ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Μιχάλη Χ” Ρούσου,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση.

___________________

Για τον αιτητή: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Θ. Μαυρομουστάκη (κα.), Δικηγόρος της

Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γ-Ε.

__________________

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (“η Ε.Δ.Υ.”), με απόφαση της που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 9.5.97 (“η προσβαλλόμενη απόφαση”) προήγαγε τον Γεώργιο Χριστοδουλίδη (“το Ε.Μ.”) στη θέση Πρώτου Ηλεκτρολόγου Μηχανικού (“η επίδικη θέση”), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, από τις 15.4.97 αντί και/ή στη θέση του αιτητή.

Ο τελευταίος επιδιώκει την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Η επίδικη θέση είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής με μισθοδοτική κλίμακα την Α14. Για την πρώτη πλήρωση της μετά την έγκριση του σχεδίου υπηρεσίας, όπως είναι εδώ η περίπτωση, είχε θεωρηθεί ως θέση προαγωγής.

Τα απαιτούμενα προσόντα ήταν:

“1. Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην Ηλεκτρομηχανική ή Ηλεκτρομηχανική και Ηλεκτρονική Μηχανική ή

Ηλεκτρονική Μηχανική και Ηλεκτρομηχανική ή Ηλεκτρονική Μηχανική.

(Σημ. Ο όρος πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος καλύπτει και

μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο).

2. Δεκαετής τουλάχιστο μεταπτυχιακή πείρα στην ηλεκτρομηχανική ή/

και ηλεκτρονική μηχανική, κατά προτίμηση στη Δημόσια Υπηρεσία,

από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία σε διευθυντικά/

εποπτικά καθήκοντα που να περιλαμβάνουν προγραμματισμό,

οργάνωση, καθοδήγηση, συντονισμό και έλεγχο εργασιών.

3. Πολύ καλή γνώση της σχετικής με τις αρμοδιότητες του Τμήματος

Νομοθεσίας στον Τομέα της Ηλεκτρολογίας καθώς και γνώση της

εργασίας και των βασικών αρχών λειτουργίας των Τομέων του

Τμήματος.

4. Ακεραιότητα χαρακτήρα, διευθυντική, διοικητική και οργανωτική

ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.

5. Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας.

6. Μεταπτυχιακό προσόν σε θέματα που σχετίζονται με τις

δραστηριότητες του Τμήματος θα αποτελεί πλεονέκτημα.”

Ο αιτητής: Είναι κάτοχος των Πανεπιστημιακών Τίτλων: “Bachelor of Science in Electronic and Electrical Engineering (Class II Honours/Division I), University of Birmingham, Master of Science in Electrical Engineering” και “Doctor of Philosophy in Electronic and Electrical Engineering”.

Την 1.12.72 διορίσθηκε στη θέση του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, 2ης Τάξης, την 1.8.76 στη θέση Ηλεκτρολόγου Μηχανικού Πρώτης Τάξης και την 1.8.96 στη θέση του Ανώτερου Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.

Το Ε.Μ.: Είναι κάτοχος του τίτλου “Bachelor of Engineering, University of Sheffield” και “Associate Member, The Institution of Electrical Engineering, Ηνωμένο Βασίλειο”.

Στις 16.12.68 διορίσθηκε στη θέση Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, 2ης Τάξης, την 1.10.73 στη θέση Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, 1ης Τάξης και στις 15.7.82 στη θέση Ανώτερου Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.

Το κύρος της αμφισβητείται λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Επιβάλλεται η παράθεση της:

΄Οπως φαίνεται από το σχετικό πρακτικό η Ε.Δ.Υ. εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων. ΄Ελαβε υπόψη τις κρίσεις και τη σύσταση του Διευθυντή. ΄Ελαβε, επίσης, υπόψη τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολο τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια. Περαιτέρω έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητα τους. Και η προσβαλλόμενη απόφαση καταλήγει ως πιο κάτω:

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως ο αιτητής αμφισβητεί το κύρος της σύστασης του Διευθυντή. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι τα “σημεία στήριξης, η βάση της σύστασης πάσχουν”. ΄Εκαμε ειδική αναφορά στο μέρος της σύστασης το οποίο αναφέρεται στην αρχαιότητα, πείρα και αξία του Ε.Μ. και στο μέρος της που αναφέρεται στις “προσωπικές ιδιότητες και ικανότητες των υποψηφίων”. Τόνισε ότι πάσχουν λόγω έλλειψης νόμιμης αιτιολογίας επειδή οι σχετικές αναφορές δεν είναι συγκεκριμενοποιημένες. ΄Εκαμε επίσης αναφορά στο μέρος της σύστασης το οποίο αναφέρεται στην ανάθεση συγκεκριμένων καθηκόντων στο Ε.Μ. - “ευθύνη του Ηλεκτρολογικού Τομέα”. Υποστήριξε συναφώς ότι με τον τρόπο αυτό έχουν θυματοποιηθεί οι άλλοι υποψήφιοι και έχει δημιουργηθεί “πλεονέκτημα” υπέρ του Ε.Μ. αδικαιολόγητα και αντίθετα προς τη νομολογία (Βλ. Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 1589/18.6.96). Παράλληλα ο Διευθυντής “υπό πλάνη θεωρεί ότι εξισούται η αρχαιότητα με την πείρα”.

Στην πρόσφατη απόφαση μου Ιακωβίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 38/97 και 39/97/29.1.98 έχω προβεί σε επισκόπηση της σχετικής νομολογίας η οποία σχετίζεται με τις συστάσεις του Διευθυντή. Μεταφέρω το σχετικό απόσπασμα:

Το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, 1990 (Ν 1/90) απαιτεί όπως κατά την προαγωγή η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη, ανάμεσα σ΄ άλλα, τις “αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση”. Εγείρεται λοιπόν το ερώτημα κατά πόσο η επίδικη σύσταση ικανοποιεί την πιο πάνω νομοθετική επιταγή.

Θεωρώ ότι το ερώτημα “κατά πόσο οι συστάσεις του Διευθυντή είναι αιτιολογημένες” πρέπει να απαντηθεί με βάση τις αρχές που απαντάται το ερώτημα κατά πόσο μια διοικητική πράξη ή απόφαση είναι αιτιολογημένη. Θα παραθέσω στη συνέχεια αυτές τις αρχές:

Και προβάλλουν τα πιο κάτω ερωτήματα:

(α) Η σύσταση παρέχει στο δικαστήριο τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία γαι τη διακρίβωση της νομιμότητας της;

(β) Είναι η αιτιολογία της σύστασης ειδική και επαρκής και ανταποκρίνεται στα στοιχεία του φακέλου;

(γ) Το συμπέρασμα που διατυπούται στη σύσταση είναι προϊόν της εκτίμησης υπό του αρμοδίου οργάνου - του Διευθυντή - των υπαρχόντων στο φάκελο υπηρεσιακών στοιχείων;

΄Εχω εξετάσει προσεκτικά το περιεχόμενο της σύστασης. Κρίνω ότι παρέχει στο δικαστήριο τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της. Δίδει με πολύ εξειδικευμένο τρόπο τους λόγους της προτίμησης του Διευθυντή. Ο τελευταίος λέγει με τρόπο επαρκή γιατί η προτίμηση του στρέφεται προς το Ε.Μ. και η σύσταση του δεν είναι ασύμφωνη προς τα στοιχεία του φακέλου. Ακολουθεί πως η σύσταση δεν πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας.

Αναφορικά με την θέση του αιτητή που σχετίζεται με την μη “συγκεκριμενοποιημένη αναφορά” των προσωπικών ιδιοτήτων και ικανοτήτων του Ε.Μ. έχω την άποψη ότι κατά την εξέταση της νομιμότητας και εγκυρότητας μιας σύστασης δεν πρέπει να απομονώνουμε ορισμένες φράσεις και να τις αποσυνδέουμε από το υπόλοιπο περιεχόμενο της σύστασης. Η τελευταία πρέπει να εξετάζεται και να ελέγχεται με βάση την ολότητα του περιεχομένου της. Είναι αλήθεια ότι ο Διευθυντής στις τελευταίες δύο γραμμές της σύστασης του κάμνει απλώς αναφορά στις προσωπικές “ιδιότητες και ικανότητες των υποψηφίων”. Ωστόσο στη δεύτερη παράγραφο της σύστασης του - τελευταίες 5 γραμμές - κάμνει πολύ συγκεκριμένη αναφορά στις ιδιότητες και ικανότητες του Ε.Μ.. Ακολουθεί πως η σχετική εισήγηση δεν ευσταθεί. Η υπόθεση Λούης ν. Ε.Δ.Υ., Υποθ. 374/95/20.5.96 διακρίνεται επειδή η σύσταση σε εκείνη την υπόθεση ήταν διαφορετικού περιεχομένου.

Αναφορικά με το παράπονο που σχετίζεται με το μέρος της σύστασης το οποίο φέρει το Ε.Μ. να υπερέχει καταφανώς σε αρχαιότητα και πείρα και να μην υστερεί σε αξία έχει ήδη γίνει αναφορά στα υπηρεσιακά στοιχεία των υποψηφίων. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία το Ε.Μ. υπηρετεί στη θέση του Ανώτερου Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από τις 15.7.82, ο δε αιτητής από την 1.8.96. Υπάρχει υπεροχή 14 ετών του Ε.Μ. στην αρχαιότητα. Τούτου δοθέντος δεν υπάρχει τίποτε το επιλήψιμο στην σχετική αναφορά του Διευθυντή που σχετίζεται με την αρχαιότητα. ΄Ερχομαι τώρα στην αναφορά που έκαμε ο Διευθυντής στην “πείρα” του Ε.Μ.

Τέλος και σε σχέση με την αναφορά του Διευθυντή στην αξία του Ε.Μ. πρέπει να πώ ότι αυτή υποστηρίζεται από το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων. Εξέταση τους αποκαλύπτει ότι όχι μόνο το Ε.Μ. “δεν υστερεί σε αξία” - όπως ήταν η δήλωση του Διευθυντή - αλλά υπερέχει.

Αναφορικά με το μέρος της σύστασης του Διευθυντή η οποία αναφέρεται στο είδος των καθηκόντων που είχαν ανατεθεί στο Ε.Μ. έχω την άποψη πως η κρινόμενη περίπτωση διακρίνεται από την Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 1589/18.6.90.

Σε εκείνη την υπόθεση ο συγκεκριμένος υπάλληλος συστήθηκε για προαγωγή κυρίως λόγω του είδους των καθηκόντων που εκτελούσε. Στην παρούσα υπόθεση τα καθήκοντα που εκτελούσε το Ε.Μ. δεν αποτελούν τον λόγο της σύστασης. Λόγω των ικανοτήτων του Ε.Μ. του είχε ανατεθεί ένας συγκεκριμένος τομέας ευθύνης και ο Διευθυντής έκαμε αναφορά σ΄ αυτό το γεγονός. Δεν θέλησε να οικοδομήσει πάνω στο είδος των καθηκόντων που εκτελούσε το Ε.Μ. αλλά πάνω στις ικανότητες του. Αποτελεί, νομίζω, ζήτημα προαγωγής των συμφερόντων της υπηρεσίας και κατ΄ επέκταση του δημοσίου συμφέροντος η ανάθεση καθηκόντων ανάλογα με τις ικανότητες και δεξιότητες των υπαλλήλων. Δεν βλέπω οτιδήποτε το επιλήψιμο στην σχετική αναφορά του Διευθυντή.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως που έχει προωθήσει ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή σχετίζεται με την κατοχή του πρόσθετου προσόντος από τον αιτητή. Υποστήριξε ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. “να στηριχθεί στη σύσταση και να επιλέξει το Ε.Μ. με βάση τη σύσταση αυτή αλλά και χωρίς να δώσει ειδική αιτιολογία για το ότι ο αιτητής κατείχε πρόσθετο προσόν (που δεν κατείχε το Ε.Μ.) οδηγεί σε ακύρωση.

Τυγχνάνει λοιπόν εξεταστέο κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει την ειδική εκείνη αιτιολογία που είναι απαραίτητη όταν παραγνωρίζεται το πρόσθετο προσόν. ΄Οπως καταφαίνεται από την προσβαλλόμενη απόφαση οι λόγοι που έδωσε η Ε.Δ.Υ. για την παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος του αιτητή ήταν:

(1) Η υπεροχή του Ε.Μ. σε αξία.

(2) Η αρχαιότητα και πείρα του Ε.Μ..

(3) Η σύσταση του Διευθυντή.

Σε σχέση με την αρχαιότητα πρέπει να τονιστεί ότι πρόκειται για αρχαιότητα 14 ετών. Λαμβάνω υπόψη τους λόγους που έδωσε η Ε.Δ.Υ. για την παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος. ΄Εχοντας υπόψη τη συντριπτική αρχαιότητα του Ε.Μ. και την πείρα που αυτή συνεπάγεται (όπως επεξηγείται πιο πάνω στις σελ. 8-9), την υπεροχή του Ε.Μ. σε αξία και τη σπουδαιότητα που αποδίδει η νομολογία στη σύσταση του Διευθυντή, κρίνω ότι η επίδικη αιτιολογία ικανοποιεί πλήρως την πιο πάνω απαίτηση της νομολογίας. Ο σχετικός λόγος ακυρώσεως δεν μπορεί να πετύχει.

Τέλος πρέπει να παρατηρήσω: Πρόκειται για πλήρωση θέσης σε υψηλή διευθυντική θέση όπου η διακριτική ευχέρεια της Ε.Δ.Υ. είναι ευρύτατη (Βλ. Λαμπής ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 708), και το δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή - όπως είναι εδώ η περίπτωση (Βλ. Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47). Για να πετύχει στην προσφυγή του ο αιτητής πρέπει να αποδείξει έκδηλη υπεροχή (Βλ. Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 130). Δεν έχει αποδείξει ούτε απλή υπεροχή η οποία - τονίζεται - δεν είναι αρκετή. Οι λόγοι ακυρώσεως που έχει επικαλεστεί έχουν απορριφθεί.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

/ΕΑΠ. Δ.