Κυριάκου Κοζάκι ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού κ.α., ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 766/97., 29 Ιανουαρίου, 1999 Κυριάκου Κοζάκι ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού κ.α., ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 766/97., 29 Ιανουαρίου, 1999

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 766/97.

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Κυριάκου Κοζάκι,

Αιτητή

και

1. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού,

2. Υπουργικού Συμβουλίου,

Καθ΄ ων η αίτηση.

___________________

29 Ιανουαρίου, 1999.

Για τον αιτητή: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση 1: Σ. Σαμψών.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση 2: Τ. Πολυχρονίδου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της

Δημοκρατίας εκ μέρους του Γ-Ε.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Α. Κωνσταντίνου.

_____________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

“Δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση επιλογής και έγκρισης των καθ΄ ων η αίτηση, του Κώστα Παπακώστα (‘το Ε.Μ.’) για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του ΚΟΑ (‘η επίδικη θέση’) αντί του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.”

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή:

Σαν αποτέλεσμα της προκήρυξης της επίδικης θέσης 13 υποψήφιοι υπέβαλαν αίτηση για διορισμό. Οι αιτητές αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή Προσωπικού (“η Επιτροπή”) του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (“ο Κ.Ο.Α.”). Παρόλο ότι σε σχέση με ορισμένους υποψηφίους “υπήρχε αμφιβολία ως προς την κατοχή από αυτούς των απαιτούμενων προσόντων από το Σχέδιο Υπηρεσίας” η Επιτροπή αποφάσισε - παίρνοντας την ευνοϊκότερη για τους αιτητές προσέγγιση - όπως κληθούν όλοι οι αιτητές σε προσωπικές συνεντεύξεις ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΟΑ”. Αναφορικά με τον αιτητή η Επιτροπή είχε αμφιβολίες για την κατοχή του προσόντος αρ. 5 - άριστη γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας - “διότι από τα στοιχεία που ο ίδιος παρέθεσε στην αίτηση του δεν φαίνεται να έχει την άριστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας που απαιτείται. ΄Οπως σημειώνεται στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής ο αιτητής είναι απόφοιτος Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης στην Κύπρο και απόφοιτος Ελληνικού Πανεπιστημίου και δεν υπάρχει ενώπιον της Επιτροπής οποιοδήποτε άλλο στοιχείο σε σχέση με την άριστη γνώση από αυτόν της Αγγλικής γλώσσας”.

Σε σχέση με το Ε.Μ. η Επιτροπή επεσήμανε ότι έχει πρόσθετα προσόντα τα οποία έκρινε ως συναφή με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης. Το πρόσθετο προσόν του Ε.Μ. αποτελείτο από την “μετεκπαίδευση στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής του ‘Tokai University of Japan’ ίση με το δεύτερο έτος του Φιλοσοφικού Τμήματος του Πανεπιστημίου”.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΟΑ (“το Δ.Σ.”) αφού έλαβε υπόψη τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας, τα προσόντα των υποψηφίων και την έκθεση της Επιτροπής Προσωπικού αποφάσισε να δεχθεί ότι όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν τα μίνιμουμ προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Το Δ.Σ. αποφάσισε όπως καλέσει σε προφορική συνέντευξη όλους τους υποψηφίους. Αποφάσισε, επίσης, να υποβληθούν ερωτήσεις πάνω στα ακόλουθα θέματα:

“Τις αθλητικές δομές του ΚΟΑ αλλά και του ευρύτερου παγκόσμιου αθλητικού χώρου, τους οικονομικούς πόρους του Οργανισμού, το αντικείμενο και το σκοπό του ΚΟΑ, το ρόλο του Οργανισμού στα αθλητικά πράγματα του τόπου και στα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αθλητισμός στην Κύπρο, το όραμα που πρέπει να έχει ο Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού, το ρόλο του, τα καθήκοντά του και τους τρόπους προσέγγισης και επίλυσης προβλημάτων που πιθανόν να παρουσιαστούν, καθώς και ερωτήσεις σχετικά με την αποτελεσματική οργάνωση, διεύθυνση, εποπτεία και συντονισμό των υπηρεσιών και δραστηριοτήτων του Οργανισμού και την εκτέλεση των αποφάσεων και την εφαρμογή της πολιτικής του Δ.Σ.

Κριτήρια για αξιολόγηση κατά την προσωπική συνέντευξη καθορίστηκαν από την αρχή τα ακόλουθα:

- προσωπικότητα

- διατύπωση απαντήσεων

- γνώσεις και ενδιαφέρον για τα αθλητικά πράγματα

- διευθυντική, διοικητική και οργανωτική ικανότητα

- υπευθυνότητα

- πρωτοβουλία

- ευθυκρισία

- ηγετική ικανότητα

- τρόπος προσέγγισης και επίλυσης προβλημάτων που πιθανόν να

παρουσιαστούν.”

Μετά την προφορική συνέντευξη το Δ.Σ. αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων - σύμφωνα με τα πιο πάνω κριτήρια - ως ακολούθως:

“ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΖΑΚΙΣ - Αιτητής.

- προσωπικότητα Πολύ καλή

- διατύπωση απαντήσεων Πολύ καλή

- γνώσεις και ενδιαφέρον για τα αθλητικά πράγματα Πολύ καλό

- διευθυντική, διοικητική και οργανωτική ικανότητα Πολύ καλή

- υπευθυνότητα Καλή

- πρωτοβουλία Καλή

- ευθυκρισία Πολύ καλή

- ηγετική ικανότητα Καλή

- τρόπος προσέγγισης και επίλυσης προβλημάτων

που πιθανόν να παρουσιαστούν Καλός

 

 

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ - Ε.Μ.

- προσωπικότητα Εξαίρετη

- διατύπωση απαντήσεων Πολύ καλή

- γνώσεις και ενδιαφέρον για τα αθλητικά πράγματα Εξαίρετο

- διευθυντική, διοικητική και οργανωτική ικανότητα Εξαίρετη

- υπευθυνότητα Εξαίρετη

- πρωτοβουλία Εξαίρετη

- ευθυκρισία Εξαίρετη

- ηγετική ικανότητα Εξαίρετη

- τρόπος προσέγγισης και επίλυσης προβλημάτων

που πιθανόν να παρουσιαστούν Εξαίρετος”

Στη συνέχεια τα μέλη του Δ.Σ. αντάλλαξαν απόψεις “λαμβάνοντας υπόψη τους την απόδοση των υποψηφίων στις προφορικές συνεντεύξεις, τα προσόντα τους, την αξία τους, τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης και γενικά όλα τα στοιχεία που τους αφορούν και που ήταν ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου”. Σε σχέδη με το Ε.Μ. ο οποίος είναι υπάλληλος του ΚΟΑ το Δ.Σ. “έλαβε υπόψη του τους προσωπικούς του φακέλους, εξέτασε τους φακέλους αυτούς και το περιεχόμενο τους περιλαμβανομένων και των ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων”.

Το Δ.Σ. έκαμε σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων. Σε σχέση με το Ε.Μ. έλαβε υπόψη του “την εξαίρετη απόδοσή του στην προσωπική συνέντευξη, την επιβλητική προσωπικότητα του, τις ηγετικές του ικανότητες, τις αποτελεσματικές εποπτικές και συντονιστικές του ικανότητες, την πείρα του, το πρόσθετο προσόν που αυτός κατέχει το οποίο είναι συναφές με τα καθήκοντα και τις ευθύνες του Σχεδίου Υπηρεσίας, την εκτενή προσφορά, επίδοση και ειδική γνώση του για τα αθλητικά πράγματα του τόπου, τη διευθυντική, διοικητική και οργανωτική ικανότητά του, την υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία του, καθώς και τις αξιολογήσεις του στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις.”

Μετά από ειδική σύγκριση του Ε.Μ. με δύο άλλους υποψηφίους - τον Χρίστο Αγγελίδη και τον Κωνσταντίνο Μιχαηλίδη - το Δ.Σ. κατέληξε ως πιο κάτω:

“΄Εχοντας μελετήσει και εκτιμήσει όλα τα ενώπιόν μας στοιχεία που αφορούν όλους και τον καθένα ξεχωριστά από τους υποψηφίους, και έχοντας εκτιμήσει την αξία και τα προσόντα τους, το Διοικητικό Συμβούλιο κατέληξε ότι ο Κώστας Παπακώστας υπερτερεί καταφανώς των υπολοίπων σε όλα τα στοιχεία, και κρίνει ως τον καταλληλότερο υποψήφιο για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του ΚΟΑ τον κ. Κώστα Παπακώστα τον οποίο και ομόφωνα αποφασίζει να προάξει στη θέση του Γενικού Διευθυντή του Οργανισμού από τις 9 Ιουλίου 1997.”

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Γενικών Διευθυντών) Νόμου του 1990 η απόφαση του Δ.Σ. υποβάλλεται στο Υπουργικό Συμβούλιο για έγκριση. Μετά από σχετική πρόταση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού το Υπουργικό Συμβούλιο με απόφαση του ημερ. 31.7.97 αποφάσισε να εγκρίνει το διορισμό του Ε.Μ. στην επίδικη θέση.

Οι προδικαστικές ενστάσεις.

Με την ένσταση του ο ΚΟΑ (καθ΄ ου η αίτηση αρ. 1) εγείρει την πιο κάτω προδικαστική ένσταση:

“Η πράξη και/ή η απόφαση των Καθ΄ ων η Αίτηση 1 (Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού) έχει ενσωματωθεί στην πράξη και/ή απόφαση των Καθ΄ ων η Αίτηση 2 (Υπουργικού Συμβουλίου) που την ενέκρινε και είναι η μόνη που έχει εκτελεστό χαρακτήρα και δύναται να προσβληθεί με αίτηση ακυρώσεως.”

Προδικαστική ένσταση έχει εγερθεί και από το Υπουργικό Συμβούλιο (Καθ΄ ου η αίτηση αρ. 2). Ισχυρίσθηκε ότι στο βαθμό και έκταση που η προσφυγή στρέφεται εναντίον του δεν είναι παραδεκτή, ενόψει του γεγονότος ότι η επίδικη απόφαση δεν εκπηγάζει από την άσκηση αποφασιστικής αρμοδιότητας εκ μέρους του, ουδέποτε δε έκδοσε οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη σχετικά με την παρούσα υπόθεση.

Σε σχέση με τις προδικαστικές ενστάσεις ο ευπαίδευτος συνήγορος του Ε.Μ. υποστήριξε ότι ορθά ο αιτητής έστρεψε την προσφυγή του εναντίον του Υπουργικού Συμβουλίου, γιατί η πράξη ή απόφαση του Δ.Σ. του ΚΟΑ δεν μπορεί να προσβληθεί αυτοτελώς, αλλά να συμπροσβληθεί με την εγκριτική πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.

Το θέμα που εγείρεται και από τις δύο προδικαστικες ενστάσεις έχει επιλυθεί στη Δημοκρατία ν. Χανιάν, Α.Ε. 1990/18.9.98. Στην υπόθεση εκείνη το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Melkonian, Ιδιωτική Σχολή Μέσης Εκπαίδευσης, αποφάσισε και η Διαχειριστική Επιτροπή της Σχολής επικύρωσε την αποβολή του εφεσίβλητου, μαθητή της σχολής για τη διάπραξη πειθαρχικού αδικήματος. Η απόφαση έτυχε της έγκρισης του Υπουργού Παιδείας, σύμφωνα με το άρθρο 21(4) του περί Ιδιωτικών Σχολών Νόμου του 1971 (Ν 5/71). Ο εφεσίβλητος προσέφυγε στο Δικαστήριο, με αίτημα την ακύρωση της έγκρισης και γενικά της αποβολής του. Η προσφυγή ασκήθηκε κατά της “Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπουργείου Παιδείας και/ή Υπουργού Παιδείας και/ή Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης”.

Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση στο παραδεκτό της προσφυγής, θεμελιωμένη στη θέση ότι η πράξη η οποία προσβάλλεται δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναθεώρησης. Η έγκριση του Υπουργού δεν αποτελεί, ήταν η θέση τους, αυτοτελή διοικητική πράξη, εκτελεστή αφ΄ εαυτής, αλλά συμπληρωματική της πειθαρχικής απόφασης, την οποία τελείωσε, καθιστώντας την εκτελεστή. Σύμφωνα με το πρωτόδικο δικαστήριο μετά την έγκριση του Υπουργού η απόφαση κατέστη εκτελεστή και, επομένως, παραδεκτή ως αντικείμενο αναθεώρησης.

Με την έφεση υποστηρίχθηκε ότι η πρωτόδικη απόφαση ήταν εσφαλμένη. Αμφισβητήθηκε το παραδεκτό της προσφυγής για τον προαναφερθέντα λόγο - ότι η απόφαση δεν είναι εκτελεστή. Με την απόφαση της Ολομέλειας, η οποία εκδόθηκε από τον Πική, Π., το θέμα τέθηκε ως εξής:

“Σύμφωνα με την ισχύουσα αρχή, η οποία προκύπτει από τη νομολογία, η έγκριση του Υπουργού αποτελεί συμπληρωματική πράξη, χωρίς να μετατοπίζει την αποφασιστική αρμοδιότητα στον Υπουργό. Είναι γεγονός, και αυτό αποτελεί τη διαπίστωσή μας, ότι η έγκριση του Υπουργού δε θα μπορούσε να αποτελέσει, αφ΄ εαυτής, αντικείμενο αναθεώρησης. Πρόδηλο είναι, από το απόσπασμα το οποίο έχουμε παραθέσει από την πρωτόδικη απόφαση, ότι το Δικαστήριο θεώρησε την απόφαση αποβολής του εφεσίβλητου από τη σχολή ως εκτελεστή και, για το λόγο αυτό, θεώρησε την προσφυγή παραδεκτή. Δεν έκρινε την έγκριση ως αυτοτελή διοικητική πράξη, υποκείμενη σε αναθεώρηση. Αυτό προκύπτει, άλλωστε, και από το αντικείμενο της αναθεώρησης, που εντοπίζεται στην απόφαση για την αποβολή του μαθητή και την επακόλουθη ακύρωσή της, λόγω της μη τήρησης των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.

Αντίθετα με την εισήγηση των εφεσειόντων, το επίδικο θέμα της προσφυγής, όπως προσδιορίζεται από το αιτητικό, δεν περιορίζεται σ΄ αυτή τούτη την έγκριση, αλλά εκτείνεται και στην απόφαση που εγκρίθηκε, απολήγουσα στην αποβολή του εφεσίβλητου:

.................................. .................................................. ............

Αφού τύχει της δέουσας έγκρισης, η εκτελεστή απόφαση, η οποία προκύπτει, αποκτά ενιαίο χαρακτήρα και υπόκειται σε αναθεώρηση αυτοτελώς. ΄Οπως αναφέρει ο Στασινόπουλος στο σύγγραμμά του - “Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων”, τα δύο σκέλη της απόφασης συμπροσβάλλονται. Η ισχύουσα νομική και δικονομική θέση κατοπτρίζεται στο ακόλουθο απόσπασμα, στη σελ. 124:

‘4. Πράξεις δεόμεναι της εγκρίσεως ετέρου οργάνου ίνα καταστώσιν εκτελεσταί, θεωρούνται ενσωματούμεναι προς την εγκρίνουσαν αυτάς πράξιν και άρα στερούμεναι καθ΄ εαυτάς εκτελεστού χαρακτήρος. Συνεπώς, ανεπίδεκτοι καθ΄ εαυτάς προσβολής διά της αιτήσεως ακυρώσεως, δεν δύνανται να προσβληθώσι μεμονομένως, αλλά μόνον μετά την έκδοσιν της εγκριτικής πράξεως, μεθ΄ ης δύνανται να συμπροσβάλλωνται, ενσωματούμεναι προς αυτήν.’”

 

Στην κρινόμενη περίπτωση - όπως και στην υπόθεση Χανιάν (ανωτέρω) -

το επίδικο θέμα της προσφυγής, όπως προσδιορίζεται από το αιτητικό, δεν περιορίζεται σ΄ αυτή τούτη την έγκριση αλλά εκτείνεται και στην απόφαση που εγκρίθηκε. Με άλλα λόγια οι δύο αποφάσεις συμπροσβάλλονται. Αυτό είναι απόλυτα θεμιτό (Βλ. Στασινόπουλος, ανωτέρω). Καθώς έχει νομολογηθεί η προσφυγή δυνάμει του άρθρου 146.1 του Συντάγματος στρέφεται εναντίον της απόφασης η οποία αποτελεί το αντικείμενο της. Τα όργανα τα οποία έλαβαν μέρος στη λήψη της απόφασης ακούονται μόνο σε σχέση με την εγκυρότητα της (Cyprus Transport (No. 1) v. Republic (1969) 3 C.L.R. 501). Η συμμετοχή των δύο καθ΄ ων η αίτηση στη λήψη της συμπροσβαλλόμενης απόφασης νομιμοποιεί την άσκηση της προσφυγής εναντίον και των δύο. Με αυτό τον τρόπο τους παρέχεται η δυνατότητα να προβάλουν τις θέσεις τους σε σχέση με την νομιμότητα ή εγκυρότητα της. Ακολουθεί πως οι προδικαστικές ενστάσεις δεν μπορεί να πετύχουν.

 

 

 

 

Η ουσία της προσφυγής.

Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης λόγω, ανάμεσα σ΄ άλλα, έλλειψης δέουσας έρευνας αναφορικά με τα προσόντα ή την καταλληλότητα των υποψηφίων. Ισχυρίζεται ότι ο καθ΄ ου η αίτηση αρ. 1 “δεν φαίνεται από τα πρακτικά της όλης διαδικασίας να διενήργησε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσει αν πράγματι κατέχουν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα”.

Εξέταση του φακέλου του Ε.Μ. - Τεκ. 2Α - αποκαλύπτει ότι τα στοιχεία που το Ε.Μ. έθεσε ενώπιον του διορίζοντος οργάνου σε σχέση με την κατοχή του πιο πάνω προσόντος - της άριστης γνωσης της Αγγλικής γλώσσας - ήταν τα πιο κάτω:

1. Πιστοποιητικό επιτυχίας στις “Elementary I Examinations” του London City College ημερ. 7.7.84.

2. Πιστοποιητικό επιτυχίας στις “Intermediate Examinations in English” του

London City College ημερ. 7.7.85.

3. Πιστοποιητικό επιτυχίας στις “Lοwer Examinations in English” του

London City College ημερ. 7.7.87.

4. Πιστοποιητικό από το “Follow me Institute” Λεμεσού ημερ. 30.4.91 για

παρακολούθηση του “Elementary I Level of Business - Professional

English from 7.1.91 until 18.4.91 approved by the Industrial Training

Authority of Cyprus”.

5. Πιστοποιητικό από το ίδιο Ινστιτούτο ημερ. 30.10.91 για παρακολούθηση

του “Intermediate I Level of Business - Professional English from 1.7.91

until 14.10.91 approved by the Industrial Training Authority of Cyprus”.

6. Πιστοποιητικό από το ίδιο Ινστιτούτο ημερ. 28.2.92 για παρακολούθηση

του “Advanced I Level of Business Professional English from 4.11.91 until

27.2.92 approved by the Industrial Training Authority”.

 

 

7. Την πιο κάτω βεβαίωση από το ίδιο Ινστιτούτο:

“Δια του παρόντος βεβαιώνεται ότι ο κ. Κώστας Παπακώστας έχει

παρακολουθήσει στο Ινστιτούτο μας σειρά μαθημάτων Αγγλικής

γλώσσας υψηλού επιπέδου από 1987 μέχρι 1989.

Ο κύκλος των μαθημάτων αυτών είναι βασισμένος σε προγράμματα

ενηλίκων του BBC Λονδίνου. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται σε θέματα

επικοινωνίας τόσο στον γραπτό λόγο (συγγραφή επιστολών,

αναφορών κ.λ.π.) όσο και στον προφορικό λόγο.

Ο κ. Παπακώστας αφού παρακολούθησε ανελλιπώς τα μαθήματα αυτά,

με τον ζήλον που επέδειξε, με τις επιδόσεις που είχε η γνώση του στην

Αγγλική γλώσσα θεωρείται αρίστη.”

8. Μετεκπαίδευση στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής του Tokai University of

Japan, ίση με το δεύτερο έτος του Φιλοσοφικού Τμήματος του

Πανεπιστημίου.

Το Ε.Μ. ανέφερε επίσης ότι η παρουσία του στις διάφορες Επιτροπές του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ενδεικτική της άριστης γνώσης του στην Αγγλική γλώσσα. Στις εν λόγω Επιτροπές ελάμβανε μέρος “συζητώντας με τα άλλα μέλη και παρεμβαίνοντας σε διάφορα θέματα”. Ανέφερε, επίσης, ότι ως Μέλος της Επιτροπής Ανάπτυξης Αθλητισμού του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ετοιμάσει και υποβάλει, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών εκθέσεις που αφορούσαν τις διάφορες Συμβάσεις όπως επίσης και Ετήσιες Εκθέσεις (Annual Reports) της χώρας μας.

Η εξέταση του κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει τα προσόντα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας ή όχι εμπίπτει μέσα στις αρμοδιότητες κατά κύριο λόγο του διορίζοντος οργάνου (Βλ. Δημοκρατία ν. Ορφανίδης κ.α. (1992) 3 Α.Α.Δ. 205, 212, Τριανταφυλλίδη κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, 441, Mytides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1096, Lewis v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 522/30.5.89). Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εάν η ερμηνεία που έδωσε η Ε.Δ.Υ. ήταν εύλογη. Εξετάζει μόνο κατά πόσο το διορίζον όργανο με βάση το ενώπιον του υλικό μπορούσε εύλογα να καταλήξει σε συγκεκριμένο συμπέρασμα (Βλ. Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60, 63, Papapetrou v. The Republic, 2 R.S.C.C. 61, Ορφανίδης (πιο πάνω), Republic v. Aivaliotis (1971) 3 C.L.R. 89).

΄Οπως τονίστηκε στην Παπαδάμου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 973/93/2.10.96 (απόφαση Νικήτα, Δ.):

“Η αναγκαιότητα για έρευνα από την ίδια την Επιτροπή στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τα αδιάσειστα εκείνα ενδεικτικά που καταδείχνουν την επάρκεια γνώσης μιας γλώσσας, έχει τονιστεί σε κάθε δυνατή ευκαιρία: βλ. για παράδειγμα Χατζηγιάννη και άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, απόφαση αρ. 614/90 κ.α. Ανδρέα Κυπριανού ν. Δημοκρατίας, Αρ. Υπόθεσης 860/93 ημερομηνίας 19/5/1995 και 518/94 κ.α. Φιλαρέτου Στυλιανίδη και ΄Αλλοι ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 20/9/1995.”

Στην Επαμεινώνδα ν. Ρ.Ι.Κ., Α.Ε. 1846/29.5.98 λέχθηκαν τα ακόλουθα:

“Η διαπίστωση των προσόντων των υποψηφίων για την πλήρωση της θέσης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και αποτελεί πτυχή της διοικητικής λειτουργίας. Βλ. Τριανταφυλλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 ΑΑΔ, Lewis v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 522/30.5.89.

Στην προκείμενη περίπτωση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το Συμβούλιο του Ιδρύματος δεν κατέδειχναν την επάρκεια γνώσης της γλώσσας στο επίπεδο που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας και ακριβώς αυτή ήταν η κατάλληλη περίπτωση για διεξαγωγή έρευνας από το Συμβούλιο του Ιδρύματος για ανάλυση των στοιχείων με σκοπό τη διαπίστωση του κατά πόσο αυτά τα στοιχεία πραγματικά τεκμηριώνουν τον απαιτούμενο βαθμό της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής.”

Στη Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ., Υποθ. 619/94/18.4.97 και Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 911/93 κ.α./18.7.97 (αποφάσεις της Ολομέλειας) τα Ε.Μ. παρουσίασαν διάφορα πιστοποιητικά επιτυχίας σε εξετάσεις αγγλικής. Τονίσθηκε ότι δεν είναι έργο του δικαστηρίου η πρωτογενής αναζήτηση και ο προσδιορισμός της σημασίας τους. Αυτή έπρεπε να ερευνηθεί διοικητικώς και η μη διερεύνηση συνιστά ακυρότητα.

Στην Παναγιωτίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1920/20.5.98 τονίσθηκε - και πάλιν - η ανάγκη για τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση κατά πόσο οι υποψήφιοι κατέχουν το προσόν της “πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας τόσο στην ομιλία όσο και στην γραφή”. Κρίθηκε ότι η παράλειψη της διεξαγωγής της δέουσας έρευνας καθιστά τη διοικητική απόφαση τρωτή ως αποτέλεσμα πλημμελούς άσκησης διακριτικής εξουσίας και κατ΄ επέκταση ακυρωτέα ως ληφθείσα καθ΄ υπέρβαση εξουσίας.

΄Εχω λάβει υπόψη μου τα στοιχεία που είχε ενώπιον του το διορίζον όργανο σε σχέση με την κατοχή από το Ε.Μ. του προσόντος της άριστης γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. ΄Εχω την άποψη πως δεν κατέδειχναν την επάρκεια γνώσης της Αγγλικής γλώσσας στο επίπεδο που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας για τους πιο κάτω λόγους:

(α) Τα τρία πιστοποιητικά του London City College καθώς και τα τρία

πιστοποιητικά του Follow me Institute δεν αποκαλύπτουν το επίπεδο

γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.

(β) Η βεβαίωση από το ίδιο Ινστιτούτο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αξιόπιστος

δείκτης της γνώσης της Αγγλικής γλώσσας από το Ε.Μ. γιατί δεν υπάρχει

τίποτε ενώπιον του Δικαστηρίου που να δεικνύει ότι το εν λόγω Ινστιτούτο

είναι ίδρυμα αναγνωρισμένο από τις Αρχές της Δημοκρατίας με αρμοδιό-

τητα να εκδίδει πιστοποιητικά για το επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.

(γ) Η φοίτηση του Ε.Μ. στο Tokai University δεν αποτελεί επαρκή απόδειξη

της άριστης γνώσης της Αγγλικής γλώσσας γιατί είναι άγνωστο το

επίπεδο της Αγγλικής γλώσσας που χρειάζετα.ι για την παρακολούθηση

των σχετικών σπουδών.

(δ) Η παρουσία του Ε.Μ. σε διάφορα συνέδρια δεν καταδεικνύει από μόνη

της άριστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας.

΄Οπως και στην υπόθεση Επαμεινώνδα (πιο πάνω) αυτή ήταν η κατάλληλη περίπτωση για διεξαγωγή έρευνας από το διορίζον όργανο για ανάλυση και αξιολόγηση των στοιχείων με σκοπό τη διαπίστωση του κατά πόσο αυτά τα στοιχεία πραγματικά τεκμηριώνουν τον απαιτούμενο βαθμό της άριστης γνώσης της Αγγλικής.

΄Οπως τονίσθηκε στις υποθέσεις Χριστοδουλίδη και Συμεωνίδου (πιο πάνω) δεν είναι έργο του δικαστηρίου η πρωτογενής αναζήτηση και ο προσδιορισμός της σημασίας των διαφόρων πιστοποιητικών που είχε ενώπιον του το διορίζον όργανο. Η μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστωθεί κατά πόσο το Ε.Μ. κατέχει το πιο πάνω προσόν καθιστά την πράξη διορισμού τρωτή και ακυρωτέα (Βλ. Παναγιωτίδη, Χριστοδουλίδη και Συμεωνίδου, πιο πάνω).

Προδικαστική ένσταση έχει εγερθεί και εκ μέρους του Ε.Μ.. ΄Εχει υποστηριχθεί ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος, δυνάμει του άρθρου 146.2 του Συντάγματος, γιατί δεν κατέχει το απαιτούμενο προσόν της άριστης γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.

΄Ερεισμα για την υποβολή της σχετικής προδικαστικής ένστασης από το Ε.Μ. αποτέλεσαν οι πιο πάνω αμφιβολίες της Επιτροπής Προσωπικού για την κατοχή από τον αιτητή του προσόντος της άριστης γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Η Επιτροπή παρατήρησε ότι από τα στοιχεία που ο ίδιος ο αιτητής παράθεσε στην αίτηση του δεν φαίνεται να έχει την άριστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας. Παρά την πιο πάνω παρατήρηση της Επιτροπής το Δ.Σ. του ΚΟΑ αποφάνθηκε ότι όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα και δεν προέβη σε οποιαδήποτε έρευνα επί του προκειμένου. ΄Οπως υποδεικνύεται πιο πάνω η διαπίστωση των προσόντων ανήκει στο διορίζον όργανο.

Εξέταση της προδικαστικής ένστασης και κρίση επί του κατά πόσο ο αιτητής κατέχει το πιο πάνω προσόν θα ισοδυναμούσε με πρωτογενή αναζήτηση και προσδιορισμό της σημασίας των διαφόρων στοιχείων που έχει παρουσιάσει ο αιτητής.

΄Οπως τονίσθηκε πιο πάνω αυτό δεν είναι έργο του δικαστηρίου αλλά έπρεπε να διερευνηθεί διοικητικώς. Μόνο μετά από μια τέτοια διερεύνηση παρέχεται ευχέρεια στο δικαστήριο να κρίνει στα πλαίσια δικαστικού ελέγχου κατά πόσο η απόφαση του διορίζοντος οργάνου είναι εύλογα επιτρεπτή. Ακολουθεί πως δεν μπορεί να εξεταστεί η προδικαστική ένσταση του Ε.Μ..

 

 

Για τους λόγους που υποδεικνύονται πιο πάνω - έλλειψη δέουσας έρευνας - η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα £300 εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση αρ. 1. Καμιά άλλη διαταγή για τα έξοδα.

Η επιτυχία της προσφυγής για τον πιο πάνω λόγο καθιστά αχρείαστη την εξέταση των άλλων λόγων ακύρωσης (Βλ. Republic v. Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594).

 

 

 

 

 

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

 

 

 

 

 

/ΕΑΠ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο