(1998) 4 ΑΑΔ 187
[*187]6 Μαρτίου, 1998
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΥΤΟΥ
ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ/ Ή
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 612/96)
Διοικητικό Δίκαιο ― Διοικητική πράξη ―�Eκτελεστότητα ―�Άγνωστη στο δίκαιο διοικητική ενέργεια ―�Στερείται κάθε εκτελεστότητας και δεσμευτικότητας ― Oύτε η ακύρωσή της για σκοπούς ασφάλειας δικαίου είναι σκόπιμη ―�H περίπτωση “κατ’ αρχή” έγκρισης παρέκκλισης από Δήλωση Πολιτικής χωρίς να έχει ακόμη υποβληθεί αίτηση για πολεοδομική άδεια.
Πολεοδομική Άδεια ― Έκδοσή της κατά παρέκκλιση των πολεοδομικών κανόνων σύμφωνα με το Άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Xωροταξίας Nόμου αρ. 90/72 ―�Προϋποθέτει αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας παραβιάζουσας το ισχύον πολεοδομικό καθεστώς και εξ αυτού παραπομπή της στο Yπουργικό Συμβούλιο ―�Mόνη εκτελεστή τελική πράξη είναι η, αναλόγως της έγκρισης ή μη της παρέκκλισης από το Yπουργικό Συμβούλιο, απόφαση της πολεοδομικής αρχής επί της αίτησης για πολεοδομική άδεια ― Yιοθέτηση των πορισμάτων της Σιμιλλίδης v. Δημοκρατίας (1998) 4 A.A.Δ. 43 ―�Άγνωστη στο νόμο η ενέργεια του Yπουργικού Συμβουλίου στην κριθείσα περίπτωση να εγκρίνει παρέκκλιση κατ’ αρχήν και χωρίς να έχει υποβληθεί ακόμη αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Aκύρωση της προσβαλλόμενης με την προσφυγή πράξης ακόμα και αν δεν είναι εκτελεστή ―�Προϋποθέσεις από την νομολογία ―�Δεν επληρούντο στην κριθείσα περίπτωση ανυ[*188]πόστατης πράξης.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
H προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Σιμιλλίδης v. Δημοκρατίας (1998) 4 A.A.Δ. 43,
Vassiliades Pharmacies Ltd v. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 436,
Παπαϊωάννου v. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 447,
S. Neophytou Enterprises Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1997) 4 Α.Α.Δ. 569,
Δημοκρατία v. Μελέτη (1991) 3 Α.Α.Δ. 433.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Yπουργείου Eσωτερικών για την καταρχή έγκριση παρέκκλισης για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Aιτητές.
Χρ. Ιωσηφίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.:�Εγείρεται σειρά θεμάτων αλλά πρέπει να εξεταστεί πρώτα η ένσταση ως προς την εκτελεστότητα της απόφασης που προσβάλλεται.
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, με επιστολή του προς τον Υπουργό Εσωτερικών, ζήτησε “χαλάρωση” σε σχέση με τον επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης για τουριστικό χωριό που ήθελε να ανεγείρει στην περιοχή “Κόννος”, στην Αγία Νάπα. Το Υπουργείο Εσωτερικών την ερμήνευσε ως αίτηση για “καταρχή έγκριση παρέκκλισης για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας” και ζήτησε τις απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.
[*189]Η επιστολή του τελευταίου περιείχε και λόγους για τους οποίους δεν σύστηνε την παρέκκλιση. Θεωρούσε, μεταξύ άλλων, πως θα εξυπηρετούσε μόνο κερδοσκοπικούς σκοπούς και πως θα αποτελούσε κακό προηγούμενο. Επισήμαινε όμως και το εξής: Δεν είχε υποβληθεί αίτηση για πολεοδομική άδεια και δεν ήταν δυνατό να εφαρμοστεί το άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν. 90/72, όπως τροποποιήθηκε). Το οποίο ακριβώς παρέχει στο Υπουργικό Συμβούλιο εξουσία για παρέκκλιση. Όπως σημείωσε, “στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής ζητά καταρχή έγκριση παρέκκλισης των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής από την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, πράγμα το οποίο δεν προνοεί η ισχύουσα νομοθεσία”.
Το θέμα άχθηκε ενώπιον της Υπουργικής Επιτροπής στην οποία εκχωρήθηκε η σχετική εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου. Και η Υπουργική Επιτροπή, με αναφορά στο άρθρο 26, αποφάσισε “να εγκρίνει καταρχή τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση τουριστικού χωριού”. Υπό προϋποθέσεις και όρους που καθορίστηκαν. Ο πρώτος από τους οποίους έχει σχέση με το συντελεστή δόμησης. Και, όπως προστίθεται, “αποφάσισε περαιτέρω να εξουσιοδοτήσει την Πολεοδομική Αρχή να εκδώσει πολεοδομική άδεια με κατάλληλους όρους, μέσα στα πιο πάνω πλαίσια, χωρίς επαναφορά σ’ αυτή, εκτός εάν προκύψουν θέματα που δεν καλύπτονται από την παρούσα καταρχή έγκριση”. Επισημαίνουν οι αιτητές πως δεν υπάρχει καμιά απολύτως αναφορά στο δημόσιο συμφέρον που θα εξυπηρετείτο, η ύπαρξη του οποίου εν πάση περιπτώσει αποτελεί όρο για την ύπαρξη εξουσίας για έγκριση παρέκκλισης, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα τώρα.
Αντέδρασαν πολλοί και υπάρχει στο φάκελλο σειρά δημοσιευμάτων και διαμαρτυρία του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου. Ο Δήμος Αγίας Νάπας άσκησε την παρούσα προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της “καταρχή” έγκρισης.
Οι καθ’ ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο λέγουν πως δεν είναι εκτελεστή η απόφαση γιατί ακριβώς η έγκριση είναι “καταρχή”. Δεν εκδόθηκε τελική διοικητική πράξη αλλά μόνο ενδιάμεση, προπαρασκευ- αστικού περιεχομένου. Με την οποία γνωστοποιείται στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο η πρόθεση της Υπουργικής Επιτροπής “στην περίπτωση κατά την οποία θα υπέβαλλε ολοκληρωμένα σχέδια και αφού θα πληρούσε τους όρους της Δήλωσης Πολιτικής στην Αγία Νάπα”. Οι αιτητές αντιτείνουν πως έχουμε απόφαση κατ’ επίκληση του άρθρου 26 η οποία, όσο και αν περιγράφεται ως “καταρχή”, είναι τελική και δεσμευτική για όλους, ιδίως για την [*190]πολεοδομική αρχή.
Κρίνω πως η πράξη που προσβάλλεται δεν είναι εκτελεστή. Όχι όμως για το λόγο που πρόβαλαν οι καθ’ ων η αίτηση. Ανεξάρτητα δηλαδή από το ότι η απόφαση περιγράφεται ως κατ’ αρχήν, θέμα που δεν νομίζω ότι χρειάζεται να εξετάσω. Στην υπόθεση Ανδρέας Σ. Σιμιλλίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 4 A.A.Δ. 43, εξέτασα πτυχές του μηχανισμού που εισάγει το άρθρο 26 και της εξουσίας που παρέχει στο Υπουργικό Συμβούλιο. Είχα κρίνει, και εξακολουθώ να διατηρώ την ίδια άποψη, πως δεν ενεργοποιείται η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου έξω από το πλαίσιο πολεοδομικής αίτησης και χωρίς εισηγητική έκθεση της Πολεοδομικής Αρχής ότι δικαιολογείται η κατά παρέκκλιση χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Και, ακόμα, πως δεν φαινόταν να υπάρχει καν έννομη δυνατότητα να διεκδικήσει ιδιοκτήτης παρέκκλιση δυνάμει του άρθρου 26, αφού αυτή θα μπορούσε να εγκριθεί μόνο σε έκτακτες και δικαιολογημένες προς το δημόσιο συμφέρον περιπτώσεις. Είχα σημειώσει συναφώς πως δεν έβλεπα πώς θα ενομιμοποιείτο αιτητής να στηρίξει ατομικές του αξιώσεις, εκ προοιμίου έκνομες ως παραβιάζουσες το τοπικό σχέδιο, κατ΄επίκληση του δημοσίου συμφέροντος.
Εκείνο όμως που κυρίως έχει σημασία για τους σκοπούς του θέματος που συζητούμε τώρα είναι η ταξινόμηση της απόφασης που λαμβάνεται από την Υπουργική Επιτροπή στο πλαίσιο του άρθρου 26. Στην πιο πάνω υπόθεση, μετά την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής για μή έγκριση παρέκκλισης, ακολούθησε απόφαση από την Πολεοδομική Αρχή για απόρριψη της πολεοδομικής αίτησης. Και στη συνέχεια ιεραρχική προσφυγή και απόρριψή της από την Υπουργική Επιτροπή. Ήταν τότε η εισήγηση των καθ’ ων η αίτηση πως εκτελεστή ήταν μόνο η απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής με την οποία αρνήθηκε την έγκριση παρέκκλισης δυνάμει του άρθρου 26 και έκρινα πως αυτό δεν ήταν ορθό.
Εκείνο που επιφέρει έννομο αποτέλεσμα είναι η απόφαση επί της πολεοδομικής αίτησης. Όσο και αν η μή έγκριση ή η έγκριση παρέκκλισης προδιαγράφει την απόρριψη ή τη χορήγησή της, ανάλογα. Πολύ λιγότερο δεν παράγεται έννομο αποτέλεσμα όταν, στην παρούσα περίπτωση, η όποια απόφαση για παρέκκλιση εκδόθηκε χωρίς την ύπαρξη καν πολεοδομικής αίτησης.
Αυτή η διοικητική ενέργεια είναι εντελώς άγνωστη στο νόμο. Δεν έχει υπόσταση και δεν είναι δυνατό να δεσμεύσει κανένα. Όπως εξήγησε ο Νικολάου Δ., στη Vassiliades Pharmacies Ltd v. [*191]Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 436, σε σχέση με συναφές θέμα, αφορούσε σε ανύπαρκτο ζήτημα. (βλ. επίσης Παναγιώτης Παπαϊωάννου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 447 και S. Neophytou Enterprises Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1997) 4 Α.Α.Δ. 569). Ούτε και δικαιολογείται ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης κατά την αρχή που υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Μελέτη (1991) 3 Α.Α.Δ. 433. Δεν έχει αποκτήσει οντότητα μέσα στο χώρο του δικαίου και η ακύρωση της θα λειτουργούσε στο κενό.
Η προσφυγή είναι απαράδεκτη γιατί στρέφεται κατά απόφασης που δεν είναι εκτελεστή. Απορρίπτεται αλλά χωρίς διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο