(1995) 4 ΑΑΔ 1904
[*1904] 21 Σεπτεμβρίου, 1995
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΟΥΛΛΑ ΜΙΚΑΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 586/94, 598/94)
Δημόσιοι Υπάλληλοι —Προαγωγές — Σύσταση τον Προϊσταμένου — Η απόφαση τον Άρθρου 35(4) του Ν. 1/90 για αιτιολόγηση της Νομολογίας — Οι περιστάσεις στην κριθείσα περίπτωση — Η σύσταση κρίθηκε αιτιολογημένη.
Οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, επικαλούμενοι κατά βάση ελλαττώματα της σύστασης του Διευθυντή κατά τη διαδικασία των προαγωγών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προαγωγές, αποφάσισε ότι:
1. Έχοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν του στοιχεία σε σχέση με το περιεχόμενο της σύστασης του Προϊστάμενου εν προκειμένω το Δικαστήριο καταταλήγει στο συμπέρασμα πως οι ισχυρισμοί του δικηγόρου των αιτητών δεν ευσταθούν. Η σύσταση όπως είναι διατυπωμένη ικανοποιεί κατά την άποψή του την απαίτηση του Άρθρου 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) για αιτιολογία και η προσωπική γνώση του Προϊσταμένου είναι αρκετά αποκαλυπτική ώστε να επιδέχεται το δικαστικό έλεγχο.
2. Το γεγονός ότι τα στοιχεία της προσωπικότητας των ενδιαφερομένων μερών, τα οποία επικαλέστηκε ο Προϊστάμενος για να αιτιολογήσει και να τεκμηριώσει τη σύστασή του υπέρ των εν[*1905]διαφερομένων μερών, έχουν ήδη αξιολογηθεί ως επιμέρους στοιχεία στις υπηρεσιακές εκθέσεις τους δεν τα καθιστά εξωγενή στοιχεία. Ο Προϊστάμενος απλώς ξεχωρίζει και εξειδικεύει τα στοιχεία εκείνα της προσωπικότητας των ενδιαφερομένων μερών, τα οποία κατά την άποψή του, τα καθιστούν καταλληλότερα για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση, σε συσχετισμό με τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης.
3. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί και με απόφαση της Ολομέλειας, πως δεν απαιτείται η καταγραφή των απόψεων των λειτουργών τους οποίους συμβουλεύθηκε ο Διευθυντής για να καταλήξει στη δική του κρίση. Η μέθοδος με την οποία ο Προϊστάμενος αξιολογεί τις απόψεις και κρίσεις των λειτουργών που συμβουλεύεται δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δικαστικού ελέγχου.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 555,
Χατζηγιάννη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1815,
Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480, Ηλία κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1612,
Γωγάκης ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1556.
Προσφυγές.
Προσφυγές που προσβάλλουν την απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από 15.3.94.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Γ. Φράγκου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν επειδή αφορούν την ίδια διοικητική πρά[*1906]ξη, προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία προάχθηκαν οι Φωτεινή Παναγοπούλου, Ευδοκία Κούρρη, Χρυσούλλα Παπασάββα και Μαρίνα Παπαδοπούλου, στη μόνιμη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από 15.3.94. Η θέση είναι σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, θέση προαγωγής και η διαδικασία πλήρωσης της διέπεται από το άρθρο 35 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, όπως τροποποιήθηκε (ο Νόμος).
Δεν θα αναφερθώ στα προκαταρκτικά στάδια της διαδικασίας, γιατί εκείνο που ενδιαφέρει για σκοπούς της παρούσας προσφυγής είναι η σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος πάνω στην οποία επικεντρώνονται κυρίως οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν από τους αιτητές.
Το περιεχόμενο της σύστασης όπως αυτό εκτίθεται στα πρακτικά της συνεδρίασης της ΕΔΥ ημερ. 23.2.94 (Παράρτημα 3 στην ένσταση), κατά την οποία λήφθηκε και η επίδικη απόφαση, είναι το ακόλουθο:
"Όλοι οι υποψήφιοι έχουν πολύ καλή γνώση της νομοθεσίας και των διαδικασιών που σχετίζονται με τα Σχέδια που υπάγονται στην αρμοδιότητα των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Συστήνω ως πρώτη την Παναγοπούλου Φωτεινή, η οποία τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο έχει δείξει ιδιαίτερη πρωτοβουλία και μάλιστα ενόψει της μετάθεσης των δύο Ασφαλιστικών Λειτουργών από την Πάφο - αυτή ήταν δεύτερη τη τάξει - έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κατευθύνει, συντονίζει, χωρίς κανένα πρόβλημα, και αφού έλαβα υπόψη όλα τα στοιχεία των Φακέλων και τα νομολογημένα κριτήρια τη συστήνω για προαγωγή. Μπορεί στα πιο παλιά χρόνια, συγκριτικά με άλλους υποψηφίους που έπονται σε αρχαιότητα να υστερούσε οριακά σε αξία αλλά τώρα είναι η καλύτερη. Πιστεύω ότι θα ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης. Μπορώ να πω ότι η απόδοσή της κατά το 1993 ήταν εξαίρετη.
Για τις άλλες τρεις θέσεις συστήνω τις Κούρρη Ευδοκία, Παπασάββα Χρυσούλα και Παπαδοπούλου Μαρίνα. Όλες έχουν δυνατή προσωπικότητα, προσόν απαραίτητο για τον κάτοχο της υπό πλήρωση θέσης λόγω του ότι εποπτεύουν [*1907] προσωπικό. Είναι πολύ εργατικές, έχουν ανεπτυγμένη κρίση, οργανωτική ικανότητα και μπορούν να εντοπίζουν εύκολα τα προβλήματα και να επινοούν λύσεις. Αφού συνεκτίμησα τα όσα έχω αναφέρει με όλα τα στοιχεία των Φακέλων και τα νομολογημένα κριτήρια τις συστήνω για προαγωγή. Τα τρία αυτά πρόσωπα που συστήνω δεν υστερούν σε αξία οποιουδήποτε άλλου δικαιούχου υποψηφίου που υπερέχει αυτών σε αρχαιότητα, έναντι δε πολλών υπερτερούν. Θα ήθελα να αναφέρω σχετικά ότι και αρκετοί άλλοι υποψήφιοι έχουν ικανότητες και ικανοποιούν τις απαιτήσεις και τα σχετικά προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας για προαγωγή, αλλά υστερούν γενικά έναντι των τεσσάρων υποψήφιων που έχω συστήσει, ιδιαίτερα στα κριτήρια που εχω αναφέρει και τα οποία είναι απαραίτητα για τον κάτοχο της υπό πλήρωση θέσης. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι οι συστάσεις μου έχουν γίνει κατόπιν διαβουλεύσεων με τους ανώτερους λειτουργούς του Τμήματος και άμεσα προϊστάμενους των υποψηφίων."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, τα οποία και αναφέρει στα πρακτικά, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη τα οποία είχαν και τη σύσταση του Διευθυντή, υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και τις επέλεξε ως τις πιο κατάλληλες για προαγωγή στην επίδικη θέση.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, καταχωρήθηκαν οι παρούσες προσφυγές.
Τα καθήκοντα και ευθύνες της επίδικης θέσης, όπως επίσης τα απαιτούμενα προσόντα, είναι σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας τα ακόλουθα:
"Καθήκοντα και ευθύνες:
(α) Υπεύθυνος για μέρος της εργασίας Κλάδου των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή προΐσταται, όταν του ανατεθεί, τοπικού Γραφείου των Υπηρεσιών αυτών. Εξετάζει και αποφασίζει πάνω σε απαιτήσεις για παροχές. Εκπαιδεύει το υπ' αυτόν προσωπικό.
(β) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα που θα του ανατεθούν. [*1908]
Απαιτούμενα προσόντα:
(1) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 2ης Τάξης.
(2) Πολύ καλή γνώση της νομοθεσίας και των διαδικασιών που σχετίζονται με τα Σχέδια που υπάγονται στην αρμοδιότητα των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων."
Η βασική θέση του δικηγόρου των αιτητών είναι πως η σύσταση όπως καταγράφηκε στα πρακτικά, δεν ικανοποιεί την απαίτηση για αιτιολογία που προβλέπεται στο άρθρο 35(4) του Νόμου, διαμορφώνει με άγνωστα στοιχεία υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών και εισάγει εξωγενή στοιχεία κρίσης.
Τα εξωγενή στοιχεία κρίσης που περιέχονται στη σύσταση είναι, σύμφωνα με τον κ. Αγγελίδη, τα επιμέρους στοιχεία που περιέχονται στις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων και για τα οποία ήδη αξιολογήθηκαν οι υποψήφιοι σε ανύποπτο κατά την έκφραση του, χρόνο. Άλλο παράπονο των αιτητών είναι πως δεν αποκαλύπτονται οι διαβουλεύσεις που είχε ο Προϊστάμενος με άμεσα προϊστάμενους λειτουργούς των ενδιαφερομένων μερών και ότι παραμένει άγνωστο πώς διαμορφώθηκε η προσωπική γνώση του Προϊστάμενου του Τμήματος. Λέχθηκε επίσης ότι η σύσταση είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων και πως με την αναφορά στα καθήκοντα που εκτελεί το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγοπούλου στην Πάφο, θυματοποιούνται οι αιτητές στους οποίους δεν δόθηκε η ευκαιρία αξιοποίησης των ικανοτήτων τους. Ειδικά σε σχέση με τον αιτητή Παπά, ειπώθηκε πως ο Διευθυντής λανθασμένα δεν αναφέρθηκε στην υπεροχή του στην αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών Παπασάββα και Παπαδοπούλου και ότι έπρεπε να είχε υπερισχύσει η αρχαιότητα του.
Έχοντας υπόψη όλα τα ενώπιον μου στοιχεία σε σχέση με το περιεχόμενο της σύστασης του Προϊστάμενου, όπως αυτό εκτίθεται πιο πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα πως οι ισχυρισμοί του δικηγόρου των αιτητών δεν ευσταθούν. Η σύσταση όπως είναι διατυπωμένη ικανοποιεί κατά την άποψη μου την απαίτηση του άρθρου 35(4) του Νόμου για αιτιολογία και η προσωπική γνώση του Προϊστάμενου είναι αρκετά αποκαλυπτική ώστε να επιδέχεται το δικαστικό έλεγχο. Οι υποθέσεις Αλέξανδρος Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 555 και Ευάνθης Σταυρή Χ"Γιάννη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1815, στις οποίες παρέπεμψε ο δικηγόρος των αιτητών, διαφοροποιούνται με βά[*1909]ση τα γεγονότα. Το λεκτικό της σύστασης του Διευθυντή στις εν λόγω υποθέσεις δεν περιείχε οποιοδήποτε ίχνος αιτιολογίας, εφόσον στην πρώτη ο Προϊστάμενος σύστησε με μόνη αιτιολογία το γεγονός ότι έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους, ενώ στη δεύτερη πρόσθεσε στα τρία κριτήρια και την προσωπική γνώση που είχε για τους υποψήφιους, χωρίς να αποκαλύπτει τα στοιχεία εκείνα που συνέθεταν την προσωπική του γνώση.
Αβάσιμος κρίνεται και ο ισχυρισμός για εισαγωγή στη σύσταση εξωγενών στοιχείων. Το γεγονός ότι τα στοιχεία της προσωπικότητας των ενδιαφερομένων μερών, τα οποία επικαλέστηκε ο Προϊστάμενος για να αιτιολογήσει και να τεκμηριώσει τη σύσταση του υπέρ των ενδιαφερομένων μερών, έχουν ήδη αξιολογηθεί ως επιμέρους στοιχεία στις υπηρεσιακές εκθέσεις τους δεν τα καθιστά εξωγενή στοιχεία. Ο Προϊστάμενος απλώς ξεχωρίζει και εξειδικεύει τα στοιχεία εκείνα της προσωπικότητας των ενδιαφερομένων μερών, τα οποία κατά την άποψη του, τα καθιστούν καταλληλότερα για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση, σε συσχετισμό με τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης τα οποία έχουν εκτεθεί στην παράγραφο (α) πιο πάνω.
Όσον αφορά το θέμα των διαβουλεύσεων που είχε ο Διευθυντής με τους άμεσα προϊστάμενους των υποψηφίων, έχει νομολογιακά καθιερωθεί και με απόφαση της Ολομέλειας, πως δεν απαιτείται η καταγραφή των απόψεων των λειτουργών τους οποίους συμβουλεύθηκε ο Διευθυντής για να καταλήξει στη δική του κρίση. Η μέθοδος με την οποία ο Προϊστάμενος αξιολογεί τις απόψεις και κρίσεις των λειτουργών που συμβουλεύεται δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δικαστικού ελέγχου (βλ. Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480, Ανδρέα Ιωάννου Ηλία κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1612 και Παναγιώτη Γωγάκη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1556).
Ούτε ο ισχυρισμός περί θυματοποίησης των αιτητών λόγω αναφοράς στα καθήκοντα που εκτελεί το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγοπούλου στην Πάφο ευσταθεί. Ο Διευθυντής απλώς ανέφερε το περιστατικό της μετάθεσης των δύο ασφαλιστικών λειτουργών ως ενδεικτικό του ενδιαφέροντος και πρωτοβουλίας που επέδειξε το ενδιαφερόμενο μέρος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της.
Από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν έχω διαπιστώσει οποιαδήποτε πλημμέλεια στη σύσταση του Διευθυντή. Η σύσταση δεν [*1910] μπορεί να θεωρηθεί ως αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων, ικανοποιεί την απαίτηση του Νόμου για αιτιολογία και η προσωπική γνώση του Διευθυντή αποκαλύπτεται σε βαθμό που να επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Ο Διευθυντής αναφέρεται ρητά στα στοιχεία εκείνα που τον ώθησαν να συστήσει τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως επίσης και στον τρόπο με τον οποίο συνεκτίμησε τα τρία νομοθετημένα κριτήρια προαγωγής. Γίνεται αναφορά τόσο στην αξία όσο και στην αρχαιότητα των υποψηφίων γενικά και ο τρόπος με τον οποίο αυτά συνεκτιμήθηκαν. Ο Προϊστάμενος δεν είχε υποχρέωση να αναφερθεί ονομαστικά σε υποψηφίους που δεν είχε πρόθεση να συστήσει.
Ένα από τα κύρια επιχειρήματα του δικηγόρου των αιτητών αφορά ισχυριζόμενη υπεροχή τους στα προσόντα. Τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας εκτίθενται πιο πάνω, τα κατείχαν όλοι οι υποψήφιοι και η κατοχή από τους αιτητές πιστοποιητικών παρακολούθησης μαθημάτων ξένων γλωσσών και ορισμένων εξετάσεων στη λογιστική (που εν πάση περιπτώσει είχαν και μερικά από τα ενδιαφερόμενα μέρη) δεν προσδίδουν σ' αυτούς έκδηλη υπεροχή.
Ο δεύτερος λόγος για ακύρωση που πρόβαλαν οι αιτητές ήταν, πως εκτός από τη σύσταση του Διευθυντή, και η απόφαση της ΕΔΥ ήταν χωρίς αιτιολογία. Ο ισχυρισμός είναι αβάσιμος. Υπάρχει σαφής και ικανοποιητική αιτιολογία της επίδικης απόφασης, η οποία εν πάση περιπτώσει συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των φακέλων.
Οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο