(1995) 4 ΑΑΔ 1717
[*1717] 12 Σεπτεμβρίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ/ Ή ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 285/94)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Όροι του παραδεκτού — Προθεσμία — Πράξη δημοσίου δικαίου — Παραδεκτή η προσφυγή στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας — Ελλειπής και πλημμελής η εξετασθείσα αιτιολογία — Περιστάσεις.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Προβολή τους με την αίτηση — Μη εξειδίκευση του λόγου περί έλλειψη αιτιολογίας στη γραπτή αγόρευση — Η πράξη ακυρώθηκε για το λόγο αυτό.
Ο αιτητής παραπονούμενος για τα ωφελήματα που έλαβε κατά την αφυπηρέτησή του από Τακτικός Ειδικός Αστυφύλακας προσέφυγε κατά της σχετικής απαντητικής επιστολής που δεν επιλαμβανόταν ουσιαστικά του αιτήματός του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Ο αιτητής είχε υποβάλλει αίτημα με την επιστολή του ημερομηνίας 22/10/93, εφόσον δε προσβάλλει την απάντηση που έλαβε με την επιστολή ημερομηνίας 28/1/94, η προσφυγή αυτή είναι εμπρόθεσμη. Το Δικαστήριο διαφωνεί με την εισήγηση ότι το θέ[*1718]μα αποτελεί χρηματική διαφορά. Το θέμα έγκειται στο κατά πόσο εφαρμόστηκαν οι ορθές νομοθετικές διατάξεις και βρίσκει ότι εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου.
2. Οι ισχυρισμοί του δικηγόρου για τους καθ' ων η αίτηση δεν αποτελούν μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης, όπως αυτή εμφαίνεται στη επιστολή ημερομηνίας 28/1/94. Η μόνη αιτιολογία που προβάλλεται στην επίδικη απόφαση δεν αποτελεί αιτιολογία για την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή για ωφελήματα αφυπηρέτησης ως Τακτικός Ειδικός Αστυφύλακας. Η αιτιολογία που παρέχεται είναι ελλειπής και πλημμελής με αποτέλεσμα να καθίσταται δυσχερής ο δικαστικός έλεγχος.
3. Αν και το θέμα της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης δεν έτυχε εξειδίκευσης στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, προβάλλεται στα δικόγραφα (αίτηση) ως λόγος ακυρότητας και επομένως θεωρείται ότι η επίδικη απόφαση μπορεί ν' ακυρωθεί για το λόγο αυτό. Σχετική είναι και η πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Κακούρη και Άλλης ν. Δημοκρατίας, η οποία βρίσκει σύμφωνο το Δικαστήριο επί του σημείου τούτου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Κακούρης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1548.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του αιτητή όπως του αποδοθούν τα ωφελήματα του Τακτικού Ειδικού Αστυφύλακα.
Κ. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:
"Α. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία αυτοί απέρρι[*1719]ψαν και/ή δεν έκαναν δεκτό αίτημα του αιτητή όπως του αποδοθούν τα δικαιούμενα δυνάμει του νόμου ωφελήματα του Τακτικού Ειδικού Αστυφύλακα είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να αποδώσουν στον αιτητή παν ωφέλημα το οποίον ούτος δικαιούται επί αφυπηρετήσει ως Τακτικός Ειδικός Αστυφύλακας είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή δεν έπρεπε να ελάμβανε χώραν.".
Όπως φαίνεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου, ο αιτητής διορίστηκε ως Ειδικός Αστυφύλακας για τη Δημοκρατία της Κύπρου, όπως αναφέρεται στο Παράρτημα Ε', στις 15/7/80 και υπηρέτησε ως φρουρός στην Κεντρική Τράπεζα μέχρι την 1/10/93, οπότε τερματίστηκαν οι υπηρεσίες του, λόγω συμπλήρωσης της ηλικίας των 55 ετών, που είναι η ηλικία αφυπηρέτησης στην περίπτωση των Ειδικών Αστυφυλάκων.
Με την αφυπηρέτηση του αιτητή εκδόθηκε σ' αυτόν επιταγή ύψους £2.698,50, υπό μορφή φιλοδωρήματος. Ο αιτητής αρνήθηκε να την παραλάβει και η επιταγή του στάληκε ταχυδρομικώς στις 4/11/93. Η επιταγή εξαργυρώθηκε τελικά από τον αιτητή στις 21/1/94.
Στο μεταξύ, ο αιτητής ζήτησε με επιστολή του δικηγόρου του ημερομηνίας 22/10/93, απευθυνόμενος προς το Υπουργικό Συμβούλιο, όπως αποδοθούν σ' αυτόν τα συνταξιοδοτικά και άλλα ωφελήματα όπως και εφ' άπαξ αποζημίωση, τα οποία παρέχονται στους Ειδικούς Αστυφύλακες που διορίστηκαν αναδρομικά, με βάση το Νόμο 253/90, στη θέση Τακτικού Ειδικού Αστυφύλακα.
Με επιστολή του Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 3/11/93, ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι η επιστολή του διαβιβάστηκε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως για εξέταση του θέματος. Με νεότερη επιστολή του ημερομηνίας 9/12/93, ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου πληροφόρησε τον αιτητή ότι μετά τη διαπίστωση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι αυτός δεν εργοδοτείτο από την Αστυνομία, αλλά την Κεντρική Τράπεζα, το θέμα παραπέμφθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών.
Στις 28/1/94 στάληκε από τον Αν. Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοικήσεως και Προσωπικού προς το δικηγόρο του αιτητή, η ακόλουθη επιστολή: [*1720]
"Έχω οδηγίες ν' αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερ. 27.9.1993 προς τον Αστυνομικό Διευθυντή Επαρχίας Λευκωσίας, η οποία διαβιβάστηκε στο Υπουργείο μας από το Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου με επιστολή του ημερ. 9.12.1993, σχετικά με την αφυπηρέτηση του πελάτη σας κ. Ανδρέα Κωνσταντίνου, πρώην Φρουρού της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου.
2. Λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι το Υπουργείο μας δεν μπορεί να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια σχετικά με το πιο πάνω θέμα. Η άποψή μας είναι ότι ορθά ο πελάτης σας κλήθηκε να αφυπηρετήσει στην ηλικία των 55 ετών, που είναι η ηλικία αφυπηρέτησης των Ειδικών Αστυφυλάκων, περιλαμβανομένων των Ειδικών Αστυφυλάκων που εργοδοτούνται από την Κεντρική Τράπεζα ως Φρουροί".
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή στις 12/4/94.
Ο δικηγόρος για τους καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι η προσφυγή είναι άνευ αντικειμένου γιατί ο αιτητής δεν υπέβαλε κανένα αίτημα και δεν πήρε καμιά απάντηση την οποία να προσβάλει. Υποστήριξε επίσης ότι νοουμένου ότι θα θεωρηθεί ότι ο αιτητής προσβάλλει το ύψος του καταβληθέντος σ' αυτόν φιλοδωρήματος, η προσφυγή του είναι εκπρόθεσμη αφού αυτός αφυπηρέτησε στις 3/9/93, εξαργύρωσε δε τις σχετικές επιταγές στις 21/1/94. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε ότι το επίδικο θέμα αποτελεί χρηματική διαφορά, που δεν εμπίπτει στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο δικηγόρος του αιτητή είπε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αυτή που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 28/1/94.
Όπως φαίνεται από τα προεκτεθέντα γεγονότα, ο αιτητής είχε υποβάλει αίτημα με την επιστολή του ημερομηνίας 22/10/93, εφόσον δε προσβάλλει την απάντηση που έλαβε με την επιστολή ημερομηνίας 28/1/94, η προσφυγή αυτή είναι εμπρόθεσμη. Διαφωνώ με την εισήγηση ότι το θέμα αποτελεί χρηματική διαφορά. Το θέμα έγκειται στο κατά πόσο εφαρμόσθηκαν οι ορθές νομοθετικές διατάξεις και βρίσκω ότι εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου.
Ως εκ τούτου οι προδικαστικές ενστάσεις του δικηγόρου για τους καθ' ων η αίτηση απορρίπτονται.
Οι ισχυρισμοί των δικηγόρων περιστράφηκαν κυρίως γύρω από το κατά πόσο ο αιτητής έπρεπε ή όχι να θεωρηθεί ότι ήταν Τακτικός [*1721] Ειδικός Αστυφύλακας με βάση τις διατάξεις του περί Τακτικών Ειδικών Αστυφυλάκων (Διορισμός σε Οργανικές Θέσεις) Νόμου του 1991 (Ν. 188/91). Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι με τον πιο πάνω Νόμο, ο αιτητής αναγνωρίστηκε νομοθετικώς και αυτοδικαίως ως κατέχων τη μόνιμη θέση του Τακτικού Ειδικού Αστυφύλακα, τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα του οποίου διαφέρουν ουσιωδώς από αυτά του Ειδικού Αστυφύλακα, που δεν είναι κάτοχος μόνιμης θέσης. Ο δικηγόρος για τους καθ' ων η αίτηση υποστήριξε ότι οι πρόνοιες του πιο πάνω Νόμου δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην περίπτωση του αιτητή, αφού αυτός δεν βρισκόταν στην υπηρεσία της Αστυνομικής Δύναμης, αλλά της Κεντρικής Τράπεζας.
Οι ισχυρισμοί αυτοί του δικηγόρου για τους καθ' ων η αίτηση δεν αποτελούν μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης, όπως αυτή εμφαίνεται στην επιστολή ημερομηνίας 28/1/94. Η μόνη αιτιολογία που προβάλλεται στην επίδικη απόφαση είναι ότι ορθά κλήθηκε ο αιτητής να αφυπηρετήσει στην ηλικία των 55 χρόνων, "που είναι η ηλικία αφυπηρέτησης των Ειδικών Αστυφυλάκων, περιλαμβανομένων των Ειδικών Αστυφυλάκων που εργοδοτούνται από την Κεντρική Τράπεζα ως φρουροί.".
Τα πιο πάνω δεν αποτελούν αιτιολογία για την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή για ωφελήματα αφυπηρέτησης ως Τακτικός Ειδικός Αστυφύλακας και όχι ως Ειδικός Αστυφύλακας. Η αιτιολογία που παρέχεται είναι ελλειπής και πλημμελής με αποτέλεσμα να καθίσταται δυσχερής ο δικαστικός έλεγχος.
Αν και το θέμα της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης δεν έτυχε εξειδίκευσης στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, προβάλλεται στα δικόγραφα (αίτηση) ως λόγος ακυρότητας και επομένως θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση μπορεί ν' ακυρωθεί για το λόγο αυτό. Σχετική είναι και η πρόσφατη απόφαση στις υποθέσεις Κακούρη και Άλλης ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1548, η οποία με βρίσκει σύμφωνο επί του σημείου τούτου.
Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Δεν γίνεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο