίο παράπονο του αιτητή ως προς τη σύσταση του Διευθυντή πως απλώς αναπαραγάγει τα στοιχεία του φακέλου είναι αντιφατικό προς το προηγούμενο ότι δηλαδή συγκρούεται με αυτά και δεν στηρίκτηκε στους φακέλους. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η σύσταση δεν αποτελεί αναπαραγωγή των απλών στοιχείων του φακέλλου. Συναρτάται προς αυτά τα στοιχεία αλλά η σημασία της έγκειται στη γνώμη που εμπεριέχει ως προς το τι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις ανάγκες της ανώτερης θέσης.
H αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης.
Προηγήθηκε η κρίση της Mεικτής Συμβουλευτικής Eπιτροπής Eπιλογής, η διατύπωση της άποψης του αμέσως προϊσταμένου τους που ήταν ο ίδιος για τον αιτητή και για το ενδιαφερόμενο μέρος και η κρίση της Συμβουλευτικής Yπεπιτροπής για θέματα Προαγωγής. H�πρώτη Eπιτροπή σύστησε τον αιτητή και ακόμα ένα από τους υποψηφίους κατά πλειοψηφία και το ενδιαφερόμενο μέρος ομόφωνα. O άμεσα προϊστάμενος τους σύστησε το ίδιο. H Yπεπιτροπή σύστησε ομόφωνα το ενδιαφερόμενο μέρος. H�Aρχή παρέπεμψε σ’ αυτά και ακόμα στη σύσταση του Διευθυντή, στους προσωπικούς φακέλους και στα φύλλα αξιολόγησης. Όπως σημειώνει, κατέληξε με γνώμονα την πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα, προσόντα σε συσχετισμό προς το σχέδιο υπηρεσίας και επίδοση στην υπηρεσία που είναι τα κριτήρια προαγωγής σύμφωνα με τον Kανονισμό 23(2). Aυτή η αιτιολόγηση είναι επαρκής αφού συμπληρώνονται από τα στοιχεία του φακέλου και παρέχει τη δυνατότητα ελέγχου.
Kατά τον αιτητή θα έπρεπε να καταγραφούν “οι διαβουλεύσεις” των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Aρχής και ακόμα τα ονόματα όσων ψήφισαν υπέρ ή κατά κατ’ εφαρμογή των αρχών που τέθηκαν στις υποθέσεις Mιχαήλ Aντωνίου ν. Aρχής Hλεκτρισμού Kύπρου (1993) 4 Α.Α.Δ. 764, Γεώργιος Pουσιάς ν. Kυπριακής Δημοκρατία (1993) 4 Α.Α.Δ. 101, Πέτρου Aποστόλου ν. Συμβουλίου Yδατοπρομηθείας Λεμεσού (1990) 3 Α.Α.Δ. 126.
Δέχομαι ως ορθή την αντίθετη άποψη των καθ’ ων η αίτηση. Oύτε από το νόμο (βλ. άρθρο 8(5) του περί Aναπτύξεως Hλεκτρισμού Nόμου Kεφ. 171 όπως τροποποιήθηκε) ούτε από τους κανόνες ως προς τις συνεδριάσεις ούτε από τη νομολογία προκύπτει τέτοια υποχρέωση. (βλ. Aνδρέας Γιάγκου ν. A.H.K. (1992) 4 Α.Α.Δ. 2420, Aνδρέας Xατζηδάς ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1121, Γιάγκος Kορομίας και Άλλος ν. AHK (1992) 4 Α.Α.Δ. 4828).
[*1920]Tα γεγονότα των υποθέσεων στις οποίες παρέπεμψε ο αιτητής είναι σαφώς διαφορετικά. Eίναι σε εντελώς άλλους χερισμούς που αναφέρονται και όχι στη μη καταγραφή των διαβουλεύσεων που οδήγησαν στην προσβαλλόμενη απόφαση ή των ονομάτων των μελών του συλλογικού οργάνου που τάχθηκαν υπέρ ή κατά.
H�απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Aρχής ήταν εύλογα επιτρεπτή. Δεν έχει στοιχειοθετηθεί λόγος ακυρότητας και η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. H�προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Kαμία διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο