Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 ΑΑΔ 1823

(1995) 4 ΑΑΔ 1823

[*1823] 14 Σεπτεμβρίου, 1995

[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΘΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,

Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 335/93, 397/93)

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος — Φύση, νομιμότητα, ενέργεια — Αιτιολογημένες συστάσεις με βάση το Άρθρο 35 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) — Περιστάσεις στη διαδικασία προαγωγών της κριθείσης περίπτωση — Συστάσεις μη συνάδουσες με τους φακέλους των υποψηφίων — Συστάσεις αναιτιολόγητες — Η διαδικασία άκυρη.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο — Συσταθμίζεται και υπερισχύει μόνο αν τα άλλα δύο κριτήρια είναι περίπου ίσα.

Με τις προσφυγές ζητήθηκε η ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

1. Στην απόφαση Χαρά Γενακρίτου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, στη σελίδα 2352 αναφέρονται τα πιο κάτω:

διαπίστωση λόγων για τους οποίους η σύσταση δεν θα έπρεπε να διαδραματίσει ρόλο στη διαδικασία λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην ακύρωση των προαγωγών. Οι συστάσεις ήταν συστατικό της συλλογιστικής που οδήγησε στη διαμόρφωση της προσβαλλόμε[*1824]νης απόφασης και αποτέλεσε αδιαχώριστο μέρος της βάσης που τη στήριξε".

Το Άρθρο 35 του Νόμου Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90) που αναφέρεται στη διαδικασία για την πλήρωση θέσεων προαγωγής στην παράγραφο (4) αναφέρει τα εξής:-

"(4) Κατά τη προαγωγή η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των Προσωπικών φακέλων και των φακέλων των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση..."

Από τα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής στις 8/2/1992, στη σελίδα 16, φαίνεται ότι ο Διευθυντής περιόρισε τη σύστασή του σε μερικούς μόνο από τους υποψήφιους με βάση την αρχαιότητά τους ή την υπηρεσία τους από μία χρονική περίοδο.

Παρατίθεται το σχετικό απόσπασμα από τη σύσταση του Διευθυντή.

"Για τους άλλους υποψηφίους που διορίστηκαν το 1983 και δεν περιλαμβάνονται μεταξύ των συστηθέντων και μερικοί εκ των οποίων υπερέχουν οριακά σε αρχαιότητα..."

Στο κατάλογο αξιολόγησης εν προκειμένω βρίσκονται καταγραμμένα τα ονόματα 76 μόνον υποψηφίων από τους 832 που κρίθηκαν από την ίδια την Επιτροπή ως προάξιμοι, με βάση την αρχαιότητα, αφού ο κατάλογος φθάνει μόνο μέχρι την 1/11/1985, ημερομηνία που προάχθηκαν οι υποψήφιοι του καταλόγου στην προηγούμενη θέση Γραφέα 1ης Τάξης. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι συστήθηκαν και επιλέγηκαν για προαγωγή υποψήφιοι που βρίσκονται μόνο στην πρώτη σελίδα του μυστηριώδους καταλόγου.

Οι αιτητές δεν περιλαμβάνονταν στον κατάλογο αυτό, εκτός από το αιτητή στην Προσφυγή 397/93.

Οι αιτητές είχαν προαχθεί στην προηγούμενη θέση Γραφέα 1ης Τάξης μεταγενέστερα από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Καμιά αναφορά στα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. δεν γίνεται για τους υπόλοιπους υποψηφίους από τους 832.

Έχει νομολογηθεί από το Δικαστήριο τούτο σε σωρεία υποθέσεων ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος ήταν πάντα ουσιαστικό ξεχωριστό στοιχείο, το οποίο προσδιόριζε την αξία [*1825] ενός υποψηφίου και συνίσταται στη σύγκριση μεταξύ όλων των υποψηφίων και την αξιολόγηση ενός εκάστου των υποψηφίων.

2. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο. Συσταθμίζεται με την αξία και τα προσόντα και υπερισχύει μόνο αν τα άλλα δύο κριτήρια - αξία - προσόντα - είναι περίπου ίσα (βλέπε Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γεώργιου Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56).

Στην υπό εξέταση υπόθεση μετά από διεξοδική μελέτη των Προσωπικών Φακέλων και των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων φαίνεται ότι οι αιτητές υπερείχαν αρκετών υποψηφίων όσον αφορά την αξία και τα προσόντα.

Στην υπόθεση Μιχαήλ Αντωνίου v. A.H.K., στη σελίδα 767, της απόφασης ο νυν Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Γ. Πικής είπε τα εξής:-

"Η επιλογή των υποψηφίων με βάση ένα μόνο από τα κριτήρια που τίθεται συνιστά πλάνη περί το δίκαιο διότι η αξιολόγηση γίνεται με άξονα τα κριτήρια που θέτει ο νόμος και συγχρόνως υπέρβαση εξουσίας διότι διενεργείται έξω από το νομοθετικό πλαίσιο".

Η Επιτροπή σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου τούτου, όχι μόνο μπορεί αλλά πρέπει να παραγνωρίζει τις συστάσεις στην έκτακτη που είναι ασύμφωνες με τα στοιχεία του φακέλου. (Κυριάκος Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και Αλέξανδρος Κυριάκου ν. Δημοκρατίας.)

Ο Διευθυντής, στη σελίδα 15 των πρακτικών της συνεδρίας της Επιτροπής στις 8/2/1992 κάνοντας τη σύστασή του ανέφερε τα εξής:-

"Αφού έλαβα υπόψη τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και τις πληροφορίες που έχω συλλέξει από τας οικείους προϊσταμένους όλων των υποψηφίων, σ' ότι αφορά την προσφορά και αξία τους, συστήνω ως τους καλύτερους για προαγωγή τους..."

Η παράγραφος (4) του Άρθρου 35 του Νόμου 1/90 (ανωτέρω) η Επιτροπή πρέπει να λαμβάνει υπόψη της κατά την προαγωγή "αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος".

Σχετικά είναι τα αναφερόμενα στην απόφαση Νίκη Πολυκάρπου [*1826] και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με το ίδιο ακριβώς θέμα ασχολήθηκε και ο αδελφός Δικαστής κ. Γ. Κωνσταντινίδης στην υπόθεση Θέκλα Αδάμου και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με βάση τα πιο πάνω οι συστάσεις του Διευθυντή, στις οποίες η Επιτροπή βασίστηκε, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της, δεν είναι αιτιολογημένες και ως εκ τούτου είναι αντίθετες με το Νόμο.

Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Γενακρίτου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2346,

Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106,

Mytides and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1096,

Παυλής κ.ά v. Ε.Δ.Υ. (1991) 3 Α.Α.Δ. 501,

Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56,

Αντωνίου ν. Α.Η.Κ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 764,

Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429.

Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 4019,

Πολυκάρπου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 72,

Αδάμου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2171.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προήχθηκαν 14 υποψήφιοι στη μόνιμη θέση Γραμματειακού Λειτουργού/Τακτικός Προϋπολογισμός, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό.

Α. Μ. Κωνσταντίνου, για τους Αιτητές στην Προσφυγή Αρ. 335/93. [*1827]

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 397/93.

Γ. Φράγκου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Χ. Ιερείδης, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο Ανδρέα Στυλιανού.

Cur. adv. vult.

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Με τις πιο πάνω προσφυγές οι αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) ημερομηνίας 8/12/1993, η οποία δημοσιεύτηκε στις 26/2/1993 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία προήχθησαν 14 υποψήφιοι στη μόνιμη θέση Γραμματειακού Λειτουργού/Τακτικός Προϋπολογισμός, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, από 1/1/1993.

Με την Προσφυγή 335/93 προσβάλλεται η προαγωγή έντεκα ενδιαφερομένων προσώπων, ενώ με την Προσφυγή 397/93 προσβάλλεται η προαγωγή τεσσάρων ενδιαφερομένων προσώπων.

Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Οικονομικών, με επιστολή του με Αρ. Φακέλου 15.21.01.22/1V και ημερομηνία 16/11/1992, ζήτησε μεταξύ άλλων, την πλήρωση 14 κενών μόνιμων (Τακτ. Προϋπ.) θέσεων Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού.

Επειδή σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας η θέση Γραμματειακού Λειτουργού είναι θέση Προαγωγής, η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 30/1/1992 αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης των εν λόγω θέσεων σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα και στη συνεδρίαση να παραστεί και ο Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού.

Στη συνεδρίαση της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 8/12/1992 ο Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού σύστησε, μεταξύ άλλων, τα ενδιαφερόμενα μέρη για προαγωγή και στη συνέχεια, αφού αυτός αποχώρησε, η Επιτροπή προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.

Η Επιτροπή αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο Πλήρωσης της θέσης καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι [*1828] τα ενδιαφερόμενα μέρη, υπερείχαν των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη θέση Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού.

Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίαση της με ημερομηνία 30/12/1992, αφού έλαβε υπόψη ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, στους οποίους προσφέρθηκε προαγωγή στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού, αποδέχτηκαν την προσφορά, καθόρισε την 1/1/1993 ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής τους στην εν λόγω θέση.

Οι πιο πάνω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 26/2/1993 και Αρ. Γνωστοποίησης 2777.

Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν εκ μέρους των αιτητών είναι οι εξής:-

(1) Οι καθ' ων η αίτηση λανθασμένα έλαβαν ουσιωδώς υπόψη τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων μερών, η οποία ήταν παράτυπη και τρωτή γιατί περιορίστηκε μόνο σε ορισμένους υποψήφιους, με βάση αποφασιστικό κριτήριο την αρχαιότητα, χωρίς να γίνει σύγκριση αυτών με τους αιτητές, και γιατί συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων.

(2) Η σύσταση του Διευθυντή στερείται αιτιολογίας.

(3) Υπηρεσιακή έκθεση της αιτήτριας (1) στην Προσφυγή 335/93, το 1970 - Εσφαλμένη αντίληψη του Διευθυντή και της Ε.Δ.Υ. η οποία, όφειλε, τουλάχιστον - να την αγνοήσει.

(4) Η προσβαλλόμενη απόφαση πάρθηκε χωρίς δέουσα έρευνα, υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα και είναι αναιτιολόγητη.

Όπως φαίνεται από το παράρτημα 3, στην ένσταση, στις 8/2/1992 η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την πλήρωση 14 κενών μονίμων θέσεων Γραμματειακού Λειτουργού.

Οι κριθέντες ως προάξιμοι για τις πιο πάνω θέσεις σύμφωνα με την Επιτροπή ήταν 832.

Στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 8/2/1992 παρευρίσκο[*1829]ντο και ο Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού κ. Κουφτερός Ανδρέας και ο κ. Χρυσοχός Λουκάς, Πρώτος Διοικητικός Λειτουργός, στη διάθεση των οποίων τέθηκαν οι Προσωπικοί Φάκελοι και οι φάκελοι των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων.

Η επίδικη απόφαση λήφθηκε την ίδια μέρα που συνήλθε η Επιτροπή για ν' ασχοληθεί με την πλήρωση των 14 πιο πάνω θέσεων, δηλαδή στις 8/2/1992.

Ο Διευθυντής κάνοντας τη σύσταση του ανέφερε ότι "αφού έλαβα υπόψη τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και τις πληροφορίες που έχω συλλέξει από τους οικείους προϊσταμένους όλων των υποψηφίων σ' ό,τι αφορά την προσφορά και αξία τους, συστήνω ως τους καλύτερους για προαγωγή τους..."

Στη σελίδα 16 των πρακτικών της συνεδρίας της Επιτροπής με ημερομηνία 8/2/1992 διαβάζουμε: "Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία ... και έλαβε επίσης υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Διευθυντή."

Στην απόφαση Χαρά Γενακρίτου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2346, στη σελίδα 2352 αναφέρονται τα πιο κάτω:-

"Η διαπίστωση λόγων για τους οποίους η σύσταση δεν θα έπρεπε να διαδραματίσει ρόλο στη διαδικασία λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην ακύρωση των προαγωγών. Οι συστάσεις ήταν συστατικό της συλλογιστικής που οδήγησε στη διαμόρφωση της προσβαλλόμενης απόφασης και αποτέλεσε αδιαχώριστο μέρος της βάσης που τη στήριξε."

Το άρθρο 35 του Νόμου Περί Δημόσιας Υπηρεσίας του 1990 (Αρ. 1/90) που αναφέρεται στη διαδικασία για την πλήρωση θέσεων προαγωγής στην παράγραφο (4) αναφέρει τα εξής:-

"(4) Κατά την προαγωγή η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των Προσωπικών φακέλων και των φακέλων των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση ..."

Από τα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής στις 8/2/1992, [*1830] στη σελίδα 16, φαίνεται ότι ο Διευθυντής περιόρισε τη σύσταση του σε μερικούς μόνο από τους υποψήφιους με βάση την αρχαιότητά τους ή την υπηρεσία τους από μία χρονική περίοδο.

Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από τη σύσταση του Διευθυντή.

"Για τους άλλους υποψηφίους που διορίστηκαν το 1983 και δεν περιλαμβάνονται μεταξύ των συστηθέντων και μερικοί εκ των οποίων υπερέχουν οριακά σε αρχαιότητα ..."

Επίσης αναφέρθηκε από το δικηγόρο των αιτητών στην Προσφυγή 335/93 ότι ενώπιον του Διευθυντή και της Ε.Δ.Υ. υπήρχε "Κατάλογος Αξιολόγησης" και ο οποίος περιλάμβανε μόνο 76 υποψήφιους και ότι ο κατάλογος αυτός βρίσκεται στο φάκελο πλήρωσης των επιδίκων θέσεων που φυλάσσεται από την Επιτροπή και μας παρέπεμψε στις σελίδες 297-300 του φακέλου με αρ. 24/1973/ΧΧ/Α. Σχετικό αντίγραφο του καταλόγου επισυνάφθηκε στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών στην Προσφυγή 335/93 (επισύναψη 1).

Στον κατάλογο αυτό βρίσκονται καταγραμμένα τα ονόματα 76 μόνον υποψηφίων από τους 832 που κρίθηκαν από την ίδια την Επιτροπή ως προάξιμοι, με βάση την αρχαιότητα, αφού ο κατάλογος φθάνει μόνο μέχρι την 1/11/1985, ημερομηνία που προάχθηκαν οι υποψήφιοι του καταλόγου στην προηγούμενη θέση Γραφέα 1ης Τάξης. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι συστήθηκαν και επιλέγηκαν για προαγωγή υποψήφιοι που βρίσκονταν μόνο στην πρώτη σελίδα του μυστηριώδους καταλόγου.

Οι αιτητές δεν περιλαμβάνονταν στον κατάλογο αυτό, εκτός από τον αιτητή στην Προσφυγή 397/93.

Οι αιτητές είχαν προαχθεί στην προηγούμενη θέση Γραφέα 1ης Τάξης μεταγενέστερα από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Καμιά αναφορά στα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. δε γίνεται για τους υπόλοιπους υποψήφιους από τους 832.

Έχει νομολογηθεί από το Δικαστήριο τούτο σε σωρεία υποθέσεων ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος ήταν πάντα ουσιαστικό ξεχωριστό στοιχείο, το οποίο προσδιόριζε την αξία ενός υποψηφίου και συνίσταται στη σύγκριση μεταξύ όλων των υποψηφίων και την αξιολόγηση ενός εκάστου των υποψηφίων, (βλέπε The Republic v. Georghios Haris (1985) 3 [*1831] C.L.R106 στις σελίδες 110-112,  Georghios Mytides and Another v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1096 στη σελίδα 1104).

Στην Ανδρέας Παυλής και Άλλοι ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 501 στις σελίδες 505-507:-

"Άλλο παράπονο του κ. Μαρκίδη, που υιοθέτησε και ο κ. Δράκος, είναι πως το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν προέβη στη δέουσα έρευνα, όπως είχε υποχρέωση να κάμει, ώστε να επιλέξει μεταξύ όλων των υποψηφίων, αλλά περιόρισε την επιλογή του μεταξύ μόνο των 24 οι οποίοι είχαν συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή και παρόλο ότι μεταξύ εκείνων οι οποίοι είχαν τα προσόντα και δεν είχαν συστηθεί υπήρχαν υποψήφιοι όπως η Όλγα Μιχαηλίδου και Ανδρούλα Μουγιάρη που υπερτερούσαν σε αξία ορισμένων τουλάχιστον συστηθέντων, αλλά για τους οποίους δεν υπάρχει έρευνα από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ούτε ως προς τα προσόντα τους, δεν υπάρχει καμιά αιτιολογία γιατί δεν επελέγησαν.

Κρίνουμε τα παράπονα των δικηγόρων των εφεσειόντων δικαιολογημένα και συμφωνούμε με τις εισηγήσεις τους. Πράγματι υπάρχει μια αντινομία στην έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής σε σχέση με την κατοχή ενός απαραίτητου προσόντος.

Η Τμηματική Επιτροπή διατυπώνει ορισμένες επιφυλάξεις ως προς το κατά πόσο οι υποψήφιοι έχουν το απαραίτητο προσόν και ζητεί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να διερευνήσει το θέμα. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αναγνωρίζει και δέχεται την ανάγκη διερεύνησης, παρόλο που δεν υιοθετεί τον τρόπο που εισηγείται η Τμηματική Επιτροπή. Δεν φαίνεται που, πότε πως έγινε τέτοια διερεύνηση, δηλαδή παρά τη διαπίστωση της αναγκαιότητας της έρευνας, αυτή δεν έγινε. Ως εκ τούτου, βρίσκουμε πως υπάρχει πλάνη ως προς τα γεγονότα και ειδικότερα ως προς την κατοχή του πρόσθετου προσόντος, όπως προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Ουσιαστικά η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δέχθηκε πως οι υποψήφιοι είχαν το πρόσθετο προσόν, χωρίς να ερευνήσει εάν πράγματι το είχαν, όπως έπρεπε να γίνει σύμφωνα με την εισήγηση της Τμηματικής Επιτροπής που δέχτηκε ως ορθή η Ε.Δ.Υ.

Προκύπτει άμεσα από το πρακτικό της απόφασης ότι η Ε.Δ.Υ. περιόρισε την επιλογή της μεταξύ εκείνων των υποψηφίων που είχαν συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή. Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι έκρινε ότι οι 24 συ[*1832]στηθέντες υπερείχαν των άλλων ενδιαφερομένων ώστε εύλογα να περιορίζεται η επιλογή μεταξύ των 24 υποψηφίων.

Η Τμηματική Επιτροπή προέβη στις συστάσεις της μετά από αξιολόγηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων, δηλαδή των αντικειμενικών στοιχείων που συνθέτουν την εικόνα για τις διεκδικήσεις τους για προαγωγή.

Ο αποκλεισμός των εφεσειόντων από τον κατάλογο των συστηθέντων ήταν αδικαιολόγητος, ενόψει του ότι υπερείχαν με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία ορισμένων τουλάχιστον των υποψηφίων.

Το συμπέρασμα είναι ότι η Τμηματική Επιτροπή λειτούργησε κάτω από πλάνη, η οποία προέκυψε από πλημμελή έρευνα των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων. Κάτω από την ίδια πλάνη λειτούργησε και η Ε.Δ.Υ., η οποία υιοθέτησε άνευ επιφυλάξεως τις συστάσεις της Τμηματικής Επιτροπής και τελικά λειτούργησε κάτω από το ίδιο σφάλμα. Καθίσταται επομένως η απόφασή της τρωτή, ως το προϊόν πλάνης και για το λόγο αυτό υπόκειται σε ακύρωση."

Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο. Συσταθμίζεται με την αξία και τα προσόντα και υπερισχύει μόνο αν τα άλλα δύο κριτήρια - αξία - προσόντα - είναι περίπου ίσα (βλέπε Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γεωργίου Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56).

Στην υπό εξέταση υπόθεση μετά από διεξοδική μελέτη των Προσωπικών Φακέλων και των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων φαίνεται ότι οι αιτητές υπερείχαν αρκετών υποψηφίων όσον αφορά την αξία και τα προσόντα.

Στην υπόθεση Μιχαήλ Αντωνίου v. A.H.K. (1993) 4 Α.Α.Δ. 764, ο νυν Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Γ. Πικής είπε τα εξής:-

"Η επιλογή των υποψηφίων με βάση ένα μόνο από τα κριτήρια που τίθενται συνιστά πλάνη περί το δίκαιο διότι η αξιολόγηση γίνεται με άξονα τα κριτήρια που θέτει ο νόμος και συγχρόνως υπέρβαση εξουσίας διότι διενεργείται έξω από το νομοθετικό πλαίσιο."

Η Επιτροπή σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου τού[*1833]του, όχι μόνο μπορεί αλλά πρέπει να παραγνωρίζει τις συστάσεις στην έκταση που είναι ασύμφωνες με τα στοιχεία του φακέλου. (Κυριάκος Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, Αλέξανδρος Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 4019.)

Ο Διευθυντής, στη σελίδα 15 των πρακτικών της συνεδρίας της Επιτροπής στις 8/2/1992 κάνοντας τη σύστασή του ανάφερε τα εξής:-

"Αφού έλαβα υπόψη τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και τις πληροφορίες που έχω συλλέξει από τους οικείους προϊσταμένους όλων των υποψηφίων, σ' ό,τι αφορά την προσφορά και αξία τους, συστήνω ως τους καλύτερους για προαγωγή τους ..."

Η παράγραφος (4) του Άρθρου 35 του Νόμου 1/90 (ανωτέρω) η Επιτροπή πρέπει να λαμβάνει υπόψη της κατά την προαγωγή "αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος."

Στην απόφαση Νίκη Πολυκάρπου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 72, διαβάζουμε τα πιο κάτω:-

"Η παράγραφος 4 του Άρθρου 35 του Νόμου 1/90, εκτός από το περιεχόμενο των Φακέλων, προσθέτει δύο άλλα στοιχεία, τα οποία η Επιτροπή πρέπει να λαμβάνει υπόψη της: Τις αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου και την εντύπωση της Επιτροπής κατά την προφορική εξέταση, όταν αυτή γίνεται.

Δεν υπάρχει καμιά ασάφεια στην παράγραφο αυτή. Αν υπήρχε ασάφεια, το Δικαστήριο δικαιούται, για σκοπούς ερμηνείας, να προστρέξει στα πρακτικά της Βουλής, όπως έχει πρόσφατα αποφασιστεί από το Δικαστήριο της Βουλής Λόρδων στην υπόθεση Pepper (Inspector of Taxes) v. Hart and Others, The Times, 30 Νοεμβρίου, 1992.

Είναι γενική αρχή στο διοικητικό δίκαιο ότι οι αποφάσεις των διοικητικών οργάνων πρέπει να έχουν πλήρη, επαρκή και σαφή αιτιολογία. Εφόσον απόφαση της Επιτροπής λαμβάνει υπόψη και στηρίζεται σε κάποιο βαθμό στη σύσταση του Προϊσταμένου, η τελευταία πρέπει να περιέχει αιτιολογία. Τα στοιχεία των Φακέλων και τα τρία νομοθετημένα κριτήρια δεν μπορούν να διαζευχθούν από το περιεχόμενο της αιτιολογίας της σύστασης. Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι θέμα πραγμα[*1834]τικό, που κρίνεται στην κάθε περίπτωση. Η αιτιολογία μπορεί να συμπληρώνεται και από τα στοιχεία των Φακέλων ενώπιον της Επιτροπής. Σύσταση χωρίς αιτιολογία δεν είναι έγκυρη και δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η αιτιολογία της μπορεί να ανευρεθεί στα στοιχεία των Διοικητικών Φακέλων.

Ο Προϊστάμενος του Τμήματος είναι σε ιδανική θέση να διαγράψει τους λόγους για τους οποίους συστήνει έναν υπάλληλο για προαγωγή. Γνωρίζει τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης και τους υποψηφίους υπαλλήλους. Από το σύνολο των γνώσεων του και των παρατηρήσεών του, ο νομοθέτης του επιβάλλει το καθήκον να αιτιολογήσει τη σύστασή του, να δώσει τους λόγους της προτίμησής του. Η αιτιολογία πρέπει να είναι επαρκής και σαφής και να εκθέτει, έστω και με λακωνικό τρόπο, τους πραγματικούς λόγους που τον οδηγούν στη σύσταση. Οι λόγοι πρέπει να περιορίζονται στον κύκλο των τριών νομοθετημένων κριτηρίων, να μην είναι αντίθετοι με τα στοιχεία των Φακέλων, αλλά να είναι τέτοιας φύσεως και έκτασης, που να στηρίζουν την προτίμησή του. Η απλή αναφορά των τριών νομοθετημένων κριτηρίων δεν ικανοποιεί την απαίτηση του νομοθέτη για αιτιολογημένες συστάσεις."

Με το ίδιο ακριβώς θέμα ασχολήθηκε και ο αδελφός Δικαστής κ. Γ. Κωνσταντινίδης στην υπόθεση Θέκλα Αδάμου και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2171.

Με βάση τα πιο πάνω οι συστάσεις του Διευθυντή, στις οποίες η Επιτροπή βασίστηκε, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της, δεν είναι αιτιολογημένες και ως εκ τούτου είναι αντίθετες με το Νόμο.

Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, δεν κρίνω απαραίτητο ν' ασχοληθώ με την εξέταση των υπόλοιπων νομικών ισχυρισμών των αιτητών.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ακυρώνεται.

Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν τα έξοδα των αιτητών. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο