Ανδρέου ν. Δημοκρατίας (1995) 4 ΑΑΔ 120

(1995) 4 ΑΑΔ 120

[*120] 20 Ιανουαρίου, 1995

[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 1012/93)

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση Διευθυντή — Απαιτείται ειδική αιτιολόγηση για απόκλιση από αυτήν — Υπήρξε ειδική αιτιολόγηση από την Ε.Δ.Υ εφόσον η εικόνα του υποψηφίου όπως την σκιαγράφησε ο Διευθυντής δεν ήταν σύμφωνη με τα υπηρεσιακά στοιχεία.

Ο αιτητής που είχε την σύσταση του προϊσταμένου του για προαγωγή, προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση της Ε.Δ.Υ με την οποία προήχθη στη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας το ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο δεν είχε την σύσταση του Διευθυντή.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

Απόκλιση από τη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος για την επιλογή των προαχθέντων πρέπει να αιτιολογείται ειδικά. Στην προκείμενη περίπτωση εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους η Ε.Δ.Υ, δεν ακολούθησε τη σύσταση του Διευθυντή. Οι λόγοι οι οποίοι δίδονται παρείχαν έρεισμα για απόκλιση από τη σύσταση του. Πράγματι η δυσμενής εικόνα για τις σχέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους με το κοινό, η οποία σκιαγραφήθηκε από τον Διευθυντή, δε συνάδει με τα υπηρεσιακά στοιχεία αλλά βρίσκεται σε αντίθεση με αυτά. [*121]

Υπό το πρίσμα αυτής της διαπίστωσης εύλογα η Ε.Δ.Υ, μπορούσε να αποστεί από τη σύσταση του Διευθυντή και να διορίσει το ενδιαφερόμενο μέρος, επιλογή που ήταν ανοικτή στο σώμα αυτό το φως του συνόλου των υπηρεσιακών στοιχείων των δυο υποψηφίων.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία διορίσθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος σε μια από τις 11 κενές θέσεις προαγωγής στο βαθμό του Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.

Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή.

Π. Χ" Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή προσβάλλεται ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους Ιωάννη Περικλέους σε μια από τις 11 κενές θέσεις προαγωγής στο βαθμό του Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας που πληρώθηκαν με απόφαση της Ε.Δ.Υ, της 8/1/92 η οποία ως προς το ενδιαφερόμενο μέρος δημοσιεύτηκε στις 22/10/93. Τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος είχαν τα προσόντα και ήσαν υποψήφιοι για προαγωγή.

Ο αιτητής ήταν ένας από τους έντεκα υποψηφίους που συστήθηκαν από το Διευθυντή του τμήματος για την πλήρωση του αντίστοιχου αριθμού θέσεων. Κατά την κρίση του Διευθυντή οι έντεκα υποψήφιοι ήσαν με γνώμονα τα κριτήρια που θέτει ο νόμος για την αποτίμηση της υπηρεσιακής αξίας οι καταλληλότεροι για προαγωγή. Σε ερώτηση της Ε.Δ.Υ, γιατί δεν περιλήφθηκε και το ενδιαφερόμενο μέρος μεταξύ των συστηθέντων ενόψει της αρχαιότητας του (υπερείχε του αιτητή σε αρχαιότητα κατά 3 χρόνια και 9 μήνες) ο Διευθυντής απάντησε ότι αυτό οφειλόταν σε προσωπική γνώση που είχε και πληροφορίες που είχε συλλέξει από το Τμήμα οι οποίες έτειναν να καταδείξουν ότι ο αιτητής ήταν ερειστικός και είχε προβλήματα προσωπικότητας, ότι δεν ήταν παραγωγικός και ότι η συμπεριφορά του έναντι του κοινού δεν ήταν η αναμενόμενη. Ανέφερε επίσης ότι ο Διευθυντής του κλάδου στον οποίο υπηρετούσε το ενδιαφερόμενο μέρος στην Πάφο του ανά[*122]φέρε "Μετάθεσε τον και δεν θέλω αντικαταστάτη".

Η Ε.Δ.Υ, επεσήμανε στο Διευθυντή ότι διαφωνούντος του ιδίου η Επιτροπή Αξιολόγησης για την υπηρεσιακή έκθεση του ενδιαφερόμενου μέρους για το έτος 1990 αξιολόγησε τη συμπεριφορά του ενδιαφερόμενου προς το κοινό ως εξαίρετη. Ο Διευθυντής υποστήριξε τη δική του άποψη και αναφέρθηκε σε επιστολή του ενδιαφερόμενου μέρους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην οποία υποβλήθηκαν καταγγελίες για δυσλειτουργία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας γεγονός που επιμαρτυρούσε, όπως ο ίδιος ανέφερε, την ερειστική και προκλητική του διάθεση. Στη διαμόρφωση των απόψεων του ο ίδιος υποστήριξε ότι δεν επηρεάστηκε από τα εις βάρος του λεγόμενα στην επιστολή του ενδιαφερόμενου μέρους. Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η Ε.Δ.Υ, ασχολήθηκε με την αξιολόγηση των υποψηφίων. Ερεύνησε τους προσωπικούς φακέλους και εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία περιλαμβανομένης και της αρχαιότητας των υποψηφίων και της σύστασης του Διευθυντή κατέληξε στην επιλογή των δέκα από τους συντηθέντες από τον Διευθυντή. Για την εντέκατη θέση επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος αντί τον αιτητή για τους λόγους που επεξηγούνται στην απόφαση της. Αυτοί ανάγονται στην αρχαιότητα του έναντι του αιτητή και στη διαπίστωση ότι η επιφύλαξη του Διευθυντή για τις σχέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους με το κοινό έρχονται σε αντίθεση με την αξιολόγηση του (ενδιαφερόμενου μέρους) που περιέχεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις αναφορικά με την επίδοση του σ' αυτό το στοιχείο αξιολόγησης. Στην απόφαση της Ε.Δ.Υ, επισημαίνεται ότι: "Η αναφορά στην προσωπικότητα του Περικλέους, όπως την πρόβαλε ο Διευθυντής ενώπιον της Επιτροπής, αντιφάσκει γενικά με τις Εμπιστευτικές Υπηρεσιακές Εκθέσεις και ιδιαίτερα με την υπηρεσιακή έκθεση του 1990, όπου το μόνο στοιχείο στο οποίο ο υποψήφιος έχει διακριθεί "σε εξαιρετικό βαθμό" -διαφωνούντος του Διευθυντή - είναι η "Συμπεριφορά προς τους πολίτες". Επίσης σημειώνεται ότι οι εμπιστευτικές υπηρεσιακές εκθέσεις για το ενδιαφερόμενο μέρος από το 1987 και εντεύθεν υπογράφονται από τον ίδιο τον Διευθυντή.

Οι λόγοι οι οποίοι προβάλλονται για την ακύρωση της απόφασης εντοπίζονται στην παραγνώριση της αξίας και των προσόντων του αιτητή και στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους χωρίς την παροχή ειδικής αιτιολογίας για τη μη υιοθέτηση της σύστασης του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας σχετικά με τον αιτητή. [*123]

Ο ισχυρισμός ότι παραγνωρίστηκαν τα υπηρεσιακά στοιχεία του αιτητή δεν ευρίσκει έρεισμα. Η Επιτροπή είχε ενώπιον της και εξέτασε όλα τα υπηρεσιακά δεδομένα του αιτητή περιλαμβανομένης της αξίας του, όπως αποκαλύπτεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις και τα προσόντα του, όπως κατοπτρίζονται στον υπηρεσιακό του φάκελο. Συγκριτική έρευνα των εμπιστευτικών εκθέσεων των δύο υποψηφίων για τα έτη 1980-91 φέρει το ενδιαφερόμενο μέρος να υπερέχει του αιτητή σε αξία ενώ τα προσόντα του δεν ήταν υποδιαίστερα. Ως προς την αρχαιότητα, όπως έχουμε επισημάνει, το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν αρχαιότερος του αιτητή κατά 3 έτη και 9 μήνες.

Η νομολογία ορίζει ότι απόκλιση από τη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος για την επιλογή των προαχθησομένων πρέπει να αιτιολογείται ειδικά. Στην προκείμενη περίπτωση εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους η Ε.Δ.Υ, δεν ακολούθησε τη σύσταση του Διευθυντή. Οι λόγοι οι οποίοι δίδονται παρείχαν έρεισμα για απόκλιση από τη σύσταση του. Πράγματι η δυσμενής εικόνα για τις σχέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους με το κοινό, η οποία σκιαγραφήθηκε από τον Διευθυντή, δε συνάδει με τα υπηρεσιακά στοιχεία αλλά βρίσκεται σε αντίθεση με αυτά.

Υπό το πρίσμα αυτής της διαπίστωσης εύλογα η Ε.Δ.Υ, μπορούσε να αποστεί από τη σύσταση του Διευθυντή και να διορίσει το ενδιαφερόμενο μέρος, επιλογή που ήταν ανοικτή στο σώμα υπό το φως του συνόλου των υπηρεσιακών στοιχείων των δυο υποψηφίων.

Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.

Η επίδικη απόφαση βεβαιώνεται στην ολότητα της βάσει του Άρθρου 146.4 (α) του Συντάγματος.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο