ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1197/98.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
ANGELA ATAMANIUC,
Αιτήτριας
και
1. Κυπριακής Δημοκρατίας, δια
του Υπουργού Εσωτερικών,
2. Λειτουργού Μεταναστεύσεως,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_________________
29 Νοεμβρίου, 1999
.Για την αιτήτρια: Α. Μερακλής.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄
εκ μέρους του Γ-Ε.
___________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
“Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι η απόφασις του Λειτουργού Μεταναστεύσεως δια την απέλασιν της αιτήτριας, η οποία της ανεκοινώθη γραπτώς δια επιστολής ημερομηνίας 23.11.1998, την οποίαν της παρέδωσαν δια χειρός την 14.12.1998 είναι άκυρος και εστερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.”
Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή.
Η αιτήτρια είναι Μολδαβή υπήκοος, ηλικίας 26 ετών. Αφίχθηκε στην Κύπρο στις 11.4.1997 για να εργαστεί στην μπυραρία “Εuropa” στη Λευκωσία. Λόγω ψυχολογικών προβλημάτων εισήχθηκε στα Ψυχιατρικά Ιδρύματα Αθαλάσσας για θεραπεία και μετά την αποπεράτωση της θεραπείας της ανεχώρησε για τη χώρα της. Τα στοιχεία της στην συνέχεια τέθηκαν στον κατάλογο των προσώπων των οποίων η είσοδος στην Κύπρο απαγορεύεται (stop list). Ακολούθως ο Νάκης Νικολάου, ηλικίας 49 ετών, Φαρμακοποιός στα Ψυχιατρικά Ιδρύματα Αθαλάσσας, μετέβηκε στη Μολδαβία και στις 22.1.98 τέλεσε πολιτικό γάμο με την αιτήτρια. Στην τελευταία επιτράπηκε η είσοδος στην Κύπρο την 5.3.98 ως σύζυγος Κύπριου.
Στις 24.4.98 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για ανανέωση της προσωρινής άδειας παραμονής της στην Κύπρο. Ο λόγος για τον οποίο ζήτησε την σχετική ανανέωση ήταν ο γάμος της με Κύπριο πολίτη. Με αφορμή πληροφορίες ότι ο γάμος της αιτήτριας ήταν εικονικός στις 29.6.98 ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως υπέβαλε το πιο κάτω σημείωμα στον Αρχηγό Αστυνομίας:
“Παρακαλώ όπως μου δώσετε τις πιο κάτω πληροφορίες για να μπορέσω να λάβω τελική απόφαση για την εκδίωξη/απέλαση της αλλοδαπής:
(α) Αν το ζεύγος συζεί κάτω από την ίδια στέγη.
(β) Αν ο γάμος είναι αρμονικός (υπάρχουν οποιεσδήποτε
σχέσεις μεταξύ του ζεύγους).
(γ) Να ληφθεί κατάθεση από το σύζυγο (αν έχει παράπονα
από τη σύζυγο, αν επιθυμεί να την εκδιώξει κ.α.).
(δ) Να ληφθεί κατάθεση από την αλλοδαπή σύζυγο (γιατί
δεν διαμένει με το σύζυγο και διαμένει χωριστά).
(ε) Να ληφθεί κατάθεση από τους γονείς του συζύγου (κατά πόσο γνωρίζουν ότι ο γιός τους είναι παντρεμένος με την αλλοδαπή, αν την γνωρίζουν, αν έχουν οποιεσδήποτε σχέσεις μαζί της κ.α.).
(στ) Να ληφθεί κατάθεση από το φίλο της αλλοδαπής αν
πράγματι συζεί μαζί του ή έχει ερωτικές σχέσεις.
(ζ) Να εξηγηθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ότι
σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ο γάμος είναι
‘εικονικός’ θα καταχωρηθεί ποινική υπόθεση εναντίον
όλων των εμπλεκόμενων προσώπων.
(η) Να συμβουλευθεί ο ελληνοκύπριος σύζυγος να υπο-
βάλει αίτηση διαζυγίου.
(θ) Να εξηγηθεί στην αλλοδαπή σύζυγο ότι εφόσον
εγκαταλείψει τη συζυγική κατοικία εκλείπει και
ο σκοπός που της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής
και θα πρέπει να αναχωρήσει για την πατρίδα της.”
Αφού έκαμαν τις σχετικές έρευνες οι Αστυνομικές Αρχές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι “ο γάμος ήταν εικονικός και έγινε για εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων δηλαδή αντί να διαμένει και συζεί με τον νόμιμο σύζυγο της Νάκη Νικολάου αυτή έχει σχέσεις και διαμένει με τον Κυριάκο Καλλή” (βλ. σημείωμα 21 στο φάκελο τεκ. 1).
Οι λεπτομέρειες της σχετικής έρευνας φαίνονται στην επιστολή του Υπεύθυνου Κλιμακίου Αλλοδαπών Λευκωσίας προς τον Διοικητή Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως με ημερ. 23.9.98. Μεταφέρω το σχετικό μέρος της:
“Αναφορικά με τα σημειώματα (20)-(19) στο φάκελλο
Α 972795, έγιναν εξετάσεις από τον Αστ. 112 του Κλιμακίου μας και σας αναφέρονται τα ακόλουθα:
2. Στις 17.7.98, 30.7.98 και 4.8.98 αναζητήθηκε η κάτοχος του παρόντος φακέλλου στη δηλωθείσα διεύθυνση της ήτοι Ψαρών 18, Καϊμακλί πλην όμως δεν εντοπίστηκε. Πληροφορίες που ελήφθησαν από την ιδιοκτήτρια του βοηθητικού κα Αναστασία Αβραάμ αναφέρουν ότι, ουδέποτε κατοίκησε οποιαδήποτε γυναίκα στα βοηθητικά της εδώ και τρία χρόνια που ενοικιάζει τα βοηθητικά στον Ε/Κ Νάκη Νικολάου. Το Ερ. 76-77 είναι επίσης σχετικό.
3. Οι έρευνες προς εντοπισμό της αλλοδαπής και για να διαπιστωθεί κατά πόσο αυτή συζεί με το σύζυγο της, επεκτάθηκαν και στο διαμέρισμα που βρίσκεται στην οδό Μνασιάδου 21, διαμ. 23, όμως κανείς δεν εντοπίστηκε να διαμένει εκεί. Από πληροφορίες που ελήφθησαν από τη διαχειρίστρια της πολυκατοικίας κα Μαρούλλα, αναφέρουν ότι στο διαμέρισμα διαμένει μια αλλοδαπή μαζί με το σύζυγο της χωρίς όμως να είναι εις θέσιν να γνωρίζει τα ονόματά τους. Το μόνο που γνωρίζει, ως ανέφερε, είναι ότι πληρώνεται για τα κοινόχρηστα του διαμερίσματος από κάποιο κ. Κυριάκο Ιωάννου.
4. Ο Ε/Κ Νάκης Νικολάου κλήθηκε επανειλημμένα μέσω τηλεφώνου στον τόπο εργασίας του για να παρουσιαστεί στα γραφεία του Κλιμακίου μας όμως αυτός, παρά τις υποσχέσεις του ότι θα το έπραττε, το απέφυγε επιμελώς προβάλλοντας διάφορους ισχυρισμούς.
5. Στις 21.9.98 και περί ώρα 1830 ο Αστ. 112 επισκέφθηκε και πάλι το διαμέρισμα 23 στην οδό Μνασιάδου αρ. 21, στη Λευκωσία, όπου εντόπισε τόσο τον Ε/Κ Νάκη Νικολάου όσο και την αλλοδαπή, κάτοχο του παρόντος φακέλλου. ΄Ενεκα του ότι η αλλοδαπή ήτο έτοιμη να αναχωρήσει για κάποια προσωπικής φύσεως εργασία που είχε, ο Αστ. 112 επήρε κατάθεση από τον Ε/Κ Νάκη Νικολάου, στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων ότι είναι παντρεμένος με την αλλοδαπή από τις 22.1.98 και διαμένει μαζί με τη σύζυγο του στο εν λόγω διαμέρισμα, το οποίο του έχει παραχωρήσει αφιλοκερδώς ο φίλος του Κυριάκος Καλλή, τον οποίο γνωρίζει απο το 1975 και οι σχέσεις τους είναι άψογες. Οι σχέσεις του με τη σύζυγο του είναι αρμονικές, ως αναφέρει στη συνέχεια και για το γάμο του είναι ενήμερος ο πατέρας του καθώς και όλη η οικογένεια του παρόλο ότι δεν το αντιμετώπισαν θετικά όταν το πληροφορήθηκαν. Η κατάθεση του επισυνάπτεται.
6. Στις 22.9.98 στα γραφεία του Κλιμακίου μας λήφθηκε κατάθεση από την κάτοχο του παρόντος φακέλλου στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι, γνώρισε το σύζυγο της ενόσω αυτή ευρίσκετο στην Κύπρο και εισήχθη στα Ψυχιατρικά Ιδρύματα Αθαλάσσης και αφού συνήψαν σχέσεις, όταν επέστρεψε στη χώρα της ο σύζυγος της μετέβη στη Μολδαβία και αφού γνώρισε τους δικούς της τέλεσαν το γάμο τους. Οι σχέσεις τους είναι αρμονικές κι διαμένουν κάτω από την ίδια στέγη. Τον Ε/Κ Κυριάκο Καλλή τον γνώρισε για λίγο όταν εργάζετο στη μπυραρία EUROPA, όμως δεν είχαν οποιαδήποτε σχέση. ΄Οταν δε επέστρεψε στην Κύπρο διαπίστωσε ότι ο Κυριάκος Καλλή είναι φίλος του συζύγου της και ουδέποτε έμεινε μαζί του. Η κατάθεση της επισυνάπτεται.
7. Την ίδια ημέρα, ο Αστ. 112 επισκέφθηκε τον πατέρα του Ε/Κ Νάκη Νικολάου, ο οποίος σε κατάθεση του που επίσης επισυνάπτεται, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι, ο γιός του ο Νάκης είναι ελεύθερος και τον επισκέπτεται συχνά χωρίς όμως να συνοδεύεται από γυναίκα.
8. ΄Οσον αφορά τον Ε/Κ Κυριάκο Καλλή δεν κατέστη δυνατό να του εξασφαλιστεί κατάθεση ισχυριζόμενος ότι δεν θέλει μπλεξίματα με την Αστυνομία καθότι είναι οικογενειάρχης και δεν θέλει να δημιουργήσει προβλήματα στην οικογένεια του. Ως ανέφερε στον Αστ. 112 στις 21.9.98, είναι ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στην οδό Μνασιάδου αρ. 21 και λόγω φιλίας του με τον Νακη Νικολάου και λόγω του ότι
9. Να σημειωθεί δε ότι, σε όλους του εμπλεκομένους στην υπόθεση επεστήθη η προσοχή, ότι εάν αποδειχθεί ότι ο γάμος αυτός είναι εικονικός και τα όσα ανέφεραν στις καταθέσεις τους αποδειχθούν ψεύδη, θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου.
10. Ενόψει των πιο πάνω, παρόλο ότι, τόσο ο Ε/Κ σύζυγος όσο και η κάτοχος του παρόντος φακέλλου ισχυρίζονται ότι ο γάμος τους είναι γνήσιος και συζούν κάτω από την ίδια στέγη και παρόλο που σε μια περίπτωση ευρέθησαν να διαμένουν στο διαμέρισμα στην οδό Μνασιάδου, εντούτοις πιστεύεται ότι η παρουσία τους στο διαμέρισμα ήτο εσκεμμένη και τούτο έγινε ένεκα της αναζήτησης του Ε/Κ από το Κλιμάκιο μας. Πιστεύομεν ότι, το ζεύγος δεν συζεί αρμονικά αλλά ο γάμος έγινε για εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων. Τούτο δε ενισχύεται τόσο από το Ερ. 76-77 όσο και από τις επανειλημμένες επισκέψεις μας στη
διεύθυνση που δήλωσαν ότι κατοικούν και δεν βρέθηκαν καθώς επίσης και από την κατάθεση του πατέρα του Ε/Κ Νάκη Νικολάου, στην οποία αναφέρει ότι, ο υιός του Νάκης ουδέποτε του παρουσίασε τη γυναίκα του.
11. Να σημειωθεί δε ότι, κατά την πορεία των εξετάσεων ελήφθησαν έγκυρες πληροφορίες από συνεργάτες του Κλιμακίου μας ότι, η αλλοδαπή δεν συζεί με τον Ε/Κ Νάκη Νικολάου άλλα έχει σχέσεις με τον Κυριάκο Καλλή.
12. Γίνεται εισήγηση όπως η αίτηση της αλλοδαπής μη εγκριθεί και αυτή κληθεί να αναχωρήσει από την Κύπρο, παρ.”.
Το Ερ. 76-77, στο οποίο η πιο πάνω επιστολή κάμνει αναφορά, είναι η κατάθεση της ιδιοκτήτριας της “βοηθητικής κατοικίας” της οποίας ενοικιαστής κατά τα τελευταία 6 χρόνια είναι ο σύζυγος της αιτήτριας. Σύμφωνα με την κατάθεση αυτή:
“................................. .................................................. ............
Πίσω από το σπίτι που διαμένω υπάρχει βοηθητική κατοικία την οποία ενοικιάζω στο Νάκη Νικολάου.........
Ο Νάκης - σύζυγος της αιτήτριας - μένει μόνος του στα βοηθητικά από την ημέρα που τα ενοικίασε και ουδέποτε τον επισκέφθηκε καμιά γυναίκα εξ όσων γνωρίζω ούτε και είδα καμιά γυναίκα να τον επισκεφθεί ή να συνοδεύει στα βοηθητικά. Αν έμενε γυναίκα μαζί του θα την έβλεπα καθότι η είσοδος είναι κοινή. Παρ΄ όλον που πολλές φορές κουβεντιάζουμε για πολλά θέματα όταν αυτός έχει χρόνο ουδέποτε μου είπεν ότι παντρεύτηκε με καμιά ξένη κοπέλλα”.
Ο φάκελλος της υπόθεσης μαζί με την πιο πάνω επιστολή τέθηκαν ενώπιον του Λειτουργού Μεταναστεύσεως μαζί με συνοδευτικό σημείωμα του Λειτουργού του Τμήματος Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως κ. Ν. Τσούλλου (Βλ. σημείωμα 23 και ερ. 93-94 στο φάκελο τεκ. 1). Ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως αποφάσισε να απορρίψει την πιο πάνω αίτηση της αιτήτριας για ανανέωση της άδειας παραμονής της. ΄Εδωσε οδηγίες να “σταλεί απορριπτική απάντηση” και “ταυτόχρονα να εκδοθούν διατάγματα κρατήσεως και απελάσεως” (βλ. σημείωμα 25 στο φάκελλο τεκ. 1).
Με επιστολή του ημερ. 23.11.98 ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως πληροφόρησε την αιτήτρια ότι η αίτηση της ημερ. 24.4.98 για παράταση της προσωρινής παραμονής της στην Κύπρο εξετάστηκε πολύ προσεκτικά αλλά δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί. Της ζητήθηκε, επίσης, να προβεί στις αναγκαίες διευθετήσεις για να εγκαταλείψει την Κύπρο αμέσως.
Στις 23.3.98 ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως εξέδωσε διάταγμα απέλασης της αιτήτριας από την Κύπρο. Η πιο πάνω απορριπτική επιστολή επιδόθηκε στην αιτήτρια στις 14.12.98.
Η παράθεση των πραγματικών περιστατικών θα ήταν ελλειπής αν δεν γινόταν η πιο κάτω επισήμανση:
Με κατάθεση του που έδωσε στην Αστυνομία στις 21.9.98 (Ερ. 81-83 στο Φακ. Τεκ. 1) ο σύζυγος της αιτήτριας ισχυρίσθηκε ότι διαμένει μαζί με την αιτήτρια στο διαμέρισμα αρ. 23 στην οδό Μνασιάδου αρ. 21 στη Λευκωσία, το οποίο “το έχει παραχωρήσει δωρεάν κάποιος φίλος του ονόματι Κυριάκος Καλλής”. Ωστόσο με τη γραπτή αγόρευση του ο συνήγορος της αιτήτριας παρουσίασε ενοικιαστήριο έγγραφο (τεκ. 8) ημερ. 1.5.98 δυνάμει του οποίου η αιτήτρια και ο σύζυγος της φέρονται σαν ενοικιαστές του πιο πάνω διαμερίσματος από τον Κυριάκο Καλλή έναντι μηνιαίου ενοικίου £130.
Οι λόγοι ακύρωσης
.Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο “ήτοι τον κ. Ν. Τσιούλλο, υπάλληλο στο Γραφείο του Λειτουργού Μεταναστεύσεως, ενώ το μόνο αρμόδιο πρόσωπο να λάβει την απόφαση αυτή είναι ο Πρώτος Λειτουργός Μεταναστεύσεως ήτοι ο Υπουργός Εσωτερικών”.
Είναι πρόδηλο από το φάκελο της υπόθεσης (βλ. σημειώματα 23, 24 και 25 καθώς και το Ερ. 93-94 στο Φακ. τεκ. 1) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν λήφθηκε από το Λειτουργό Ν. Τσιούλλο αλλά από το Λειτουργό Μεταναστεύσεως.
Στο σχετικό διάταγμα απέλασης (βλ. Ερ. 97 στο Φακ. τεκ. 1) αναφέρεται ότι η εξουσία του Υπουργού για απέλαση αλλοδαπού δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, έχει εκχωρηθεί στο Λειτουργό Μεταναστεύσεως. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον του δικαστηρίου που να καταδείχνει ότι η εκχώρηση της εξουσίας ήταν παράνομη, ή ότι δεν έχει εκχωρηθεί η σχετική εξουσία. Ακολουθεί πως ο λόγος ακύρωσης για έλλειψη αρμοδιότητας δεν ευσταθεί. Τονίζεται ότι η εκχώρηση εξουσίας είναι δυνατή δυνάμει του περί Εκχωρήσεως της Ενάσκησης των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινός Νόμου, Νόμου του 1962 (Ν 23/62).
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας με την γραπτή αγόρευση του ισχυρίστηκε, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση “είναι ακατανόητη, ετσιθελική και καταπατεί τα ανθρώπινα δικαιώματα της αιτήτριας και του συζύγου της, γιατί θα χωρίσει την αιτήτρια από το σύζυγο της ο οποίος είναι Κύπριος υπήκοος και ζεί και εργάζεται στην Κύπρο”. Υπέβαλε, επίσης, ότι οι καθ΄ ων η αίτηση έχουν ενεργήσει παράνομα χωρίς εύλογη αιτία με κακή πίστη και χωρίς κανένα σεβασμό των καθιερωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
΄Ηταν, περαιτέρω, η θέση του ότι οι καθ΄ ων η αίτηση “έκαναν κατάχρηση/υπέρβαση της εξουσίας τους που τους παρέχει ο Νόμος” και έχουν υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής τους ευχέρειας “καταστρατηγώντας τις βασικές αρχές της χρηστής Διοίκησης, της ίσης μεταχείρισης των πολιτών, της ανάγκης αιτιολόγησης των διοικητικών πράξεων και το κράτος δικαίου”.
Στη συνέχεια θα εξετάσω τις αρχές που διέπουν τον δικαστικό έλεγχο αποφάσεων της διοίκησης που σχετίζονται με αλλοδαπούς.
Στην Reyes v. Δημοκρατίας, Υποθ. 860/92/9.2.96, έθεσα το θέμα ως εξής:
“Το άρθρο 32 του Συντάγματος ρητά αναγνωρίζει δικαίωμα στη Δημοκρατία να ρυθμίζει ζητήματα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Το δικαίωμα μιας χώρας να αρνείται είσοδο των αλλοδαπών αποτελεί, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, έκφραση της κυριαρχίας μιας χώρας. Αποτελεί ένα κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο δεν μπορεί να περιοριστεί εκτός με δεσμευτική σύμβαση. Το δικαίωμα ενός κράτους να ρυθμίζει τη διάρκεια της παραμονής των αλλοδαπών στη χώρα περιέχει ωσαύτως, και το γνώρισμα της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Ο καθηγητής Jacobs στο σύγραμμα του πάνω στην ερμηνεία και εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παρατηρεί ότι ούτε η Σύμβαση ούτε τα Πρωτόκολλα της επιβάλλουν οποιουσδήποτε περιορισμούς πάνω στο δικαίωμα ενός κράτους να αποκλείσει ένα αλλοδαπό από τη χώρα (Moyo v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1203, 1208 - απόφαση της Ολομέλειας)
Δυνάμει του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, η διακριτική ευχέρεια του κράτους να αποκλείσει αλλοδαπούς είναι πολύ ευρεία, αλλά όχι απόλυτη. Υπόκειται στην καλόπιστη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας. Εφόσο η διακριτική ευχέρεια ασκείται καλόπιστα, το δικαστήριο δεν αμφισβητεί περαιτέρω την απόφαση. ΄Ενας αλλοδαπός, τηρουμένων οποιονδήποτε δικαιωμάτων που παρέχονται σε μια σύμβαση ή διμερή συνθήκη, δεν έχει δικαίωμα εισόδου στη χώρα. Το μόνο του δικαίωμα είναι η καλόπιστη εξέταση της αίτησης του για είσοδο στη χώρα. Αναγνώριση οποιασδήποτε περαιτέρω υποχρέωσης εκ μέρους του κράτους θα ήταν ασυμβίβαστη με το κυρίαρχο δικαίωμα του κράτους να αποκλείει αλλοδαπούς (Βλ. Αmanda Marga Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2583, 2587, Suleiman v. Republic (1987) 3 C.L.R. 224, 226, Mushtag v. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 251/94/21.7.95, Levantis v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2483, Karaliotas v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1701 και Sarkissian και άλλοι ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 1075/95/15.1.96)
.Χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει και στην πρωτόδικη απόφαση στην Υπόθεση Μοyo (πιο πάνω) (1988) 3 Α.Α.Δ. 976, 984, 985:
‘΄Εχει με σταθερότητα νομολογηθεί ότι το δικαίωμα ενός αλλοδαπού για διαμονή σε μια χώρα δε διασφαλίζεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Αντιθέτως σαφώς εξυπακούεται από το άρθρο 5(1) (στ) της Σύμβασης και το άρθρο 11.2 (στ) του Συντάγματος ότι οι Υψηλοί Συμβαλλόμενοι και η Κυπριακή Δημοκρατία είχαν πρόθεση να επιφυλάξουν για τους εαυτούς τους την εξουσία απελάσεως αλλοδαπών από το έδαφος τους. ΄Ενα κράτος έχει διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει κατά πόσο θα απελάσει ένα αλλοδαπό που βρίσκεται στο έδαφος του, αλλά αυτό το δικαίωμα πρέπει να ασκείται με τρόπο που δεν παραβιάζει τα δικαιώματα του αλλοδαπού δυνάμει Διεθνών Συμβάσεων.’
Σύμφωνα με τον
Starke’s International Law, 11η έκδοση, 1994:‘Πολλά κράτη διεκδικούν το απεριόριστο δικαίωμα να αποκλείουν όλους τους αλλοδαπούς. Επιβεβαιώνουν ότι ένα τέτοιο δικαίωμα αποτελεί απαραίτητο γνώρισμα της κυριαρχίας τους. Τα δικαστήρια της Μεγάλης Βρεττανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν διατυπώσει την αρχή ότι το δικαίωμα αποκλεισμού αλλοδαπών χωρίς περιορισμό αποτελεί γνώρισμα της εδαφικής κυριαρχίας, εκτός εάν δεσμεύονται με Διεθνή Συνθήκη περί του αντιθέτου. Τα κράτη δεν υπόκεινται στην υποχρέωση δυνάμει του διεθνούς δικαίου να δεχθούν αλλοδαπούς ή στην υποχρέωση να μην τους απελάσουν. Ούτε το διεθνές δίκαιο επιβάλλει οποιαδήποτε υποχρέωση αναφορικά με την περίοδο παραμονής ενός αλλοδαπού στον οποίο έχει επιτραπεί η είσοδος.’
(Βλ. και Oppenheim’s International Law, 8η έκδοση, Τόμος 1, σελ. 675, 676, παραγ. 314)
Αναφορικά με το κατά πόσο η διοίκηση ασκεί τη διακριτική της ευχέρεια καλόπιστα υπάρχει τεκμήριο υπέρ της καλόπιστης άσκησης της το οποίο παραμένει έγκυρο εκτός αν αποδειχθεί το αντίθετο (Βλ. Suleiman (πιο πάνω), σελ. 227)
.”Οι λόγοι ακύρωσης θα εξεταστούν σε συνάρτηση με τις πιο πάνω αρχές και τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την κρινόμενη περίπτωση.
Σε σχέση με το τελευταίο ζήτημα έχει νομολογηθεί ότι η εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων “ανήκει εις την διακριτικήν ευχέρειαν της διοικήσεως ήτις ως τοιαύτη είναι ανέλεγκτος υπό του Ακυρωτικού” (Βλ. Θ.Δ. Τσάτσου “Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας”, σελ. 250. Βλ. και
Republic v. Georghiades (1972) 3 C.L.R. 394, 692 (απόφαση της Ολομέλειας)).Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί στα πλαίσια άσκησης διακριτικής ευχέρειας από τη Διοίκηση. ΄Οπου απόφαση λαμβάνεται κατά διακριτική ευχέρεια το δικαστήριο δεν επεμβαίνει εφόσον με την ορθή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας έχει ληφθεί μια απόφαση η οποία ήταν εύλογα επιτρεπτή λαμβανομένου υπόψη του υλικού το οποίο βρισκόταν ενώπιον της Διοίκησης (Βλ. Drousiotis v. Republic (1966) 3 C.L.R. 722 και Goulelis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 81).
΄Εχει γίνει αναφορά στα πραγματικά περιστατικά τα οποία έχουν οδηγήσει στην προσβαλλόμενη απόφαση. ΄Οπως υποδεικνύεται πιο πάνω η εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων ανήκει στη διοίκηση. Αυτό που πρέπει να εξεταστεί είναι κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή υπό το φως του υλικού το οποίο βρισκόταν στο φάκελο της διοίκησης. Αφού έλαβα υπόψη το περιεχόμενο του φακέλου και ιδιαίτερα το περιεχόμενο της κατάθεσης της ιδιοκτήτριας της κατοικίας στην οποία διαμένει ο σύζυγος της αιτήτριας, καθώς και την πιο πάνω επισήμανση μου (βλ. σελ. 6) σε σχέση με το διαμέρισμα αρ. 23 στην οδό Μνασιάδου, θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν συντρέχει λόγος επέμβασης του δικαστηρίου. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον του δικαστηρίου που να τείνει να καταδείξει ότι η διοίκηση έχει ενεργήσει με κακή πίστη. Και εφόσο η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης έχει ασκηθεί καλόπιστα η σχετική απόφαση της δεν μπορεί να αμφισβητηθεί (Βλ. Amanda Marga, πιο πάνω)
.Περαιτέρω: Η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει αιτιολογημένη γιατί η αιτιολογία της συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φακέλου στο οποίο γίνεται αναφορά πιο πάνω.
Εφόσο η διοίκηση έχει διαπιστώσει ότι πρόκειται για εικονικό γάμο και εφόσο έχει κριθεί ότι αυτή η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή δεν μπορεί να γίνεται λόγος για παραβίαση του δικαιώματος της οικογενειακής ζωής το οποίο διασφαλίζεται από το άρθρο 22 του Συντάγματος (Βλ. “Law of the European Convention on Human Rights” by D. J. Harris, M. O’ Boyle, C. Warbrick, σελ. 313)
.Η αιτήτρια η οποία φέρει και το σχετικό βάρος απόδειξης δεν έχει αποσείσει το σχετικό βάρος. Η προβολή ισχυρισμών και θέσεων από μόνη της χωρίς την αναγκαία τεκμηρίωση και θεμελίωση δεν οδηγεί στην απόσειση του σχετικού βάρους απόδειξης.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα £300. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο