ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Ambrosia Oils (1976) Ltd, από τη Λάρνακα

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Εφόρου Φόρου Εισοδήματος

____________

Για τους αιτητές : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση : κα Λ. Ζαννέτου, Δικηγόρος της

Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της

Δημοκρατίας

_____________

Oι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, η οποία μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων έχει και την επεξεργασία διάφορων εδώδιμων ελαίων. Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση που γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 25.8.1997, με την οποία απορρίφθηκαν οι ενστάσεις τους για τις φορολογίες των ετών 1986-1990.

Οι καθ΄ ων η αίτηση δεν παραχώρησαν στους αιτητές τις αξιούμενες κεφαλαιουχικές εκπτώσεις για τα έτη 1986-1990, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 (2) (δ) (iii) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων, Ν.58/61, όπως τροποποιήθηκε, ούτε εκπτώσεις για επενδύσεις βάσει του άρθρου 12 (2) (β), αλλά ούτε και τις εκπτώσεις λόγω εισαχθέντος ξένου συναλλάγματος από το εξωτερικό για τα ίδια χρόνια, βάσει του άρθρου 8, γιατί η επεξεργασία των διαφόρων ελαίων στο εργοστάσιο των αιτητών δεν θεωρήθηκε μεταποίηση, αφού κρίθηκε ότι τα έλαια που επεξεργάζονται δεν μετατρέπονται, μεταποιούνται, ή μετασκευάζονται, αλλά απλώς καθαρίζονται και εμφιαλώνονται.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν υπό καθεστώς πραγματικής πλάνης, η δε προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και στερείται αιτιολογίας. Αντίθετα οι καθ΄ ων η αίτηση υπέβαλαν ότι η ύπαρξη αιτιολογίας στην προσβαλλόμενη απόφαση είναι φανερή.

Σε σημείωμά του προς τον κ. Ριαλά ημερ. 23.6.1994, που ανευρίσκεται στο διοικητικό φάκελο που κατατέθηκε, ο κ. Κ. Λοΐζου, Ανώτερος Φοροθέτης Β, αναφέρει ότι θεωρεί ότι η επεξεργασία εδώδιμων ελαίων δεν συνιστά μεταποίηση. Στη συνέχεια στο ίδιο σημείωμα αναφέρεται ότι η διαδικασία παρασκευής μαργαρίνης, άλλη δραστηριότητα των αιτητών, εμπίπτει περισσότερο στην έννοια της βιομηχανοποίησης και αποτελεί μεταποίηση.

Στον ίδιο φάκελο υπάρχει επίσης σημείωμα της κας Ειρήνης Δανού προς τον κ. Ανδρέα Χριστοφίδη, στο οποίο εκφράζεται η άποψη ότι εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται η δραστηριότητα των αιτητών να εμπίπτει στον όρο μεταποίηση, τουλάχιστον όσον αφορά το λάδι. Στη συνέχεια στην ίδια σελίδα και με άλλο γραφικό χαρακτήρα, υπάρχει σημείωμα προς Διευθυντή, μέσω κ. Ριαλά, το οποίο έχει ως ακολούθως:

΄Εχει επανειλημμένα λεχθεί ότι το διοικητικό όργανο έχει καθήκον να ατιολογεί την απόφασή του, πολύ δε περισσότερο όταν η απόφαση αυτή είναι δυσμενής για το διοικούμενο. Τι συνιστά δέουσα αιτιολογία, εξαρτάται πάντα από τη φύση της κάθε υπόθεσης.

Αιτιολογία διοικητικής πράξης αποτελεί η έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων που οδήγησαν το όργανο στην απόφασή του, καθώς και η παράθεση των κριτηρίων με βάση τα οποία ασκήθηκε η διακριτική ευχέρεια του οργάνου.

Η μέθοδος αξιολόγησης και ερμηνείας των γεγονότων δεν εκτίθεται με σαφήνεια και επάρκεια, ιδιαίτερα εν όψει του γεγονότος ότι στο φάκελλο υπάρχουν σημειώματα λειτουργών που θεωρούν ότι, ορισμένα τουλάχιστον προϊόντα των αιτητών, πιθανόν να δικαιολογούσαν το συμπέρασμα ότι οι αιτητές ασκούν μεταποιητική δραστηριότητα. Αιτιολογία της πράξης δεν προκύπτει ούτε από το ίδιο το κείμενο της πράξης, αλλά ούτε και από τα στοιχεία του φακέλου.

Θεωρώ ότι η χρησιμοποιηθείσα διατύπωση συνιστά απλή παράθεση γενικών σκέψεων, κάτι που δεν συνιστά, σε καμιά περίπτωση, νόμιμη αιτιολογία.

Η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, όχι μόνο γιατί η παρεχόμενη αιτιολογία είναι αόριστη και ασαφής, αλλά γιατί είναι και ανεπαρκής, αφού δεν αναφέρεται αν έχει ληφθεί υπ΄ όψιν ή εξεταστεί η αντίθετη γνώμη των διάφορων λειτουργών, γνώμη που εξέφρασαν όταν τους ζητήθηκε, ούτε και ο λόγος της απόρριψής της.

Εν όψει όλων των πιο πάνω η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

/ΜΔ