ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 337/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Μαρία Πογιατζή
Αιτήτρ ια
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
------------------
26 Φεβρουαρίου 1999.
Για την αιτήτρια: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Α. Βασιλειάδης, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Μ. Στυλιανίδου: κ. Πολυδώρου για Χρυσοστομίδη.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Δ. Μαρκουλλή: Α. Κωνσταντίνου.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Αικ. Καπλάνη: Επ. Παπακωνσταντίνου.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) ημερομηνίας 3.10.94, πληρώθηκαν με προαγωγή 11 θέσεις Πρώτου Νοσηλευτικού Λειτουργού στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, με την απόφασή του στην υπόθεση Κατίνα Γεωργίου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 111/95 κ.α. ημερομηνίας 11.6.96, ακύρωσε τις οκτώ προαγωγές που προσβλήθηκαν. Οι λόγοι ήταν οι ακόλουθοι:
1. Η σύσταση του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, ως Προϊσταμένου του Τμήματος, έπασχε γιατί ενδεχομένως πλανήθηκε αναφορικά με το αν μια από τις αιτήτριες κατείχε συγκεκριμένο πιστοποιητικό.
2. Δεν είχε απασχολήσει την Ε.Δ.Υ. το θέμα της κατοχής από τους υποψηφίους του απαιτούμενου προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Το μόνο που υπήρχε στα πρακτικά ήταν η αναφορά σ΄αυτό από το Διευθυντή.
Κατά την επανεξέταση η Ε.Δ.Υ., όπως αναφέρει, σημείωσε τη δήλωση του τότε Προϊσταμένου πως όλοι οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της αγγλικής γλώσσας στο απαιτούμενο επίπεδο αλλά “προχώρησε και σε δική της έρευνα”. ΄Οπως δε προκύπτει, ήταν το αποτέλεσμα της δικής της έρευνας το οποίο, στη βάση κριτηρίων που κατέγραψε η Ε.Δ.Υ., μέτρησε. ΄Εκρινε τελικά πως έξι από τους υποψηφίους, άλλοι από την αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, δεν κατείχαν το προσόν.
Κλήθηκε για συστάσεις ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας, σύστησε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, η Ε.Δ.Υ. έκρινε πως οι συστάσεις του συνάδουν προς τα στοιχεία των φακέλων και αποφάσισε να τις υιοθετήσει. Η αιτήτρια προσβάλλει τις επτά από τις οκτώ προαγωγές. Ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι οι Αιμιλία Σακκά, Μαργαρίτα Στυλιανίδου, Σωκράτης Νικολαΐδης, Παναγιώτα Παναγιώτου, Δήμητρα Μαρκουλλή, Αικατερίνη Καπλάνη και Κυριακή Πραστίτη.
Προτάθηκαν τα ακόλουθα ως λόγοι ακυρότητας:
(α) Οι συλλογισμοί της Ε.Δ.Υ. ως προς την αγγλική γλώσσα ήταν αναιτιολόγητοι και πάντως ασαφείς. Δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένους υποψηφίους και υπάρχει το ενδεχόμενο πλάνης. Δεν υπήρξε συγκεκριμενοποίηση επιπέδου γνώσης με προσδιορισμένους υποψηφίους. Ούτε έρευνα μέσω άλλου οργάνου που να παρείχε εχέγγυα ειδικού ή ειδικής γνώσης.
(β) Παράνομα λήφθηκαν συστάσεις από το Γενικό Διευθυντή.
(γ) Διαζευκτικά προς το (β), οι συστάσεις του Γενικού Διευθυντή είναι αόριστες, πάσχουν από έλλειψη ίσου και κοινού μέτρου κρίσης και συγκρούονται προς τα στοιχεία των φακέλων. Αναφέρονται σε ανταλλαγή απόψεων με συνεργάτες χωρίς να καθορίζεται ποιοί ήταν αυτοί και πως γνώριζαν για την προσωπικότητα και την προσφορά των υποψηφίων. Προσδόθηκε σημασία στις εποπτικές και συντονιστικές ικανότητες, χωρίς αυτά να απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Οι συστάσεις θυματοποιούσαν την αιτήτρια αφού προσδόθηκε σημασία στα καθήκοντα που ασκούσαν οι συστηθέντες. Οι συστάσεις ισοδυναμούσαν με νέα παράνομη αξιολόγηση κατά διαφοροποίηση προς τις ετήσιες αξιολογήσεις οι οποίες αναδείκνυαν την αιτήτρια ίση ως προς την αξία με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Η αγγλική γλώσσα
Η Ε.Δ.Υ. έκρινε πως κατείχαν τεκμήριο γνώσης στο απαιτούμενο επίπεδο όσοι:
(ι) Μέχρι τον Ιανουάριο 1991 συμπλήρωσαν τον τριετή κύκλο σπουδών
στη Νοσηλευτική Σχολή Λευκωσίας. Η διδασκαλία σε όλα τα μαθήματα και οι εξετάσεις γίνονταν στην αγγλική γλώσσα.
(ιι) Φοίτησαν σε Νοσηλευτικές Σχολές στο Ηνωμένο Βασίλειο.
(ιιι) Παρακολούθησαν εξειδικευμένες σπουδές στη Νοσηλευτική στο Ηνωμένο Βασίλειο ή σε αγγλόφωνα ιδρύματα, διάρκειας τουλάχιστον τριών μηνών. Συνυπολογίστηκε πως σε κάθε περίπτωση συνυπήρχε και η διδασκαλία της αγγλικής σε Σχολές Μέσης Εκπαίδευσης και επίσης το ότι η διοίκηση, για να εγκρίνει την παραχώρηση υποτροφίας στο εξωτερικό, βεβαιώνεται ότι οι υποψήφιοι κατέχουν την αγγλική σε ψηλό επίπεδο.
(νι) Συμπλήρωσαν σπουδές στον Ερυθρό Σταυρό στην Ελλάδα όπου διδασκόταν η αγγλική σε μεταλυκειακό επίπεδο, “υπό το φως των στοιχείων τα οποία διαθέτουν σε σχέση με άλλες διαδικασίες”.
Οι φάκελοι αποκαλύπτουν ακριβώς σε ποιά από τις πιο πάνω κατηγορίες εντάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Δεν υπάρχει ενδεχόμενο πλάνης από αυτή την άποψη. Οι υπόλοιποι ισχυρισμοί της αιτήτριας είναι αβάσιμοι σε σχέση με όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, με την εξαίρεση της Δ. Μαρκουλλή. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Καπλάνη, Παναγιώτου και Πραστίτη, εξασφάλισαν τα ακαδημαϊκά τους προσόντα μετά από πολύχρονες σπουδές στην Αγγλία. Κατά τις διευκρινίσεις η αιτήτρια εγκατέλειψε τους ισχυρισμούς της σε σχέση με τους δυο πρώτους. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Σακκά, Νικολαΐδης και Στυλιανίδου ήταν απόφοιτοι της Νοσηλευτικής Σχολής όταν όλα τα μαθήματα και οι εξετάσεις για τα τρία χρόνια των σπουδών τους, γίνονταν στα αγγλικά. Επιπρόσθετα, οι δυο πρώτες έκαμαν εξειδικευμένες σπουδές στη Νοσηλευτική στο Ηνωμένο Βασίλειο για περίοδο μεγαλύτερη των τριών μηνών. Η κρίση της Ε.Δ.Υ. στην οποία ανήκει η αρμοδιότητα, ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν παρέχεται δυνατότητα παρέμβασης. Οι αποφάσεις της Ολομέλειας
στις Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας Προσφυγές 911/83 κ.α. ημερομηνίας 18.4.97 και Σπύρος Επαμεινώνδας ν. ΡΙΚ ΑΕ 1846 ημερομηνίας 29.5.98 που επικαλέστηκε η αιτήτρια, δεν την βοηθούν. Τα περιστατικά στην πρώτη ήταν διαφορετικά και σε σχέση με τα αναφερθέντα στη δεύτερη αναφορικά με τη σημασία της γνώμης του Διευθυντή, υπενθυμίζω πως εδώ η Ε.Δ.Υ. πραγματοποίησε δική της έρευνα και καθόρισε κριτήρια.Η Δ. Μαρκουλή ήταν απόφοιτος του Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα. Προκύπτει πως η ΕΔΥ δεν θεώρησε ότι το γεγονός ότι διδασκόταν εκεί και η αγγλική γλώσσα σε μεταλυκειακό επίπεδο, ήταν αρκετό. ΄Εκρινε ότι αυτοί οι απόφοιτοι κατείχαν το προσόν “υπό το φως των στοιχείων τα οποία διαθέτουν σε σχέση με άλλες διαδικασίες”. Δεν είναι δυνατό να κατανοήσουμε τί εννοούσε με αυτή τη πράγματι γενική και αόριστη διατύπωση. Ποιά στοιχεία και ποιές διαδικασίες, δηλαδή, είχε υπόψη της. Η αιτιολογία ως προς τη Δ. Μαρκουλλή πάσχει αφού είναι αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Δ. Μαρκουλλή υποστήριξε πως πρέπει να συνυπολογιστεί ότι η θέση που κατείχε απαιτούσε ήδη καλή γνώση της αγγλικής. Συνεπώς, είναι λογικό να υποτεθεί πως στο μεταξύ τη βελτίωσε. Επίσης επικαλέστηκε την κατοχή πιστοποιητικού του General Nursing Council for England and Wales. Η εισήγηση είναι πως δεν ήταν δυνατή η κατοχή του χωρίς πολύ καλή γνώση της αγγλικής.
Δεν μπορούν να αποδοθούν στην Ε.Δ.Υ. αυτοί οι συλλογισμοί. Το πιστοποιητικό (βλ. και επιστολή από το General Nursing Council ημερομηνίας 11.7.66) το οποίο απέστειλε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στις 3.9.96 (ερυθρό 66 - 63 στον προσωπικό της φάκελο), δεν φέρεται να προϋποθέτει σπουδές και, από τα στοιχεία που υπάρχουν, δεν προκύπτει συσχετισμός του προς τα κριτήρια που υιοθέτησε η Ε.Δ.Υ.. Στοιχειοθετείται, συνεπώς, λόγος ακυρότητας της προαγωγής της Δ. Μαρκουλλή.
Η σύσταση από το Γενικό Διευθυντή
Ο Προϊστάμενος που έκαμε την αρχική σύσταση αφυπηρέτησε και όταν διεξαγόταν η διαδικασία της επανεξέτασης (1996) στον προϋπολογισμό του έτους δεν υπήρχε νομοθετημένη θέση Προϊσταμένου του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. Η Ε.Δ.Υ. κάλεσε το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας “ο οποίος είναι ο ιεραρχικά Ανώτερος Λειτουργός στην όλη δομή του Υπουργείου Υγείας, στο οποίο υπάγεται η υπό πλήρωση θέση”.
Η αιτήτρια εισηγείται πως ήταν παράνομη η ανάμειξή του γιατί λήφθηκε υπόψη δεδομένο (ο προϋπολογισμός του 1996) μεταγενέστερο του ουσιώδους χρόνου της επανεξέτασης, που ήταν το 1994. ΄Οπως εξηγεί, “αναμειγνύει με την πρόσκλησή της προς το Γενικό Διευθυντή νέα νομική και πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε το 1996 και όχι στον ουσιώδη χρόνο”. Ενώ όφειλε, αφού το 1994 το Τμήμα είχε προϊστάμενο, να καλέσει άλλο Ανώτερο Λειτουργό του ο οποίος θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει επί απουσίας ή κωλύματος. Πέρα από αυτό, αφού η συγκεκριμένη υπηρεσία καθορίστηκε ως Τμήμα με την ΚΔΠ 98/91 ήταν αναρμόδιος ο Γενικός Διευθυντής αφού, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου, είναι Προϊστάμενος τμήματος μόνο αναφορικά με υπαλλήλους που δεν υπάγονται σε Τμήμα του Υπουργείου.
Οι καθ΄ων η αίτηση και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υποστηρίζουν πως μπροστά στο γεγονός ότι, κατά το χρόνο της λήψης της απόφασης, δεν υπήρχε Προϊστάμενος και αφού κατ΄ανάγκην θα έπρεπε να κληθεί άλλος για σύσταση, ήταν νόμιμη η πρόσκληση προς το Γενικό Διευθυντή. Παρέπεμψαν συναφώς στις υποθέσεις Δημοκρατία ν. Φιλάρετου Στυλιανίδη κ.α. ΑΕ 2157 ημερομηνίας 21.6.96, Σωτήρης Τσίκκου ν. Δημοκρατίας Προσφυγή 162/96 ημερομηνίας 11.3.97, και Ξενής Λάρκος ν. Δημοκρατίας 955/95 ημερομηνίας 18.6.97. (βλ. και Χριστάκης Ευθυμίου κ.α. ν. Δημοκρατίας 435/97 κ.α. ημερομηνίας 12.11.98.
Στην απαντητική αγόρευση της αιτήτριας σχολιάζεται μόνο η αναφορά στην υπόθεση Σωτήρη Τσίκκου. Κατά την εισήγησή της διακρίνεται αφού εδώ, στον ουσιώδη χρόνο στον οποίο οφείλουμε να ανατρέξουμε, υπήρχε η θέση του Προϊσταμένου και τότε δεν ήταν αρμόδιος ο Γενικός Διευθυντής.
Η ανάγκη για συστάσεις από τον καθορισμένο ως Προϊστάμενο τονίστηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Στυλιανίδης (ανωτέρω), και ακόμα πιο πρόσφατα στην Ανδρέας Καμένος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 1916 ημερομηνίας 14.1.98. Είναι γεγονός ότι οι άλλες υποθέσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω δεν αφορούσαν σε ανυπαρξία Προϊσταμένου ως αποτέλεσμα νόμου μεταγενέστερου του ουσιώδους χρόνου. Κρίθηκε, όμως, μάλιστα στις υποθέσεις Σωτήρη Τσίκκου και Χριστάκης Ευθυμίου σε σχέση με το Τμήμα που συζητούμε σ΄αυτή την υπόθεση, πως η ανυπαρξία του Προϊσταμένου με την έννοια του άρθρου 2, επειδή βρισκόταν σε προαφυπηρετική άδεια (υπόθεση Ξενή Λάρκου) ή επειδή η θέση του Προϊσταμένου χήρευε (υπόθεση Σωτήρη Τσίκκου) ή επειδή δεν υπήρχε κατά τον ουσιώδη χρόνο τέτοια νομοθετημένη θέση (υπόθεση Χριστάκη Ευθυμίου), ήταν ορθή η ανάληψη του ρόλου από το Γενικό Διευθυντή. Δεν αμφισβητήθηκε η ορθότητα αυτής της κατεύθυνσης, την υιοθετώ ως ορθή και το θέμα που απομένει είναι αν η παρούσα περίπτωση διακρίνεται.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με την εισήγηση της αιτήτριας. Δεν αναμείχθηκε ο Γενικός Διευθυντής ως καθ΄εαυτό Προϊστάμενος του Τμήματος για να τίθεται ζήτημα παράβασης του άρθρου 2 σύμφωνα με το οποίο θεωρείται ως Προϊστάμενος μόνο όταν οι υπάλληλοι δεν υπάγονται σε τμήμα του Υπουργείου. Ούτε μπορεί να τίθεται ζήτημα νέας, έξω από τα δεδομένα του ουσιώδους χρόνου, νομικής και πραγματικής κατάστασης. Κατά το χρόνο της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης υπήρχε πραγματική αδυναμία κλήσης του Προϊσταμένου του τμήματος και, όπως έγινε δεκτό από τη νομολογία, πράγμα το οποίο δέχεται άλλωστε και η αιτήτρια, προέκυπτε ανάγκη για υποκατάστατη λύση. ΄Ηταν η εισήγηση της αιτήτριας πως θα έπρεπε να κληθεί εκείνος που θα μπορούσε τότε να αντικαταστήσει τον Προϊστάμενο. Aυτό είναι εναρμονισμένο προς τις πιο πάνω αποφάσεις. Εκείνο που δεν είναι εναρμονισμένο είναι η αντίληψη πως θα έπρεπε υποχρεωτικά να κληθεί άλλος Ανώτερος Λειτουργός του Τμήματος. ΄Οπως έχει αποφασιστεί στις υποθέσεις που προανέφερα, ενόψει τέτοιας αδυναμίας, ήταν επιτρεπτή η κλήση του Γενικού Διευθυντή. Και αφού ήταν επιτρεπτή αυτή η πορεία όταν το πρόβλημα ανέκυπτε κατά το χρόνο της αρχικής απόφασης, ήταν πορεία επιτρεπτή και κατά την επανεξέταση, η οποία ακριβώς ανέτρεχε σε εκείνο το
χρόνο. Σημειώνω πως η απαίτηση για συστάσεις του άρθρου 34(5) που διέπει την περίπτωση, είναι επιτακτική. (βλ. Ρένος Αργυρίδης v. Δημοκρατία (1992) 3 ΑΑΔ 376, Γεώργιος Λύωνας και άλλοι ν. Δημοκρατία Προσφυγή 683/88 κ.α. ημερομηνίας 14.6.90, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αλέκος Πιτσιλλίδης κ.α. ΑΕ 1086 ημερομηνίας 13.12.90).
Το περιεχόμενο της σύστασης
Η αιτιολόγηση της σύστασης του Γενικού Διευθυντή ήταν μακροσκελής. Είναι γεγονός ότι κατά την αναφορά του στις πηγές αναφέρθηκε γενικά σε απόψεις που αντάλλαξε με συνεργάτες του που ήσαν ενήμεροι και σε πληροφόρηση που πήρε από αυτούς. Συμπληρωματικά, όμως, όπως προκύπτει, (βλ. συναφώς Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 89/95 ημερομηνίας 28.11.95 που επικαλέστηκε ο κ. Κωνσταντίνου και Αναστάσιος Γρηγορίου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου ΑΕ 2134 ημερομηνίας 25.9.98). Προσδιορίστηκαν στη συνέχεια της σύστασης επακριβώς οι ιδιότητες οι οποίες, κατά τη σύσταση, καθιστούσαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα καταλληλότερα και, σε τελική ανάλυση, ό,τι προκύπτει ως κρίσιμο είναι το ερώτημα ως προς την εναρμόνισή τους προς τους φακέλους. Τους οποίους, όπως σημειώνει ο Γενικός Διευθυντής μελέτησε για να διαμορφώσει τη σύστασή του. Αυτό, αφού οι ιδιότητες που εξειδικεύθηκαν αξιολογούνταν ετησίως στις εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις. Είναι κάτω από αυτό το πρίσμα που προσεγγίστηκε το θέμα, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις Σοφοκλής Ν. Σοφοκλέους ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου Προσφυγή 750/95 ημερομηνίας 13.12.96, Δημητράκης Δ. ΧατζηΝαθαναήλ ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου Προσφυγή 651/94 ημερομηνίας 22.12.95 και Ανδρέας Α. Ιακωβίδης κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 38/97 κ.α. ημερομηνίας 29.1.98, που επικαλέστηκε η αιτήτρια. Πρόσφατα ασχολήθηκα με όμοιο θέμα στην Γεώργιος Φώκος και άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 1013/97 ημερομηνίας 27.1.99 με αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2037 ημερομηνίας 20.11.98. Εφόσον τα εξειδικευθέντα ως στοιχεία υπεροχής των συστηθέντων βαθμολογούνταν ετησίως και εφόσον δεν προέκυπτε τέτοια υπεροχή από τις εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις που συνιστούν το δείκτη ως προς αυτές, κρίθηκε πως οι συστάσεις συγκρούονταν προς τα στοιχεία των φακέλων. Με επακόλουθο την ακύρωση των αποφάσεων που στηρίχθηκαν και σ΄αυτές. ΄Οπως σημείωσα είναι μακροσκελής η αιτιολόγηση των συστάσεων αλλά θα την παραθέσω αυτούσια.
“Αιτιολογώντας τις συστάσεις μου, αναφέρω ιδιαίτερα ότι οι υποψήφιοι που συστήνονται, κατά τον ουσιώδη χρόνο, υπερτερούσαν τόσο από διοικητικής ικανότητας όσο και νοσηλευτικής φροντίδας των υπόλοιπων υποψηφίων. Αναφέρω επίσης ότι οι υποψήφιοι αυτοί διακρίνονταν, σε σύγκριση με τους άλλους υποψηφίους, και για τις οργανωτικές, εποπτικές και συντονιστικές τους ικανότητες, καθώς και για την εργατικότητα και το ζήλο που επέδειχναν κατά την εκτέλεση των νοσηλευτικών τους καθηκόντων. Οι ικανότητες αυτές προβλέπονται από τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και ως εκ τούτου τους αποδίδω ιδιαίτερη σημασία.
Πρόσθετα αναφέρω τα ακόλουθα για τους λειτουργούς που συστήνονται για προαγωγή
:1. Η Σακκά Αιμιλία, εργαζόταν στο Χειρουργικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας για πολλά χρόνια μέχρι τον ουσιώδη χρόνο. Διακρινόταν για την αποδοτικότητα, την επαγγελματικότητα και τις διοικητικές της ικανότητες, καθώς και για τον τρόπο συμπεριφοράς της προς τους ασθενείς και τους συνεργάτες της. Γι΄αυτό όλοι οι συνεργάτες της δεν ήθελαν να μετακινηθεί από το εν λόγω Τμήμα. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το Χειρουργικό Τμήμα συμπεριλάμβανε περιστατικά όλων των εξειδικεύσεων πριν από τη δημιουργία άλλων Μονάδων, όπως π.χ. Νευροχειρουργικά και Θωρακοχειρουργικά, και η νοσηλευτική εργασια στο χώρο αυτό απαιτούσε προσοχή, πρωτοβουλία και γρήγορη προσαρμογή.
2. Η Στυλιανίδου Μαργαρίτα, κατά τον ουσιώδη χρόνο, πρόσθετα με τις διοικητικές και οργανωτικές της ικανότητες, επεδείκνυε μεγάλο ενδιαφέρον για μάθηση αλλά και για συνεχή επιμόρφωση του προσωπικού. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η ίδια ζήτησε και παρακολούθησε πρόγραμμα μετεκπαίδευσης στην Εντατική Νοσηλευτική Φροντίδα στον ελεύθερό της χρόνο, διάρκειας ενός χρόνου, εκτός από την άλλη μετεκπαίδευση που είχε στη Μαιευτική και Νοσηλευτική Διοίκηση. Η Στυλιανίδου υπηρέτησε επιτυχώς σχεδόν σε όλες τις Νοσηλευτικές Μονάδες του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, αλλά κυρίως σε Ορθοπεδικές και Παθολογικές Μονάδες
.3. Ο Νικολαΐδης Σωκράτης εργαζόταν, μέχρι τον ουσιώδη χρόνο, για 15 περίπου χρόνια στο Ωτορινολαρυγγολογικό Τμήμα του Μακάρειου Νοσοκομείου. Διακρινόταν για τις οργανωτικές του ικανότητες, που είχαν ως αποτέλεσμα να μειωθούν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα προγραμματισμού που παλαιότερα υπήρχαν στο Τμήμα αυτό, όπως για παράδειγμα προβλήματα έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού τις απογευματινές ώρες. Διακρινόταν επίσης για τη διάθεσή του για μάθηση. Γι΄αυτό το λόγο, επιλέγηκε και υπηρέτησε στη Νοσηλευτική Σχολή σαν “Κλινικός Εκπαιδευτής” για ένα χρόνο.
4. Η Καπλάνη Αικατερίνη, στη σταδιοδρομία της, ήταν κατά κύριο λόγο υπεύθυνη του θαλάμου 1ης και 2ης θέσης του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας και λίγο πριν τον ουσιώδη χρόνο υπεύθυνη στα Εξωτερικά Ιατρεία. Διακρινόταν για την υπευθυνότητα και την ετοιμότητα της να αναλαμβάνει δύσκολα περιστατικά που αφορούσαν τη νοσηλευτική φροντίδα και τα οποία διεκπεραίωνε επιτυχώς. Εφάρμοσε με επιτυχία στην πράξη τα θέματα που έχουν σχέση με τη φροντίδα υπερηλίκων και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
5. Η Πραστίτη Κυριακή ήταν για πολλά χρόνια υπεύθυνη στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών και είχε μετακινηθεί δύο χρόνια πριν από τον ουσιώδη χρόνο στα Κεντρικά Γραφεία των ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. Διακρινόταν για τις διοικητικές της ικανότητες και την εργατικότητά της. Πρόσθετα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Πραστίτη κατέχει και Πανεπιστημιακό Τίτλο Δημόσιας Διοίκησης και Πολιτικών Επιστημών, παρ΄όλο που δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή επιπρόσθετο προσόν.
6. Η Παναγιώτου Παναγιώτα, που ήταν κατά τα 15 χρόνια μέχρι τον ουσιώδη χρόνο τοποθετημένη στη Νοσηλευτική Σχολή, διακρινόταν για τις διοικητικές και οργανωτικές της ικανότητες, καθώς και το υψηλό επίπεδο μάθησης/μόρφωσής της. Πριν από τη Σχολή υπηρέτησε σε διάφορα Τμήματα του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας, στο Νοσοκομείο Κυπερούντας και στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου. Η οργανωτική της ικανότητα και διάθεση για εφαρμογή νέων ιδεών ήταν έκδηλη σε όλα τα πόστα όπου υπηρέτησε. Κατέχει τον τίτλο Β.Sc in Nursing Administration and Education.
7. Η Κάρτραϊτ-Κουρίδου Ερασμία εργαζόταν μέχρι την τουρκική εισβολή στο Νοσοκομείο της Κερύνειας και μετά την εισβολή είχε τοποθετηθεί στο Νοσοκομείο Πάφου, όπου εξακολουθούσε να υπηρετεί μέχρι τον ουσιώδη χρονο. Και στα δύο Νοσοκομεία η Κάρτραϊτ-Κουρίδου Ερασμία επέδειξε εργατικότητα, ζήλο και υπευθυνότητα σε πολύ ψηλό βαθμό. Διακρινόταν για τις οργανωτικές και διοικητικές της ικανότητες, γι΄αυτό και της ανατίθεντο καθήκοντα
αναπλήρωσης της Προϊσταμένης Νοσηλευτικής Λειτουργού για αρκετά χρόνια στο Νοσοκομείο της Πάφου, τα οποία καθήκοντα εκτελούσε επάξια και με επιτυχία. Εκτός από τα προσόντα που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας, η Κάρτραϊτ-Κουρίδου κατείχε το “Further Education Teachers Certificate” από την Αγγλία και παρακολούθησε με υποτροφία τρίμηνο πρόγραμμα στη Διοίκηση Νοσοκομείων.8. Η Μαρκουλλή Δήμητρα, που υπηρετούσε κατά τον ουσιώδη χρονο στο Μεικτό Χειρουργικό θάλαμο του Νοσοκομείου Λεμεσού, διακρινόταν στη διοικητική νοσηλευτική φροντίδα, για την οποία πολλές φορές η τότε Προϊσταμένη Λειτουργός της ανέθετε καθήκοντα διοίκησης άλλων Μονάδων ή/και ολόκληρου του Νοσοκομείου. Η Μαρκουλλή Δήμητρα επίσης διακρίνεται για την πρωτοβουλία που επιδεικνύει και στο χώρο του Χειρουργείου αναφέρεται σχετικά ότι εφάρμοζε σωστά συστήματα για αντισηψία. Διακρινόταν επίσης για τις διαπροσωπικές της σχέσεις, τους τρόπους προσέγγισης της, γι΄αυτό και έχαιρε της εκτίμησης και αναγνώρισης των συνεργατών, των ασθενών και του κοινού.
Συστήνοντας τους πιο πάνω, έλαβα υπόψη μου ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν συστήνονται υπερτερούν σε αρχαιότητα. Συνεκτιμώντας όμως όλους τους παράγοντες, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι λειτουργοί που συστήνονται για προαγωγή υπερτερούν έναντι όλων των αλλων υποψηφίων και είναι οι καταλληλότεροι να προαχθούν στην υπό πλήρωση θέση”.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω πως προσδόθηκε σημασία στο είδος των καθηκόντων που είχαν ανατεθεί στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και πως, με τον τρόπο αυτό, θυματοποιήθηκε η αιτήτρια. Δεν μπορεί να εξαχθεί τέτοιο συμπέρασμα από τη μελέτη της αιτιολόγησης της σύστασης. Υπάρχει αναφορά στα καθήκοντα που ασκούσαν όχι όμως με την πιο πάνω έννοια. Επίσης είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός πως οι “εποπτικές και συντονιστικές ικανότητες” δεν απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας. Το σχέδιο υπηρεσίας ρητά αναφέρει ως καθήκοντα και ευθύνες της θέσης μεταξύ άλλων, την οργάνωση, επίβλεψη, συντονισμό και εύρυθμη λειτουργία συμπλέγματος νοσηλευτικών θαλάμων ή Τμήματος.
Με την εξαίρεση της Δ. Μαρκουλλή, όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήταν αρχαιότερα από την αιτήτρια. Επίσης η αιτήτρια διεκδίκησε υπεροχή ως προς τα προσόντα μόνο σε σχέση με τη Δ. Μαρκουλλή. Η Ε.Δ.Υ. ελεγξε τις συστάσεις με την αντιπαραβολή τους προς τα στοιχεία των φακέλων και ανέτρεξε στις αξιολογήσεις των υποψηφίων διαχρονικά. Αποφάσισε να τις “υιοθετήσει” αφού θεώρησε ότι “συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων”.
Αντίθετα προς την αντίληψη της αιτήτριας, οι ετήσιες αξιολογήσεις δείχνουν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπέρτερα σε αξία. Στην περίπτωση των 6 από αυτά η διαφορά μπορεί να χαρακτηριστεί ως μεγάλη ενώ στην περίπτωση της Π. Παναγιώτου ως μικρότερη. Σε κάθε περίπτωση οι αξιολογήσεις παρουσιάζουν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπέρτερα στις ιδιότητες που εξειδίκευσε ο Γενικός Διευθυντής. Ιδιαιτέρως στα στοιχεία υπηρεσιακό ενδιαφέρον/αφοσίωση στο καθήκον, υπευθυνότητα και διευθυντική/διοικητική ικανότητα. Τα οποία κυρίως καλύπτουν τις ιδιότητες που εξειδικεύθηκαν ως ιδιαίτερης σημασίας. Δεν προκύπτει σύγκρουση των συστάσεων προς τα στοιχεία των φακέλων. Τα στοιχεία των φακέλων παρέχουν έρεισμα στις εκτιμήσεις του Γενικού Διευθυντή και, επίσης, η πρόσδοση ιδιαίτερης σημασίας στα αναφερθέντα ήταν ευλόγως επιτρεπτή, ενόψει των καθηκόντων και των ευθυνών της θέσης.
Στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας μόνο σε σχέση με τη Δ. Μαρκουλλή ενόψει της κατάληξής μου ως προς το ζήτημα της αγγλικής γλώσσας.
Οι υπόλοιποι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν, είναι αβάσιμοι. Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται κατά το μέρος της που αφορά στην προαγωγή της Δ. Μαρκουλλή. Κατά τα άλλα επικυρώνεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο