(1998) 4 ΑΑΔ 138
[*138]25 Φεβρουαρίου, 1998
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. FOUR SEASONS HOTELS INC,
2. FOUR SEASONS HOTELS LTD,
3. FOUR SEASONS HOTELS (BARBADOS) LTD,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 180/95)
Eμπορικά Σήματα ― Eγγραφή ― Διαδικασία εγγραφής βάσει του Kεφ. 268 και τους περί Eμπορικών Σημάτων Kανονισμούς του 1951 ― H δυνατότητα παράτασης του χρόνου τελέσεως πράξης σε σχέση με διαδικαστικά της εγγραφής διαβήματα ― Περιστάσεις εφαρμογής στην κριθείσα περίπτωση ― Tελική είναι μόνο η απόφαση του Eφόρου περί της εγγραφής ή μη.
Διοικητικό Δίκαιο ― Διοικητική πράξη ― Eκτελεστή σε αντιδιαστολή προς προπαρασκευαστική πράξη ― Περιστάσεις του προπαρασκευαστικού χαρακτήρα της πράξης που προσβλήθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Oι αιτητές προσέφυγαν κατά της χορήγησης παράτασης χρόνου, από την Έφορο Eταιρειών στους ενδιαφερομένους, προκειμένου να καταχωρήσουν την αντένστασή τους στην ένσταση που είχαν προβάλει οι αιτητές επί αιτήσεως για εγγραφή σήματος εκ μέρους των ενδιαφερομένων.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η διαδικασία εγγραφής εμπορικού σήματος διέπεται από το Νόμο και τους περί Εμπορικών Σημάτων Κανονισμούς του 1951 (οι Κα[*139]νονισμοί).
Οι κανονισμοί 40 - 51 των Κανονισμών υπό την επικεφαλίδα "Ένσταση στην Εγγραφή" αναφέρονται στη διαδικασία που εφαρμόζεται σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο ενίσταται στην εγγραφή εμπορικού σήματος μετά τη δημοσίευση. Οι κανονισμοί 49 και 93 παρέχουν στην Έφορο τη διακριτική ευχέρεια να παρατείνει το χρόνο τέλεσης οποιασδήποτε πράξης που αφορά τη λήψη οποιουδήποτε διαδικαστικού διαβήματος με βάση τους κανονισμούς εφόσον δεν πρόκειται για χρόνο που ρητά καθορίζεται από το νόμο ή τους κανονισμούς 69 και 73 των Κανονισμών.
Στην προκείμενη περίπτωση παρεχόταν στην Έφορο η διακριτική εξουσία παράτασης του χρόνου επίδοσης των εγγράφων στα πλαίσια της διαδικασίας "ένστασης στην εγγραφή" με βάση τους Κανονισμούς. Η Έφορος εύλογα άσκησε αυτή τη διακριτική εξουσία υπέρ και των δυο πλευρών με βάση τα δεδομένα της κάθε περίστασης.
2. Η προβλεπόμενη από τους κανονισμούς διαδικασία η οποία διέπει την "ένσταση στην εγγραφή" εμπορικού σήματος δυνητικά απαρτίζεται από πράξεις ή/και ενέργειες οι οποίες τελούνται υπό μορφή διαδικαστικών διαβημάτων στο πλαίσιο της διεργασίας που προηγείται της εξαγωγής τελικού συμπεράσματος από την Έφορο επί του αιτήματος για εγγραφή εμπορικού σήματος. Η απόφαση του Εφόρου υπόκειται συμφώνως των προνοιών του Άρθρου 20(6) του Νόμου σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αυτές ακριβώς οι πράξεις και/ή ενέργειες που προβλέπονται από το νόμο (Άρθρο 20 του νόμου) και τους κανονισμούς (Καν. 40-51) κρίνονται ως προπαρασκευαστικές της τελικής απόφασης του Εφόρου.
Στην προκείμενη περίπτωση η Έφορος ενασκώντας τη διακριτική της εξουσία παρέτεινε το χρόνο επίδοσης της αντέστασης προφανώς για να έχει ενώπιόν της όλα τα στοιχεία που αφορούσαν το θέμα της εγγραφής του επίδικου εμπορικού σήματος προτού εκδώσει την απόφασή της.
3. Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση της Εφόρου δεν έχει δημιουργήσει αυτοτελώς άμεσα έννομα αποτελέσματα έναντι οποιουδήποτε. Πρόκειται για πράξη ή απόφαση προπαρασκευαστική της τελικής απόφασης της Εφόρου η οποία στερείται εκτελεστότητας και ως τέτοια εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου με βάση το Άρθρο 146(1) του Συντάγματος.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
[*140]Aναφερόμενες υποθέσεις:
Στεφανίδης και Άλλοι v. Δήμου Έγκωμης (1994) 3 Α.Α.Δ. 49,
Κρασιάς v. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση του Eφόρου Eμπορικών Σημάτων με την οποία εγκρίθηκε η αίτηση των ενδιαφερομένων μερών για παράταση του χρόνου καταχώρησης Aντέφεσης στην ένσταση των αιτητριών.
Α. Ξενοφώντος, για τους Aιτητές.
Λ. Χριστοδουλίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.
Μ. Καλλιγέρου, για το Eνδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
KPAMBHΣ, Δ.: H εταιρεία Costas Liverdos Successors Hoteliers Ltd (οι ενδιαφερόμενοι) πρότειναν την εγγραφή εμπορικού σήματος. Το προταθέν εμπορικό σήμα έγινε αποδεκτό για δημοσίευση και πήρε τον αριθμό 35210. Η δημοσίευση έγινε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 2826 ημερ. 24.9.93. Βλ. άρθρο 20(1) του Περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου Κεφ. 268 (ο Νόμος).
Οι αιτητές επέδωσαν στον Έφορο Εμπορικών Σημάτων (Έφορο) ειδοποίηση ένστασης στην αίτηση των ενδιαφερομένων για την εγγραφή του επίδικου εμπορικού σήματος. Βλ. άρθρο 20(2) του Νόμου.
Στις 30.3.94 η Έφορος διαβίβασε αντίγραφο της ειδοποίησης ένστασης των αιτητών στους δικηγόρους των ενδιαφερομένων. Βλ. άρθρο 20(4) του Νόμου.
Ο δικηγόρος των αιτητών απέστειλε στην Έφορο επιστολή ημερ. 6.6.94 με την οποία μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Δεν γνωρίζουμε πότε επακριβώς οι κοι Κώστας Τσιρίδης & Σία έλαβαν την ρηθείσαν επιστολήν σας η οποία εστάλη συ[*141]στημένη. Γνωρίζουμε μόνο ότι η επιστολή εστάλη κατά την 30.3.1994. Επομένως, έχοντας υπ’ όψιν μας ότι πιθανότατα να έχουν περάσει οι 2 μήνες από την ημερομηνία από την οποίαν οι κοι Κώστας Τσιρίδης & Σία έλαβαν την εν λόγω επιστολήν η οποία περιείχε την Ειδοποίησιν Ενστάσεως που υπέβαλαν οι πελάτες μας, σας καλούμεν όπως, αφού επιβεβαιώσετε ότι (α) η διορία των 2 μηνών έχει παρέλθη και (β) οι κοι Κώστας Τσιρίδης & Σία και/ή οι πελάτες τους (Costas Liverdos Successors Hoteliers Ltd) δεν έχουν καταχωρήση την νενομισμένην Αντέστασιν, να θεωρήσετε ότι αυτοί έχουν εγκαταλείψει την αίτησίν τους διά εγγραφήν του πιο πάνω εμπορικού σήματος (αρ. 35210) και διαγράψετε αυτήν χωρίς άλλην ειδοποίησιν, όπως αναφέρετε και εις την πιο πάνω επιστολήν σας.”
Οι ενδιαφερόμενοι με επιστολή τους προς την Έφορο Εμπορικών Σημάτων ζήτησαν παράταση του χρόνου καταχώρησης της αντέστασης τους στην ένσταση των αιτητών. Παραχωρήθηκε παράταση του χρόνου καταχώρησης της αντέστασης μέχρι 31.7.94.
Με επιστολή του δικηγόρου των αιτητών ημερομ. 14.8.94 προς την Έφορο ζητήθηκε άδεια για τροποποίηση της ένστασής τους διά της συμπληρώσεως των λόγων ένστασης. Το αίτημα των αιτητων απορρίφθηκε από την Έφορο στις 31.8.94.
Οι ενδιαφερόμενοι την 1.12.94 ζήτησαν από την Έφορο νέα παράταση χρόνου καταχώρησης της αντέστασής τους. Το αίτημα εγκρίθηκε και στις 7.12.94 δόθηκε νέα παράταση για καταχώρηση της αντέστασης μέχρι 31.1.95.
Οι αιτητές με δύο επιστολές τους προς την Έφορο ημερομ. 14.12.94 και 1.2.95 ζήτησαν να μη δοθεί νέα παράταση χρόνου στους ενδιαφερόμενους για καταχώρηση αντέστασης και απαίτησαν τη διαγραφή της αίτησης των ενδιαφερομένων για την εγγραφή του συγκεκριμένου εμπορικού σήματος.
Στις 9.2.95 οι ενδιαφερόμενοι με νέα επιστολή τους ζήτησαν μια τελευταία παράταση 30 ημερών για καταχώρηση της αντέστασης. Προτού η Έφορος αποφασίσει επί του αιτήματος για παράταση του χρόνου οι αιτητές κατεχώρησαν την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητούν:
“Δήλωσιν του σεβ. Δικαστηρίου ότι η πράξις και/ή απόφασις της Καθ’ ης η αίτηση να εγκρίνη την αίτησιν των Ενδιαφερομένων Μερών (αιτητών διά εγγραφήν του εμπορικού σήματος [*142]αρ. 35210) ημερ. 1.12.1994 και/ή να δώση προς αυτούς παράτασιν χρόνου διά να καταχωρήσουν Αντένστασιν εις την υπ’ αρ. 725 Ένστασιν των Προσφευγόντων, αντί να θεωρήση ότι αυτοί είχαν εγκαταλείψει την αίτησιν εγγραφής του εμπορικού σήματος 35210 και να διαγράψη ταύτην, είναι άκυρος και εστερημένη οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.”
Η καθ’ ης η αίτηση Έφορος σημάτων εγείρει τις πιο κάτω προδικαστικές ενστάσεις.
(α) Η προσφυγή είναι νομικά απαράδεκτη επειδή με την ίδια προσφυγή προσβάλλονται δυο ξεχωριστές διοικητικές πράξεις χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους οποιαδήποτε συνάφεια.
(β) Η αιτούμενη θεραπεία στην παράγραφο (Α) της αίτησης ακυρώσεως η οποία αναφέρεται σε “πράξη και/ή απόφαση της καθ’ ης η αίτηση να εγκρίνει την αίτηση των ενδιαφερομένων μερών δεν μπορεί να παρασχεθεί γιατί αναφέρεται σε μη εκτελεστή διοικητική πράξη και/ή η καταχωρισθείσα αίτηση ακυρώσεως σε σχέση με τέτοια απόφαση και/ή πράξη είναι πρόωρη.
(γ) Οι αιτητές στερούνται ενεστώτος εννόμου συμφέροντος.
(δ) Η αιτούμενη θεραπεία στην παράγραφο (Α) της αίτησης η οποία αναφέρεται στην απόφαση της καθ’ ης η αίτηση να δώσει στους ενδιαφερόμενους παράταση χρόνου για καταχώρηση αντέστασης στην υπ’ αριθμ. 725 ένσταση των αιτητών δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο της διαδικασίας του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Εφόρου Εμπορικών Σημάτων ημερομ. 7.12.1994 με την οποία, κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερομένων ημερ. 1.12.94, παρέτεινε το χρόνο για καταχώρηση της αντέστασης των ενδιαφερομένων στην ένσταση των αιτητών μέχρι την 31.1.1995.
Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 20.2.1995 και κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα υπέρβασης της προβλεπόμενης από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος προθεσμίας των 75 ημερών για την άσκηση της προσφυγής όπως η καθ’ ης η αίτηση ισχυρίζεται.
Το ζήτημα προς εξέταση είναι κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση της καθ’ ης η αίτηση συνιστά εκτελεστή διοικητική πρά[*143]ξη υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Η διαδικασία εγγραφής εμπορικού σήματος διέπεται από το Νόμο και τους περί Εμπορικών Σημάτων Κανονισμούς του 1951 (οι Κανονισμοί).
Οι κανονισμοί 40 - 51 των Κανονισμών υπό την επικεφαλίδα “Ένσταση στην Εγγραφή” αναφέρονται στη διαδικασία που εφαρμόζεται σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο ενίσταται στην εγγραφή εμπορικού σήματος μετά τη δημοσίευση. Οι κανονισμοί 49 και 93 παρέχουν στην Έφορο τη διακριτική ευχέρεια να παρατείνει το χρόνο τέλεσης οποιασδήποτε πράξης που αφορά τη λήψη οποιουδήποτε διαδικαστικού διαβήματος με βάση τους κανονισμούς εφόσον δεν πρόκειται για χρόνο που ρητά καθορίζεται από το νόμο ή τους κανονισμούς 69 και 73 των Κανονισμών.
Στην προκείμενη περίπτωση παρεχόταν στην Έφορο η διακριτική εξουσία παράτασης του χρόνου επίδοσης των εγγράφων στα πλαίσια της διαδικασίας “ένστασης στην εγγραφή” με βάση τους Κανονισμούς. Η Έφορος εύλογα άσκησε αυτή τη διακριτική εξουσία υπέρ και των δυο πλευρών με βάση τα δεδομένα της κάθε περίστασης.
Η προβλεπόμενη από τους κανονισμούς διαδικασία η οποία διέπει την “ένσταση στην εγγραφή” εμπορικού σήματος δυνητικά απαρτίζεται από πράξεις ή/και ενέργειες οι οποίες τελούνται υπό μορφή διαδικαστικών διαβημάτων στο πλαίσιο της διεργασίας που προηγείται της εξαγωγής τελικού συμπεράσματος από την Έφορο επί του αιτήματος για εγγραφή εμπορικού σήματος. Η απόφαση του Εφόρου υπόκειται συμφώνως των προνοιών του άρθρου 20(6) του Νόμου σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αυτές ακριβώς οι πράξεις και/ή ενέργειες που προβλέπονται από το νόμο (άρθρο 20 του νόμου) και τους κανονισμούς (Καν. 40-51) κρίνονται ως προπαρασκευαστικές της τελικής απόφασης του Εφόρου.
Στην προκείμενη περίπτωση η Έφορος ενασκώντας τη διακριτική της εξουσία παρέτεινε το χρόνο επίδοσης της αντέστασης προφανώς για να έχει ενώπιον της όλα τα στοιχεία που αφορούσαν το θέμα της εγγραφής του επίδικου εμπορικού σήματος προτού εκδώσει την απόφαση της.
Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση της Εφόρου δεν έχει [*144]δημιουργήσει αυτοτελώς άμεσα έννομα αποτελέσματα έναντι οποιουδήποτε. Πρόκειται για πράξη ή απόφαση προπαρασκευαστική της τελικής απόφασης της Εφόρου η οποία στερείται εκτελεστότητας και ως τέτοια εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου με βάση το άρθρο 146(1) του Συντάγματος. Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1929-1959) σελ. 239, 241, Στεφανίδης και Άλλοι ν. Δήμου Έγκωμης (1994) 3 Α.Α.Δ. 49 και Κρασιάς ν. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο