(1995) 4 ΑΑΔ 221
2 Φεβρουαρίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΖΩΗ ΒΡΑΧΙΜΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 803/93)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί — Έννομο Συμφέρον — Βάρος απόδειξης του εφόσον αμφισβητείται το φέρει ο αιτητής — Αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει επηρεασμό των συμφερόντων της από τον διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους που ανήκε σε άλλη ειδικότητα.
Έννομο Συμφέρον — Προσφυγή κατά απόφασης διορισμού εκπαιδευτικού λειτουργού — Μη κατοχή των προσόντων από το ενδιαφερόμενο μέρος δεν αρκεί για την ακύρωση του διορισμού — Απαιτείται έννομο συμφέρον του προσβάλλοντος την πράξη.
Στην προσφυγή αυτή, με την οποία η αιτήτρια προσέβαλε τον διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους στην έκτακτη θέση Εκπαιδευτή Σχολείων Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, προβλήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση προδικαστική ένσταση ότι η αιτήτρια στερείτο εννόμου συμφέροντος καθ' ότι δεν κατείχε τα προσόντα για διορισμό στη επίδικη θέση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η μη κατοχή των απαραίτητων προσόντων από το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είναι αρκετή από μόνη της να επιφέρει την ακυρότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αν δεν συνυπάρχει το έννομο συμφέρον του προσβάλλοντος την πράξη. Και τούτο, γιατί το Σύνταγμα (Άρθρο 146) δεν επιτρέπει τη "Λαϊκή Αγωγή" (Actio Popuiaris). Επομένως, για ν' ακυρωθεί η επίδικη απόφαση πρέπει πρώτα να θεμελιωθεί το έννομο συμφέρον της αιτήτριας.
Το θέμα δεν είναι κατά πόσο αν δεν υπήρχαν προσοντούχοι υποψήφιοι στην κλίμακα Α8-Α10 θα μελετάτο ή όχι η πλήρωση της θέσης από τον πίνακα διοριστέων στην κλίμακα Α5-Α7. Το θέμα είναι κατά πόσο η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων της ειδικότητας για την οποία έγινε η εισήγηση για τον επίδικο διορισμό.
Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, φαίνεται ότι η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων για την ειδικότητα Κοπτικής/Ραπτικής, ενώ η εισήγηση, και ο διορισμός που ακολούθησε, ήταν για την ειδικότητα Σχεδίασης Ενδυμάτων, για την οποία υπήρχε ξεχωριστός πίνακας διοριστέων, στον οποίο δεν ήταν εγγεγραμμένη η αιτήτρια.
Δεν προβλήθηκε ισχυρισμός και ούτε μπορούν να γίνουν εικασίες ως προς το κατά πόσο η διοίκηση θα μπορούσε να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης από πίνακες διοριστέων άλλων παρεμφερών ειδικοτήτων, αν διαπίστωνε την ανυπαρξία προσοντούχων υποψηφίων της επίδικης ειδικότητας. Ούτε τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία αναφορικά με το κατά πόσο και σε ποιο βαθμό, εμπλέκονται οι δύο ειδικότητες. Επίσης, δεν προβλήθηκε ισχυρισμός για οποιαδήποτε πιθανότητα μελλοντικού επηρεασμού της αρχαιότητας της αιτήτριας. Το βάρος απόδειξης του εννόμου συμφέροντος το φέρει η αιτήτρια, εφόσον τούτο αμφισβητήθηκε.
Με τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, δε βλέπει πώς επηρεάστηκε με οποιοδήποτε τρόπο οποιοδήποτε συμφέρον της αιτήτριας με το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους σε ειδικότητα στην οποία δε θα μπορούσε η ίδια να διορισθεί.
Η προδικαστική ένσταση για την απουσία εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Kyprianou and Others v. Republic (No.1) (1975) 3 C.L.R. 161,
Papantoniou v. Electricity Authority of Cyprus. (1986) 3 C.L.R. 105,
Κουτσού ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4508.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία διορίσθηκε με σύμβαση ή/και ως έκτακτη στη θέση Εκπαιδευτή Σχολείων Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης το ενδιαφερόμενο μέρος αντί της αιτήτριας.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία διορίστηκε, με σύμβαση ή/και ως έκτακτη στη θέση Εκπαιδευτή Σχολείων Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης το ενδιαφερόμενο μέρος Αντιγόνη Ευγενίου, αντί αυτής.
Με έγγραφο του ημερομηνίας 14/9/93 το Υπουργείο Παιδείας (όπως ονομάζετο τότε) (το Υπουργείο), ζήτησε, μεταξύ άλλων, το διορισμό πάνω σε έκτακτη βάση, δύο εκπαιδευτών ".... από τους πίνακες διοριστέων εκπαιδευτών Σχεδίασης Ενδυμάτων στις Κλίμακες Α8-Α10....".
Στον πίνακα διοριστέων εκπαιδευτών στην ειδικότητα "Σχεδίαση/Κατασκευή ενδυμάτων", Κλίμακα Α8-Α10, ήταν εγγεγραμμένα, κατά τον κρίσιμο χρόνο μόνο δύο άτομα. Ένα από αυτά, το δεύτερο ήταν το ενδιαφερόμενο μέρος. Η αιτήτρια δεν περιλαμβάνετο στον πίνακα αυτό, αλλά ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων εκπαιδευτών στην ειδικότητα "Κοπτική-Ραπτική", κλίμακα Α5-Α7. Ο πίνακας αυτός περιλάμβανε και πάλι μόνο δύο υποψήφιες, με πρώτη την αιτήτρια.
Κατά την ίδια ημερομηνία (14/9/93) η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας σε συνεδρίαση της, αποφάσισε το διορισμό πάνω σε έκτακτη βάση, του ενδιαφερόμενου μέρους, από 15/9/93-31/8/94, στη θέση Εκπαιδευτή Σχεδίασης και Κατασκευής Ενδυμάτων (Όπως αναφέρεται στα γεγονότα προς υποστήριξη της ένστασης των καθ'ων η αίτηση, ο πρώτος αναφερόμενος στον πίνακα διοριστέων της ειδικότητας "Σχεδίαση/Κατασκευή Ενδυμάτων", δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται για έκτακτο διορισμό).
Το Υπουργείο, με νεότερο έγγραφο του ημερομηνίας 22/9/93, τροποποιώντας την πρώτη του εισήγηση ημερομηνίας 14/9/93 για διορισμό δύο Εκπαιδευτών στην πιο πάνω ειδικότητα, εισηγήθηκε το διορισμό ενός μόνο Εκπαιδευτή.
Η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή εναντίον του πιο πάνω διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους είναι το αποτέλεσμα παράλειψης διεξαγωγής δέουσας έρευνας εκ μέρους της ΕΕΥ, και ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης Εκπαιδευτή στην κλίμακα Α8-Α10, επειδή δεν έχει διετή τεχνική πείρα στην ειδικότητα της μετά τη συμπλήρωση των σπουδών της (παράγραφος 4 των απαιτουμένων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας) η δε περίληψη της στον πίνακα διοριστέων έγινε κατά παράβαση των άρθρων 28Β, 28Γ και 32(3), του Νόμου 10/69.
Ισχυρίστηκε επίσης, ότι δεν φαίνεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, να υπάρχει η αναγκαία εξουσιοδότηση που απαιτείται από το άρθρο 3 του Νόμου 99/85 για διορισμό εκτάκτων.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε ως προδικαστική ένσταση την απουσία εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας.
Η προδικαστική ένσταση βασίζεται στο ότι η αιτήτρια δεν κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην επίδικη θέση α) γιατί δεν περιλαμβανόταν στους πίνακες διοριστέων της ειδικότητας Σχεδίασης/Κατασκευής ενδυμάτων και β) Κατείχε τα προσόντα για διορισμό, σε άλλη ειδικότητα, στην Κλίμακα Α5-Α7 και όχι στην Α8-Α10, που αφορά τον επίδικο διορισμό.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας υποστήριξε ότι η αιτήτρια έχει έννομο συμφέρον γιατί η ανυπαρξία προσοντούχων υποψηφίων στην κλίμακα Α8-Α10, θα έπρεπε να οδηγήσει στην εξέταση της δυνατότητας κάλυψης των αναγκών της εκπαίδευσης με πρόσληψη έστω και στην κλίμακα Α5-Α7, για την οποία ήταν προσοντούχα η αιτήτρια. Αντ' αυτής όμως, διορίστηκε μη προσοντούχος υποψήφιος. Υποστήριξε επίσης ότι ο ισχυρισμός της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους αφορούσε άλλη ειδικότητα από αυτήν της αιτήτριας δεν ευσταθεί, γιατί η θέση είναι "Εκπαιδευτή" και η διορισθείσα διδάσκει ακριβώς τα ίδια μαθήματα όπως οι Εκπαιδευτές των κλιμάκων Α4-Α6 και Α5-Α7.
Είναι γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε, κατά το χρόνο της επίδικης απόφασης τα προσόντα της παραγράφου 4 του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης, με την οποία απαιτείται "Διετής τεχνική πείρα στην ειδικότητα του μετά τη συμπλήρωση των σπουδών του", αφού απέκτησε το δίπλωμα της στις 16/6/92.
Όμως η μη κατοχή των απαραίτητων προσόντων δεν είναι αρκετή από μόνη της να επιφέρει την ακυρότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αν δεν συνυπάρχει το έννομο συμφέρον του προσβάλλοντος την πράξη. Και τούτο, γιατί το Σύνταγμα μας (Άρθρο 146) δεν επιτρέπει τη "Λαϊκή Αγωγή" (Actio Popularis) (Βλέπε: Kyprianou and Others (No. 1) v. Republic (1975) 3 C.L.R. 161, 166-167). Επομένως, για ν' ακυρωθεί η επίδικη απόφαση πρέπει πρώτα να θεμελιωθεί το έννομο συμφέρον της αιτήτριας.
Το θέμα δεν είναι κατά πόσο αν δεν υπήρχαν προσοντούχοι υποψήφιοι στην κλίμακα Α8-Α10 θα μελετάτο ή όχι η πλήρωση της θέσης από τον πίνακα διοριστέων στην κλίμακα Α5-Α7. Το θέμα είναι κατά πόσο η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων της ειδικότητας για την οποία έγινε η εισήγηση για τον επίδικο διορισμό.
Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, φαίνεται ότι η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων για την ειδικότητα Κοπτικής/Ραπτικής, ενώ η εισήγηση, και ο διορισμός που ακολούθησε, ήταν για την ειδικότητα Σχεδίασης Ενδυμάτων, για την οποία υπήρχε ξεχωριστός πίνακας διοριστέων, στον οποίο δεν ήταν εγγεγραμμένη η αιτήτρια.
Δεν προβλήθηκε ισχυρισμός και ούτε μπορούν να γίνουν εικασίες ως προς το κατά πόσο η διοίκηση θα μπορούσε να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης από πίνακες διοριστέων άλλων παρεμφερών ειδικοτήτων, αν διαπίστωνε την ανυπαρξία προσοντούχων υποψηφίων της επίδικης ειδικότητας. Ούτε τέθηκαν ενώπιον μου στοιχεία αναφορικά με το κατά πόσο και σε ποιο βαθμό, εμπλέκονται οι δύο ειδικότητες. Επίσης, δεν προβλήθηκε ισχυρισμός για οποιαδήποτε πιθανότητα μελλοντικού επηρεασμού της αρχαιότητας της αιτήτριας. Το βάρος απόδειξης του εννόμου συμφέροντος το φέρει η αιτήτρια, εφ' όσο τούτο αμφισβητήθηκε (Papantoniou v. Electricity Authority of Cyprus (1986) 3 C.L.R. 105, 109).
Με τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, δε βλέπω πώς επηρεάστηκε με οποιοδήποτε τρόπο οποιοδήποτε συμφέρον της αιτήτριας με το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους σε ειδικότητα στην οποία δε θα μπορούσε η ίδια να διορισθεί.
Η παρούσα υπόθεση διαφέρει από την Κουτσού ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4508, στην οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος της αιτήτριας και στην οποία ο αιτητής θεωρήθηκε ότι είχε έννομο συμφέρον. Στην υπόθεση εκείνη, ο αιτητής δεν κατείχε τα προσόντα για διορισμό στην κλίμακα Α8-Α10, είχε όμως τα προσόντα για διορισμό, στην ίδια ειδικότητα, στην κλίμακα Α4-Α6. Επί πλέον, κατά τη δημοσίευση των θέσεων, συμπεριλήφθηκε σημείωση ότι "Εκπαιδευτές, στις κλίμακες Α4 και Α6 διορίζονται μόνο αν δεν υπάρχουν άλλοι υποψήφιοι που να κατέχουν τα προσόντα που ορίζονται για διορισμό στη θέση Εκπαιδευτή στις κλίμακες Α5 και Α7 της αντίστοιχης ειδικότητας.". Τα στοιχεία αυτά δεν υπάρχουν στην υπό κρίση περίπτωση.
Η προδικαστική ένσταση για την απουσία εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας ευσταθεί και η παρούσα προσφυγή κατά συνέπεια απορρίπτεται.
Δε γίνεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο