(1998) 4 ΑΑΔ 1241
[*1241]23 Δεκεμβρίου, 1998
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΖΕΠΗ,
2. ΘΕΟΓΝ. ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ KHOO,
3. ΡΟΔΟΥΛΛΑ ΕΥΑΓΟΡΟΥ,
4. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΛΑΗΣ,
5. ΛΟΥΚΙΑ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ-ΛΟΪΖΙΑ,
Aιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Yποθέσεις Aρ. 692/97)
Ερμηνεία ― Ο περί Προϋπολογισμού (Τροποποιητικός) Νόμος του 1996 (Ν. 8(ΙΙ)/96) ― Αντικατάσταση τίτλου και μισθολογικών κλιμάκων δημοσίων θέσεων και μετατροπή τους από συνδυασμένες θέσεις σε θέσεις με συνδυασμένες κλίμακες ― Κατά πόσο η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται και προϋπόθεση για να εφαρμοστεί η κατάρτιση νέων σχεδίων υπηρεσίας.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προσφυγή κατά παραλείψεως οφειλόμενης ενέργειας ― «Εκτελεστή» παράλειψη ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε εκτελεστή η παράλειψη ενεργοποίησης του περί Προϋπολογισμού (Τροποποιητικού) Νόμου (Ν. 8(ΙΙ)/96).
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της παράλειψης των καθ’ ων η αίτηση να τους αποδόσουν τις μισθολογικές κλίμακες που προβλέφθηκαν για τις θέσεις που οι αιτητές ήδη κατείχαν. Η πρόνοια περί των νέων κλιμάκων και των νέων τίτλων των θέσεων είχε περιληφθεί στον περί Προϋπολογισμού (Τροποποιητικό) Νόμο (Ν. 8(ΙΙ)/96).
Το Ανώτατο Δικαστήριο, διαπιστώνοντας την συνδρομή παράλειψης οφειλόμενης ενέργειας, αποφάσισε ότι:
[*1242]1. Είναι ορθή η εισήγηση των αιτητών πως δεν δημιουργήθηκαν νέες θέσεις με το Ν. 8(ΙΙ)/96. Η αντίθεση των καθ’ ων η αίτηση δεν μπορεί να εναρμονιστεί προς τις ρητές πρόνοιές του. Είναι ο τίτλος και οι κλίμακες των ήδη υφιστάμενων θέσεων που αντικαταστάθηκαν. Ούτε δικαιολογείται η αντίληψη πως χρειάζονταν νέα σχέδια υπηρεσίας για να μπορούν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του Νόμου. Ο Νόμος επέφερε κατ’ ευθείαν και χωρίς τέτοιο ή οποιοδήποτε όρο την αντικατάσταση και τη διαφοροποίηση ως προς τους όρους μισθοδοσίας. Με την έναρξη της ισχύος του, προέκυψε καθήκον απόδοση των δικαιωμάτων που θεσμοθετήθηκαν και η στάση της διοίκησης συνιστά πράγματι παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας. Το Άρθρο 27 του Ν. 1/90 δεν μπορεί να συνδεθεί με το ζήτημα. Προβλέπει πως τα γενικά καθήκοντα και οι ευθύνες κάποιας θέσης όπως και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της, καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας. Δεν τίθεται εδώ τέτοιο ζήτημα ως προς τους αιτητές. Κατείχαν ήδη τις θέσεις για τις οποίες ίσχυαν συγκεκριμένα σχέδια υπηρεσίας και ο Νόμος επέφερε την αλλαγή με δοσμένη και ανεπηρέαστη αυτή την κατάσταση πραγμάτων. Η θέση των καθ’ ων η αίτηση, που καθόρισε τη στάση τους, πως δεν ήταν δυνατή η εφαρμογή του Νόμου χωρίς νέα σχέδια υπηρεσίας, δεν έχει τεκμηριωθεί.
2. Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η παράλειψη δε θα έπρεπε να είχε επισυμβεί και ό,τι παραλείφθηκε έδει να είχε εκτελεστεί.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Panayides v. Republic (192) 3 C.L.R. 467,
ΕΔΥ κ.ά. v. Ηλιάδη (1989) 3 Α.Α.Δ. 2360,
Δημοκρατία v. Μαυρομμάτη και Άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ. 543,
Δήμος Λάρνακας v. Mobil Oil Cyprus Ltd (1995) 3 Α.Α.Δ. 400,
ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ. κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 1675.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της παράλειψης των Kαθ’ ων η αίτηση να εφαρμόσουν το N.8(II)96 ο οποίος επέβαλε την ένταξή τους στην Kλίμακα A7 από 1.9.96.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Aιτητές.
[*1243]Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Το θέμα που εγείρεται αφορά στις υποχρεώσεις που πηγάζουν από τον περί Προϋπολογισμού (Τροποποιητικό) Νόμο του 1996, (Ν.8(ΙΙ)/96), που είναι νόμος με την πλήρη έννοια του όρου. (Βλ. Petrakis Panayides v. Republic (1972) 3 C.L.R. 467, Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κ.ά. ν. Γεώργιου Ηλιάδη (1989) 3 Α.Α.Δ. 2360, Δημοκρατία ν. Μαυρομμάτη και Άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ. 543).
Παραθέτω τα άρθρα 2 και 3 του Νόμου.
“2. Ο τίτλος και οι κλίμακες των θέσεων που φαίνονται στη δευτερη στήλη, των οποίων ο βασικός μισθός περιλαμβάνεται στο εδάφιο του Άρθρου 100 που φαίνεται έναντι των Κεφαλαίων στην πρώτη στήλη και ο αριθμός των οποίων φαίνεται στην τρίτη στήλη, αντικαθίστανται από τον τίτλο και τις κλίμακες που φαίνονται στην τέταρτη στήλη του Πίνακα.
3. Η φράση “Συνδυασμένες Θέσεις” για τις θέσεις που περιγράφονται στο άρθρο 2 του παρόντος Νόμου αντικαθίσταται από τη φράση “Συνδυασμένες Κλίμακες”.
Οι αιτητές κατείχαν τη θέση εξεταστή Λογαριασμών 3ης τάξης (Κλίμακα Α4 που ήταν συνδυασμένη με την ομώνυμη της 2ης Τάξης (κλίμακα Α7) και, κατά το Νόμο, (Κεφ. 05.01 - Ελεγκτική Υπηρεσία), ο τίτλος της και η κλίμακά της αντικαταστάθηκαν από 16.2.96 με εκείνα του Εξεταστή Λογαριασμών (Κλίμακα Α4-Α7).
Για το γεγονός τους πληροφόρησε η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολή ημερομηνίας 14.3.96, αλλά έκτοτε δεν υπήρξε εξέλιξη. Οι αιτητές αξίωσαν εφαρμογή του Νόμου, δεν είχαν ανταπόκριση και στις 2.9.96 καταχώρισαν την παρούσα προσφυγή. Καταλογίζουν στη διοίκηση παράλειψη εφαρμογής του Νόμου ο οποίος επέβαλε την αναβάθμιση/ένταξη τους στην Κλίμακα Α7 από 1.9.96, ημερομηνία κατά την οποία συμπλήρωναν τις βαθμίδες της προηγούμενης κλίμακας. Επικαλούνται σε σχέση με την έννοια της εκτελεστής παράλειψης την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Δήμος Λάρνακας ν. Mobil Oil Cyprus Ltd (1995) 3 A.A.Δ. 400.
Στο πλαίσιο της συζήτησης έγινε αναφορά και στον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 6) του 1996 (Ν. [*1244]57(ΙΙ)/96) που αφορούσε και στις θέσεις των αιτητών (βλ. επίσης τον περί Προϋπολογισμού Νόμο του 1997, Ν. 9(ΙΙ)/97). Όμως ο Ν. 55(ΙΙ)/96 ίσχυε από 15.11.96 και, όπως ορθά συμφώνησαν και οι καθ’ ων η αίτηση, δεν επιδρά στο κατα πόσο συντελέστηκε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας από την 1.1.96 που είναι το θέμα της προσφυγής. Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, στη βάση των επιχειρημάτων που αναπτύχθηκαν, συναρτήθηκε προς το κατά πόσο προέκυπτε ως όρος για την εφαρμογή του Ν. 8(ΙΙ)/96 η προγενέστερη έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας για τις θέσεις.
Οι καθ’ ων η αίτηση, παίρνοντας ως δοσμένο πως ο Ν. 8(ΙΙ)/96 δημιούργησε νέες θέσεις, υποστηρίζουν πως η ετοιμασία των νέων σχεδίων πριν την ένταξη των υπαλλήλων σ’ αυτές συνιστά αναγκαίο όρο και/ή προϋπόθεση σύμφωνα με το άρθρο 27 του περι Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90). Και επειδή η διοίκηση άρχισε, όπως αναφέρουν, την προσπάθεια για καταρτισμό νέων σχεδίων υπηρεσίας που συνεχίζεται ενόψει δυσκολιών που προέκυψαν και που πολλαπλασιάστηκαν μετά τη θέσπιση και του Ν. 57(ΙΙ)96, δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός για συντέλεση παράλειψης οφειλόμενης ενέργειας. Αναφέρθηκαν συναφώς σε σχετική συμφωνία που ακολούθησε μεταξύ της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού με την ΠΑΣΥΔΥ, που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 20.8.97 και επικαλέστηκαν την υπόθεση ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ. κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1675.
Αποτελεί το υπόβαθρο του συλλογισμού των καθ’ ων η αίτηση η άποψή τους πως προαπαιτείτο η έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας. Όπως αναγνώρισαν και οι ίδιοι κατά τις διευκρινίσεις, είναι η διαφορά ως προς αυτό που συνιστά το επίδικο ζήτημα στην προσφυγή. Αν δεν τελούσε η εφαρμογή του Ν. 8(ΙΙ)/96 κάτω από τέτοιο όρο θα είχαμε κατ’ ευθείαν οφειλόμενο καθήκον άμεσης εφαρμογής του, με συνέπειες ως προς τη μισθοδοσία στην περίπτωση των αιτητών από 1.9.96. Οπότε η υπόθεση που επικαλέστηκαν οι καθ’ ων η αίτηση θα διακρινόταν. Στην υπόθεση εκείνη ο δικαστής Αρτέμης μετά από εκτεταμένη αναφορά στη νομολογία αναφορικά με την έννοια της εκτελεστής παράλειψης, απέρριψε την προσφυγή για παράλειψη εξασφάλισης υπέρ των υπαλλήλων συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας επειδή δεν υπήρχε αδράνεια ή παράλειψη ενέργειας αφού είχαν ληφθεί ενδιάμεσα μέτρα και είχε τροχιοδρομηθεί η ανέγερση σύγχρονου κτιρίου. Εδώ, όσα προβλήθηκαν ως προσπάθεια εφαρμογής του Νόμου που αντιμετώπιζε δυσκολίες, εφόσον θα κρινόταν πως δεν απαιτούνταν νέα σχέδια υπηρεσίας, θα αφορούσαν σε άσχετο θέμα.
Είναι ορθή η εισήγηση των αιτητών πως δεν δημιουργήθηκαν νέ[*1245]ες θέσεις με το Ν. 8(ΙΙ)/96. Η αντίθεση των καθ’ ων η αίτηση δεν μπορεί να εναρμονιστεί προς τις ρητές πρόνοιές του. Είναι ο τίτλος και οι κλίμακες των ήδη υφιστάμενων θέσεων που αντικαταστάθηκαν. Ούτε δικαιολογείται η αντίληψη πως χρειάζονταν νέα σχέδια υπηρεσίας για να μπορούν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του Νόμου. Ο Νόμος επέφερε κατ’ ευθείαν και χωρίς τέτοιο ή οποιοδήποτε όρο την αντικατάσταση και τη διαφοροποίηση ως προς τους όρους μισθοδοσίας. Με την έναρξη της ισχύος του προέκυψε καθήκον απόδοσης των δικαιωμάτων που θεσμοθετήθηκαν και η στάση της διοίκησης συνιστά πράγματι παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας. Το άρθρο 27 του Ν. 1/90 δεν μπορεί να συνδεθεί με το ζήτημα που εξετάζουμε. Προβλέπει πως τα γενικά καθήκοντα και οι ευθύνες κάποιας θέσης όπως και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της, καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας. Δεν τίθεται εδώ τέτοιο ζήτημα ως προς τους αιτητές. Κατείχαν ήδη τις θέσεις για τις οποίες ίσχυαν συγκεγκριμένα σχέδια υπηρεσίας και ο Νόμος επέφερε την αλλαγή με δοσμένη και ανεπηρέαστη αυτή την κατάσταση πραγμάτων. Η θέση των καθ’ ων η αίτηση, που καθόρισε τη στάση τους, πως δεν ήταν δυνατή η εφαρμογή του Νόμου χωρίς νέα σχέδια υπηρεσίας, δεν έχει τεκμηριωθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η παράλειψη δεν θα έπρεπε να είχε επισυμβεί και ό,τι παραλείφθηκε έδει να είχε εκτελεστεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο