ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Ενώπιον: Χρ. ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος & 28

1. CARAMONDANI BROS LTD., από τη Λευκωσία

2. C.N.C.P. BOAT AND CAR PARKS LTD., από τη Λ/σια

- και -

Δήμου Λεμεσού

-----------------------

Για τους αιτητές: κ.Γ.Μιχαηλίδης

Για τον καθ΄ου η αίτηση Δήμο: κα.Κ.Κακουλλή για κ.Κακογιάννη

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: κα.Αλ.Λυκούργου για κ.Τ.Παπαδόπουλο

------------------------

Τον Απρίλιο του 1996 ο καθ΄ου η αίτηση Δήμος προκήρυξε διαγωνισμό για την ανέγερση δυο πολυόροφων χώρων στάθμευσης στις λεωφόρους Σαλαμίνος και Σπύρου Αραούζου αντίστοιχα, στη Λεμεσό. Οι αιτητές, σε συνεργασία, και η ενδιαφερόμενη εταιρεία, υπέβαλαν προσφορά. Δεν αμφισβητείται ότι οι προσφορές και των δύο υποβλήθηκαν νομότυπα, σύμφωνα δηλαδή με τους όρους προσφοράς. Κατά την εξέταση τους μάλιστα η επιλογή περιορίστηκε μεταξύ των δύο διαγωνιζομένων, των αιτητών και των ενδιαφερομένων.

Στις 26.9.96 ο Δήμος, μετά από διεξοδική μελέτη και συζήτηση, αποφάσισε και κατακύρωσε την προσφορά στους ενδιαφερόμενους. Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση αυτή.

Θα πρέπει εξ΄αρχής να αναφέρω πως από τη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων των αιτητών διαπιστώνω πως προβάλλεται μία μόνο εισήγηση που άπτεται του περιεχομένου των όρων του διαγωνισμού. Οι υπόλοιπες έχουν ως κεντρικό άξονα τη θέση, πως η προσφορά των αιτητών ήταν καλύτερη απ΄αυτή των ενδιαφερομένων σε ότι αφορά τα κατασκευαστικά έργα των χώρων στάθμευσης αλλά και το οικονομικό όφελος που θα προκύψει στο Δήμο, όταν αναλάβει την εκμετάλλευση τους.

Σχετικά με τον ισχυρισμό για παράβαση των όρων του διαγωνισμού οι συνήγοροι των αιτητών διατείνονται πως στα σχέδια που υπέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι περιλήφθηκαν και οικοδομές για γραφεία διαχείρισης των χώρων στάθμευσης, κάτι που δεν προβλεπόταν στους όρους του διαγωνισμού. Στην επίδικη απόφαση, λέγουν οι συνήγοροι, λήφθηκε σοβαρά υπόψη το γεγονός τούτο υπέρ των ενδιαφερομένων, θεωρήθηκε δηλαδή ως πλεονέκτημα η πρόβλεψη για την οικοδόμηση γραφείων.

Οι προσφορές αξιολογήθηκαν τον Σεπτέμβρη του 1996 από τους συμβούλους μηχανικούς του Δήμου, οι οποίοι και παρέδωσαν τη μελέτη με τις εισηγήσεις τους στο Δήμο. Οι αιτητές σχεδίασαν τα κατασκευαστικά έργα συμφωνα με τη νομική κατάσταση που ίσχυε και για τα δυο κτήματα, ενώ οι ενδιαφερόμενοι υπέβαλαν και διαζευκτική πρόταση βασισμένη στην πιθανότητα κάποιας πολεοδομικής χαλάρωσης. Για να υπάρξει, προφανώς, ισοτιμία μεταξύ των δύο προσφοροδοτών, οι σύμβουλοι του Δήμου κάλεσαν τους ενδιαφερόμενους και τους αιτητές να υποβάλουν αντίστοιχες διαζευκτικές προτάσεις για τις πιθανές επιπτώσεις στο οικονομικό μέρος της προσφοράς τους. Για μεν τους ενδιαφερόμενους στην περίπτωση που δεν θα παραχωρούντο πολεοδομικές χαλαρώσεις για δε τους αιτητές αν παραχωρούνταν, ώστε να μπορεί να ανεγερθεί ακόμη ένας όροφος στον ένα χώρο στάθμευσης. Και τα δυο μέρη ανταποκρίθηκαν εγγράφως στις πιο πάνω διευκρινίσεις που ζήτησαν οι σύμβουλοι του Δήμου.

Ο Δήμος είχε επίσης ενώπιον του οικονομική μελέτη από ειδήμονες, αναφορικά με την πιο προσοδοφόρα για το Δήμο προσφορά, ενόψει του γεγονότος ότι την εκμετάλλευση των χώρων στάθμευσης θα είχαν για ορισμένα χρόνια οι κατασκευαστές, και μετά θα παραχωρείτο στο Δήμο. Τα προτεινόμενα έτη εκμετάλλευσης ήταν μέρος των προσφορών.

΄Οπως είπα πιο πριν ο Δήμος, μετά από συζήτηση και σύγκριση των δυο προσφορών, θεώρησε πως αυτή των ενδιαφερομένων ήταν πιο συμφέρουσα και κατακύρωσε το έργο σ΄αυτούς. Ας σημειωθεί πως στο τέλος δεν υπήρξαν αιτήσεις από κανένα από τους δυο προσφοροδότες για πολεοδομικές χαλαρώσεις. Παραθέτω αυτούσιο το καθοριστικό μέρος της αιτιολογίας της απόφασης του Συμβουλίου.

Αναφορικά με το ζήτημα, που άπτεται των κανονισμών της προσφοράς, και που επισημαίνω πιο πάνω, οι δικηγόροι του Δήμου αναφέρουν πως νόμιμα και ορθά η ενδιαφερόμενη εταιρεία περιέλαβε στα σχέδια της και οικοδομές για γραφεία διαχείρισης των χώρων στάθμευσης. Στο Addendum Ι, υποδεικνύουν, πως επαφιόταν στους προσφοροδότες να προτείνουν οποιαδήποτε μέτρα και τρόπους που θα καταστήσουν τους χώρους στάθμευσης οικονομικά προσοδοφόρους. Τα γραφεία διαχείρισης ακριβώς βοηθούν στη λειτουργικότητα των χώρων, μιας και απ΄εκεί θα γίνεται απ΄ευθείας η διαχείριση τους, και τούτο προς οικονομικό όφελος του Δήμου.

΄Εχω τη γνώμη πως η θέση των δικηγόρων του Δήμου σ΄αυτό το σημείο είναι ορθή. Η επιλογή της προσφοράς των ενδιαφερομένων έγινε, όπως διαπιστώνω από τα πρακτικά της απόφασης που παραθέτω πιο πάνω, γιατί κρίθηκε συνολικά ως η πλέον οικονομικά συμφέρουσα στο Δήμο, ενώ ταυτόχρονα πληροί τους όρους του διαγωνισμού.

Οι δικηγόροι των αιτητών προβαίνουν στη γραπτή τους αγόρευση σε συγκριτική ανάλυση των δυο προσφορών, σε μια προσπάθεια να πείσουν πως η προσφορά των πελατών τους ήταν η καλύτερη. Το ζήτημα όμως αυτό εμπίπτει απόλυτα στην κρίση του διοικητικού οργάνου. ΄Οπως έχω ήδη υποδείξει, ο Δήμος λειτούργησε μέσα στα πλαίσια του νόμου και τις αρχές του διοικητικού δικαίου. Η απόφαση του έχει αιτιολογηθεί πλήρως. Μπορεί να υπάρχει διαφωνία, και ατέρμονη συζήτηση, μεταξύ οικονομικών ειδημόνων ως προς το ποιά είναι η πιο συμφέρουσα προσφορά. Η νομική όμως κατάσταση του πράγματος παραμένει αυτή που ανέφερα πιο πάνω.

΄Ενα άλλο ζήτημα που εγείρουν οι δικηγόροι των αιτητών είναι πως η ενδιαφερόμενη εταιρεία δεν απέδειξε, σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, πως είχε την κατάλληλη πείρα στην εκτέλεση τέτοιων έργων. Και τούτο το ζήτημα ενέπιπτε στην αρμοδιότητα του Δήμου για αξιολόγηση. Από τα στοιχεία του φακέλου καταδεικνύεται πως ο Δήμος λειτούργησε ορθά και σε ότι αφορά αυτό το θέμα, γιατί υπήρχε υλικό που έδωσαν οι ενδιαφερόμενοι προς ικανοποίηση του σχετικού όρου του διαγωνισμού.

Ενόψει των ανωτέρω, δεν διαπιστώνω κανένα λόγο που να καθιστά την επίδικη απόφαση τρωτή, και ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Χρ. Αρτεμίδης,

Δ.

/ΜΑΑ