Cylaw

Kαραγιώργη Γιαννούλλα Xίννη και Άλλη ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (1998) 4 ΑΑΔ 180

(1998) 4 ΑΑΔ 180

[*180]5 Mαρτίου, 1998

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

(Yπόθεση Aρ. 325/95)

ΓΙΑΝΝΟΥΛΛΑ ΧΙΝΝΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ,

Aιτήτρια,

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ’ ης η αίτηση.

(Yπόθεση Aρ. 479/95)

MΑΡΙΝΑ BΡΑΚΑ,

Aιτήτρια,

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ.

(Yποθέσεις Aρ. 325/95, 479/95)

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Συνάφεια ―�Προϋποθέσεις ―�Δεν επληρούντο στην κριθείσα περίπτωση ―�H δεύτερη προσβαλλόμενη στο ίδιο δικόγραφο πράξη δεν εξετάστηκε ― Περιστάσεις και συνέπειες.

Δημόσιοι Yπάλληλοι ― Προαγωγές ―�Σύσταση του Προϊσταμένου του Tμήματος ― Σύσταση που στηρίχθηκε στη φύση των καθηκόντων που εκτελούσε ο συσταθείς υπάλληλος κρίθηκε άκυρη.

Oι αιτήτριες προσέβαλαν την προαγωγή της ενδιαφερόμενης σε Aνώτερη Nοσηλευτική Λειτουργό καθώς και την προαγωγή σε όμοια θέση άλλων προσώπων που όμως προάχθηκαν σε διαφορετική προαγωγική διαδικασία.

[*181]Tο Aνώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση ως προς την πρώτη αιτούμενη με τις προσφυγές θεραπεία και απορρίπτοντάς τες κατά τα λοιπά ως απαράδεκτες, αποφάσισε ότι:

1. Αν και το ζήτημα της ύπαρξης συνάφειας μεταξύ των δύο συμπροσβαλλόμενων με το ίδιο δικόγραφο διοικητικών πράξεων δεν εγέρθηκε, η εξέτασή του επιβάλλεται για το λόγο ότι το ζήτημα αυτό άπτεται του παραδεκτού της άσκησης προσφυγής.

Δεν είναι επιτρεπτή η προσβολή με το ίδιο δικόγραφο περισσότερων της μίας διοικητικών πράξεων όταν αυτές δεν είναι συναφείς.

Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της συνάφειας η προσφυγή θεωρείται παραδεκτή μόνο ως προς την προτασσόμενη στο δικόγραφο διοικητική πράξη.

Εν προκειμένω οι δυο προσβαλλόμενες με το ίδιο δικόγραφο πράξεις δεν ήταν συναφείς για το λόγο ότι, (α) η διαδικασία πλήρωσης των θέσεων ενεργοποιήθηκε με βάση δυο ξεχωριστές προτάσεις της αρμόδιας αρχής, ημερ. 26.7.94, για την πλήρωση της μίας θέσης και ημερ. 23.8.94, για την πλήρωση των εικοσιπέντε θέσεων, (β) οι επίδικες αποφάσεις λήφθηκαν σε δύο ξεχωριστές συνεδριάσεις της Επιτροπής ημερ. 3.10.94 και 18.11.94 αφού τηρήθηκαν δύο αυτοτελείς και ανεξάρτητες διαδικασίες αξιολόγησης, σύγκρισης και επιλογής των υποψηφίων, (γ) για κάθε μια από τις δύο διαδικασίες υποβλήθηκαν ξεχωριστές συστάσεις από το Διευθυντή με διαφορετική αιτιολογία έκαστη, (δ) οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν έφεραν ταυτόσημη αιτιολογία και (ε) η εγκυρότητα της μίας πράξης δεν επηρέαζε αλλά άφηνε άθικτη τη νομιμότητα της άλλης.

Λόγω έλλειψης συνάφειας μεταξύ των δύο συμπροσβαλλόμενων πράξεων οι προσφυγές είναι τυπικά δεκτές και θα εξεταστούν κατ’ ουσία μόνο όσον αφορά την προτασσόμενη στα δικόγραφα πράξη προαγωγής της Στέλλας Ελευθερίου στη θέση Ανώτερης Νοσηλευτικής Λειτουργού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από 1.1.95.

Οι προσφυγές αναφορικά με τη δεύτερη πράξη προαγωγής, λόγω έλ[*182]λειψης συνάφειας προς την πρώτη, απορρίπτονται ως απαράδεκτες.

2. Το είδος των καθηκόντων τα οποία εκτελεί ο υπάλληλος καθορίζονται από τη διοίκηση και δεν εξαρτώνται από τη δική του βούληση. Μέτρο κρίσης της αξίας των υποψηφίων αποτελεί η επάρκεια και αποτελεσματικότητα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και όχι η φύση της εργασίας την οποία εκτελούν λόγω της τοποθέτησής τους σε συγκεκριμένο τμήμα ή υπηρεσία.

Δεν αποτελεί νόμιμο στοιχείο δυσμενούς κρίσης η απασχόληση του υπαλλήλου σε συγκεκριμένα αποκλειστικά καθήκοντα ή η μη τοποθέτηση του σε νευραλγικό τομέα του δημοσίου ούτε ότι δεν διηύθυνε ορισμένη υπηρεσία ώστε να δυνηθεί να αποδείξει τις ικανότητές του.

Η φύση των καθηκόντων τα οποία εκτελούσε η ενδιαφερόμενη λόγω της τοποθέτησής της στο Νοσοκομείο Λάρνακας αποτέλεσε εμφανώς τους λόγους της υπέρ αυτής προτίμησης του Διευθυντή έναντι των ανθυποψηφίων της και για το λόγο αυτό η σύσταση κρίνεται ως πλημμελώς αιτιολογημένη.

Η σύσταση του Διευθυντή αποτέλεσε ουσιώδη παράγοντα κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης η οποία στηρίχθηκε αποφασιστικά επ’ αυτής.

Oι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Ιωάννου v. Α.Η.Κ. (1991) 4 Α.Α.Δ. 1342,

Σκαρπάρης v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 476,

Συμεωνίδου κ.ά. v. Δημοκρατίας (Αρ.2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 258,

Διακόπουλλος κ.ά. v. Ρ.Ι.Κ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 1366,

Παυλίδης v. Ρ.Ι.Κ. (1991) 4 Α.Α.Δ. 1201,

Γεωργιάδης v. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249,

Πολυνείκης v. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 29.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέ[*183]ρους στη θέση της Aνώτερης Nοσηλευτικής Λειτουργού αντί της αιτήτριας.

Α. Γεωργίου, για την Aιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 325/95.

Σ. Pήγας, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 479/95.

Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.

Γ. Γεωργίου, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 2, 4, 6, 9 στην Υπόθεση Αρ. 325/85 και 13, 14, 15, 17, 20 στην Υπόθεση Αρ. 479/95.

Χ. Παπανδρέου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος 7.

Cur. adv. vult.

APTEMHΣ, Δ.: Με τις παρούσες προσφυγές οι οποίες συνεκδικάστηκαν, οι αιτήτριες ζητούν την ακύρωση της προαγωγής της Στέλλας Ελευθερίου, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας πλήρωσης με προαγωγή μίας κενής θέσης Ανώτερου/ης Νοσηλευτικού/ης Λειτουργού στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.

Επιπρόσθετα, η αιτήτρια στην προσφυγή 325/95, Γιαννούλα Χίννη - Καραγιώργη, ζητά την ακύρωση της προαγωγής δεκατεσσάρων από τα εικοσιπέντε ενδιαφερόμενα μέρη τα οποία προάχθηκαν με βάση τη διαδικασία πλήρωσης με προαγωγή εικοσιπέντε θέσεων Ανώτερου/ης Νοσηλευτικού/ής Λειτουργού στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας και η αιτήτρια στην προσφυγή 479/95, Μαρίνα Βρακά, προσβάλλει την απόφαση προαγωγής και των εικοσιπέντε ενδιαφερομένων μερών τα οποία προάχθηκαν με βάση την ίδια διαδικασία.

Ανκαι το ζήτημα της ύπαρξης συνάφειας μεταξύ των δύο συμπροσβαλλόμενων με το ίδιο δικόγραφο διοικητικών πράξεων δεν εγέρθηκε, η εξέτασή του επιβάλλεται για το λόγο ότι το ζήτημα αυτό άπτεται του παραδεκτού της άσκησης προσφυγής.

Θεωρούνται συναφείς οι πράξεις, όταν η μία αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή όταν αυτές αφορούν στον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, έχουν ταυτόσημη αιτολογία [*184]και εκδόθηκαν από το ίδιο διοικητικό όργανο κατά την ίδια διοικητική διαδικασία. (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας ΣτΕ 1929 - 1959, σελ. 274, Τσάτσου, “Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας”, 1971, σελ. 357 παράγρ. 175, Ντίνος Ιωάννου ν. Α.Η.Κ. (1991) 4 Α.Α.Δ. 1342, Ανδρέας Σκαρπάρης ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 476 και Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 258).

Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της συνάφειας η προσφυγή θεωρείται παραδεκτή μόνο ως προς την προτασσόμενη στο δικόγραφο διοικητική πράξη. (Βλ. σχετικά, Ανδρέας Διακόπουλλος κ.ά. ν. Ρ.Ι.Κ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 1366 και Άντρος Παυλίδης ν. Ρ.Ι.Κ. (1991) 4 Α.Α.Δ. 1201).

Οι προσφυγές αναφορικά με τη δεύτερη πράξη προαγωγής, λόγω έλλειψης συνάφειας προς την πρώτη, απορρίπτονται ως απαράδεκτες.

Η Επιτροπή επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης μίας θέσης Ανώτερου Νοσηλευτικού Λειτουργού σε συνεδρίαση ημερ. 3.10.94 στην οποία κλήθηκε και παρέστη ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, προς υποβολή συστάσεων.

[*185]Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, έκρινε ότι η Στέλλα Ελευθρίου, η οποία είχε υπέρ αυτής τη σύσταση του Διευθυντή, υπερείχε των υπολοίπων υποψηφίων και αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, την προαγωγή της στη θέση, από 1.1.95.

Αποτέλεσε βασική εισήγηση των δικηγόρων των αιτητριών ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αναιτιολόγητη για το λόγο ότι από το περιεχόμενο της απουσίαζαν τα συγκεκριμένα εκείνα στοιχεία και περιστατικά τα οποία δυνατόν να αποτελούσαν τον αποχρώντα λόγο της προτίμησης του Διευθυντή υπέρ της συστηθείσας.

Στο ουσιώδες μέρος της σύστασής του ο Διευθυντής αναφέρει τα ακόλουθα:

“Αφού έλαβα υπόψη μου τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων, συστήνω για προαγωγή στη θέση την Ελευθερίου Στέλλα.

Προς αιτιολόγηση της σύστασής μου θα ήθελα να αναφέρω ότι η Ελευθερίου Στέλλα εργάζεται τα τελευταία χρόνια στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Λάρνακας, επισημαίνοντας ιδιαίτερα ότι, λόγω αυξήσεως του πληθυσμού στη Λάρνακα και λόγω του μεγάλου τουριστικού ρεύματος σ’ αυτήν, οι ανάγκες στο εν λόγω Τμήμα είναι πολλές και επιβάλλουν άμεση λήψη αποφάσεων και ορθού χειρισμού των περιστατικών και η Ελευθερίου διακρίθηκε στον τομέα αυτό.”

Είναι εμφανές ότι η αιτιολογία της σύστασης του Διευθυντή στηρίχθηκε αποκλειστικά στη φύση των καθηκόντων τα οποία εκτελούσε η προκριθείσα, λόγω της τοποθέτησής της στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Λάρνακας.

Η σύσταση συναρτήθηκε άμεσα με τα αυξημένα περιστατικά στο νοσοκομείο Λάρνακας λόγω της αύξησης του πληθυσμού και του τουριστικού ρεύματος στην πόλη αυτή, προς τα οποία το ενδιαφερόμενο μέρος αντεπεξήλθε και διακρίθηκε. Αυξημένα όμως περιστατικά δυνατόν να σημειώνονται κατά καιρούς και σε άλλες Επαρχίες.

Το είδος των καθηκόντων τα οποία εκτελεί ο υπάλληλος καθορίζονται από τη διοίκηση και δεν εξαρτώνται από τη δική του βού[*186]ληση. Μέτρο κρίσης της αξίας των υποψηφίων αποτελεί η επάρκεια και αποτελεσματικότητα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και όχι η φύση της εργασίας την οποία εκτελούν λόγω της τοποθέτησής τους σε συγκεκριμένο τμήμα ή υπηρεσία.

Για τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η επίδικη απόφαση, ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ των αιτητριών.

Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο