Cylaw

Μουμτζής ν. Δημοκρατίας (1997) 4 ΑΑΔ 1001

(1997) 4 ΑΑΔ 1001

[*1001] 23 Απριλίου, 1997

[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ης η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 950/95)

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση Προϊσταμένου — Όροι νομιμότητας — Προσωπική γνώση και συλλογή πληροφοριών — Αιτιολογία σύστασης.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετα, μη προβλεπόμενα, προσόντα — Οριακής σημασίας.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Βαρύτητα — Βαρύτητα ιδιαίτερα στην περίπτωση πλήρωσης ανώτερων ιεραρχικά θέσεων.

Διοικητικό Δίκαιο — Τεκμήριο νομιμότητας των διοικητικών πράξεων — Κώλυμα αμφισβήτησης της νομιμότητας αυτής μετά την παρέλευση της προθεσμίας προς προσφυγή.

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προσβολή διορισμού ή προαγωγής — Όρια επέμβασης του Δικαστηρίου — Έκδηλη υπεροχή.

Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Επιθεωρητή Α', Τυπογραφείο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι: [*1002]

1. Ο Προϊστάμενος Τμήματος δεν είναι απαραίτητο για σκοπούς συστάσεων να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους ή ακόμα να είναι προϊστάμενος για ορισμένο χρονικό διάστημα, πριν προβεί σε συστάσεις. Ο Προϊστάμενος, ανεξάρτητα χρόνου και γνωριμίας, διαξάγοντας την ερευνά του μπορεί να αντλήσει τις πληροφορίες του από οποιεσδήποτε άλλες κατάλληλες πηγές, όπως είναι η περίπτωση πληροφοριών από προϊσταμένους των υποψηφίων και να προβεί σε συστάσεις.

Το ερώτημα κατά πόσο οι συστάσεις είναι αιτιολογημένες πρέπει να απαντηθεί με βάση τις αρχές που απαντάται και το ερώτημα κατά πόσο μια διοικητική πράξη ή απόφαση είναι αιτιολογημένη.

Είναι νομολογιακά καθιερωμένο ότι αιτιολογία που δεν παρέχει στο Δικαστή τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της διοικητικής πράξης ή είναι τόσο αόριστη και ασαφής ώστε να καθιστά ανέφικτο το δικαστικό έλεγχο δεν είναι νόμιμη και οδηγεί στην ακύρωση της πράξης. Η αιτιολογία πρέπει να είναι σαφής και επαρκής και να ανταποκρίνεται στα στοιχεία του φακέλου. Είδος πλημμέλειας της αιτιολογίας είναι και η μη συμφωνία της προς τα στοιχεία που βρίσκονται στο φάκελο.

Εξέταση του περιεχομένου της σύστασης και της προσβαλλόμενης απόφασης αποκαλύπτει ότι παρέχουν στο Δικαστήριο τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητάς τους. Δίδουν με εξειδικευμένο τρόπο τους λόγους προτίμησης του Αναπληρωτή Διευθυντή και τους λόγους προτίμησης του ενδιαφερόμενου μέρους από την ΕΔΥ. Περαιτέρω, η σύσταση ανταποκρίνεται προς τα στοιχεία των φακέλων και το συμπέρασμα που διατυπώνεται τόσο στη σύσταση όσο και στην απόφαση της ΕΔΥ είναι προϊόν εκτίμησης των υπαρχόντων στο φάκελο υπηρεσιακών στοιχείων.

Η προσωπική γνώση του Αναπληρωτή Διευθυντή αποκαλύπτεται επαρκώς στην παρούσα περίπτωση.

2. Έχει νομολογηθεί ότι προσόντα πρόσθετα από εκείνα που προβλέπονταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας συνιστούν παράγοντα οριακής μόνο σημασίας για διεκδικήσεις του κατόχου τους για προαγωγή. Έπεται κατά συνέπεια ότι τα οποιαδήποτε πρόσθετα προσόντα του αιτητή δεν μπορούσαν να θεμελιώσουν από μόνα τους έκδηλη υπεροχή. Η ΕΔΥ δεν έκαμε ιδιαίτερη μνεία στα πρόσθετα προσόντα είτε του αιτητή είτε του ενδιαφερόμενου μέρους, αλλά αναφέρει ότι τα έλαβε υπόψη όπως εφαίνοντο στον ενώπιον της [*1003] κατάλογο των υποψηφίων. Είναι, επομένως, πρόδηλο ότι η ΕΔΥ γνώριζε και έλαβε υπόψη της τα επιπρόσθετα προσόντα των υποψηφίων. Έχει δε νομολογηθεί ότι δεν είναι αναγκαίο για την ΕΔΥ να αναφέρει στην αιτιολογία της απόφασης της όλα τα στοιχεία που αξιολόγησε και έλαβε υπόψη της.

3. Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα αλλά μπορεί να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ ενός υποψηφίου όταν οι υποψήφιοι στα άλλα κριτήρια είναι ίσοι. Ιδιαίτερα δε, σύμφωνα πάντα με τη νομολογία, η αρχαιότητα αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο, όταν πρόκειται να πληρωθούν διευθυντικές θέσεις ή θέσεις ψηλά στην ιεραρχία.

4. Άλλος ισχυρισμός που προβάλλει ο αιτητής είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε τα προσόντα της προηγούμενης θέσης και ιδιαίτερα τη γνώση της αγγλικής γλώσσας.

Είναι παραδεκτό ότι στο Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν προβλέπεται τέτοιο προσόν.

Η ΕΔΥ δεν είχε υποχρέωση να ερευνήσει το θέμα αυτό, γιατί, άλλως, τούτο θα ήταν αντίθετο προς την αρχή του διοικητικού δικαίου περί της νομιμότητας του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους στην προηγούμενη θέση, που ουδέποτε προσβλήθηκε. Τούτο θα απέληγε σε αναψηλάφιση προηγούμενης προαγωγής του, πράγμα νομικά ανεπίτρεπτο.

5. Όπως έχει αποφασιστεί νομολογιακά το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν αυτή λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.

Στην υπόθεση αυτή ο αιτητής φέρει το βάρος να αποδείξει ότι υπερέχει έκδηλα του ενδιαφερόμενου μέρους, κατά τρόπο αντικειμενικά αναντίλεκτο και αυταπόδεικτο και απέτυχε να το αποσείσει.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Λύωνας κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038,

Jacovides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 212,[*1004]

Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 675,

Χατζηγεωργίου v. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 2997,

Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 598,

Hjiloannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041,

Φακοντής ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1694,

Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56,

Δημοκρατία ν. Πανταζής (1991) 3 Α.Α.Δ. 47,

Paschalis v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1897,

Δημοκρατία ν. Πογιατξή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422,

Δημοκρατία ν. Υψαρίδη κ.ά. (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 347,

Δημοκρατία ν. Πετρίδη (1991) 3 Α.Α.Δ. 731,

Ακάμα ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 1818,

Lewis ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1253.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Ε.Δ.Υ. με την οποία προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιθεωρητή Α', Τυπογραφείο αντί του αιτητή.

Γ. Χ" Μιχαήλ, για τον Αιτητή.

Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.

Γ. Καραπατάκης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία: [*1005]

"Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αριθμός 2997 ημερομηνίας 1 Σεπτεμβρίου 1995 με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος Κρίνος Ξενοφώντος στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή Α (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τυπογραφείο, από τις 15 Αυγούστου 1995 κατά προτίμηση και/ή αντί του αιτητή είναι άκυρη και χωρίς κανένα νομικό αποτέλεσμα."

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), στη συνεδρία της ημερομηνίας 5.7.1995, αφού έλαβε υπόψη ότι μια θέση Επιθεωρητή Α' στο Τυπογραφείο παραμένει κενή από την 1.2.1995 λόγω προαγωγής του κατόχου της, χωρίς η αρμοδία αρχή να υποβάλει πρόταση για την πλήρωσή της, απεφάσισε, δυνάμει του άρθρου 29(3) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1994, να προβεί στην πλήρωσή της χωρίς πρόταση της αρμοδίας αρχής.

Η θέση Επιθεωρητή Α', Τυπογραφείο, είναι θέση προαγωγής.

Στη συνεδρία της, ημερομηνίας 28.7.1995, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων και έκρινε ότι προάξιμοι είναι επτά υποψήφιοι μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος. Στη συνεδρία παρευρίσκετο και ο Αναπληρωτής Διευθυντής Τυπογραφείου, στη διάθεση του οποίου τέθηκαν οι Προσωπικοί Φάκελοι και οι Φάκελοι των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής Τυπογραφείου, στην ίδια συνεδρία, σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος για προαγωγή.

Μετά την αποχώρηση του Αναπληρωτή Διευθυντή η ΕΔΥ, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και τους Προσωπικούς Φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος (Κρίνος Ξενοφώντος) υπερείχε των. άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων και αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή Α', Τυπογραφείο.

Η πιο πάνω προαγωγή δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 1.9.1995 και εναντίον της καταχωρήθηκε την 8.11.1995 η παρούσα προσφυγή.

Οι κυριότεροι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής [*1006] αφορούν τη νομιμότητα και αιτιολογία της σύστασης του Αναπληρωτή Διευθυντή (γύρω από αυτό το λόγο περιστρέφονται διάφοροι ισχυρισμοί) και την παράλειψη της ΕΔΥ να διενεργήσει τη δέουσα έρευνα, όσον αφορά κυρίως τα προσόντα των υποψηφίων, και να αιτιολογήσει επαρκώς την απόφασή της. Τέλος ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ απέτυχε να εκλέξει τον καλύτερο από τους υποψηφίους που ήταν ο αιτητής.

Από τα πρακτικά της συνεδρίας της ΕΔΥ, ημερομηνίας 28.7.1995, παραθέτω το απόσπασμα που αναφέρεται στη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή:

"Και οι επτά υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προσόντα.

Το πλεονέκτημα της ειδικής εκπαίδευσης σε θέματα τυπογραφίας ή σε οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο θέμα διαθέτουν οι Μουμτζής Θεόδωρος, Ξενοφώντος Κρίνος και Αργυρίδης Παναγιώτης, οι οποίοι έχουν σχετικά κολλεγιακά διπλώματα εκπαίδευσης.

Γνωρίζω προσωπικά τους υποψηφίους, γνωρίζω την εργασία τους, καθώς επίσης και τις ικανότητες ενός εκάστου από αυτούς να αναλάβει τα καθήκοντα και τις ευθύνες της ανώτερης θέσης.

Με βάση τα πιο πάνω όπως επίσης και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, συστήνω για προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Α', Τυπογραφείο, τον υποψήφιο Ξενοφώντος Κρίνο.

……………………………………..

Προβαίνοντας στη σύστασή μου έλαβα υπόψη, όπως και πιο πάνω αναφέρω, και τα νομολογημένα κριτήρια. Σημειώνω δε ότι ο συστηνόμενος, παρόλο που έπεται σε αρχαιότητα έναντι άλλων υποψηφίων, εντούτοις υπερέχει σαφώς σε αξία, διαθέτει το πλεονέκτημα και οι εμπειρίες του, το ενδιαφέρον του για συνεχή επιμόρφωση και η αφοσίωσή του στο καθήκον τον καθιστούν πιο κατάλληλο για να αναλάβει τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.

Περαιτέρω θέλω να τονίσω ότι πριν προβώ στη σύστασή μου έλαβα υπόψη ότι διάφοροι υποψήφιοι έχουν περισσότερες γνώ[*1007]σεις και εμπειρίες σε συγκεκριμένους τομείς του Τυπογραφείου, λόγου χάρη ο υποψήφιος Αργυρίδης Παναγιώτης έχει περισσότερες γνώσεις στη διόρθωση κειμένων, όπως άλλωστε και ο συστηνόμενος έχει περισσότερες γνώσεις σε άλλους τομείς. Αλλά εκείνος που θα αναλάβει την ανώτερη θέση θα κληθεί να εποπτεύει, να συντονίζει και να ελέγχει την εργασία δύο ή περισσότερων Κλάδων του Τυπογραφείου και πιστεύω ότι ο Ξενοφώντος, λόγω των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του, θα ασκήσει επαρκέστερα τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης."

Μετά την αποχώρηση του Αναπληρωτή Διευθυντή η ΕΔΥ προχώρησε στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.

Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της ΕΔΥ:

"Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τις κρίσεις και τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή.

Η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ομόφωνα ότι το πλεονέκτημα της "ειδικής εκπαίδευσης σε θέματα τυπογραφίας ή σε οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο θέμα" διαθέτουν οι πιο κάτω:

1. Αργυρίδης Παναγιώτης - Certificate in Printing Techniques

(Letterpress) - Diploma in Printing Management.

2. Ξενοφώντος Κρίνος - Diploma in Graphic Arts and Tupography.

3. Μουμτζής Θεόδωρος - Diploma in Graphic Reproduction Technology.

Σημειώνεται ότι τρία Μέλη της Επιτροπής (κ.κ. Εργατούδης, Μαρτίδης και Κυριάκου) κρίνουν ότι το πλεονέκτημα μπορεί να λογιστεί στον Ξενοφώντος και ως εκ του πιστοποιητικού της εταιρείας κατασκευής τυπογραφικών μηχανών Varityper (σχετική αναφορά γίνεται στο θέμα Β.(2)(1) των πρακτικών της συνεδρίασης της Επιτροπής ημερ. 24.10.94).

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/ Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία [*1008] χρόνια. Όσον αφορά τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις που υποβλήθηκαν για το 1990, η Επιτροπή τις προσήγγισε με βάση τη γενική απόφαση που πήρε στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 7.10.91, στο βαθμό που συνάδει με τα στοιχεία της παρούσας διαδικασίας.

Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητά τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων.

Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία και με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τη σύσταση και τα σχετικά αιτιολογικά που πρόβαλε ο Αναπληρωτής Διευθυντής, έκρινε ότι ο Ξενοφώντος Κρίνος υπερέχει των άλλων υποψηφίων, τον επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτόν προαγωγή στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Επιθεωρητή Α', Τυπογραφείο.

Επιλέγοντας τον Ξενοφώντος, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι αυτός έπεται σε αρχαιότητα επτά άλλων υποψηφίων που δεν επιλέγηκαν. Η Επιτροπή όμως παρατήρησε ότι κατά τη συνεκτίμηση όλων των ενώπιον της στοιχείων ο επιλεγείς υπερέχει. Μεταξύ άλλων, ο επιλεγείς υπερέχει αυτών ουσιαστικά στην αξία, στοιχείο στο οποίο αποδίδεται περισσότερη σημασία, καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο Τυπογραφείο, και διαθέτει και το πλεονέκτημα. Περαιτέρω, αυτός υπερέχει ή έχει περίπου τα ίδια προσόντα με αυτούς και, περιπλέον, έχει την υπέρ του αιτιολογημένη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή. Επίσης, η Επιτροπή σημείωσε ότι όπως προκύπτει, τόσο μέσα από τη δήλωση του Αναπληρωτή Διευθυντή όσο και μέσα από τα στοιχεία των Φακέλων, ο Ξενοφώντος παρουσιάζει μια συνεχή έφεση για επιμόρφωση και ανάπτυξη."

Κύριος λόγος για ακύρωση που προβάλλεται από τον αιτητή είναι η θέση του ότι τόσο η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή όσο και η απόφαση της ΕΔΥ στερούνται αιτιολογίας.

Είναι πρόδηλο από το περιεχόμενο της σύστασης του Αναπληρωτή Διευθυντή ότι πριν προχωρήσει στη σύσταση είχε μελετήσει τους φακέλους των υποψηφίων. Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι ο Αναπληρωτής Διευθυντής δεν μπορούσε να γνωρίζει τους υποψηφίους και την απόδοση τους στην εργασία, γιατί είχε αναλάβει καθήκοντα Αναπληρωτή Διευθυντή μόλις ένα χρόνο πριν [*1009] την προαγωγή, κρίνεται ανεδαφικός και αβάσιμος. Ο Προϊστάμενος Τμήματος δεν είναι απαραίτητο για σκοπούς συστάσεων να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους ή ακόμα να είναι προϊστάμενος για ορισμένο χρονικό διάστημα, πριν προβεί σε συστάσεις. Ο Προϊστάμενος, ανεξάρτητα χρόνου και γνωριμίας, διαξάγοντας την έρευνα του μπορεί να αντλήσει τις πληροφορίες του από οποιεσδήποτε άλλες κατάλληλες πηγές, όπως είναι η περίπτωση πληροφοριών από προϊσταμένους των υποψηφίων και να προβεί σε συστάσεις. Οι θέσεις αυτές διατυπώθηκαν από τη νομολογία μας στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Λύωνα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038.

Η προσωπική γνώση του Αναπληρωτή Διευθυντή αποκαλύπτεται επαρκώς στην παρούσα περίπτωση. Στην απόφαση Μάρω Χ’’ Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 2997, αναφέ[*1010]ρεται ότι:

"Η ανάγκη για αιτιολογημένη σύσταση η οποία υπαγορεύεται από το άρθρο 35(4) του Νόμου 1/90 δεν επιβάλλει την υποβολή εμπεριστατωμένης πραγματείας. Από τη στιγμή που οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος ανταποκρίνονται προς τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων και δίνουν με καθαρότητα και πληρότητα τους λόγους της προτίμησης του θεωρώ ότι ικανοποιούνται πλήρως οι προϋποθέσεις του πιο πάνω άρθρου. Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακυρώσεως δεν μπορεί να πετύχει."

Είναι, περαιτέρω, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει γιατί δεν έκαμε τη δέουσα έρευνα όσον αφορά τα προσόντα των υποψηφίων. Η ΕΔΥ έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι περιλαμβανομένου του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους κατείχαν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Επίσης έκρινε ότι και οι δύο κατείχαν το επιπρόσθετο προσόν που προβλέπεται επίσης στο σχέδιο υπηρεσίας. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι το δικό του πρόσθετο προσόν είναι υπέρτερο αυτού του ενδιαφερόμενου μέρους. Και επίσης ότι διαθέτει και άλλα ακαδημαϊκά προσόντα που δεν προβλέπονταν από το σχέδιο υπηρεσίας.

Έχει νομολογηθεί ότι προσόντα πρόσθετα από εκείνα που προβλέπονταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας συνιστούν παράγοντα οριακής μόνο σημασίας για διεκδικήσεις του κατόχου τους για προαγωγή (Βλέπε: Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Hjiloannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041). Έπεται κατά συνέπεια ότι τα οποιαδήποτε πρόσθετα προσόντα του αιτητή δεν μπορούσαν να θεμελιώσουν από μόνα τους έκδηλη υπεροχή. Η ΕΔΥ δεν έκαμε ιδιαίτερη μνεία στα πρόσθετα προσόντα είτε του αιτητή είτε του ενδιαφερόμενου μέρους, αλλά αναφέρει ότι τα έλαβε υπόψη όπως εφαίνοντο στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων. Είναι, επομένως, πρόδηλο ότι η ΕΔΥ γνώριζε και έλαβε υπόψη της τα επιπρόσθετα προσόντα των υποψηφίων. Έχει δε νομολογηθεί ότι δεν είναι αναγκαίο για την ΕΔΥ να αναφέρει στην αιτιολογία της απόφασής της όλα τα στοιχεία που αξιολόγησε και έλαβε υπόψη της (Βλέπε: Φακοντής ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1694).

Ο αιτητής ισχυρίζεται ακόμα, ότι η ΕΔΥ δεν έλαβε υπόψη ή παραγνώρισε την αρχαιότητα του αιτητή στην αμέσως προηγούμενη θέση. Ο αιτητής υπερείχε του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα κατά 1 χρόνο και 11 μήνες. Η ΕΔΥ όμως στην απόφασή της [*1011] κάμνει ειδική μνεία στην αρχαιότητα και ήταν σε γνώση της ότι ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα αλλά, όπως παρατήρησε, "κατά τη συνεκτίμηση όλων των στοιχείων ο επιλεγείς υπερέχει".

Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα αλλά μπορεί να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ ενός υποψηφίου όταν οι υποψήφιοι στα άλλα κριτήρια είναι ίσοι. (Βλέπε: Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56). Ιδιαίτερα δε, σύμφωνα πάντα με τη νομολογία, η αρχαιότητα αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο, όταν πρόκειται να πληρωθούν διευθυντικές θέσεις ή θέσεις ψηλά στην ιεραρχία (Βλέπε: Δημοκρατία ν. Πανταζής (1991) 3 Α.Α.Δ. 47, Paschalis ν. Republic (1988) 3 C.L.R. 1897).

Η ΕΔΥ έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή την οποία αξιολόγησε μαζί με τα άλλα δύο κριτήρια και έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει. Το ενδιαφερόμενο μέρος πέραν της υπεροχής του στις εμπιστευτικές εκθέσεις είχε και τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή, γεγονός που επαυξάνει την αξία του.

Κατά συνέπεια και ο ισχυρισμός αυτός του αιτητή δεν ευσταθεί.

Άλλος ισχυρισμός που προβάλλει ο αιτητής είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε τα προσόντα της προηγούμενης θέσης και ιδιαίτερα τη γνώση της αγγλικής γλώσσας.

Είναι παραδεκτό ότι στο Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν προβλέπεται τέτοιο προσόν.

Κατά συνέπεια ούτε και αυτός ο ισχυρισμός μπορεί να ευσταθήσει.

Τέλος ο αιτητής εισηγείται ότι η ΕΔΥ απέτυχε να επιλέξει τον πραγματικά καλύτερο υποψήφιο.

Όπως έχει αποφασιστεί νομολογιακά το Διοικητικό. Δικα[*1012]στήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν αυτή λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου με την κρίση του αρμοδίου οργάνου. (Βλέπε: Δημοκρατία ν. Πετρίδη.(1991) 3 Α.Α.Δ. 731, Ακάμα ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 1818).

Καταλήγοντας, όλοι οι ισχυρισμοί του αιτητή κρίνονται ανεδαφικοί και απορρίπτονται. Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται. Ο αιτητής να πληρώσει έξοδα εξ £150 τόσο στην καθής η αίτηση όσο και στο ενδιαφερόμενο μέρος.

Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο