(1997) 4 ΑΑΔ 1263
[*1263] 19 Μαΐου, 1997
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΕΠΕΠΑΝΝΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1.ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
2.ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 260/96)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Αξιολόγηση — Εκθέσεις — Αδιονόητος ο διαχωρισμός μεταξύ αξιολογικών στοιχείων των εκθέσεων αφενός και της αντίστοιχης στο καθένα βαθμολογίας αφετέρου — Στοιχεία και βαθμός αποτελούν αδιαχώριστη ενότητα.
Δεδικασμένο — Παράβαση — Περιστάσεις παράβασης του δεδικασμένου στην κριθείσα περίπτωση επανεξέτασης διορισμού εκπαιδευτικού λειτουργού, μετά την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας.
Η αιτήτρια προσέβαλε τον κατ' επανεξέταση επαναδιορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στην θέση Επιθεωρητή Αγγλικών Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η διχοτόμηση των υπηρεσιακών εκθέσεων που επιχείρησε η Ε.Ε.Υ. είναι παράνομη. Παραβιάστηκε κατάφωρα το δεδικασμένο που έχει προκύψει από τις ακυρωτικές αποφάσεις στην προσφυγή αρ. 747/93 και ιδιαίτερα την προσφυγή της αιτήτριας. Στις εκθέσεις (και ειδικές εκθέσεις) υπάρχουν τα αξιολογικά στοιχεία και η αντίστοιχη βαθμολογία τους. Η Ε.Ε.Υ. αγνόησε τη βαθμολογία. Ωστόσο το ένα μέρος είναι αντανά[*1264]κλάση του άλλου και άρρηκτα συνυφασμένο με αυτό. Δεν είναι λογικά δυνατό να λαμβάνεται υπόψη η αξιολογική κρίση και να παραγνωρίζεται ο βαθμός που δόθηκε για τέτοια κρίση. Αποτελούν μια αδιαχώριστη ενότητα.
Εφόσον λοιπόν ο αποκλεισμός της αιτήτριας προκλήθηκε από την παραπάνω αυτή τοποθέτηση της Ε.Ε.Υ., η τελική της απόφαση πάσχει.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 504.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου στη θέση Επιθεωρητή Αγγλικών Δημοτικής Εκπαίδευσης αντί της αιτήτριας.
Ντ. Πασπαλίδης, για την Αιτήτρια.
Ρ. Πετρίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Δεν είναι η πρώτη φορά που η αιτήτρια προσφεύγει για να ακυρώσει το διορισμό/προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου Α. Πολυδώρου στη θέση Επιθεωρητή Αγγλικών Δημοτικής Εκπαίδευσης. Προηγήθηκε η προσφυγή της με αρ. 355/94 την οποία κέρδισε. Ο διορισμός ακυρώθηκε με απόφαση του Κωνσταντινίδη Δ., ημερ. 5/10/95. Βασικά διότι υιοθετήθηκε παράνομα, κατά παράβαση των Καν. 28 (και 27) των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Επιθεώρησις και Αξιολόγησις) Κανονισμών του 1976 (Κ.Δ.Π. 223/76), άνισο βαθμολογικό μέτρο στον καταρτισμό των υπηρεσιακών εκθέσεων των δασκάλων αφενός και των διευθυντών ή βοηθών διευθυντών σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης αφετέρου, που ήταν υποψήφιοι για τη θέση. Ας σημειωθεί ότι η αιτήτρια ήταν κατά τον κρίσιμο χρόνο δασκάλα. Ο ενδιαφερόμενος κατείχε θέση διευθυντή δημοτικού σχολείου. [*1265]
Η ακυρωτική κρίση ήταν απόρροια προηγούμενης απόφασης του ίδιου δικαστή στην Ανδρέας Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 504. Η ουσία της είναι ότι έπασχαν οι εκθέσεις των ετών 1978 μέχρι και το 1993 διότι οι Επιθεωρητές καθιέρωσαν πρακτική που αντέκειτο στους παραπάνω κανονισμούς, δηλαδή, να αξιολογούν τους δασκάλους με βαθμολογία, στην καλύτερη περίπτωση, 36. Ενώ για τους διευθυντές και βοηθούς διευθυντές η συνολική βαθμολογία μπορούσε να φτάσει μέχρι τους 40 βαθμούς. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι με το σύστημα αυτό βαθμολογικού προσδιορισμού της αξίας και το κλασματικό ακόμη μέρος της μονάδας προσμετρά.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο αποκλείστηκε η αιτήτρια στην προσφ. αρ. 355/94 από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και δεν περιλήφθηκε στον κατάλογο των συστηθέντων για προαγωγή ήταν η χαμηλότερη βαθμολογία της. Είναι χρήσιμο να έχουμε υπόψη το σκεπτικό της απόφασης της 5/10/95, γιατί ένας από τους άξονες της υπόθεσης της αιτήτριας είναι ότι η επίδικη απόφαση παραβίασε το δεδικασμένο που έχει προκύψει από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή της αιτήτριας με αρ. 355/94:
"Η αιτήτρια, ως Δασκάλα, βαθμολογήθηκε με 36 που ήταν ο ψηλότερος βαθμός που δινόταν στους δασκάλους. Οι ανθυποψήφιοί της, ως Βοηθοί Διευθυντές ή ως Διευθυντές, είχαν ψηλότερη βαθμολογία γιατί στην περίπτωσή τους, οι επιθεωρητές καθόρισαν, στο πλαίσιο της ίδιας τακτικής, ψηλότερο ανώτατο όριο βαθμολογίας.
………………………………..
Το ελάχιστο που μπορεί να λεχθεί για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης είναι πως η παραπομπή στη βαθμολογία, όπως αυτή διαμορφώθηκε με τον πιο πάνω παράνομο τρόπο, καταφανώς συνιστούσε χρησιμοποίηση άνισου μέτρου κρίσης."
Η επανεξέταση έλαβε χώρα στις 13/12/95, οπόταν λήφθηκε και η υπό αναθεώρηση απόφαση. Πάλιν δε συστήθηκε η αιτήτρια από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για λόγο που άπτεται των υπηρεσιακών εκθέσεων. Η Επιτροπή αυτή όμως έθεσε το θέμα ως εξής:
"Από τη μελέτη των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων, χωρίς να ληφθεί υπόψη η αριθμητική βαθμολογία η οποία κρίθηκε αντικανονική (απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση 747/93 της 8.3.1995), κρίνει ότι όλοι οι υποψήφιοι είναι εξαίρετοι όσον αφορά την [*1266] αξία. Ωστόσο από το περιεχόμενο των περιγραφικών εκθέσεων τους προκύπτει ότι οι Μυτιληναίος Α., Παπαδόπουλος Γ. και Πολυδώρου Α., διαθέτουν εξαίρετες διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες."
Η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση για τον αποκλεισμό της, που η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) εξέτασε κατά την ίδια συνεδρία της. Την απέρριψε ωστόσο χρησιμοποιώντας αιτιολογία όμοια με εκείνη που χρησιμοποιήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή:
"……….. η Επιτροπή έχοντας υπόψη την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου τόσο στην προσφυγή με αρ. 747/93 όσο και στην προσφυγή 355/94 δε λαμβάνει υπόψη τις βαθμολογίες των υποψηφίων μεταξύ των ετών 1978 και 1993 που κρίθηκαν ότι ήταν αντικανονικές. Ύστερα από μελέτη των φακέλων υπηρεσιακών εκθέσεων κρίνει ότι με βάση το περιεχόμενο των εν λόγω φακέλων (χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι βαθμολογίες) και οι τρεις περιληφθέντες στον κατάλογο υπερέχουν από την κα Κεπεγιάννη στο κριτήριο αυτό και ειδικότερα σε ότι αφορά τους τομείς της οργάνωσης και διοίκησης, ανθρωπίνων σχέσεων και γενικής συμπεριφοράς και δράσης."
Στον καθορισμό της αξίας, για τους σκοπούς της τελικής της επιλογής, η Ε.Ε.Υ. κατέφυγε για ακόμη μια φορά στο περιεχόμενο "των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων". Τις λαμβάνει υπόψη για να υποστηρίξει ότι η υπεροχή σε προσόντα των δύο ανθυποψηφίων του προαχθέντος "δεν μπορεί……να εξουδετερώσει τη σαφή υπεροχή του κ. Πολυδώρου (ενδιαφερόμενου μέρους) σε αρχαιότητα, καθώς και τις ελαφρά καλύτερες υπηρεσιακές του εκθέσεις". Η ενέργεια αυτή της Ε.Ε.Υ., όπως και η ταυτόσημη στάση που τήρησε για να απορρίψει την ένσταση της αιτήτριας, δεν αποτέλεσε αντικείμενο ιδιαίτερου σχολιασμού είτε από τη δικηγόρο της Δημοκρατίας είτε από το δικηγόρο του ενδιαφερόμενου μέρους. Αρκέστηκαν μόνο να αναφέρουν ότι η διαφοροποίηση την οποία έκαμε η Ε.Ε.Υ. ήταν νόμιμη.
Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η διχοτόμηση των υπηρεσιακών εκθέσεων που επιχείρησε η Ε.Ε.Υ. είναι παράνομη. Παραβιάστηκε κατάφωρα το δεδικασμένο που έχει προκύψει από τις ακυρωτικές αποφάσεις στην προσφυγή αρ. 747/93 και ιδιαίτερα την προσφυγή της αιτήτριας. Στις εκθέσεις (και ειδικές εκθέσεις) υπάρχουν τα αξιολογικά στοιχεία και η αντίστοιχη βαθμολογία [*1267] τους. Η Ε.Ε.Υ. αγνόησε τη βαθμολογία. Ωστόσο το ένα μέρος είναι αντανάκλαση του άλλου και άρρηκτα συνυφασμένο με αυτό. Δεν είναι λογικά δυνατό να λαμβάνεται υπόψη η αξιολογική κρίση και να παραγνωρίζεται ο βαθμός που δόθηκε για τέτοια κρίση. Αποτελούν μια αδιαχώριστη ενότητα.
Εφόσον λοιπόν ο αποκλεισμός της αιτήτριας προκλήθηκε από την παραπάνω αυτή τοποθέτηση της Ε.Ε.Υ., η τελική της απόφαση πάσχει. Και ακυρώνεται. Η Δημοκρατία καταδικάζεται στα έξοδα της προσφυγής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο