Κώστα Κοκκαλή κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Οικονομικών, Υπόθεση Αρ. 466/97, 15.3.99 Κώστα Κοκκαλή κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Οικονομικών, Υπόθεση Αρ. 466/97, 15.3.99

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 466/97

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.

Αναφορικά με τα Άρθρα 146 και 28 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

1. Κώστα Κοκκαλή και άλλων ως ο Πίνακας Α,

Αιτητώ ν,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Υπουργείου Οικονομικών,

Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - - -

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 15.3.99

Για τους αιτητές: κ. Γιούπας για κ. Α.Σ. Αγγελίδη

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου.

A Π Ο Φ Α Σ Η

Οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:

"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η συνεχιζόμενη παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση παρά την σχετική προειδοποίηση των αιτητών, να εφαρμόσει το Νόμο 8(ΙΙ)/96 και να τους αναβαθμίσει και/ή να τους εντάξει στη κλίμακα Α7 ως οι σχετικές πρόνοιες του Νόμου, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και πως ότι έπρεπε να γίνει να διαταχθεί, ώστε να γίνει".

Το θέμα που τελεί υπό εκδίκαση είναι οι υποχρεώσεις που πηγάζουν από τα άρθρα 2 και 3 του Νόμου 8(ΙΙ)/96, που προνοούν τα ακόλουθα:

"2. Ο τίτλος και οι κλίμακες των θέσεων που φαίνονται στη δεύτερη στήλη, των οποίων ο βασικός μισθός περιλαμβάνεται στο εδάφιο του Άρθρου 100 που φαίνεται έναντι των Κεφαλαίων στην πρώτη στήλη και ο αριθμός των οποίων φαίνεται στην τρίτη στήλη, αντικαθίστανται από τον τίτλο και τις κλίμακες που φαίνονται στην τέταρτη στήλη του Πίνακα.

3. Η φράση "Συνδυασμένες Θέσεις" για τις θέσεις που περιγράφονται στο άρθρο 2 του παρόντος Νόμου αντικαθίσταται από τη φράση "Συνδυασμένες Κλίμακες".

Οι αιτητές κατείχαν τη θέση Τελωνειακών Λειτουργών 2ας Τάξεως (κλ. Α7) και 3ης Τάξεως (κλ. Α2 και κλ. Α4), που, σύμφωνα με τον πιο πάνω Νόμο, Κεφάλαιο 18.03 - Τελωνεία, ο τίτλος της και η κλίμακά της αντικατα-στάθηκαν από τις 16.2.96 με εκείνα του Τελωνειακού Λειτουργού, Κλίμακες Α2, Α4 και Α7. Επειδή ο Νόμος δεν είχε εφαρμοστεί μέχρι τότε, στις 10.2.97 οι αιτητές υπέβαλαν γραπτή διαμαρτυρία αξιώνοντας την εφαρμογή του Νόμου και η καθ΄ης η αίτηση απάντησε ότι δεν είχαν συμπληρωθεί οι αναγκαίες διαδικασίες. Οι αιτητές θεωρούν ότι η διοίκηση παρέλειψε να εφαρμόσει το Νόμο που επιβάλλει την αναβάθμιση τους, επικαλούμενοι, μεταξύ άλλων, την υπόθεση Δήμος Λάρνακος ν. Mobil Oil Cyprus Ltd (1995) 3 Α.Α.Δ. 400, σχετικά με την έννοια της εκτελεστής παράλειψης.

Η καθ΄ης η αίτηση θεώρησε ότι ο Νόμος 8(ΙΙ)/96 δημιούργησε νέες θέσεις και ως εκ τούτου η ετοιμασία νέων σχεδίων υπηρεσίας πριν την ένταξη των υπαλλήλων σε αυτές συνιστούσε αναγκαίο όρο και προϋπόθεση, σύμφωνα με το άρθρο 27 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90). Υποστήριξε κατ΄ακολουθία ότι επειδή άρχισε η επεξεργασία για τον καταρτισμό των νέων σχεδίων υπηρεσίας και η καθυστέρηση οφείλετο στις δυσκολίες που προέκυψαν, δεν ευσταθούσε ο ισχυρισμός ότι συνετελέσθη παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας.

Έτσι, προκύπτει από τα πιο πάνω ότι είναι ουσιώδες για την υπόθεση να κριθεί κατά πόσο με τον πιο πάνω Νόμο υπήρξε κατάργηση και δημιουργία νέων θέσεων και κατ΄ακολουθία αν προαπαιτείτο η έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας πριν την εφαρμογή του.

Ακριβώς το ίδιο θέμα εγέρθηκε στην πολύ πρόσφατη υπόθεση Καζέπη κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, Αρ. Υπ. 692/97, ημερομηνίας 23.12.98, σε σχέση με τη θέση Εξεταστή Λογαριασμών στην Ελεγκτική Υπηρεσία με αναφορά στον ίδιο Νόμο. Στη σελ.4 της πιο πάνω απόφασης, ο Κωνσταντινίδης Δ., αναφέρει τα ακόλουθα:

"Είναι ορθή η εισήγηση των αιτητών πως δεν δημιουργήθηκαν νέες θέσεις με το Ν. 8(ΙΙ)/96. Η αντίθεση των καθ΄ων η αίτηση δεν μπορεί να εναρμονιστεί προς τις ρητές πρόνοιές του. Είναι ο τίτλος και οι κλίμακες των ήδη υφιστάμενων θέσεων που αντικαταστάθηκαν. Ούτε δικαιολογείται η αντίληψη πως χρειάζονταν νέα σχέδια υπηρεσίας για να μπορούν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του Νόμου. Ο Νόμος επέφερε κατ΄ευθείαν και χωρίς τέτοιο ή οποιοδήποτε όρο την αντικατάσταση και τη διαφοροποίηση ως προς τους όρους μισθοδοσίας. Με την έναρξη της ισχύος του προέκυψε καθήκον απόδοσης των δικαιωμάτων που θεσμοθετήθηκαν και η στάση της διοίκησης συνιστά πράγματι παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας. Το άρθρο 27 του Ν. 1/90 δεν μπορεί να συνδεθεί με το ζήτημα που εξετάζουμε. Προβλέπει πως τα γενικά καθήκοντα και οι ευθύνες κάποιας θέσης όπως και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της, καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας. Δεν τίθεται εδώ τέτοιο ζήτημα ως προς τους αιτητές. Κατείχαν ήδη τις θέσεις για τις οποίες ίσχυαν συγκεκριμένα σχέδια υπηρεσίας και ο Νόμος επέφερε την αλλαγή με δοσμένη και ανεπηρέαστη αυτή την κατάσταση πραγμάτων. Η θέση των καθ΄ων η αίτηση, που καθόρισε τη στάση τους, πως δεν ήταν δυνατή η εφαρμογή του Νόμου χωρίς νέα σχέδια υπηρεσίας, δεν έχει τεκμηριωθεί."

Με το πιο πάνω σκεπτικό είμαι απόλυτα σύμφωνος και το υιοθετώ ανεπιφύλακτα.

Kατ΄ακολουθία η προσφυγή επιτυγχάνει. Η παράλειψη εφαρμογής του Νόμου κρίνεται ως άκυρη και παράνομη και ότι παραλείφθηκε έπρεπε να είχε εκτελεστεί. Τα έξοδα της προσφυγής επιδικάζονται υπέρ των αιτητών.

 

 

Π. Αρτέμης,

Δ.

 

/Χ.Π.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο