Σοφίας Γιαννούκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Υπόθεση Αρ. 357/97, 8 Μαρτίου 1999 Σοφίας Γιαννούκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Υπόθεση Αρ. 357/97, 8 Μαρτίου 1999

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 357/97

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.

Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Σοφίας Γιαννούκου, από την Κακοπετριά,

Αιτήτριας

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση

---------------------------

8 Μαρτίου 1999

Για την αιτήτρια: Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ν. Νικολαΐδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄.

Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο 1 - Φ. Λιβέρδο: Δ. Λοττίδης

για Λ. Γεωργιάδου.

Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο 2 - Χρ. Βασιλείου-Γιαννάκη: Ι. Νικολάου.

---------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στα επόμενα Ε.Δ.Υ.), ημερ. 21 Ιανουαρίου 1997, με την οποία επέλεξε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα για προαγωγή στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Οδοντιατρικού Λειτουργού, Οδοντιατρικές Υπηρεσίες. Κατόπιν αποδοχής τους, η Ε.Δ.Υ. στις 30 Ιανουαρίου 1997 καθόρισε την 1 Φεβρουαρίου 1997 ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής.

Η διαδικασία που εδώ ενδιαφέρει αφορούσε την πλήρωση δύο κενών θέσεων. Η οποία, ας σημειωθεί, προχώρησε παράλληλα με άλλη διαδικασία για μια θέση προηγουμένως κενωθείσα. Η απόφαση για την οποία είχε ληφθεί κατά την ίδια συνεδρία της 21 Ιανουαρίου 1997 πριν από την προσβαλλομένη. Επρόκειτο για θέσεις μόνο προαγωγής. Η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι δέκα υποψήφιοι στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, Φ. Λιβέρδο και Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου, κατείχαν τα προσόντα που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας και που είναι:

“(1) Μεταπτυχιακή εκπαίδευσις ή ειδίκευσις εις οιονδήποτε κλάδον της Οδοντιατρικής.

(2) Οκταετής τουλάχιστον άσκησις της Οδοντιατρικής εκ της οποίας πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία εις την θέσιν Οδοντιατρικού Λειτουργού 1ης και 2ας Τάξεως.

(3) Διοικητική και οργανωτική ικανότης, υπευθυνότης, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.

(4) Πολύ καλή γνώσις της Ελληνικής και καλή γνώσις της Αγγλικής γλώσσης.”

 

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στο προσόν της παραγράφου (1) σε μια συγκριτική θεώρηση μεταξύ αιτήτριας και Φ. Λιβέρδου αφενός και Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου αφετέρου. Η Ε.Δ.Υ. διέκρινε μεταξύ μεταπτυχιακής εκπαίδευσης - σε σχέση με την οποία θεώρησε πως ήταν αρκετό αν κάποιος είχε “παρακολουθήσει διάφορα προγράμματα τρίμηνης περίπου διάρκειας” - και μεταπτυχιακού προσόντος. Στην περίπτωση της αιτήτριας και του Φ. Λιβέρδου, το αντίστοιχο για τον καθένα προσόν που θεωρήθηκε πως ικανοποιούσε ό,τι προβλέπεται στην παραγράφο (1), συνίστατο σε παρακολούθηση εκπαιδευτικού προγράμματος διάρκειας περίπου τριών μηνών. Για την αιτήτρια ήταν στην Παιδοδοντιατρική, Οδοντική Χειρουργική, Βιολογία του στόματος και Βιουλικών στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών από το Μάρτιο έως το Μάϊο 1996. ενώ για το Φ. Λιβέρδο ήταν στην Προσθετική στο Ινστιτούτο Οδοντριατρικής Χειρουργικής του Λονδίνου από 6 Ιουνίου 1989 μέχρι 1 Σεπτεμβρίου 1989. Την επ΄ αυτού προσέγγιση της Ε.Δ.Υ. δεν παρίσταται ανάγκη να τη σχολιάσω. Αναφέρομαι στο ζήτημα απλώς για να εξηγήσω ότι η Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου κατείχε μεταπτυχιακό προσόν ή μεταπτυχιακή εκπαίδευση πέραν εκείνης που κατά την Ε.Δ.Υ. πληρούσε τις ανάγκες της παραγράφου (1). Η Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου παρακολούθησε κατά το 1989 εκπαιδευτικά μαθήματα στη Χειρουργική του Στόματος στο Τμήμα της Στοματικής Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Κοπεγχάγης, διάρκειας πέντε μηνών. ύστερα, το 1990-1991 συμπλήρωσε διετή μεταπτυχιακή εκπαίδευση στη Γναθοχειρουργική στην ομώνυμη Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. και, κατόπιν εξετάσεων το 1994, της απονεμήθηκε στην Ελλάδα ειδικότητα στη Γναθοχειρουργική με επακόλουθο την έκδοση και σχετικού πιστοποιητικού από το Οδοντιατρικό Συμβούλιο Κύπρου. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου υπερτερούσε λοιπόν σε προσόντα. Όπως επανέλαβε η Ολομέλεια στη Δημοκρατία ν. Ανδρέου & άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 153 (στη σελ. 162):

“..... ακαδημαϊκά προσόντα που έχει ένας υποψήφιος, επιπλέον αυτών που καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως τα απαραίτητα ή ως πλεονέκτημα, λαμβάνονται γενικά υπόψη, αν είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης, άλλως έχουν περιθωριακή σημασία. Θα λέγαμε όμως πως η οποιαδήποτε σημασία τους υπολογίζεται ανάλογα με τις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης.”

 

Στη βαθμολογημένη αξία παρουσίαζαν, αιτήτρια και ενδιαφερόμενα πρόσωπα, την ίδια εικόνα. Από την οποία προέκυπτε πως ήταν και οι τρεις άριστοι υπάλληλοι.

Στην αρχαιότητα η αιτήτρια προηγείτο των ενδιαφερομένων προσώπων κατά πολύ: 4 χρόνια και 10½ μήνες έναντι του Φ. Λιβέρδου. και 8 χρόνια και 10 μήνες έναντι της Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου, αφού στην κατεχόμενη θέση Οδοντιατρικού Λειτουργού 1ης τάξης, η αιτήτρια προήχθη την 1 Μαΐου 1977, ο Φ. Λιβέρδος την 15 Μαρτίου 1982 και η Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου την 1 Μαρτίου 1986.

Κρίσιμη υπέρ των ενδιαφερομένων προσώπων φαίνεται να απέβη η σύσταση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας . Η οποία, αφού ανέφερε ότι γνώριζε προσωπικά όλους τους υποψηφίους, την εργασία, τις ικανότητες και δυνατότητες τους να ανταποκριθούν στα καθήκοντα της “ανώτερης θέσης”, σύστησε υπό αυτό το φως και με βάση “τα νομολογημένα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - στο σύνολο τους”, το Φ. Λιβέρδο και τη Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου. Για την προτίμησή της έδωσε ειδική εξήγηση για τον καθένα από τους συστηθέντες αλλά και την ακόλουθη γενικότερη εξήγηση στο τέλος:

“Έλαβα υπόψη ότι μερικοί προηγούνται σε αρχαιότητα, όμως οι συστηνόμενοι υπερτερούν σε προσόντα και δεν υστερούν σε αξία, ενώ πιστεύω υπερτερούν και στις ιδιότητες να ανταποκριθούν επαρκέστερα στα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.”

 

Ιδιαίτερη είναι η σημασία των όσων η Αν. Διευθύντρια εξειδίκευσε ως τις ιδιότητες και ικανότητες των ενδιαφερομένων προσώπων οι οποίες, κατά την άποψη της, τους καθιστούσαν καταλληλότερους για τη θέση. Παραθέτω αυτούσιο το μέρος που αφορά το Φ. Λιβέρδο και, αφού το σχολιάσω, θα πράξω το ίδιο και για τη Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου.

Για το Φ. Λιβέρδο:

“Ο Λιβέρδος ασχολείται με την προσθετική από πολλά χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την εργασία του και μεγάλη αφοσίωση στο καθήκον. Έχει ένα μεγάλο όγκο εργασίας και είναι πολύ πρόθυμος να εξυπηρετήσει τους ασθενείς. Επίσης διευθύνει το κλινικό εργαστήριο με επιτυχία. Δείχνει ενδιαφέρον για έφεση, παρακολουθεί σεμινάρια και συνέδρια και ενημερώνεται για τις εξελίξεις στην επιστήμη του. Έχει διοικητικές ικανότητες και τον συστήνω ανεπιφύλακτα για προαγωγή.”

 

Ανάλυση:

(α) “.... ασχολείται με την προσθετική από πολλά χρόνια με μεγάλη επιτυχία”. Παρατηρώ κατ΄ αρχάς ότι γίνεται αναφορά σε τομέα που του ανατέθηκε υπηρεσιακά. Το ότι αυτός πέτυχε στον εν λόγω τομέα δεν σημαίνει ότι και η αιτήτρια δεν πέτυχε στη διεκπεραίωση της εργασίας που της είχε ανατεθεί σε άλλο τομέα. Αν εξ άλλου η δήλωση εξυπονοούσε ότι η προσθετική είναι σημασίας μεγαλύτερης από ό,τι οι άλλες ειδικότητες ή τομείς, η πρόσδοση σχετικού ωφελήματος στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο θα προσέκρουε στην αρχή που δεν αποδέχεται διακρίσεις με βάση την ανάθεση διαφορετικής εργασίας σε υπαλλήλους στην ίδια θέση. Δεν μπορεί λοιπόν να σημαίνει αυτή η δήλωση ότι ο Φ. Λιβέρδος υπερτερούσε.

(β) “Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την εργασία του και μεγάλη αφοσίωση στο καθήκον.” Το υπηρεσιακό ενδιαφέρον αποτελεί ένα από τα βαθμολογημένα στοιχεία της επαγγελματικής αξίας του υπαλλήλου. Καθώς επεξηγείται στον αριθμό (3) του σχετικού εντύπου, χαρακτηρίζει τον υπάλληλο που “επιδεικνύει το ενδεικνυόμενο ενδιαφέρον και ζήλο κατά την εκτέλεση της εργασίας του”. Ο Φ. Λιβέρδος βαθμολογήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια “εξαίρετα”. Το ίδιο όμως και η αιτήτρια. Ούτε εδώ λοιπόν υπήρχε χώρος για διάκριση.

(γ) “Έχει ένα μεγάλο όγκο εργασίας και είναι πολύ πρόθυμος να εξυπηρετήσει τους ασθενείς.” Αυτή η δήλωση αναφέρεται οπωσδήποτε στο υπηρεσιακό ενδιαφέρον - στοιχείο με αριθμό (3) - αλλά όπως μου φαίνεται περιλαμβάνει και το βαθμολογημένο στοιχείο της συμπεριφοράς προς τους πολίτες, στοιχείο με αριθμό (7), το οποίο χαρακτηρίζει τον υπάλληλο που “εξυπηρετεί με προθυμία, ευγένεια και υπομονή τους πολίτες και γενικά όσους συναλλάσσονται με την υπηρεσία του”. Ίσως η δήλωση να καλύπτει και το βαθμολογημένο στοιχείο με αριθμό (2) που αναφέρεται στην απόδοση στην εκτέλεση της εργασίας, εφόσον βέβαια εκληφθεί ως δεδομένο ότι ο Φ. Λιβέρδος πράγματι διεκπεραιώνει τον όγκο εργασίας που έχει. Σε όλα αυτά τα στοιχεία επαγγελματικής αξίας ο Φ. Λιβέρδος βαθμολογήθηκε “εξαίρετα”. Το ίδιο όμως και η αιτήτρια. Ούτε εδώ υπήρχε χώρος για διάκριση.

(δ) “Επίσης διευθύνει το κλινικό εργαστήριο με επιτυχία”. Πρέπει κατ΄ αρχάς να παρατηρήσω ότι και εδώ, όπως στο (α) ανωτέρω, η απόδοση αξίας είναι προφανώς συναρτημένη με την ανάθεση εργασίας σε συγκεκριμένο τομέα. Ισχύουν λοιπόν κατ΄ αναλογία τα όσα ήδη ανέφερα σε σχέση με αυτή την πτυχή. Υπό το κράτος αυτής της παρατήρησης, σημειώνω ότι η διευθυντική ικανότητα στην οποία αναφέρεται η δήλωση έχει πράγματι αντίκρυσμα αφού ο Φ. Λιβέρδος βαθμολογήθηκε “εξαίρετα” κατά τις τελευταίες τρεις αξιολογήσεις, ήτοι για το 1993, 1994 και 1995. Για το ίδιο διάστημα η αιτήτρια βαθμολογήθηκε με “πολύ ικανοποιητικά” ενώ για τον προηγούμενο χρόνο εκείνη βαθμολογήθηκε “εξαίρετα” και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο “πολύ ικανοποιητικά”. Πιο πίσω η εικόνα σε ό,τι αφορά τη διευθυντική ικανότητα ήταν η ιδία και για τους δύο. Σημειώνω ότι το βαθμολογημένο στοιχείο με αριθμό (8) που αναφέρεται στη διευθυντική και διοικητική ικανότητα, επεξηγείται ότι χαρακτηρίζει τον υπάλληλο ο οποίος “διαθέτει τις απαιτούμενες ικανότητες για αποτελεσματικό προγραμματισμό, οργάνωση, διεύθυνση, συντονισμό, εποπτεία και έλεγχο της εργασίας του και του προσωπικού που έχει ή που μπορεί νάχει στη διάθεσή του”.

(ε) “Δείχνει ενδιαφέρον για έφεση, παρακολουθεί σεμινάρια και συνέδρια και ενημερώνεται για τις εξελίξεις στην επιστήμη του.” Όλα αυτά αντιστοιχούν στο βαθμολογημένο στοιχείο με αριθμό (1), της επαγγελματικής κατάρτισης που επεξηγείται ως η παρακολούθηση των εξελίξεων στον τομέα της εργασίας και το συναφή προς αυτήν εμπλουτισμό των γνώσεων. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο βαθμολογήθηκε “εξαίρετα”. Το ίδιο όμως και η αιτήτρια.

(στ) “Έχει διοικητικές ικανότητες .....” Για τις διοικητικές ικανότητες ασχολήθηκα ήδη σε σχέση με τη δήλωση στο (δ) ανωτέρω.

Για τη Χρ. Γιαννάκη Βασιλείου:

“Η Γιαννάκη-Βασιλείου συστήνεται επίσης ανεπιφύλακτα για προαγωγή. Αυτή έχει ειδικότητα στη γναθοχειρουργική, για την απόκτηση της οποίας απαιτείται μακρόχρονη εκπαίδευση. Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για επιμόρφωση, έχει κάμει και ανακοινώσεις, μελέτες και έχει οργανώσει το τμήμα γναθοχειρουργικής στο Νοσοκομείο Λεμεσού, το οποίο και διευθύνει με μεγάλη επιτυχία. Με την ίδια επιτυχία, λόγω των ικανοτήτων της, θα ανταποκριθεί στα νέα καθήκοντά της αν προαχθεί.”

 

Ανάλυση:

(α) “Αυτή έχει ειδικότητα στη γναθοχειρουργική, για την απόκτηση της οποίας απαιτείται μακρόχρονη εκπαίδευση”. Προκύπτει πράγματι, όπως ήδη ανέφερα, ότι η Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου υπερτερεί σε προσόντα. Παρόλον που το προσόν από το οποίο προέκυψε η υπό αναφορά ειδικότητα δεν απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας, εν τούτοις είναι άμεσα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας τα καθήκοντα και οι ευθύνες της θέσης ανάγονται σε δύο τομείς: ο ένας αφορά την οργάνωση, διοίκηση, εποπτεία και ομαλή λειτουργία των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών. ενώ ο άλλος αφορά την εκτέλεση ειδικών καθηκόντων σε ειδικό κλάδο της Οδοντιατρικής, π.χ. στη γναθοχειρουργική, προσθετική, στοματολογία-περιδοντολογία και ορθοδοντική.

(β) “Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για επιμόρφωση, έχει κάμει και ανακοινώσεις, μελέτες .....” Με αυτή τη δήλωση γίνεται αναφορά βασικά στην επαγγελματική κατάρτιση, το στοιχείο με αριθμό (1) της βαθμολογημένης επαγγελματικής αξίας που χαρακτηρίζει τον υπάλληλο ο οποίος “παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα της εργασίας του και εμπλουτίζει τις γνώσεις του γι΄ αυτή”. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο βαθμολογήθηκε “εξαίρετα”. Το ίδιο όμως και η αιτήτρια.

(γ) “.... έχει οργανώσει το τμήμα γναθοχειρουργικής στο Νοσοκομείο Λεμεσού, το οποίο και διευθύνει με μεγάλη επιτυχία”. Παρατηρώ ότι στη βαθμολογημένη επαγγελματική αξία - στοιχείο (8) του σχετικού εντύπου - για την οργανωτική, διευθυντική και διοικητική ικανότητα - η Χρ. Γιαννάκη-Βασιλείου βαθμολογήθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια όχι με “εξαίρετα” αλλά με “πολύ ικανοποιητικά”. Το ίδιο βαθμολογήθηκε και η αιτήτρια για τα τελευταία τρία χρόνια ενώ για τον προηγούμενο εκείνη βαθμολογήθηκε με “εξαίρετα”.

(δ) “Με την ίδια επιτυχία, λόγω των ικανοτήτων της, θα ανταποκριθεί στα νέα καθήκοντά της αν προαχθεί”. Η αναφορά εδώ σε ικανότητες θα πρέπει να εκληφθεί ότι παραπέμπει σε ό,τι η Αν. Διευθύντρια ήδη εξειδίκευσε εφόσον δεν προστίθεται ο,τιδήποτε άλλο. Επομένως αυτό το μέρος δεν χρειάζεται άλλο σχολιασμό.

Στη Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.α., Α.Ε. 2207 και 2208, ημερ. 15 Μαΐου 1998, συνόψισα τα όσα σημαντικά περί των συστάσεων υποδεικνύονται στη νομολογία ιδιαίτερα μετά τη ρητή πρόνοια για αιτιολογία. Παρότι επρόκειτο, ως προς το αποτέλεσμα, για απόφαση μειοψηφίας, δεν υπήρξε διαφορά με την πλειοψηφία σχετικά με τη νομολογία. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

“Η αιτιολογημένη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση, προορίζεται, ενόψει του νόμου, ως ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης. Το οποίο συχνά περιγράφεται και ως ουσιώδες: βλ. π.χ. την πρόσφατη απόφαση στη Δημοκρατία ν. Ψωμά, Α.Ε. 1979 ημερ. 17 Οκτωβρίου 1997. Δυνητικά είναι βέβαια. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο όπου η σύσταση εισάγει δικά της δεδομένα τα οποία ως αποτέλεσμα της γνώμης του Προϊσταμένου προσθέτουν στην αξία του συστηνομένου. Όπως υποδείχθηκε από την Ολομέλεια στη Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 387 (στη σελ. 399):

“Ο προϊστάμενος του οικείου τμήματος έχει τη δυνατότητα να εκτιμήσει τις ανάγκες της θέσης και η σημασία της σύστασής του έγκειται στο γεγονός ότι εμπεριέχει τη γνώμη του ως προς το ποιός από τους υποψηφίους είναι ο αξιότερος από την άποψη της συγκέντρωσης των ικανοτήτων και των ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της θέσης.”

 

Τα όσα προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως απαιτούμενα προσόντα σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης, αποτελούν βέβαια την αμετάβλητη βάση. Ο Προϊστάμενος δύναται όμως, υπό το φως της πείρας, να προβεί σε εξειδικεύσεις. Προσθέτοντας έτσι στα ήδη γνωστά. Με αυτή την έννοια είναι που ο Προϊστάμενος αναφέρεται σε ιδιότητες και ικανότητες που προσιδιάζουν στη θέση. Τις οποίες εν συνεχεία μπορεί να συνδέσει με ό,τι συγκεντρώνει κάποιος υποψήφιος. Κι αυτό με δύο τρόπους. Είτε επισημαίνοντας με αναφορά στις υπηρεσιακές εκθέσεις την υπέρτερη βαθμολογία του συστηνομένου στον επί μέρους σχετικό τομέα παρότι στη γενική εικόνα αξίας εμφανίζεται ισοδύναμος με τους υπολοίπους ή ακόμα και να υστερεί. Είτε, αν πρόκειται για μη βαθμολογηθείσες ιδιότητες και ικανότητες οι οποίες έχουν καταστεί γνωστές ως εκ της υπηρεσιακής σχέσης, με την πρωτογενή αναφορά σε αυτές. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί και το εξής. Στο βαθμό που τέτοιου είδους αναφορά βρίσκεται σε αντίθεση με τη βαθμολογημένη αξία, δεν προσμετρά. Στην Παπαϊωάννου κ.α. (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) λέχθηκαν σχετικά τα εξής (στη σελ. 721):

“Είναι βέβαια θεμελιωμένο πως όταν οι συστάσεις συγκρούονται με την καθόλου εικόνα που εμφανίζουν οι υπηρεσιακές εκθέσεις θα πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους δίνεται περιορισμένη σημασία ανάλογα με την έκταση της σύγκρουσης. (Βλ. Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950).”

 

Όπου η σύσταση δεν περιέχει οποιαδήποτε νέα πληροφόρηση μπορεί και πάλι να είναι αιτιολογημένη εφόσον γίνεται αναφορά στην ουσία των στοιχείων που βρίσκονται στους φακέλους, συνάμα και στάθμιση των στοιχείων ώστε να εξηγείται η κατάληξη. Όμως σε τέτοια περίπτωση η αξία της σύστασης δεν μπορεί να είναι παρά μηδενική. Το ακόλουθο απόσπασμα είναι και πάλι από τη Στυλιανού κ. α. ν. Δημοκρατίας κ. α. (ανωτέρω) στις σελ. 398-9:

“Από την άλλη η σύσταση του Γενικού Διευθυντή δεν αποτελεί παράλληλη προς εκείνη της ΕΔΥ κρίση ως προς το ποιος υπερέχει κατά αξία με βάση το περιεχόμενο των φακέλλων και με αυτή την έννοια δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας τους. Σύσταση που απλώς αναπαράγει τα μετρήσιμα στοιχεία του φακέλλου δεν μπορεί να λειτουργεί ως ανεξάρτητος δείκτης αξίας.”

 

Είναι, στην προκείμενη περίπτωση, φανερό ότι η σύσταση εσφαλμένα ήταν που εμφάνιζε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα να υπερτερούσαν έναντι της αιτήτριας σε αξία, αφού δεν εκτεινόταν σε ιδιότητες ή ικανότητες πέραν των βαθμολογημένων στις οποίες παρά τις μικροδιακυμάνσεις μεταξύ τους η αιτήτρια ήταν ισοδύναμη με εκείνους. Η σύσταση ήταν λοιπόν μεμπτή. Και αφήνει την προσβαλλόμενη απόφαση έκθετη σε ακύρωση.

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Έξοδα υπέρ της αιτήτριας.

 

 

 

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

/ΕΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο