"Χ""Παναγή κ.ά." ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 3022

(1996) 4 ΑΑΔ 3022

[*3022] 8 Νοεμβρίου, 1996

[ΠΙΚΗΣ, Πρόεδρος]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΔΡΟΥΑΛΑ Χ" ΠΑΝΑΓΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,

Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 275/95 & 317/95)

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος — Το στοιχείο της προσωπικής γνώσης του Προϊσταμένου ως προς τους υποψηφίους—Νόμιμο στοιχείο κρίσεως για τον Προϊστάμενο που επαυξάνει το κύρος της σύστασής του.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές—Προσόντα — Προσόντα πρόσθετα από τα απαιτούμενα — Λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης.

[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο].

Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Θεοκλήτου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 2724,

Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 962,

Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 430,

Παπαντωνίου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2569, [*3023]

Kalaitzis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 839,

Φιλιππίδης v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 288,

Δημοκρατία v. Ανδρέου & Άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 153,

Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098,

Papadopoulos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 405.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης της ΕΔΥ με την οποία προήγαγε το Ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας αντί των Αιτητών.

Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση αρ. 275/95.

Δ. Καλλίγερος για Μ. Κλεόπα, για τον Αιτητή στην Υπόθεση αρ. 317/95.

Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Λ. Κληρίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Π.: Οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν οι τρεις από τους τέσσερις υποψηφίους, μεταξύ των οποίων περιορίστηκε η τελική εκλογή της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας για την πλήρωση μιας θέσης Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας (θέση προαγωγής).

Προσβάλλεται η απόφαση για δυο κυρίως λόγους:-

(α)Το τρωτό της σύστασης του Γενικού Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους· και

(β) Την παράλειψη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προβεί στη δέουσα διερεύνηση των στοιχείων των υποψηφίων, παράλειψη η οποία απέληξε στη μη επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου. Τελικά, εισηγήθηκαν οι αιτητές, ότι η ίδια η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας [*3024] καταφαίνεται ως αναιτιολόγητη.

Στη σύστασή του, ο Διευθυντής εξηγεί τους λόγους που προσδιορίζουν την υπεροχή του ενδιαφερομένου μέρους έναντι των αν-θυποψηφίων του. Η ποιότητα της εργασίας του, οι δραστηριότητές του στο τμήμα, καθώς και η πρωτοποριακή μορφή της εργασίας του αναφορικά με τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, τον έθεταν σε υπέρτερη μοίρα. Το μεταπτυχιακό προσόν, εξάλλου, το οποίο διέθετε στον κλάδο της Πολεοδομίας, διεύρυνε τις δυνατότητές του για σφαιρική αντιμετώπιση θεμάτων ανάπτυξης στο πλαίσιο των καθηκόντων του. Η θέση των αιτητών - ότι η σύσταση πάσχει, επειδή βασίστηκε και στην προσωπική γνώση του Διευθυντή της εργασίας και προσφοράς των υποψηφίων στο τμήμα - είναι νομικά ανυπόστατη. Η γνώση αυτή, όπως και πρόσφατα επισημάναμε στη Θεοκλήτου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 2724, όχι μόνο υπεισέρχεται στη διαμόρφωση της κρίσης του προϊσταμένου του τμήματος, αλλά, και όπου υφίσταται, επαυξάνει το κύρος της - (βλ., επίσης, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 962. Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 430. Παπαντωνίου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2569 και Kalaitzis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 839).

Η σύσταση κρίνεται αιτιολογημένη και καθόλα παραδεχτή, δικαιολογημένα η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας απέδωσε σ' αυτή τη σημασία που αρμόζει στη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος.

Αντίθετα με τις εισηγήσεις των αιτητών, κρίνω ότι και η έρευνα στην οποία προέβη η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας για τη διαπίστωση των προσόντων (με την ευρύτερη έννοια του όρου) των υποψηφίων, υπήρξε ενδελεχής. Λήφθηκαν υπόψη όλα τα στοιχεία που έτειναν να διαφωτίσουν ως προς την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, τα οποία επιμετρούν στον προσδιορισμό της συγκριτικής τους αξίας. Το γεγονός ότι οι αιτητές υπερτερούσαν του ενδιαφερομένου μέρους σε αρχαιότητα κατά τέσσερις μήνες, σημειώνεται τόσο στη σύσταση του Διευθυντή όσο και στην απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.

Η εισήγηση των αιτητών, ότι αποδόθηκε ανεπίτρεπτη ή υπέρμετρη σημασία στο μεταπτυχιακό προσόν του ενδιαφερομένου μέρους, επίσης κρίνεται ανεδαφική. Προσόντα, πρόσθετα από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας, λαμβάνονται υπόψη στον προσδιορισμό των «προσόντων» των υποψηφίων, εφόσο είναι, όπως ήταν στην προκείμενη περίπτωση, συναφή προς τον κύκλο [*3025] των καθηκόντων της θέσης - (βλ. Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 288. Δημοκρατία ν. Ανδρέου & Άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 153. Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098 και Papadopoulos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 405).

Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.

Η επίδικη διοικητική απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της, βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

Oι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο