Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Ελένης Σιημητρά,

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση.

_____________________

Για την αιτήτρια: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας

εκ μέρους του Γεν. Εισ.

____________________

Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

Η αιτήτρια είναι Προϊστάμενη Νοσηλευτική Λειτουργός. Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας με επιστολή του ημερ. 18.9.97 υπέβαλε πρόταση για μετάθεση της αιτήτριας από τη Λευκωσία στο Παραλίμνι. Η πρόταση εξετάσθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (“η Ε.Δ.Υ.”) μαζί με την πρόταση για μετάθεση και της Προϊσταμένης Νοσηλευτικής Λειτουργού Χρυσούλας Κατσού από τη Λευκωσία στην Κυπερούντα.

Στις πιο πάνω προτάσεις αναφερόταν ότι οι προτεινόμενες μεταθέσεις εντάσσονται μέσα στα πλαίσια ικανοποίησης υπηρεσιακών αναγκών. Πιο συγκεκριμένα, αναφερόταν ότι ύστερα από την προαγωγή τους σε Προϊστάμενες Νοσηλευτικούς Λειτουργούς αυτές θα τοποθετηθούν επικεφαλής του Νοσηλευτικού Προσωπικού στα Νοσοκομεία Κυπερούντας και Παραλιμνίου, αντίστοιχα.

Περαιτέρω αναφερόταν ότι οι επηρεαζόμενες υπάλληλοι ενημερώθηκαν για τις προτεινόμενες μεταθέσεις τους. Αυτές, όμως, με επιστολές του δικηγόρου τους, υπέδειξαν ότι δεν τις αποδέχονται και υπέβαλαν παραστάσεις.

Οι παραστάσεις της αιτήτριας έχουν ως ακολούθως:

(α) Η Διοίκηση δεν έχει εφαρμόσει για όλες τις Προϊστάμενες Νοσηλευτικούς Λειτουργούς οι οποίες προάχθηκαν την ίδια ημερομηνία με την αιτήτρια ενιαίο μέτρο κρίσης σ΄ ό,τι αφορά προτεινόμενη μετάθεση.

(β) Δεν της δόθηκε η δυνατότητα να επιλέξει μια από τις επτά θέσεις που υπάρχουν στα Νοσοκομεία της Κύπρου αλλά μόνο τρεις επιλογές.

(γ) Προσωπικοί και οικογενειακοί λόγοι καθώς και λόγοι υγείας δεν της επιτρέπουν να ταξιδεύει καθημερινά στο Παραλίμνι.

(δ) Η εγκατάστασή της στο Παραλίμνι είναι αδύνατη, γιατί ο σύζυγός της δεν μπορεί να την ακολουθήσει για λόγους υγείας, καθώς και λόγω της εργασίας του.

(ε) Ο πατέρας της βρίσκεται στον Κοινοτικό Οίκο Ευγηρίας Αγία Μαρίνα Στροβόλου με πρόβλημα υγείας και αναμένει τα πάντα από αυτήν, η οποία είναι και εκτοπισθείσα, και

(στ) Είναι η μόνη από όλες τις Προϊστάμενες Νοσηλευτικούς Λειτουργούς, που έχει εργαστεί σε Επαρχία για τέσσερα χρόνια και έχει αλλάξει τέσσερα Νοσοκομεία.

Η Ε.Δ.Υ. πληροφόρησε το Γενικό Διευθυντή ότι για να μπορέσει η Ε.Δ.Υ. να εξετάσει τις πιο πάνω προτάσεις ο Γενικός Διευθυντής θα πρέπει να αναφέρει:

(α) Αν χρειάζεται η αντικατάσταση των υπαλλήλων που θα μετατεθούν, και

(β) να εξεταστούν και σχολιαστούν κατάλληλα οι λόγοι που εγείρουν οι υπάλληλοι εναντίον της προτεινόμενης μετάθεσης τους.

Η Ε.Δ.Υ. ζήτησε επίσης από το Γενικό Διευθυντή να υποβάλει σχετικό έντυπο με στοιχεία “όσον αφορά όλους τους υπαλλήλους που υπηρετούν στην πιο πάνω θέση” (Βλ. επιστολή της Ε.Δ.Υ. ημερ. 18.11.97).

Ο Γενικός Διευθυντής με επιστολή του ημερ. 30.12.97 πληροφόρησε την Ε.Δ.Υ. ότι δε χρειάζεται αντικατάσταση των πιο πάνω υπαλλήλων που θα μετατεθούν. Ταυτόχρονα σχολίασε ως πιο κάτω τις παραστάσεις που υπέβαλε η αιτήτρια:

“(1) Στην αιτήτρια τέθηκαν τρεις μόνο επιλογές και όχι επτά, γιατί τοποθέτησή της στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας δε θα θεωρείτο μετάθεση από το Μακάρειο (Λευκωσία) αλλά μετακίνηση. Στα άλλα δύο Νοσοκομεία, Λεμεσού και Λάρνακας, δεν προβλέπονταν αλλαγές.

(3) Είναι γεγονός ότι η υπό αναφορά Λειτουργός εργάστηκε εκτός Λευκωσίας για τέσσερα χρόνια, αυτό όμως έγινε από τη θέση κατώτερης Αδελφής Νοσοκόμου και Αδελφής Νοσοκόμου και από το 1968 υπηρετεί επί συνεχούς βάσεως στη Λευκωσία.”

Επιπρόσθετα ο Γενικός Διευθυντής διαβίβασε στην Ε.Δ.Υ. Πίνακα με τα προσωπικά και υπηρεσιακά στοιχεία και των οκτώ υπηρετούντων Προϊσταμένων Νοσηλευτικών Λειτουργών.

Σημειώνεται ότι η πιο πάνω επιστολή της 30.12.97 δεν είχε υπογραφεί από το Γενικό Διευθυντή αλλά από άλλο Λειτουργό του Υπουργείου Υγείας - τον κ. Κρέκο - “για Γενικό Διευθυντή”. Η επιστολή εκείνη άρχιζε με την πρόταση “΄Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας ....”.

Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στις 23.4.98. Την παραθέτω:

Σύμφωνα με το άρθρο 48(2) του Νόμου 1/90 “οι μεταθέσεις των υπαλλήλων διενεργούνται από την Ε.Δ.Υ. ύστερα από πρόταση της αρμόδιας αρχής δεόντως αιτιολογημένη”. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του ιδίου Νόμου Αρμόδια Αρχή σημαίνει “τον Υπουργό που ενεργεί συνήθως μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου για τους υπαλλήλους του Υπουργείου του και κάθε Τμήματος που υπάγεται σ΄ αυτό”.

Λαμβάνω υπόψη τις πρόνοιες των άρθρων 2 (ορισμός του όρου “Αρμόδια Αρχή”) και 48(2) του Νόμου. Έχω την άποψη ότι για τη διενέργεια μετάθεσης πρέπει να προηγηθεί δεόντως αιτιολογημένη πρόταση από την Αρμόδια Αρχή. Στην κρινόμενη περίπτωση η Αρμόδια Αρχή είναι ο Υπουργός Υγείας ο οποίος ενεργεί μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου.

Περαιτέρω λαμβάνων υπόψη το περιεχόμενο των πιο πάνω επιστολών - ημερ. 30.12.97 και 3.4.98. Οι επιστολές εκείνες περιέχουν διευκρινίσεις οι οποίες δόθηκαν μετά από σχετική παράκληση της Ε.Δ.Υ.. Θεωρώ ότι το περιεχόμενο των επιστολών εκείνων αποτελεί μέρος της αιτιολογίας της πρότασης για μετάθεση της αιτήτριας.

Προκύπτει για εξέταση το πιο κάτω ζήτημα:

Κατά πόσο οι σχετικές διευκρινίσεις - μέρος της αιτιολογίας της πρότασης για μετάθεση της αιτήτριας - μπορούσαν νόμιμα να δοθούν από το Λειτουργό κ. Κρέκο.

Αν όντως ο Λειτουργός κ. Κρέκος έχει ενεργήσει μετά από οδηγίες των ιεραρχικώς προϊσταμένων του αυτές οι οδηγίες έπρεπε να ήταν καταγραμμένες για να ήταν γνωστό το περιεχόμενο τους.

Στην απουσία τέτοιας καταγραφής ο δικαστικός έλεγχος καθίσταται ανέφικτος. Περαιτέρω έπρεπε να ήταν καταγραμμένο και το όνομα του ιεραρχικώς Προϊσταμένου που έδωσε τις οδηγίες για να φαίνεται κατά πόσο δόθηκαν από την Αρμόδια Αρχή όπως επιτάσσεται από τα πιο πάνω άρθρα του Νόμου 1/90. Εφόσο είναι άγνωστο κατά πόσο ο Λειτουργός κ. Κρέκος έχει ενεργήσει μετά από οδηγίες της Αρμόδιας Αρχής θεωρώ ότι έχει ενεργήσει χωρίς αρμοδιότητα.

Ακόμη και αν η κρινόμενη περίπτωση εξεταζόταν με βάση την υπόθεση ότι οι οδηγίες στο Λειτουργό κ. Κρέκο για να διαβιβάσει τις σχετικές διευκρινίσεις στην Ε.Δ.Υ., είχαν δοθεί από την Αρμόδια Αρχή και πάλιν θα κατέληγα στο συμπέρασμα ότι ο πιο πάνω Λειτουργός έχει ενεργήσει αναρμοδίως. Οι λόγοι είναι οι πιο κάτω:

Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχει εξουσιοδότηση του Νόμου για την εντολή ή οδηγίες που φέρεται να είχε πάρει ο Λειτουργός κ. Κρέκος από την Αρμόδια Αρχή. Ακολουθεί πως η εντολή δεν ήταν επιτρεπτή. Ο ρηθείς λειτουργός έχει, επομένως, ενεργήσει χωρίς εξουσία ή αρμοδιότητα. ΄Επεται πως οι διευκρινίσεις - μέρος της αιτιολογημένης πρότασης για μετάθεση - δόθηκαν από αναρμόδιο όργανο.

Η αναρμοδιότητα της Αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί λόγο ακύρωσης (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-59, σελ. 105, Θ. Δ. Τσάτσου “Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας”, Τρίτη έκδοση, σελ. 191, Δαγτόγλου (πιο πάνω), παραγ. 941 (γ), Ioannou v. Republic (1970) 3 C.L.R. 183, Christodoulou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 50). Στην κρινόμενη περίπτωση πρόκειται για αναρμοδιότητα του οργάνου του οποίου η κατά το Νόμο απαιτούμενη γνωμοδότηση προηγήθηκε της προσβαλλόμενης πράξης. Σύμφωνα με τον Π. Δ. Δαγτόγλου, “Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο”, 2α έκδοση, 1994, παραγ. 581 “η ακύρωση της πράξεως μπορεί να βασισθεί στην αναρμοδιότητα όχι μόνο του οργάνου που την εξέδωσε, αλλά και των οργάνων των οποίων η κατά τον Νόμο απαιτούμενη γνωμοδότηση προηγήθηκε της προσβαλλόμενης πράξεως”. Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω αναρμοδιότητας ως ανωτέρω.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/EAΠ.