ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 496/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:Μαρίας Βασιλείου Φωτιάδου, από Λευκωσία,
Αιτήτριας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------
21 Μαρτίου 2000
Για την αιτήτρια: Χρ. Πατσαλίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Αγ. Ευσταθίου.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στα επόμενα Ε.Δ.Υ.) ημερ. 14 Φεβρουαρίου 1997 με την οποία, κατόπιν επανεξέτασης, επαναδιόρισε την Αλίκη Ιορδάνου στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Λειτουργού Εμπορίου, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, αναδρομικά από 15 Νοεμβρίου 1993.
Η προηγούμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 21 Σεπτεμβρίου 1993, ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 28 Μαρτίου 1995 στην προσφυγή αρ. 66/94 της ίδιας αιτήτριας, αφού διαπιστώθηκαν πλημμέλειες στην Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Επομένως, η επανεξέταση άρχισε από το προπαρασκευαστικό στάδιο.
Κατά την επανεξέταση η Συμβουλευτική Επιτροπή και πάλι δεν περιέλαβε την αιτήτρια στους τέσσερις συστηθέντες για επιλογή. Ενώ συγκαταλεγόταν, όπως και πριν, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Αποτέλεσε κοινό παρανομαστή για την προτίμηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής η άποψη ότι οι συστηθέντες υπερτερούσαν της αιτήτριας σε ακαδημαϊκά προσόντα.
Η αιτήτρια προβάλλει πως η Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής δεν ήταν αιτιολογημένη. Το άρθρο 34(6) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90 όπως τροποποιήθηκε) απαιτεί την αιτιολόγηση της Έκθεσης. Που σημαίνει, όπως υπέδειξε η Ολομέλεια στη Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (1994) 3 Α.Α.Δ. 574 (στη σελ. 581) ότι:
“...... η αιτιολογία πρέπει να εμφαίνεται ρητά στο σώμα της διοικητικής πράξης σαν συστατικό της στοιχείο, ........”
Στην προκείμενη περίπτωση υπήρχε, κατά την άποψη μου, ρητή και πλήρης αιτιολογία στην ίδια την Έκθεση. Τα παραρτήματα που τη συνόδευαν και στα οποία παρέπεμπε τόσο για στοιχεία όσο και για τη διατύπωση εξηγήσεων, αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της. Διαφωτιστικό ως προς τα όσα συνέθεταν την κατάληξη είναι το Παράρτημα `E΄ της Έκθεσης.
Η αιτήτρια επίσης προβάλλει ότι οι διαπιστώσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με τα προσόντα της, τόσο ακαδημαϊκά όσο και πείρα, ήταν εσφαλμένες και ότι ως εκ τούτου δεν εδικαιολογείτο η άποψη πως οι συστηθέντες υπερτερούσαν. Παραθέτω τα αντίστοιχα ακαδημαϊκά προσόντα των συστηθέντων και της αιτήτριας:
Ιορδάνου Αλίκη (ενδιαφερόμενο πρόσωπο
): B.A. Economics, Leicester University· M.Sc. Economics, Southampton University.Καραγιώργης Σταύρος
: B.A. Economics, Leicester University· M.A. Economics of Public Policy, Leicester University.Όξυνος Ιωάννης
: B.A. Economics, New York University· M.A. Economics, New York University.Χριστοφή Φίλιππος
: B.A. Business Studies, Philips College· M.A. Management, University of Kent at Canterbury.Αιτήτρια
: Δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου στην Πολιτική Μηχανική· B.A. Business Studies, Philips College· Diploma in Marketing, The British Institute of Marketing.Ένα από τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας ήταν και το εξής, με εναλλακτική πρόνοια σε δύο σημειώσεις από τις οποίες μόνο η πρώτη ενδιαφέρει εδώ:
“3(1) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστον από τα ακόλουθα θέματα ή συνδυασμό θεμάτων: Οικονομικά, Εμπορικά, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Marketing, Οικονομικά με Λογιστική, Οικονομικά με Νομικά.
.................................. .................................................. .......
Σημειώσεις
:(1) Ως υποψήφιοι μπορούν επίσης να θεωρηθούν και υπάλληλοι που δεν έχουν Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλο ή ισότιμο προσόν όπως απαιτείται στο (1) πιο πάνω, νοουμένου ότι θα έχουν 6ετή υπηρεσία στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας, και -
(α) Είτε υπηρετούσαν σ΄ αυτό κατά την ημερομηνία έγκρισης των προηγούμενων Σχεδίων Υπηρεσίας (11.10.1984) και είναι κάτοχοι του Διπλώματος του Ινστιτούτου Εμπορίας του Ηνωμένου Βασιλείου (INSTITUTE OF MARKETING).
............................ .................................................. .............”
Γινόταν επίσης πρόνοια για προσόντα που αποτελούσαν πλεονέκτημα. Ενδιαφέρει εδώ εκείνο στο οποίο αναφέρεται η παράγραφος 3(4) του σχεδίου:
“3(4) Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα.”
Η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε πως η αιτήτρια κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα αλλά όχι το πλεονέκτημα. Σε σχέση με το πλεονέκτημα αναφέρονται στην Έκθεση τα εξής:
“..... η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε ότι κανένας από τους υποψήφιους δεν κατέχει το εν λόγω πλεονέκτημα. Στην απόφαση αυτή κατέληξε αφού έλαβε υπόψη πως δύο από τους υποψήφιους, οι Ιορδάνου Αλίκη (έκτακτη απασχόληση στο Γραφείο Προγραμματισμού) και Φωτιάδου-Βασιλείου Μαρία (Βοηθός Εμπορίου και Βιομηχανίας 3ης Τάξης στο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού) υπηρετούσαν μεν στη Δημόσια Υπηρεσία, αλλά τα καθήκοντα που εκτελούσαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους δεν ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης Λειτουργού Εμπορίου.”
Η Ε.Δ.Υ. η οποία, καθώς η ίδια σημείωσε, εξέτασε αυτό το ζήτημα με ιδιαίτερη προσοχή, κατέληξε το ίδιο όπως και η Συμβουλευτική Επιτροπή. Συμφώνησε με το δοθέντα λόγο. Πρόσθεσε συνάμα ότι ακόμα και αν τα καθήκοντα της αιτήτριας ήταν σχετικά, της πιστώθηκε η πείρα της για να καταστεί προσοντούχα βάσει της Σημείωσης (1) και δεν μπορούσε η αυτή πείρα να χρησιμοποιηθεί δύο φορές. Παραθέτω το σχετικό μέρος του πρακτικού:
“Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο της αίτησης της Φωτιάδου-Βασιλείου, καθώς και τα καθήκοντα που αυτή δήλωνε στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις από το 1983 μέχρι τον ουσιώδη χρόνο, υιοθέτησε το πόρισμα της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι τα καθήκοντα που αυτή εκτελούσε από τις θέσεις της στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας κατά την εν λόγω περίοδο δεν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.
Η Επιτροπή σημείωσε περαιτέρω ότι ακόμα και αν γίνει αποδεκτό ότι τα καθήκοντα που η Φωτιάδου-Βασιλείου εκτελούσε ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, η υπηρεσία της στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας της επέτρεψε να είναι δικαιούχος με βάση τη σημείωση (α) της παραγράφου 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας, δεδομένου ότι το Δίπλωμα στην Πολιτική Μηχανική του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου που διαθέτει (δεν) είναι ισότιμο προσόν με πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας, και συνεπώς η υπηρεσία της στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για δεύτερη φορά για σκοπούς πλεονεκτήματος
Ας σημειωθεί ότι στη δεύτερη παράγραφο του ανωτέρου αποσπάσματος το αρνητικό μόριο `δεν΄ λείπει και το πρόσθεσα σε παρένθεση για να αποδοθεί το προοριζόμενο νόημα αφού περί τούτου δεν υπήρξε αμφισβήτηση και είναι προφανές από τα συμφραζόμενα ότι επρόκειτο περί γραμματικού λάθους.
Παραθέτω εν συνεχεία πρώτα ό,τι προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας και έπειτα τα καθήκοντα που η αιτήτρια εκτελούσε:
Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης
:“2. Καθήκοντα και ευθύνες:
(1) Διεξάγει έρευνες, επισκοπήσεις, μελέτες και εκτελεί καθήκοντα σχετικά με -
(α) Την ετοιμασία προγραμμάτων, εκθέσεων και την
εκπόνηση σχεδίων σχετικά με την ανάπτυξη του
εμπορίου,
(β) την εξεύρεση μεθόδων, τρόπων και κινήτρων για
την ενθάρρυνση, προώθηση και επέκταση των
εξαγωγών, και
(γ) την ίδρυση και λειτουργία Συμβουλίων Εμπορίας
Κυπριακών Προϊόντων και άλλων συναφών
Οργανισμών.
(2) Εκτελεί καθήκοντα Εμπορικού Συμβούλου ή Εμπορικού Ακόλουθου, ανάλογα με την περίπτωση, σε οποιοδήποτε από τα Εμπορικά Κέντρα του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας στο εξωτερικό ή σε Διπλωματικές Αποστολές της Κύπρου στο εξωτερικό.
(3) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα που θα του ανατεθούν.”
Τα καθήκοντα που η Αιτήτρια εκτελούσε
:1985, 1986, 1987: Βοηθός Εμπορίου και Βιομηχανίας 3ης Τάξης, Υπουργείο Εμπορίου & Βιομηχανίας - Υπηρεσία Ασφαλίσεως Εξαγωγών (12/83-17/3/88). “Καθήκοντα σχετιζόμενα με την Υπηρεσία Αφασλίσεως Εξαγωγών.”
1988: Υπηρεσία Βιομηχανικών Περιοχών και Ελευθέρων Ζωνών, Υπουργείο Εμπορίου & Βιομηχανίας (17/3/88-1/1/89): “Καθήκοντα σχετιζόμενα με τη λειτουργία των Βιομηχανικών περιοχών.”
1989, 1990, 1991: Βοηθός Εμπορίου και Βιομηχανίας 3ης Τάξης (Βιομηχανικές Περιοχές και Ελεύθερες Ζώνες) Υπουργείο Εμπορίου & Βιομηχανίας 1/1/89 μέχρι σήμερα: “Διεκπεραίωση θεμάτων σε σχέση με την ίδρυση και λειτουργία των Βιομηχανικών Περιοχών και Ελευθέρων Ζωνών. Ετοιμασία συμβάσεων, Μισθώσεως Γης, τήρηση μητρώου για τις συμβάσεις που υπογράφονται και διασφάλιση της συμμόρφωσης των μισθωτών με τις συμβατικές και άλλες υποχρεώσεις τους. Διεκπεραίωση θεμάτων σε σχέση με τις Βιομηχανικές Ζώνες.”
1992: “Διεπεραίωση θεμάτων σε σχέση με (α) την ίδρυση της Βιομηχανικής Περιοχής Αθηαίνου και του Βρεφο-Παιδοκομικού Σταθμού για τη Βιομηχανική Περιοχή Στροβόλου, (β) την λειτουργία και συντήρηση των Βιομηχανικών Περιοχών Παμπούλας και Στροβόλου, (γ) την διασφάλιση της συμμόρφωσης των μισθωτών με τις συμβατικές και άλλες υποχρεώσεις τους, (δ) την διαδικασία αναθεώρησης και είσπραξης ενοικίων
και (ε) την διαδικασία έκδοσης άδειας για ανέγερση εργοστασιακών κτιρίων στις Βιομηχανικές Περιοχές Πάφου, Παμπούλας και Στροβόλου.”
Η κατάληξη τόσο της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και της Ε.Δ.Υ. ότι η αιτήτρια δεν κατείχε το πλεονέκτημα της πείρας στο οποίο αναφέρεται η παράγραφος 3(4) του σχεδίου υπηρεσίας για το λόγο ότι τα καθήκοντα που εκτελούσε στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας δεν ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, εξηγείται επαρκώς με αναφορά στον πρώτο δοθέντα λόγο και είναι βάσιμη αφού όντως η σύγκριση μεταξύ των προβλεπόμενων καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης και των καθηκόντων που σύμφωνα με τις αναφερθείσεις δηλώσεις της η αιτήτρια εκτελούσε, δεν αφήνουν, κατά την αντίληψη μου, ευλόγως χώρο για άλλη θεώρηση.
Η θέση της αιτήτριας, όπως την εξέθεσε ο συνήγορος της, ότι η αιτήτρια “εργάζεται στο Υπουργείο Εμπορίου από το 1983 μέχρι σήμερα και υπηρέτησε για πέντε χρόνια σχεδόν (1988-1993) στην Υπηρεσία Ασφάλισης Εξαγωγών του εν λόγω Υπουργείου” αναδεικνύεται εσφαλμένη. Αλλά
ακόμα και αν ήταν ορθή και αν επιπλέον “καθήκοντα σχετιζόμενα με την Υπηρεσία Ασφαλίσεως Εξαγωγών” εθεωρούντο ότι αποτελούσαν καθήκοντα σχετικά με εκείνα της υπό πλήρωση θέσης, και πάλι δεν θα επαρκούσαν χρονικά αφού η διάρκεια τους από 1 Δεκεμβρίου 1983 μέχρι 17 Μαρτίου 1988 θα ήταν μικρότερη από την προβλεπόμενη των πέντε χρόνων.Τα όσα η Ε.Δ.Υ. πρόσθεσε στον πρώτο δοθέντα λόγο αποτελούσαν αφενός μια εντελώς θεωρητική άποψη που τίποτε δεν αφαιρούσε από εκείνο το λόγο ως προς το ζήτημα του πλεονεκτήματος αλλά αφετέρου φώτιζαν το πώς γενικότερα αντικρύσθηκαν τα ακαδημαϊκά προσόντα της αιτήτριας.
Η αιτήτρια προώθησε την άποψη ότι το Diploma in Marketing του Chartered Institute of Marketing του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν ισότιμο με πανεπιστημιακό πτυχίο και ότι, επομένως, αυτή καθίστατο προσοντούχα βάσει της παραγράφου 3(1) του σχεδίου υπηρεσίας και όχι βάσει της Σημείωσης (1) με αναφορά στην πείρα της. Η οποία, κατά την αιτήτρια, συνιστούσε το πλεονέκτημα βάσει της παραγράφου 3(4) του σχεδίου. Πρότεινε εναλλακτικά ότι ακόμα και αν ορθά ήταν που αυτή θεωρήθηκε προσοντούχος βάσει της Σημείωσης (1), η ίδια πείρα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ξανά σε σχέση με τον υπολογισμό για το πλεονέκτημα.
Όπως ήδη ανέφερα, η πείρα της δεν ήταν σχετική με ό,τι προβλεπόταν για το πλεονέκτημα. Αλλά και σχετική να ήταν, δεν θα ήταν σε χρονική έκταση αρκετή ώστε να καλύψει ό,τι χρεαζόταν για το πλεονέκτημα όταν μεγάλο μέρος λήφθηκε υπόψη για σκοπούς της Σημείωσης (1). Ο συνήγορος της αιτήτριας επικαλέστηκε τις αποφάσεις της Ολομέλειας στην Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1835, ημερ. 20 Ιανουαρίου 1998 και Δημοκρατία ν. Μιλτιάδου, Α.Ε. 2343, ημερ. 16 Σεπτεμβρίου 1998 για να υποστηρίξει πως ακριβώς το ίδιο στοιχείο στην ίδια την έκταση μπορούσε να ληφθεί υπόψη δύο φορές. Το ζήτημα, με αναφορά σε απαιτούμενο και πρόσθετο προσόν τέθηκε στην Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) ως εξής και δεν διαφοροποιήθηκε από τη μεταγενέστερη απόφαση της Ολομέλειας:
“Δεν έχει σημασία αν το ίδιο στοιχείο προσμέτρησε και για άλλους σκοπούς αφού η πενταετής πείρα απαιτήθηκε πρόσθετα εκείνης που διαλαμβάνει η σημείωση.”
Στη Μιχάλη Παρέλλη κ.α. ν. Δημοκρατίας προσφ. αρ. 1033/97 κ.α., ημερ. 30 Δεκεμβρίου 1999, εξήγησα ότι:
“Αυτό δεν σήμαινε ότι επιτρέπεται η διπλή χρήση σε περίπτωση ταυτοσημίας του ενός με το άλλο. Σήμαινε μόνο ότι επιτρέπεται να ληφθεί υπόψη ως επιπρόσθετο προσόν εκείνο που υπερβαίνει το απαιτούμενο ώστε το καθένα να έχει την αυτοτέλεια του έστω και αν τα δύο έχουν την ίδια φυσιογνωμία. Επρόκειτο σε εκείνη την περίπτωση για πείρα την οποία το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε όχι μόνο στη χρονική έκταση του προβλεπομένου ως απαιτούμενου προσόντος αλλά και πέραν εκείνης, σε έκταση που χρειαζόταν για να καταστεί πρόσθετο προσόν. Το οποίο και μπορούσε να προσμετρήσει.”
Προκύπτει λοιπόν ότι η αιτήτρια δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί ότι κατείχε το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(4) του σχεδίου υπηρεσίας.
Επανέρχομαι στην άποψη της αιτήτριας ότι το Diploma in Marketing, το οποίο κατείχε, θα έπρεπε να είχε θεωρηθεί ως ισότιμο με πανεπιστημιακό πτυχίο. Η απάντηση έχει εν προκειμένω σχέση με το κατά πόσο η συγκριτική θεώρηση αναφορικά με τα αντίστοιχα ακαδημαϊκά προσόντα της αιτήτριας και των συστηθέντων έγινε κατόπιν δέουσας εκτίμησης της σημασίας και του εν λόγω διπλώματος.
Ο συνήγορος της αιτήτριας επικαλέστηκε, προς υποστήριξη της εν λόγω άποψης ότι το Diploma in Marketing ήταν ισότιμο με πανεπιστημιακό πτυχίο, την απόφαση που εξέδωσα στην Ανδρέα Νικολάου ν. Δημοκρατίας, προσφ. αρ. 894/96 ημερ. 12 Μαρτίου 1998. Εκεί κατέληξα ότι θα έπρεπε να διερευνηθεί το επίπεδο του εν λόγω διπλώματος ενόψει επιστολής του Ινστιτούτου Εμπορίας του Ηνωμένου Βασιλείου σύμφωνα με την οποία το δίπλωμα εθεωρείτο ισότιμο με πρώτο πανεπιστημιακό πτυχίο. Εκείνη όμως η υπόθεση διακρίνεται από την παρούσα. Είχε τεθεί εκεί θέμα σύγκρισης μεταξύ δύο υποψηφίων που είχαν θεωρηθεί προσοντούχοι βάσει Σημείωσης η οποία προέβλεπε πενταετή πείρα και κατοχή είτε του εν λόγω διπλώματος είτε πανεπιστημιακού πτυχίου σε θέματα άλλα από τα προβλεπόμενα στην κύρια πρόνοια η οποία αφορούσε πτυχία που επαρκούσαν αυτοτελώς χωρίς πείρα. Ανέκυψε συναφώς το κατά πόσο το Diploma in Marketing ήταν ισότιμο με το άλλο, το πανεπιστημιακό, στο οποίο αναφερόταν η Σημείωση. Εδώ η Σημείωση (1) αναφέρεται σε μόνο ένα δίπλωμα, το Diploma in Marketing
. Δεν μπορεί λοιπόν να εξαχθεί παρά μόνο ένα συμπέρασμα ανεξάρτητα από το επίπεδο του διπλώματος. Που είναι ότι αν εθεωρείτο ισότιμο με ό,τι προβλέπεται στην παράγραφο 3(1) του σχεδίου υπηρεσίας, δεν θα υπήρχε λόγος να προβλέπεται ρητά στη Σημείωση (1) με τη σύζευξη πενταετούς πείρας. Αυτά ήταν τα δεδομένα του σχεδίου υπηρεσίας. Το οποίο δεν προσβλήθηκε. Με αυτά υπόψη και με αναμφισβήτητα τα όσα επεσήμανε η Ε.Δ.Υ. σε σχέση τόσο με το Δίπλωμα στη Μηχανική του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου όσο και με το πτυχίο B.A. του Philips College, είναι προφανές ότι η αιτήτρια υστερούσε σε προσόντα.Η σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής περιείχε επαρκή αιτιολογία στην ίδια την έκθεση που υποβλήθηκε στην Ε.Δ.Υ. Με τη σειρά της, η προσβαλλόμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ. ήταν επίσης αιτιολογημένη και εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο